MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
Ewa Jasińska
Projektowanie i konstruowanie spodów obuwia
311[25].Z4.04
Poradnik dla nauczyciela
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
mgr inŜ. Barbara RóŜańska
mgr inŜ. Małgorzata Smerda
Opracowanie redakcyjne:
mgr inŜ. Ewa Jasińska
Konsultacja:
dr inŜ. Jacek Przepiórka
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 311[25].Z4.04,
„Projektowanie i konstruowanie spodów obuwia”, zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu technik obuwnik.
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
1. Wprowadzenie
3
2. Wymagania wstępne
4
3. Cele kształcenia
5
4. Przykładowe scenariusze zajęć
6
5. Ćwiczenia
12
5.1. Zasady projektowania i konstruowania elementów spodu obuwia
12
5.1.1. Ćwiczenia
12
5.2. Wzorniki elementów składowych spodu obuwia
16
5.2.1. Ćwiczenia
16
6. Ewaluacja osiągnięć ucznia
19
7. Literatura
28
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu
zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik obuwnik.
W poradniku zamieszczono:
− wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które uczeń
powinien mieć opanowane przed przystąpieniem do realizacji tej jednostki modułowej,
− cele kształcenia, jakie uczeń powinien osiągnąć w czasie zajęć edukacyjnych tej jednostki
modułowej,
− przykładowe scenariusze zajęć,
− przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania –
uczenia oraz środkami dydaktycznymi,
− ewaluację osiągnięć ucznia,
− wykaz literatury, z jakiej uczeń moŜe korzystać podczas nauki.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone róŜnymi metodami ze
szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróŜnicowane, począwszy od
samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.
311[25].Z4
Proces projektowania
i konstruowania obuwia
311[25].Z4.01
Stosowanie zasad projektowania
i konstruowania obuwia
311[25].Z4.02
Sporządzanie dokumentacji
konstrukcyjno-technologicznej
311[25].Z4.03
311[25].Z4.04
Projektowanie i konstruowanie
Projektowanie i konstruowanie
wierzchów obuwia
spodów obuwia
Schemat układu jednostek modułowych
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:
− rozpoznawać części i elementy konstrukcyjne obuwia,
− charakteryzować typy i rodzaje obuwia,
− określać budowę i funkcję układu kostnego kończyny dolnej,
− określać wpływ budowy anatomicznej i procesów fizjologicznych kończyny dolnej na
konstrukcję obuwia,
− charakteryzować kopyta obuwnicze,
− określać zasady doboru kopyt w zaleŜności od grupy wiekowej, typu obuwia i systemu
montaŜu,
− charakteryzować materiały podstawowe i pomocnicze,
− uŜytkować i konserwować maszyny i urządzenia obuwnicze,
− wykonywać operacje technologiczne związane z procesem rozkroju materiałów, obróbką
i montaŜem elementów oraz wykończeniem obuwia,
− sporządzać dokumentację konstrukcyjną i technologiczną,
− posługiwać się dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną,
− przestrzegać przepisów BHP, ochrony przeciwpoŜarowej i ochrony środowiska.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:
–
zaprojektować i skonstruować podpodeszwy, podsuwki, wyściółki, wyłoŜenia,
wypełnienia,
–
zaprojektować i skonstruować podeszwy i obcasy z materiałów płaskich,
–
zaprojektować i skonstruować modele podeszew formowanych systemem bezpośrednim
i pośrednim,
–
zaprojektować i skonstruować modele obcasów i wierzchników wytwarzanych z gumy,
drewna, metalu i tworzyw sztucznych,
–
wykonać wzorniki dla zaprojektowanego wzoru obuwia,
–
sporządzić rysunki wykonawcze i złoŜeniowe spodów obuwia,
–
określić zasady sporządzania korekty wzorników,
–
określić zasady ręcznego stopniowania wzorników,
–
wykonać prototypy zaprojektowanych elementów oraz dokonać ich oceny,
–
wykonać stopniowanie i centrowanie wzorników elementów spodu obuwia,
–
wykonać i ocenić projekt modelu obuwia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ
Scenariusz zajęć 1
Osoba prowadząca
………………………………………………………..
Modułowy program nauczania: Technik obuwnik 311[25]
Moduł:
Proces projektowania i konstruowania obuwia 311[25].Z4
Jednostka modułowa:
Projektowanie i konstruowanie spodów obuwia
311[25].Z4.04
Temat: Dokumentacja konstrukcyjna elementów spodu do obuwia damskiego
paskowego.
Cel ogólny: kształtowanie umiejętności wykonania wzorników elementów spodu do obuwia
damskiego paskowego.
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
− zdefiniować termin moda, ściółka kopyta,
− określić cechy spodu obuwia damskiego zgodnie z panującą modą,
− wymienić elementy spodu, mogące wystąpić w obuwiu damskim paskowym,
− wymienić kolejność czynności konstrukcyjnych występujących przy opracowaniu
zestawu wzorników elementów spodu obuwia paskowego,
− rozróŜnić elementy spodu charakterystyczne dla obuwia damskiego paskowego,
− zastosować wiedzę zdobytą na zajęciach z projektowania, technologii i rysunku do
wykonania wzorników elementów spodu,
− wykonać komplet wzorników elementów spodu obuwia paskowego,
− ocenić wykonany zestaw wzorników,
− dowieść, Ŝe wzorniki elementów spodu do obuwia damskiego paskowego zostały
wykonane prawidłowo pod względem konstrukcyjnym, zgodnie z panującą modą.
