Ramaria pallida (gałęziak blady)


www.grzyby.pl| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Aphyllophorales
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |

Ramaria pallida (Schaeff.) Ricken - gałęziak blady
synonim: Ramaria mairei Donk.[?] w buczynie, na ziemi[?] w buczynie z modrzewiem i świerkiem, na ziemi
Owocnik
  Krzaczasty, trzon bardzo krótki, od podstawy silnie rozgałęziony, rozgałęzienia białawe do kremowych, bardzo gęste, w kształcie litery V, podłużnie pomarszczone. 4-15 x 4-15 cm. Końce z tępawymi ząbkami (powiększenie na fotografii obok), blady, barwy kawy z mlekiem, czasami z liliowym odcieniem. Podstawa biaława do szarożółtej, z wiekiem grubieje na kształt trzonu. Stare owocniki ciemnieją i mają brunatne plamy.
  Miąższ białawy, miękki, zapach maggi (mydła), smak łagodny do gorzkiego.

Zarodniki
  Wysyp bladożółty. 9-12 x 4.5-5.5 µm, brodawkowane.

Występowanie
  Niezbyt często. W lasach liściastych (buczynach) i iglastych. Na ziemi. Od lipca do października.

Wartość
  Trujący.

Cechy rodzaju
  Do rodzaju zalicza się około 40 gatunków o krzaczkowato lub drzewkowato rozgałęzionych owocnikach zwykle żywo zabarwionych na żółto, pomarańczowo lub czerwono. Rosną przeważnie na ziemi, rzadziej na drewnie. Wysyp zarodników ochrowożółtawy. Zarodniki migdałowate do eliptyczno-wrzecionowatych; delikatnie brodawkowane do kolczastych. Część jest trująca, część jadalna. Liczna grupa żółtawych gałęziaków jest trudna do oznaczania tylko na podstawie wyglądu. [5,1]

Inne gałęziaki (Ramaria)
botrytis (groniasty) (Pers.) Ricken
syn. Clavaria formosa Pers.
kulisty w zarysie z krótkim trzonem, 6-15 x 2-20 cm, rozgałęzienia ochrowe ze szczytami winnoczerwonymi, różowoczerwonymi; pokrojem przypomina koralowce morskie lub kalafiory; na ziemi w lasach liściastych i mieszanych; niezbyt pospolity [5,7,9,3,15]


formosa (strojny) (Pers.) Quelet
syn. Clavaria formosa Pers.
krzaczasty, 7-30 x 6-15 cm, u dołu bladoochrowy, u góry żółtoochrowy, żółtoczerwony; rzadko w lasach liściastych, głównie bukowych [5]; miąższ czerwieniejący [5,7,9,3,1]


aurea (złocisty) (Schaeff.) Quelet
trzon główny wyraźny, zakończenia złotożółte lub żółtoochrowe; miąższ nie czerwieniejący; w lasach liściastych [5,9,4]


flava (żółty) (Schaeff.) Quelet
w górze cytrynowożółty, w dole białawy; w buczynach [5,7]


flavescens (żółtawy)
10-20 x 10-15 cm; z mocnym trzonem, rozgałęzienia łososiowej barwy, jedynie młode końce żółte; w buczynach [2,1]


obtusissima (podcięty)
10-12 x 10-15 cm; młode końce jasnożółte; tępe; w lasach iglastych na ziemi [2]


stricta (zbity) (Pers.) Quelet
bladożółty, cynamonowy, ochrowobrązowy lub brązowy, zapach nieprzyjemny, smak gorzkawy; na spróchniałych pniakach drzew liściastych i iglastych [5,9,1,15]


ochracea-virens (zielonawy) (Jungh.) Donk.
syn. Clavaria abietina Pers. non Fr.
owocnik kandalebrowy zbudowany z białawego trzonu i zbitych, równolegle wzniesionych, żółtawozielonych rozgałęzień; głownie w borach świerkowych. [5]


Largentii (Marr: Stunz)
w górskich lasach świerkowych; [7,3]


invalii (jodłowy) (abietina)
[9,15]


eurmorpha (sosnowa)
[4]


flaccida (wysmukły)
[4,3]


sanguinea (krwawy)
[4,3]




| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Aphyllophorales
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |