1 1. Co to jest mikroekonomia i czym siÄ™ zajmuje? Mikroekonomia dziedzina ekonomii zajmujÄ…ca siÄ™ badaniem wyborów ludzkich w warunkach rzadkoÅ›ci dóbr, w tym w szczególnoÅ›ci badaniem zachowaÅ„ indywidualnych konsumentów i przedsiÄ™biorstw oraz interakcji miÄ™dzy tymi zachowaniami na poszczególnych rynkach. Jest to nauka zajmujÄ…ca siÄ™ szczegółowÄ… analizÄ… podejmowanych przez jednostki decyzji dotyczÄ…cych produkcji oraz wymiany (zakupu i sprzedaży) dóbr. 2. Podstawowe zależnoÅ›ci (liniowe i nieliniowe) w gospodarce ? 3. Ceny nominalne i relatywne, dochody nominalne i realne WartoÅ›ci nominalne mierzymy w cenach bieżących. WartoÅ›ci realne uzyskujemy, korygujÄ…c wartoÅ›ci nominalne o zmiany poziomu cen. Ceny realne (relatywne) dóbr i zasobów czyli ceny nominalne skorygowane o wskaznik inflacji sÄ… miernikiem rzadkoÅ›ci dóbr, informujÄ…, czy ceny danego dobra rosnÄ… szybciej niż przeciÄ™tny poziom cen wszystkich dóbr. Dochód nominalny to suma otrzymywanych pieniÄ™dzy. Dochód realny to ilość towarów i usÅ‚ug, które za te pieniÄ…dze możemy nabyć. 4. Rzadkość zasobów i ich alternatywne zastosowania Krzywa możliwoÅ›ci produkcyjnych ZakÅ‚adamy, że gospodarka wytwarza tylko dwa dobra: A i B w iloÅ›ciach QA i QB. AngażujÄ…c wszystkie posiadane zasoby gospodarka może wytworzyć różne kombinacje iloÅ›ciowe dóbr A i B mieszczÄ…ce siÄ™ na krzywej możliwoÅ›ci produkcyjnych, np. kombinacje C, E, F, D. Krzywa możliwoÅ›ci produkcyjnych pokazuje najwiÄ™kszÄ… możliwÄ… produkcjÄ™ jednego dobra przy danej produkcji drugiego dobra (przy staÅ‚ych zasobach oraz technologii). Wszystkie kombinacje poÅ‚ożone na tej krzywej (C, E, F, D) sÄ… efektywne, tzn. oznaczajÄ… peÅ‚ne wykorzystanie zasobów. Kombinacje nieefektywne - np. G. 2 Kombinacje nieosiÄ…galne - np. H. QA H C E G F D QB Krzywa możliwoÅ›ci produkcyjnych 5. Krzywa transformacji krzywa możliwoÅ›ci produkcyjnych KRZYWA MOÅ»LIWOÅšCI PRODUKCYJNYCH (zwana również krzywÄ… transformacji) to graficzne przedstawienie wszystkich możliwych do wyprodukowania kombinacji dóbr, przy wykorzystaniu posiadanych aktualnie czynników wytwórczych. Innymi sÅ‚owy, krzywa możliwoÅ›ci produkcyjnych wyznacza - przy różnych rozmiarach produkcji jednego dobra - maksymalnÄ… wielkość produkcji drugiego dobra. RysujÄ…c krzywÄ… możliwoÅ›ci produkcyjnych tworzymy teoretyczny model, odkÅ‚adajÄ…c na osi Y ilość dobra A, na osi X ilość dobra B (lub grupy dóbr). Krzywa obrazuje możliwoÅ›ci wykorzystania posiadanych zasobów - każdy punkt leżący na niej jest w efektywnej gospodarce możliwy do osiÄ…gniÄ™cia. 