Metody nauczania–uczenia się:
− wykład,
− gra dydaktyczna,
− dyskusja,
− pokaz.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
− praca indywidualna,
− praca w zespołach dwuosobowych.
Czas: 3 godziny dydaktyczne.
Środki dydaktyczne:
− plansza przedstawiająca konstrukcję elementów spodu do obuwia damskiego paskowego,
− zestaw wykonanych wzorników,
− zestaw kart do gry dydaktycznej,
− katalogi i Ŝurnale mody,
− literatura zgodna z punktem 7 Poradnika dla nauczyciela,
− Poradnik dla ucznia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
1. Sprawdzenie listy obecności.
2. Określenie tematu zajęć.
3. Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.
4. Sprawdzenie pracy domowej.
5. Prezentowanie referatów przygotowanych przez uczniów
− uczniowie przedstawiają przygotowane wcześniej referaty na temat załoŜeń aktualnie
panującej mody, wytycznych mody dla spodów obuwia damskiego, sezonowości obuwia,
elementów składowych spodu obuwia damskiego,
− nauczyciel dzieli uczniów na zespoły dwuosobowe.
6. Przeprowadzenie gry dydaktycznej
− nauczyciel przygotowuje talię kart z naniesionymi nazwami elementów składowych
spodu,
− uczniowie wybierają z talii karty z nazwami elementów spodu do obuwia paskowego;
wygrywa grupa, która popełni jak najmniej błędów,
− uczniowie dyskutują w grupach na temat prawidłowości wyboru elementów,
− uzasadniają wybór.
7. Wykonanie przez uczniów ćwiczenia praktycznego.
Ćwiczenie
Praca indywidualna:
− nauczyciel prezentuje planszę obrazującą czynności konstrukcyjne przy wykonaniu
elementów spodu do obuwia damskiego paskowego,
− nauczyciel przeprowadza wykład informacyjny na temat opracowania konstrukcji
elementów spodu do obuwia damskiego paskowego,
− uczniowie opracowują konstrukcyjnie wzorniki,
− uczniowie wykonują komplet wzorników do obuwia damskiego paskowego.
8. Prezentacja i analiza ćwiczenia
− uczniowie sprawdzają prawidłowość wykonania ćwiczenia,
− oceniają wykonanie kompletu wzorników,
− uzasadniają poprawność opracowania konstrukcyjnego poszczególnych wzorników,
− wybrani uczniowie prezentują ćwiczenia na forum klasy.
Zakończenie zajęć:
Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy wykonywania ćwiczenia sprawiły
im trudności. Nauczyciel podsumowuje zajęcia, wskazując jakie umiejętności były ćwiczone,
jakie wystąpiły nieprawidłowości w czasie pracy i jak ich unikać w przyszłości. Nauczyciel zadaje pracę domową.
Praca domowa:
Wymień opracowane na zajęciach elementy spodu i uzasadnij konieczność ich
występowania w obuwiu damskim paskowym.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
− nauczyciel ocenia uczniów podczas prowadzonych zajęć metodą obserwacji, zwracając
uwagę na stopień ich aktywności, zaangaŜowanie w wykonywanie ćwiczeń,
prawidłowość wykonywania ćwiczeń,
− ocenia efekty końcowe pracy,
− przeprowadza anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć,
trudności podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
Osoba prowadząca
………………………………………………………..
Modułowy program nauczania: Technik obuwnik 311[25]
Moduł:
Proces projektowania i konstruowania obuwia 311[25].Z4
Jednostka modułowa:
Projektowanie i konstruowanie spodów obuwia
311[25].Z4.04
Temat: Konstrukcja podeszwy karczkowej.
Cel ogólny: kształtowanie umiejętności konstruowania podeszwy karczkowej.
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
− zastosować wiedzę zdobytą na zajęciach z projektowania i rysunku do wykonania
wzornika podeszwy karczkowej,
− zdefiniować termin podeszwa karczkowa,
− wymienić oznaczenia, jakie mogą wystąpić na wzorniku wykonanej podeszwy,
− wykonać wzornik podeszwy karczkowej,
− zastosować poprawne oznaczenia wzornika,
− ocenić wzornik podeszwy pod względem konstrukcyjnym,
− dowieść, Ŝe wzornik został wykonany prawidłowo pod względem konstrukcyjnym.
Metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− dyskusja dydaktyczna,
− tekst przewodni,
− pokaz z objaśnieniem.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
− praca indywidualna,
− praca w zespołach.
Czas: 3 godziny dydaktyczne.
Środki dydaktyczne:
− katalogi i Ŝurnale mody, kopyta, obcasy karczkowe,
− wzorniki podeszew karczkowych,
− wzory obuwia z podeszwami karczkowymi,
− literatura zgodna z punktem 7 Poradnika dla nauczyciela,
− poradnik dla ucznia.
