Przy spawaniu łukiem krytym kształt i wymiary spoin zależą nie tylko od podstawowych parametrów spawania (U, J, V), ale też od różnych czynników technologicznych takich jak: - średnica elektrody, - rodzaj prądu, - biegunowość, - pochylenie elektrody względem spoiny, - pochylenie spoiny względem poziomu, - kształt ukosowanych brzegów itp. Kształt spoiny jest najkorzystniejszy, gdy nadlew lica spoiny nie jest zbyt wysoki, a przejście spoiny do materiału rodzimego jest łagodne. Odpowiednia szerokość spoiny ułatwia odgazowanie spoiny a właściwy współczynnik przetopu zmniejsza skłonność do pękania spoin. Wymiary spoiny zależą praktycznie od wszystkich czynników. Ważna jest również rola rodzaju prądu spawania. Przy spawaniu prądem stałym - dodatnią biegunowością uzyskuje się głębsze wtopienie w materiał rodzimy, co często wykorzystywane jest przy układaniu warstwy przetopowej. Przy spawaniu prądem stałym ujemną biegunowością zapewnia uzyskanie większej wydajności stapiania elektrody. Wykorzystuje się to przy napawaniu i przy układaniu warstw wypełniających rowku spoiny. Przy spawaniu prądem przemiennym uzyskuje się wartości pośrednie.
Żeby spawać z większymi prędkościami i uzyskać wyższą wydajność, przy spawaniu jednostronnym używa się specjalnych podkładek technologicznych ich zadaniem jest wyeliminowanie wycieków stopiwa z rowka spoiny i uformowanie równomiernej i prawidłowej grani. Podkładki przy spawaniu łukiem krytym są konieczne, ponieważ stosuje się dużo wyższe energie łuku (większa objętość ciekłego metalu) niż przy spawaniu elektrodami otulonymi. Wydajność spawania łukiem krytym zwiększa się ostatnio coraz bardziej przez zastosowanie spawania wielołukowego (najczęściej 2,3 łuki). Spawanie dwułukowe - może być realizowane z oddzielnymi jeziorkami ciekłego metalu (układ tandemowy) lub przy stapianiu dwóch elektrod w jednym jeziorku. Spawanie tandemowe pierwszy łuk tworzy warstwę przetopową spoiny a drugi roztapia zakrzepły ścieg i tworzy warstwę licową. Powoduje to uzyskanie lepszych własności plastycznych złączy spawanych poprzez obniżenie szybkości stygnięcia spoiny i strefy wpływu ciepła. Stosowane w tym przypadku prędkości wynoszą 60-80 m/h. Spawanie dwoma elektrodami stapianymi w jednym jeziorku uzyskuje się wyższe wydajności spawania (prędkość do 150m/h dla spoin czołowych i do 20 m/h dla spoin pachwinowych). Spawanie wielołukowe charakteryzuje się wysokimi energiami , w związku z czym osiągnięcie wysokich własności plastycznych spoin realizowane jest poprzez odpowiedni dobór drutów i topników (topniki aglomerowane).