3 Z kolei punkty leżące pod krzywÄ… (pomiÄ™dzy krzywÄ… a ukÅ‚adem współrzÄ™dnych) oznaczajÄ… nieefektywne wykorzystanie zasobów. Przy danych zasobach, osiÄ…gniÄ™cie punktów leżących nad krzywÄ… jest z kolei niemożliwe - chyba, że nastÄ…pi wzrost gospodarczy (powiÄ™kszenie posiadanych zasobów). Z krzywej możliwoÅ›ci produkcyjnych wynika, że możemy - w ramach posiadanych zasobów - tworzyć dowolne kombinacje wytwarzanych dóbr. Nie zawsze jest to jednak opÅ‚acalne - mówi o tym zasada malejÄ…cych przychodów. 6. Podmioty w gospodarce rynkowej i ich funkcje celu Gospodarstwa domowe, przedsiÄ™biorstwa, banki, paÅ„stwo Gospodarka każdego kraju skÅ‚ada siÄ™ z wielu podmiotów. SÄ… to m.in.: gospodarstwa domowe, przedsiÄ™biorstwa produkcyjne, usÅ‚ugowe, instytucje finansowe, szkoÅ‚y, wyższe uczelnie, administracja paÅ„stwowa i samorzÄ…dowa. Podmioty w gospodarce rynkowej powiÄ…zane sÄ… ze sobÄ… różnymi relacjami ksztaÅ‚towanymi przez popyt i podaż. Umożliwia to powstawanie zwiÄ…zków i współzależnoÅ›ci np. pomiÄ™dzy producentami wyrobów a odbiorcami, gospodarstwami domowymi a instytucjami finansowymi. Relacja miedzy popytem a podażą zależy w najwiÄ™kszym stopniu od iloÅ›ci pieniÄ…dza na rynku. Jego ilość zależy z kolei od wysokoÅ›ci pÅ‚ac w przedsiÄ™biorstwach, zakresu i wysokoÅ›ci Å›wiadczeÅ„ socjalnych, wielkoÅ›ci udzielanych kredytów. Najważniejszym czynnikiem ksztaÅ‚tujÄ…cym relacje pomiÄ™dzy popytem a podażą jest cena. W przeważajÄ…cej liczbie przypadków popyt zmienia siÄ™ w przeciwnym kierunku do zmiany cen. Gdy ceny towarów spadajÄ…, ludzie kupujÄ… wiÄ™cej i popyt roÅ›nie. Gdy ceny towarów rosnÄ… cześć konsumentów ogranicza swoje spożycie lub caÅ‚kowicie rezygnuje z zakupów - w rezultacie popyt spada. W przeciwieÅ„stwie do relacji pomiÄ™dzy popytem a cenÄ… istnieje dodatnia zależność miedzy cenÄ… a podażą. Konsument jest zainteresowany jak najniższÄ… cenÄ… kupowanych wyrobów, producent jak najwyższÄ…, Gdy cena jego wyrobów spa produkcja staje siÄ™ mniej opÅ‚acalna. Producent ogranicza wtedy produkcje i podaż wyrobów na rynek. Gdy cena roÅ›nie, produkcja staje siÄ™ bardziej opÅ‚acalna, a to zachÄ™ca producenta do zwiÄ™kszenia produkcji i podaży. 