Przebieg zajęć:
Zadanie dla ucznia
Opracuj konstrukcyjnie wzornik podeszwy karczkowej.
Faza wstępna
1. Określenie tematu zajęć.
2. Sprawdzenie listy obecności.
3. Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.
4. Wyjaśnienie uczniom zasad pracy metodą tekstu przewodniego.
5. Podział uczniów na grupy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
Praca metodą tekstu przewodniego.
Informacje
Pytania prowadzące:
1. W jaki sposób moŜna zdefiniować podeszwę karczkową?
2. W jakich typach obuwia moŜna zastosować podeszwę karczkową?
3. Na podstawie jakiego wzornika opracowuje się podeszwę karczkową?
4. Jakie oznaczenia powinny znajdować się na wzorniku podeszwy?
5. Od jakich czynników zaleŜy rozwiązanie konstrukcyjne karczka podeszwy?
Planowanie
1. Zaproponuj kolejność czynności przy opracowaniu konstrukcyjnym podeszwy
karczkowej.
2. Zaplanuj wartość naddatków wynikających z konstrukcji w miejscu czubka, przedstopia,
śródstopia.
3. Zaproponuj rozwiązanie konstrukcyjne w miejscu karczka obcasa.
4. Zaproponuj sposób oznaczenia wzornika podeszwy.
Ustalanie
1. Uczniowie pracując w zespołach zastanawiają się nad wielkością naddatków
wynikających z konstrukcji w miejscu czubka, przedstopia, śródstopia i karczka obcasa.
2. Uczniowie pracując w zespołach proponują sposób oznaczenia wzornika podeszwy.
3. Uczniowie konsultują z nauczycielem poprawność wyboru naddatków konstrukcyjnych
i sposobu oznaczania wzorników.
Wykonanie
1. Uczniowie wyznaczają naddatki konstrukcyjne zgodnie z obowiązującymi zasadami.
2. Uczniowie wykonują wzornik podeszwy karczkowej.
3. Zwracają uwagę na estetykę i dokładność wykonania swojej pracy.
4. Przygotowują się do zaprezentowania swojej pracy. Zespoły uczniów wyznaczają lidera
grupy, który dokonuje prezentacji ćwiczenia.
Sprawdzanie
1. Uczniowie sprawdzają w grupach prawidłowość i dokładność wykonania wzornika
podeszwy karczkowej, ze szczególnym uwzględnieniem konstrukcji karczka obcasa.
2. Uczniowie sprawdzają w grupach prawidłowość i dokładność naniesionych na wzornik
oznaczeń.
3. Uczniowie porównują wykonane wzorniki.
Analiza końcowa
Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy wykonywania ćwiczenia sprawiły
im najwięcej trudności. Nauczyciel podsumowuje zajęcia, wskazując jakie nowe, waŜne
umiejętności zostały wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać
w przyszłości. Nauczyciel zadaje pracę domową.
Praca domowa
Jakie podobieństwa i róŜnice występują w konstrukcji podeszwy z obcasem karczkowym
i słupkowym?
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
− nauczyciel oceniając uczniów podczas prowadzonych zajęć zwraca uwagę na stopień ich
aktywności, zaangaŜowanie w wykonywanie ćwiczeń, prawidłowość wykonywania
ćwiczeń,
− ocenia efekty końcowe pracy,
− przeprowadza anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć,
trudności podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
5.1. Zasady projektowania i konstruowania elementów spodu
obuwia
5.1.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj wzornik ściółki kopyta i opracuj konstrukcyjnie wzornik podpodeszwy
i wzmocnienia podpodeszwy do obuwia damskiego klejonego zamkniętego. Skorzystaj
z opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia, pokazać gotowe wzorniki ściółki kopyta, podpodeszwy,
wzmocnienia podpodeszwy. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału
Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie, przez kaŜdego
ucznia. NaleŜy zwrócić uwagę na staranne wykonanie wzorników. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) odwzorować kształt podstawy kopyta metodą wybraną przez nauczyciela,
2) odrysować i wyciąć wzornik ściółki kopyta,
3) opracować na podstawie ściółki kopyta wzornik podpodeszwy,
4) wyciąć wzornik i dokonać jego oceny,
5) odrysować wzornik podpodeszwy i na jego podstawie opracować wzornik wzmocnienia
podpodeszwy, dokonać jego oceny.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− pokaz z instruktaŜem.
Środki dydaktyczne:
− linia, ołówek, zestaw krzywików, gumka, taśma samoprzylepna lub kalka techniczna,
− blok techniczny, noŜyczki, nóŜ modelarski, deska modelarska,
− wzory obuwia, próbki materiałów, gotowe podpodeszwy i wzmocnienia,
− wzorniki podpodeszew i wzmocnień, kopyta,
− literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 2
Opracuj konstrukcyjnie wzornik jaszczurki do obuwia damskiego paskowego. Skorzystaj
z opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia, pokazać wzory cholewek paskowych zawiekowanych na
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
podpodeszwę oraz gotowe wzorniki jaszczurek. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie,
przez kaŜdego ucznia. NaleŜy zwrócić uwagę na staranność i dokładność wykonania
wzorników. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) oznaczyć na podstawie kopyta sposób ułoŜenia zaćwiekowanej cholewki paskowej
(kierunek ułoŜenia i szerokość pasków),
2) odwzorować za pomocą taśmy samoprzylepnej sposób ułoŜenia pasków,
3) odciąć nadmiar taśmy po grani, zdjąć powłokę z kopyta i nakleić na karton modelarski,
4) wymodelować zewnętrzny obrys zgodnie z obrysem podpodeszwy,
5) wyciąć element i dokonać jego oceny.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− pokaz z instruktaŜem.
