SPIROMETRIA I

PULSOKSYMETRIA

Ćw. 10

Część praktyczna

Spir

p o

ir me

o

t

me ria

t

- badanie

diagnost

s y

t c

y z

c ne

z ukł

uk adu

oddecho

ddec w

ho eg

w o

eg ,

o umo

um ż

o liw

ż iające

c

ocenę

c

jego

eg cz

c ynno

z

ści.

c

Badan

ad i

an e

e po

p leg

e a

g n

a a

n

odd

d y

d c

y h

c an

h i

an u

u pr

p ze

z z

e

cz

c u

z jn

u i

jn k

k po

p łącz

łąc o

z ny

n z

y

• pojemność płuc,

apar

ap a

ar t

a e

t m

e

• objętość oddechową,

po

p mi

m aro

ar wym.

ym

• opór dróg oddechowych,

• prędkość przepływu

powietrza.

1

Wartości prawidłowe zależą od:

– wieku,

– wzrostu,

– wagi,

– płci pacjenta.

• Wynik porównuje się z wartością prawidłową dla pacjenta i przedstawia w tzw. pro

r cen

e t

n a

t c

a h normy

m :

– nieprawidłowe - poniżej 80% przewidywanej dla pacjenta wartości.

Mierzone parametry:

•

krzywa przepływu - objętość i objętość w czasie

•

FV

F C

V – natężona pojemność życiowa płuc (objętość gazu wydmuchana przy najgłębszym wydechu, poprzedzona maksymalnym wdechem)

•

FE

F V

V 1,0

1, – natężona objętość wydechowa płuc (po 1 sek. wydechu)

•

FEV 1,0/FVC – wskaź

k ni

n k Ti

T ffe

f ne

n au. Informuje o elastyczności tkanki płucnej, średnicy dróg oddechowych oraz siły skurczu przepony i dodatkowych mięśni oddechowych.

•

PEF – szczytowy przepływ wydechowy. Dynamiczny wskaźnik sprawności wentylacji, czyli maksymalny przepływ powietrza w drogach oddechowych

•

MEF25, MEF50, MEF75 – maksymalny przepływ wydechowy w momencie, gdy do końca forsownego wydechu pozostało odpowiednio 25%, 50%, 75% FVC.

PI

P KFLO

L ME

M TR (miernik szczytowego przepływu wydechowego (PE

P F)):

•

rura ze skalą, po której przesuwa się wskaźnik

•

Mierzy maksymalną prędkość przepływu powietrza, jaką jesteśmy w stanie uzyskać podczas wydechu (w L/min lub L/s)

•

ocenia zdolność do wykonania nagłego, dużego wysiłku

•

PEF zależy od pory dnia → najniższy nad ranem (4:00-6:00), najwyższy po południu (16:00-18:00)

•

Pomiar zależy od wielkości płuc i średnicy oskrzeli i pozwala codziennie monitorować czynność płuc u chorych na astmę

•

W medycynie sportowej - do oceny przesiewowej zdolności sportowców do wysiłku

Zależy od: płci, wieku, wzrostu, włożonego wysiłku.

•

Wynik w normie - gdy nie odbiega o 20% od wartości wyliczonej

•

Wzór wyliczania wartości PEF (L/s):

•

Mężczyźni: 6,14H – 0,043A + 0,15

•

Kobiety: 5,50H – 0,030A – 1,11

H - wzrost w metrach, A – wiek w latach 2

PEF po wysiłku:

• u osób zdrowych i sprawnych fizycznie: o ok. 6-10% wyższy

• u chorych (głównie w astmie oskrzelowej i POChP) -

obniżenie PEF o ok. 20% i proporcjonalne do stopnia zaawansowania choroby.

• „astma wysiłkowa” - obniżenie PEF w próbie wysiłkowej u osób z nadreaktywnością drzewa oskrzelowego.

PU

P L

U S

L OKS

K YME

S

T

YME RIA:

Pulsoksymetr należy założyć na palec wskazujący.

Urządzenie po paru sekundach odczytuje saturację (SpO2) i tętno.

Aparat przeznaczony jest do nieinwazyjnego pomiaru nasycenia tlenem hemoglobiny tętniczej. Hemoglobina utlenowana i odtlenowana wykazują odmienne właściwości optyczne.

NORMY:

• 95–99% u osób zdrowych:

– wyższe wartości w przypadku tlenoterapii.

– mniejsze świadczą o niewydolności oddechowej.

• Saturacja poniżej 90% - niedotlenienie 3

Wskazania do pulsoksymetri :

• niewydolność oddechowa jawna lub jej podejrzenie

• monitorowanie stanu pacjenta:

– w trakcie znieczulenia ogólnego i bezpośrednio po jego zakończeniu,

– w trakcie stosowania tlenoterapi ,

– u każdego chorego w stanie ciężkim.

4