4 7. PaÅ„stwo a rynek Jednym z najważniejszych podmiotów gospodarczych jest paÅ„stwo. Reprezentowane jest przez rzÄ…d oraz różne wyspecjalizowane instytucje i agendy (filie, oddziaÅ‚y), np. ministerstwa, urzÄ™dy. PaÅ„stwo jako podmiot w gospodarce rynkowej nie decyduje o gospodarce, tym bardziej nie wpÅ‚ywa bezpoÅ›rednio na rynek, tj. na wielkość popytu i podaży. WpÅ‚yw paÅ„stwa ma charakter poÅ›redniego oddziaÅ‚ywania, np. poprzez regulacje prawne. Zadania paÅ„stwa to m.in. ochrona obywateli przed zagrożeniami zwiÄ…zanymi z masowym bezrobociem, skutkami inflacji, zatruciem Å›rodowiska przyrodniczego, nierównomiernym rozwojem gospodarczym regionów kraju. Jego dziaÅ‚alność ma na celu również zapewnienie bezpieczeÅ„stwa kraju na arenie miÄ™dzynarodowej oraz porzÄ…dku publicznego i bezpieczeÅ„stwa obywateli. 8. Rodzaje krzywych popytu i krzywych podaży Krzywa popytu obrazuje zależność miÄ™dzy cenÄ… a rozmiarami zapotrzebowania przy innych wielkoÅ›ciach nie zmienionych. Krzywa podaży ukazuje zależność miÄ™dzy cenÄ… a iloÅ›ciÄ… oferowanego towaru przy innych wielkoÅ›ciach nie zmienionych. Popyt Popyt to ilość dobra, jakÄ… nabywcy gotowi sÄ… zakupić. Co wpÅ‚ywa na popyt? Główne determinanty popytu to: a) cena danego dobra, b) ceny innych dóbr (komplementarnych i substytucyjnych), c) dochody realne nabywców, d) liczba potencjalnych nabywców, e) gusty i preferencje, f) oczekiwania (dotyczÄ…ce przyszÅ‚ego poziomu cen i dochodów, dostÄ™pnoÅ›ci dóbr itp.). Prawo popytu mówi, że przy innych czynnikach nie zmienionych wielkość zapotrzebowania na okreÅ›lone dobro maleje w miarÄ™ wzrostu ceny. Oznacza to, że popyt jest ujemnÄ… funkcjÄ… ceny. 5 Uzasadnienie 1. W miarÄ™ zwiÄ™kszania nabywanej iloÅ›ci dobra maleje jego użyteczność kraÅ„cowa, tzn. dodatkowe jednostki dobra przedstawiajÄ… coraz mniejszÄ… wartość dla nabywcy. StÄ…d cena, jakÄ… skÅ‚onny on jest za nie zapÅ‚acić, także maleje. 2. Niższa cena przyciÄ…ga ponadto tych nabywców, których dochody nie pozwalaÅ‚y na zakup dobra po wyższej cenie. 3. Wysoka cena skÅ‚ania do zastÄ™powania danego dobra taÅ„szymi substytutami. Krzywa popytu Cena dobra jest podstawowym czynnikiem okreÅ›lajÄ…cym rozmiary zapotrzebowania. Zależność popytu na dane dobro od jego ceny wyraża krzywa popytu wzglÄ™dem ceny. Cena (P) D Ilość (Q) 6 Rozróżniamy: a) indywidualnÄ… krzywÄ… popytu, opisujÄ…cÄ… reakcje pojedynczego nabywcy dobra na zmiany ceny, b) rynkowÄ… krzywÄ… popytu, opisujÄ…cÄ… zależność Å‚Ä…cznego popytu rynkowego wszystkich nabywców dobra od poziomu ceny. RynkowÄ… krzywÄ… popytu wyprowadzamy dodajÄ…c poziomo indywidualne krzywe popytu wszystkich nabywców. 