Środki dydaktyczne:
− linia, ołówek, zestaw krzywików, gumka, taśma samoprzylepna,
− blok techniczny, noŜyczki, nóŜ modelarski, deska modelarska,
− katalogi, Ŝurnale mody, wzory obuwia paskowego, cholewki paskowe zaćwiekowane na
podpodeszwę,
− wzorniki jaszczurek, kopyta,
− literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 3
Opracuj konstrukcyjnie wzornik podeszwy karczkowej do obuwia damskiego klejonego
na wysokim obcasie. Skorzystaj z opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia, pokazać wzory obuwia z podeszwą karczkową oraz gotowe wzorniki podeszew karczkowych. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału
Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie, przez kaŜdego
ucznia. NaleŜy zwrócić uwagę na staranne i dokładne wykonanie wzorników. Po prezentacji
ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) wykonać obrys wzornika podpodeszwy na kartonie modelarskim,
2) wyznaczyć naddatki wynikające z konstrukcji podeszwy w miejscu czubka, przedstopia,
śródstopia,
3) nanieść na obrys podpodeszwy kształt większej powierzchni obcasa,
4) odwzorować za pomocą taśmy samoprzylepnej kształt karczka obcasa,
5) wykreślić na rysunku kształt karczka obcasa,
6) wyznaczyć naddatki do karczka podeszwy na ewentualną obróbkę elementu,
7) wyciąć wzornik podeszwy karczkowej, dokonać jego oceny.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− pokaz z instruktaŜem.
Środki dydaktyczne:
− linia, ołówek, zestaw krzywików, gumka, taśma samoprzylepna,
− blok techniczny, noŜyczki, nóŜ modelarski, deska modelarska,
− katalogi i Ŝurnale mody, wzory obuwia z podeszwą karczkową, gotowe podpodeszwy
i podeszwy karczkowe,
− wzorniki podpodeszew i podeszew karczkowych,
− literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 4
Opracuj konstrukcyjnie i wykonaj zestaw wzorników elementów spodu do obuwia
męskiego klejonego zamkniętego. Skorzystaj z opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia, pokazać zestaw wzorników elementów spodu do obuwia
męskiego klejonego zamkniętego. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału
Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie lub w zespołach
dwuosobowych. NaleŜy zwrócić uwagę na staranne i dokładne wykonanie wzorników. Po
prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) ustalić wykaz elementów składowych spodu, które mogą wystąpić w obuwiu męskim
klejonym zamkniętym,
2) wykonać wzornik ściółki kopyta,
3) opracować konstrukcyjnie ustalone elementy spodu obuwia,
4) narysować, oznaczyć i wyciąć opracowany komplet wzorników elementów spodu do
obuwia męskiego,
5) dokonać oceny i korekty wykonanych wzorników.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− pokaz z instruktaŜem.
Środki dydaktyczne:
− linia, ołówek, zestaw krzywików, gumka, taśma samoprzylepna,
− blok techniczny, noŜyczki, nóŜ modelarski, deska modelarska,
− katalogi i Ŝurnale mody, wzory obuwia męskiego klejonego,
− komplet wzorników elementów spodu do obuwia męskiego klejonego,
− literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
Opracuj konstrukcyjnie i wykonaj zestaw wzorników elementów spodu do obuwia
damskiego klejonego zamkniętego, z zastosowaniem obcasa słupkowego. Skorzystaj z opisu
zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia, pokazać zestaw wzorników elementów spodu do obuwia
damskiego klejonego zamkniętego. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment
rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie lub
w zespołach dwuosobowych. NaleŜy zwrócić uwagę na staranne i dokładne wykonanie
wzorników. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) ustalić wykaz elementów składowych spodu, które mogą wystąpić w obuwiu damskim
klejonym zamkniętym,
2) wykonać wzornik ściółki kopyta,
3) opracować konstrukcyjnie ustalone elementy spodu obuwia,
4) narysować, oznaczyć i wyciąć opracowany komplet wzorników elementów spodu do
obuwia damskiego klejonego,
5) dokonać oceny i korekty wykonanych wzorników.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− pokaz z instruktaŜem.
Środki dydaktyczne:
− linia, ołówek, zestaw krzywików, gumka, taśma samoprzylepna,
− blok techniczny, noŜyczki, nóŜ modelarski, deska modelarska,
− katalogi i Ŝurnale mody, wzory obuwia damskiego klejonego zamkniętego,
− komplet wzorników elementów spodu do obuwia damskiego klejonego zamkniętego,
− literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
5.2. Wzorniki elementów składowych spodu obuwia
5.2.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Dokonaj ręcznego stopniowania dwóch elementów spodu obuwia męskiego klejonego
dowolnie wybraną metodą. Skorzystaj z opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia, pokazać zestaw wzorników po stopniowaniu. Uczeń powinien
przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być
wykonywane samodzielnie przez kaŜdego ucznia. NaleŜy zwrócić uwagę na staranne,
dokładne wykonanie ćwiczenia. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie
dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) wybrać metodę stopniowania ręcznego,
2) wykonać stopniowanie ręczne dwóch wybranych elementów,
3) wyciąć elementy po stopniowaniu i dokonać oceny wykonanej czynności.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− pokaz z instruktaŜem.
Środki dydaktyczne:
− linia, ołówek, zestaw krzywików, gumka,
− blok techniczny, nóŜ modelarski, deska modelarska,
− komplet wzorników elementów spodu,
− komplet wzorników elementów spodu po stopniowaniu,
− plansza przedstawiająca sposób stopniowania ręcznego,
− literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 2
Wykonaj rysunek złoŜeniowy elementów składowych spodu do obuwia damskiego
paskowego. Skorzystaj z opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia, pokazać rysunki złoŜeniowe elementów spodu obuwia
damskiego paskowego. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał
nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie. NaleŜy zwrócić uwagę na
staranne i dokładne odrysowanie wzorników. Po prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) dopasować rodzaj linii do wykreślania poszczególnych elementów spodu obuwia,
2) wykreślić wszystkie elementy spodu obuwia zgodnie z zasadami ich konstrukcji,
3) nanieść wszystkie oznaczenia zgodnie z zasadami rysunku technicznego,
4) dokonać oceny wykonanej pracy.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− pokaz z instruktaŜem.
Środki dydaktyczne:
− linia, ołówek, zestaw krzywików, gumka,
− blok techniczny, komplet wzorników elementów spodu obuwia damskiego paskowego,
− rysunki złoŜeniowe elementów składowych spodu obuwia damskiego paskowego,
− literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 3
Wyznacz współczynnik układalności i procent odpadu międzywzornikowego dla dwóch
elementów spodu obuwia. Skorzystaj z opisu zamieszczonego w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie lub w zespołach
dwuosobowych. NaleŜy zwrócić uwagę na staranne i dokładne wykonanie obliczeń. Po
prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) dokonać obrysu wybranych wzorników na papierze milimetrowym,
2) obliczyć powierzchnię netto narysowanych wzorników,
3) dokonać obrysu kaŜdego wzornika w układzie równoległoboku,
4) wyznaczyć w kaŜdym układzie elementów punkty kontrolne,
5) wykreślić równoległoboki łącząc punkty,
6) wyznaczyć powierzchnię brutto kaŜdego elementu dzieląc powierzchnię równoległoboku
przez ilość wykreślonych w nim elementów,
7) obliczyć współczynnik układalności i procent odpadu międzywzornikowego dla kaŜdego
wzornika,
8) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− pokaz z instruktaŜem.
Środki dydaktyczne:
− linia, ołówek, gumka, papier milimetrowy,
− komplet wzorników elementów spodu,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
− plansza przedstawiająca sposób obliczania współczynnika układalności i procentu odpadu międzywzornikowego,
− plansza przedstawiająca sposób wykreślenia wzorników w układzie równoległoboku,
− literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
Ćwiczenie 4
Wyznacz
średni
współczynnik
układalności
jednej
pary
elementów
spodu
zaprojektowanych do obuwia męskiego klejonego i dokonaj ich oceny ekonomicznej
(podeszwa i podpodeszwa ze skóry naturalnej). Skorzystaj z opisu zamieszczonego
w materiale nauczania.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres
i sposób wykonania ćwiczenia. Uczeń powinien przeczytać odpowiedni fragment rozdziału Materiał nauczania. Ćwiczenie powinno być wykonywane samodzielnie lub w zespołach
dwuosobowych. NaleŜy zwrócić uwagę na staranne i dokładne wykonanie obliczeń. Po
prezentacji ćwiczeń powinna wywiązać się w klasie dyskusja.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) dokonać obrysu wzorników podstawowych elementów spodu na papierze milimetrowym,
2) obliczyć powierzchnię netto tych wzorników,
3) wykreślić wzorniki elementów w układzie równoległoboku,
4) wyznaczyć w kaŜdym układzie elementów te same punkty kontrolne,
5) wykreślić równoległoboki łącząc punkty kontrolne,
6) wyznaczyć powierzchnię brutto dla podstawowych elementów spodu,
7) obliczyć średni współczynnik układalności dla jednej pary podstawowych elementów
spodu obuwia,
8) ocenić pod względem ekonomicznym zaprojektowane elementy spodu.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
− ćwiczenie,
− pokaz z instruktaŜem.
Środki dydaktyczne:
− linia, ołówek, gumka, papier milimetrowy,
− komplet wzorników elementów spodu,
− plansza przedstawiająca sposób obliczania współczynnika układalności i procentu
odpadu międzywzornikowego,
− plansza przedstawiająca sposób wykreślenia wzorników w układzie równoległoboku,
− literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego
Test
dwustopniowy
do
jednostki
modułowej
„Projektowanie
i konstruowanie spodów obuwia”
Test składa się z zadań wielokrotnego wyboru, z których:
− zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 są poziomu podstawowego,
− zadania 15, 16, 17, 18, 19, 20 są poziomu ponadpodstawowego.
Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt
Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak uczeń otrzymuje 0 punktów.
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:
− dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,
− dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,
− dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,
− bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym 4 z poziomu ponadpodstawowego.
Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. c, 3. c, 4. d, 5. a, 6. c 7. d, 8. b, 9. a, 10. b, 11. c, 12. b, 13. b, 14. d, 15. b, 16. b, 17. a, 18. c, 19. d, 20. a
Plan testu
Poprawna
Nr
Cel operacyjny
Kategoria
Poziom odpowiedź
zad.
(mierzone osiągnięcia ucznia)
celu
wymagań
1
Zdefiniować ściółkę kopyta
A
P
a
2
RozróŜnić wzorniki podpodeszwy i ściółki kopyta
B
P
c
3
Określić długość wzornika podpodeszwy
B
P
c
4
Wyjaśnić konstrukcję wzornika wyściółki do obuwia
B
P
d
klejonego zamkniętego
5
Wyjaśnić konstrukcję wzornika podpiętka
B
P
a
6
Zdefiniować jaszczurkę
A
P
c
7
Wyjaśnić konstrukcję wzornika wyłoŜenia
B
P
d
8
Wyjaśnić konstrukcję podeszwy do obuwia
B
P
b
damskiego z obcasem słupkowym
9
Zdefiniować podsuwkę
A
P
a
10 Dobrać kształt skłonów obcasów drewnianych
B
P
b
11 Wyjaśnić wpływ mody na załoŜenia projektowe
B
P
c
12 Zdefiniować określenie podsadka
A
P
b
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
13 Nazwać urządzenie słuŜące do stopniowania
A
P
b
14 Wyznaczyć procent odpadu międzywzornikowego
A
P
d
15 Zaprojektować wzmocnienie podpodeszwy
C
PP
b
w obuwiu damskim z obcasem do 40 mm
16 Zaprojektować kształt wycięć w jaszczurce
C
PP
b
17 Zanalizować sposób modelowania części piętowej
D
PP
a
podeszwy karczkowej
18 Wykreślić krawędź uszczelnienia formy wtryskowej
C
PP
c
19 Porównać tylne i przednie wysokości obcasów
C
PP
d
w zaleŜności od profilu kopyt
20 Narysować rysunek złoŜeniowy elementów spodu
C
PP
a
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.
2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych, jakie będą w teście.
5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom moŜliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na udzielanie odpowiedzi.
8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich moŜliwości).
9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliŜającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.
10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.
13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.
Instrukcja dla ucznia
1. Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań o róŜnym stopniu trudności. Są to zadania wielokrotnego wyboru.
5. Za kaŜdą poprawną odpowiedź moŜesz uzyskać 1 punkt.
6. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. Dla kaŜdego zadania podane
są cztery moŜliwe odpowiedzi: a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna; wybierz
ją i zaznacz kratkę z odpowiadającą jej literą znakiem X.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
7. Staraj się wyraźnie zaznaczać odpowiedzi. JeŜeli się pomylisz i błędnie zaznaczysz odpowiedź, otocz ją kółkiem i zaznacz ponownie odpowiedź, którą uwaŜasz za
poprawną.
8. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
9. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie sprawiało Ci trudność, wtedy odłóŜ rozwiązanie zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.
10. Po rozwiązaniu testu sprawdź czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi w KARCIE
ODPOWIEDZI.
11. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.
Materiały dla ucznia:
− instrukcja,
− zestaw zadań testowych,
− karta odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
1. Ściółka kopyta posiada kształt
a) podstawy kopyta.
b) podpodeszwy.
c) wyściółki.
d) profilu podłuŜnego kopyta.
2. Podstawą do projektowania wzornika podpodeszwy jest
a) przekrój poprzeczny kopyta.
b) obwód przez palce i przez piętę.
c) wzornik ściółki kopyta.
d) wzornik podeszwy.
3. Długość wzornika podpodeszwy do obuwia męskiego klejonego pokrywa się z długością
ściółki kopyta lub moŜe być skrócona gdy materiał podpodeszwowy ulega wydłuŜeniu
w czasie prasowania
a) o 3 mm.
b) o 2 mm.
c) o 1 mm.
d) o 5 mm.
4. Wyściółka obuwia klejonego zamkniętego w czubku jest
a) zmniejszona w stosunku do wzornika podpodeszwy o 1 mm.
b) zwiększona w stosunku do wzornika podpodeszwy o 3–5 mm.
c) zmniejszona w stosunku do wzornika podeszwy o 3–5 mm.
d) zmniejszona w stosunku do wzornika podpodeszwy o 3–5 mm.
5. Wzornik podpiętka jest powiększony w stosunku do części piętowej wzornika
a) podpodeszwy o 1–2 mm.
b) podeszwy o 1–2 mm.
c) wyściółki o 1–2 mm.
d) obcasa o 1–2 mm.
