Rady praktyczne









Dalej: Konfiguracja
resolvera
Wyżej: Translacja adresów symbolicznych na
Poprzednio: Adresy poczty komputerowej

Rady praktyczne
 

Pamiętanie adresów różnych komputerów stanowi pewien problem dla
użytkowników sieci. Z moich doświadczeń wynika, że użytkownicy (w
znacznej swej części) próbują postępować na jeden z dwu sposobów:

używają adresów numerycznych (uważając, że znacznie łatwiej
zapamiętać cztery liczby, np: 156.17.8.1 niż przydługawą (i jak dziś
widzę głupią) nazwę ldhpux.immt.pwr.wroc.pl).
Starają się używać nazw symbolicznych.


 Ze swej strony pragnę zwrócić uwagę na kilka właściwości
resolvera  (procedur odpowiadających na komputerze
UNIXowym za translację adresów symbolicznych do numerycznych),
które pozwalają ułatwić sobie życie (we wszystkich poniższych
przykładach zakładamy, że komputer znajduje się w domenie
immt.pwr.wroc.pl):

jeżeli w jakiejkolwiek komendzie sieciowej (ping,
telnet, rlogin, ftp...) podamy jako jej parametr nazwę
host, np:
ping host
poszukując komputera, o który nam chodzi resolver będzie do
host dodawał kolejne fragmenty domeny poszukując kolejno:
host.immt.pwr.wroc.pl
host.pwr.wroc.pl
host.wroc.pl
i na końcu wreszcie:
host
(,,Okrawając'' domenę zostawi zawsze co najmniej jej dwa ostatnie
człony.)
Podobnie będzie postępował gdy podamy niepełną nazwę komputera:
ping graf.im
poszukuje komputera o nazwie graf.im.immt.pwr.wroc.pl (błąd!),
graf.im.pwr.wroc.pl - sukces!, taki komputer istnieje.
Podobny proces przebiega niestety nawet wtedy gdy podamy pełną nazwę
komputera:
ping graf.im.pwr.wroc.pl
resolver doda wszystkie możliwe człony naszej domeny.
Ponieważ za każdym razem skończy się to błędem w końcu sprawdzi nazwę
graf.im.pwr.wroc.pl co powinno najprawdopodobniej skończyć sie
sukcesem.

resolver można również tak skonfigurować, żeby wskazać explicite
jakie człony, jakich domen ma dokładać do podawanych mu
adresów.

Proces ten może byc dosyć długotrwały, gdy nameserver
znajduje się na drugim końcu wolnej, obciążonej linii.

Aby proces przyśpieszyć pełne nazwy komputerów można/należy kończyć kropką:
ping graf.im.pwr.wroc.pl.
Wniosek wypływający z tego jest taki: jeżeli kontaktujemy się z
komputerem z ,,sąsiedniej'' domeny (mającej znaczną część nazwy zgodną
z nazwą naszej domeny) używajmy tylko tylu członów ile to konieczne
aby jednoznacznie określić nazwę komputera. Dodaje to co prawda nieco
pracy nameserwer-owi ale znacznie upraszcza pisanie.
resolver w wielu wersjach SO UNIX pozwala na
tworzenie aliasów nazw komputerów (indywidualnych dla każdego
użytkownika). Warto z tej możliwości korzystać. Otóż w procesie
tłumaczenia adresu symbolicznego resolver poszukuje zmiennej
środowiska o nazwie HOSTALIASES.  Plik
wskazywany przez tą zmienną jest przeglądany w poszukiwaniu pełnej
nazwy związanej z podanym aliasem. I tak, w moim przypadku zmienna
HOSTALIASES ma wartość /users/myszka/.hostaliases a w
pliku .hostaliases jest (między innymi) następująca linia:
graf graf.im.pwr.wroc.pl.
Pisząc rlogin graf uzyskuje połączenie z komputerem
graf.im.pwr.wroc.pl
Jeżeli chodzi o pocztę polecam korzystanie z różnych
mechanizmów ułatwiających życie, a oferowanych przez programy
czytania/komponowania poczty. O tym będzie mowa później.


Dalej: Konfiguracja
resolvera
Wyżej: Translacja adresów symbolicznych na
Poprzednio: Adresy poczty komputerowej

Wojciech Myszka
pią, 14 lis 1997 11:12:41