7 Podaż Podaż to ilość dobra oferowana do sprzedaży na rynku. Od czego zależy podaż? Główne determinanty podaży to: a) zdolnoÅ›ci produkcyjne, b) opÅ‚acalność (rentowność) produkcji, c) technika i technologia, d) interwencja paÅ„stwa. Prawo podaży mówi, że przy innych czynnikach staÅ‚ych wzrost ceny zachÄ™ca producentów do zwiÄ™kszenia oferowanej iloÅ›ci dobra, a spadek ceny powoduje zmniejszenie oferowanej iloÅ›ci. Oznacza to, że podaż jest dodatniÄ… funkcjÄ… ceny. KsztaÅ‚t krzywej podaży wzglÄ™dem ceny można także objaÅ›nić wzrostem kosztów zwiÄ…zanych z wytwarzaniem dodatkowych jednostek produkcji. Przy danych zasobach niektórych czynników produkcji (zwÅ‚aszcza Å›rodków trwaÅ‚ych) zwiÄ™kszenie produkcji wiąże siÄ™ ze wzrostem kosztów jednostkowych. 8 Krzywa podaży Cena rynkowa dobra oraz koszty produkcji i sprzedaży to główne czynniki okreÅ›lajÄ…ce wielkość podaży. Zależność podaży towaru od jego ceny opisuje krzywa podaży. Cena (P) S Ilość (Q) Rozróżniamy: a) indywidualnÄ… krzywÄ… podaży pojedynczego dostawcy towaru (przedsiÄ™biorstwa), b) rynkowÄ… krzywÄ… podaży, pokazujÄ…cÄ… Å‚Ä…cznÄ… wielkość podaży danego towaru na rynku przy różnych poziomach ceny. RynkowÄ… krzywÄ… podaży wyprowadzamy z indywidualnych krzywych podaży poszczególnych wytwórców. 9. WÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci krzywej popytu rynkowego ? 10.WÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci krzywej podaży rynkowej ? 9 11.Narysuj sytuacjÄ™ równowagi na rynku produktów; co siÄ™ zmieni gdy np. wzrosnÄ… dochody i spadnÄ… podatki. 12.GiÄ™tkość i sztywność cen Cenowa elastyczność popytu stosunek wzglÄ™dnej zmiany iloÅ›ci pożądanego dobra, do wzglÄ™dnej zmiany jego ceny, wyrażony współczynnikiem cenowej elastycznoÅ›ci popytu. Innymi sÅ‚owy cenowa elastyczność popytu mówi o tym, o ile procent zmieni siÄ™ chęć zakupu[1] wyrażona w sztukach towaru, jeżeli cena danego towaru zmieni siÄ™ o 1%. Wyróżniamy nastÄ™pujÄ…ce wartoÅ›ci graniczne oraz przedziaÅ‚y wartoÅ›ci elastycznoÅ›ci cenowej popytu eð : eð = 0 elastyczność zerowa - popyt sztywny eð < 1 elastyczność niska - popyt nieelastyczny eð = 1 elastyczność równa jednoÅ›ci eð > 1 elastyczność wysoka - popyt elastyczny eð = Ä„ð elastyczność nieskoÅ„czenie wielka - popyt doskonale elastyczny 13. Skutki stosowania cen maksymalnych i minimalnych Ceny minimalne (gwarantowane) stosowane sÄ… zwÅ‚aszcza w skupie artykułów rolnych. Cel: zapewnienie odpowiednich dochodów producentom. Wprowadzenie ceny minimalnej na poziomie P1 powoduje powstanie nadwyżki podaży wynoszÄ…cej AB. NadwyżkÄ™ tÄ™ musi wykupić rzÄ…d po zagwarantowanej przez siebie minimalnej cenie. Budżet paÅ„stwa poniesie w zwiÄ…zku z tym koszty, których sumÄ™ wyraża pole Q1Q2BA. Cena (P) 10 S A B S > D P1 E P0 D Q1 Q0 Q2 Ilość (Q) 11 Ceny maksymalne majÄ… zastosowanie w handlu detalicznym w zakresie podstawowych