6. Jaszczurka jest to
a) wyłoŜenie w obuwiu na wysokim obcasie.
b) podpodeszwa do obuwia paskowego.
c) aŜurowe wypełnienie w obuwiu paskowym.
d) aŜurowe wypełnienie w obuwiu pasowym.
7. WyłoŜenie modeluje się w oparciu o wzornik
a) wyściółki, zwiększając jej obrys o 16–18 mm.
b) wyściółki, zmniejszając jej obrys o 1618 mm.
c) podpodeszwy, zwiększając jej obrys o 16–18 mm.
d) podpodeszwy, zmniejszając jej obrys o 16–18 mm.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
8. Podeszwa do obuwia damskiego z obcasem słupkowym w części piętowej
a) nachodzi na obcas na szerokość 10 mm.
b) wsunięta jest pod obcas na szerokość 10 mm.
c) pokrywa się z obrysem podpodeszwy.
d) pokrywa się z obrysem podstawy kopyta.
9. Podsuwka posiada kształt zewnętrznej linii zgodny z obrysem
a) podeszwy.
b) podpodeszwy.
c) wyściółki.
d) ściółki kopyta.
10. Kształt skłonów obcasów drewnianych jest
a) dowolny.
b) uzaleŜniony od znormalizowanych kształtów frezów.
c) uzaleŜniony od rodzaju uŜytego drewna.
d) taki jak obcasów z tworzyw sztucznych.
11. Dolną powierzchnię obcasa modeluje się w zaleŜności od
a) kształtu podpodeszwy.
b) kształtu części piętowej podeszwy.
c) kierunków panujących w modzie.
d) kształtu podpiętka.
12. Podsadka jest elementem występującym w
a) obcasie słupkowym.
b) obcasie składkowym.
c) podeszwie karczkowej.
d) wierzchniku.
13. Do stopniowania maszynowego słuŜy
a) planimetr.
b) pantograf.
c) plantogram.
d) stopniograf.
14. Do wyznaczenia procentu odpadu międzywzornikowego niezbędna jest znajomość
a) kształtów elementów spodu.
b) powierzchni netto elementów spodu.
c) powierzchni brutto elementów spodu.
d) powierzchni netto i brutto elementów.
15. W obuwiu damskim z obcasem do 40 mm długość wzmocnienia podpodeszwy ustala się
a) według profilu podłuŜnego kopyta.
b) według osi stawów małego i duŜego palca.
c) w zaleŜności od przeznaczenia obuwia.
d) w zaleŜności od rodzaju materiału zastosowanego na podpodeszwę.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
16. Kształt aŜurowych wycięć w jaszczurce uzaleŜniony jest od
a) systemu montaŜu obuwia.
b) szerokości pasków i kierunku ich ułoŜenia w zaćwiekowanej cholewce.
c) szerokości pasa w obuwiu pasowym.
d) kształtu podpodeszwy.
17. Część piętową podeszwy karczkowej modeluje się według
a) górnej powierzchni obcasa i powierzchni karczka obcasa.
b) kształtu części piętowej podpodeszwy.
c) kształtu części piętowej podstawy kopyta.
d) dolnej powierzchni obcasa.
18. Krawędź uszczelnienia przy produkcji obuwia metodą bezpośredniego wtrysku jest
wyznaczana w celu
a) odwzorowania kształtu bieŜnika podeszwy w formie wtryskowej.
b) ustalenia ilości mieszanki wtryskowej.
c) dopasowania cholewki osadzonej na kopycie do formy wtryskowej.
d) wyznaczenia współczynnika krawędzi uszczelnienia
19. We wszystkich numerach obcasów tego samego asortymentu
a) wysokość przednia i tylna obcasów jest ustalona dowolnie.
b) wysokość przednia obcasów jest jednakowa, a wysokość tylna jest zróŜnicowana
w zaleŜności od profilu kopyt.
c) wysokość obcasów z tyłu jest jednakowa i taka sama jak wysokość przednia.
d) wysokość obcasów z tyłu jest jednakowa, a wysokość przednia jest zróŜnicowana
w zaleŜności od profilu kopyt.
20. Rysunek złoŜeniowy elementów składowych spodu jest to
a) zestawienie wszystkich wykonanych wzorników spodu do danego wzoru obuwia.
b) rysunek elementów spodu w opracowaniu kolorystycznym.
c) rysunek elementów spodu w przekroju.
d) szkic elementów spodu obuwia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
Imię i nazwisko..........................................................................................
Projektowanie i konstruowanie spodów obuwia
Zakreśl poprawną odpowiedź.
Nr
Odpowiedź
Punkty
zadania
1.
a
b
c
d
2.
a
b
c
d
3.
a
b
c
d
4.
a
b
c
d
5.
a
b
c
d
6.
a
b
c
d
7.
a
b
c
d
8.
a
b
c
d
9.
a
b
c
d
10.
a
b
c
d
11.
a
b
c
d
12.
a
b
c
d
13.
a
b
c
d
14.
a
b
c
d
15.
a
b
c
d
16.
a
b
c
d
17.
a
b
c
d
18.
a
b
c
d
19.
a
b
c
d
20.
a
b
c
d
Razem:
TEST 2
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
Test praktyczny typu – „próba pracy” do jednostki modułowej
„Projektowanie i konstruowanie spodów obuwia”
Treść zadania
Opracuj konstrukcyjnie elementy składowe spodu do półbuta męskiego klejonego.
