Rdzawa gałąz
sucha& str.-76
Spójrz tam. Las jodłowy chyli się w dolinę.
A obok gór szczyty błękitne i sine.
Lekko mgłą zasnute jak oczy zamknięte.
Trwają w ciszy, w bezruchu, jakoby uśnięte.
Stopy jodeł kryje krzewów zieleń jasna.
Linią krzywą, falistą jakby górskie pasma.
Gdzieniegdzie liście żółkną, rdzawi gałąz
sucha.
Gdzieniegdzie czerwienieje i jak ogniem bucha.
Lekki powiew wiatru cicho w górę pnie się.
Błąka się po szczytach. Czas odeszły goni.
Zbiera echa westchnień, po łąkach, po lesie.
Niechaj mą tęsknotę w drodze nie uroni.
Niechaj z pieśnią moją do Ciebie zaniesie.
Tak gorącą, serdeczną, jako uścisk dłoni
1957r.