MATKO RANNYCH PACIERZY
1. Matko rannych pacierzy,
Matko polskich ołtarzy,
gdy o świtaniu oczy otwieram,
na Panią świtu Ciebie wybieram.

Matko polskiego słońca,
południem na polskiej drodze
Kiedy na drodze pot z czoła ocieram
Na Panią skwaru Ciebie wybieram.

Ref: Matko mojego krzyża,
zawsze bądź jego ozdobą
Codziennie dusza do Pana się zbliża
I dojdę, dojdę bo idę z Tobą.

2. Matko polskich zachodów,
wietrze wieczornych łąk
Gdy się zmęczony o laskę wspieram
Na Panią znoju Ciebie wybieram.

Królowo Polski i chwili,
Nagrodo gasnących dni
Kiedy u kresu na sen się zbieram
Na pół sennych marzeń Ciebie wybieram.