Wykonaj komplet wzorników. Postępuj zgodnie z zasadami obowiązującymi w szkolnej
pracowni projektowania lub w zakładzie obuwniczym, w którym odbywasz naukę zawodu.
Instrukcja dla nauczyciela
W badaniu osiągnięć ucznia w nabywaniu umiejętności praktycznych przewidzianych
w celach jednostki modułowej zalecane jest przeprowadzenie zadania testowego typu „próba
pracy”. Zadanie jest tak dobrane aby pozwoliło sprawdzić poziom umiejętności w zakresie wiedzy teoretycznej i sprawności praktycznego wykonywania opracowania konstrukcyjnego
elementów składowych spodu obuwia.
Uczniowie powinni wykonywać zadanie indywidualnie. Jest to jednocześnie moŜliwość
samodzielnego
sprawdzenia
przez
ucznia
poziomu
nabytych
umiejętności
i dokonania analizy wykonanych ćwiczeń.
Zadaniem nauczyciela jest stworzenie warunków umoŜliwiających uczniowi wykonanie
zadania zgodnie z dokumentacją konstrukcyjną. NaleŜy zapewnić uczniowi warunki do
samodzielnego opracowania poszczególnych etapów wykonania zadania:
− zorganizowania stanowiska pracy,
− opracowania konstrukcji elementów składowych spodu,
− wykonania wzorników elementów spodu,
− przeprowadzenia analizy opracowania konstrukcyjnego elementów.
Uczeń powinien mieć udostępnione:
− stanowisko pracy do wykonania zadania,
− zestaw kopyt,
− Ŝurnale i katalogi mody,
− przykładową dokumentację konstrukcyjną,
− regulamin bezpieczeństwa i higieny pracy.
Przed rozpoczęciem wykonywania zadania nauczyciel powinien:
− zadbać o przygotowanie odpowiedniego stanowiska pracy,
− udostępnić Ŝurnale i katalogi mody,
− zatwierdzić wybór kopyta,
− zatwierdzić zaprojektowane wzory,
− zatwierdzić ustaloną przez uczniów kolejność czynności konstrukcyjnych,
− określić kryteria oceny wykonywanego zadania,
− kontrolować na bieŜąco pracę uczniów,
− dokonać oceny wykonanej pracy.
Instrukcja dla ucznia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
− przygotować stanowisko pracy do wykonania zadania,
− zapoznać się z Ŝurnalami i katalogami mody,
− wybrać odpowiednie kopyto do opracowania elementów spodu,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
− zapisać plan działania oraz kolejność wykonywanych czynności konstrukcyjnych.
Plan przedstawić do zatwierdzenia nauczycielowi,
− oznaczyć kopyto,
− wykonać wzornik ściółki kopyta,
− opracować konstrukcyjnie elementy spodu,
− wykonać i oznaczyć wzorniki elementów spodu,
− uporządkować stanowisko pracy,
− zaprezentować opracowany wzór,
− scharakteryzować wykonanie zadania,
− przedstawić dokumentację do oceny.
Umiejętności podlegające ocenie
Punkty
Punkty
Lp.
Czynność wykonywana przez ucznia
do
przyznane
uzyskania
1.
Przygotowanie stanowiska pracy
5
2
Dobór kopyta
5
3
Zaplanowanie czynności konstrukcyjnych
10
4
Oznaczenie kopyta
5
5
Wykonanie wzornika ściółki kopyta
5
6
Opracowanie konstrukcyjne elementów spodu
45
7
Wykonanie i oznaczenie wzorników
10
8.
Uporządkowanie stanowiska pracy
5
9.
Zaprezentowanie i omówienie wykonanego zadania
10
Razem
100
Normy wymagań na poszczególne oceny szkolne
Ocena
Liczba uzyskanych punktów
niedostateczny
0–48
dopuszczający
49–60
dostateczny
61–73
dobry
74–88
bardzo dobry
89–100
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
LITERATURA
1. Grabkowski M.: Obuwnictwo, Podręcznik dla ZSZ. WSiP, Warszawa 1992
2. Grabkowski M.: Technologia obuwia. Ćwiczenia laboratoryjne, Skrypty uczelniane
WyŜszej Szkoły InŜynierskiej w Radomiu, Radom 1982
3. Liszka R., Rerutkiewicz J., Uliasz H.: Cholewkarstwo, WSiP Warszawa 1996
4. Praca zbiorowa : Projektowanie i konstruowanie spodów obuwia. WNT, Warszawa 1983
5. Praca zbiorowa: Technologia obuwia maszynowego. WPLiS, Warszawa 1964
6. Polska Norma, Obuwie, terminologia PN-85/0-91000
7. Ziajka T: Modelowanie obuwia – poradnik projektanta i konstruktora. Centralne
Laboratorium Przemysłu Obuwniczego, Kraków 1994
Czasopisma:
Przegląd Skórzany (wydania archiwalne)
Świat Butów (wydania archiwalne i bieŜące)
Katalogi mody
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28