produktów żywnoÅ›ciowych (chleb, mleko, cukier), niektórych leków, Å›rodków higieny itp. Cel: uÅ‚atwienie dostÄ™pu do tych dóbr ludziom uboższym. Jeżeli rzÄ…d ustali maksymalnÄ… cenÄ™ sprzedaży danego towaru na poziomie P1, to efektem bÄ™dzie nadwyżka popytu wynoszÄ…ca AB. Aby w tej sytuacji zapewnić wszystkim konsumentom choćby ograniczonÄ… ilość danego produktu, rzÄ…d bÄ™dzie zmuszony do zastosowania mniej lub bardziej drastycznych metod reglamentacji zakupów. Cena (P) S E P0 A B D > S P1 D 14.WyjaÅ›nij pojÄ™cie nadwyżki konsumenta i nadwyżki producenta Q1 Q0 Q2 Ilość (Q) Nadwyżka konsumenta - różnica pomiÄ™dzy kwotÄ…, jakÄ… nabywca jest skÅ‚onny zapÅ‚acić za okreÅ›lonÄ… ilość dobra, a kwotÄ… jakÄ… musi rzeczywiÅ›cie zapÅ‚acić; jest miarÄ… korzyÅ›ci czerpanej z konsumpcji danej iloÅ›ci dobra; stanowi jednÄ… z kluczowych kategorii analizy w ekonomii dobrobytu. Zgodnie z prawem malejÄ…cej użytecznoÅ›ci kraÅ„cowej wraz ze zwiÄ™kszaniem siÄ™ wielkoÅ›ci konsumpcji danego dobra, kolejne jego jednostki powodujÄ… coraz mniejszy przyrost użytecznoÅ›ci dla konsumenta. Z tego powodu jest on skÅ‚onny pÅ‚acić coraz mniej za kolejne jednostki dobra i bÄ™dzie kupowaÅ‚ dopóty, dopóki jego skÅ‚onność do zapÅ‚aty zrówna siÄ™ z rynkowÄ… cenÄ… towaru. Różnica jego skÅ‚onnoÅ›ci do zapÅ‚aty i ceny rynkowej stanowi nadwyżkÄ™ konsumenta. PrzykÅ‚ad Konsument jest skÅ‚onny zapÅ‚acić 10 zÅ‚ za pierwszÄ… pomaraÅ„czÄ™. Ponieważ zaspokoiÅ‚ już w części swojÄ… potrzebÄ™, za drugÄ… pomaraÅ„czÄ™ jest skÅ‚onny zapÅ‚acić już tylko 8 zÅ‚, za kolejnÄ… 6 zÅ‚ itd. Jednak cena rynkowa jest staÅ‚a, wiÄ™c konsument pÅ‚aci za poszczególne pomaraÅ„cze 12 tyle samo. Jeżeli cena pomaraÅ„czy wynosi 3 zÅ‚, wówczas konsument kupi 4 pomaraÅ„cze, pÅ‚acÄ…c 12 zÅ‚. PiÄ…tej już nie kupi, ponieważ cena jakÄ… byÅ‚by skÅ‚onny zapÅ‚acić wyniesie 2 zÅ‚ i bÄ™dzie niższa od ceny rynkowej pomaraÅ„czy. Innymi sÅ‚owy cena przewyższa wartość, jakÄ… konsument przypisuje tej jednostce dobra. Zakupy konsumenta prezentuje tabela: Kolejne SkÅ‚onność Cena Nadwyżka pomaraÅ„cze do zapÅ‚aty konsumenta ------------------------------------------- 1 10 zÅ‚ 3 zÅ‚ 7 zÅ‚ 2 8 zÅ‚ 3 zÅ‚ 5 zÅ‚ 3 6 zÅ‚ 3 zÅ‚ 3 zÅ‚ 4 4 zÅ‚ 3 zÅ‚ 1 zÅ‚ -------------------------------------------- 28 zÅ‚ 12 zÅ‚ 16 zÅ‚ Ponieważ dla konsumenta pierwsza pomaraÅ„cza reprezentowaÅ‚a wartość 10 zÅ‚, a zapÅ‚aciÅ‚ za niÄ… tylko 3 zÅ‚, to odniósÅ‚ dodatkowÄ… korzyść z transakcji w postaci nadwyżki konsumenta w wysokoÅ›ci 7 zÅ‚. KupujÄ…c 4 pomaraÅ„cze konsument zrealizowaÅ‚ nadwyżkÄ™ w wysokoÅ›ci 16 zÅ‚. Konsumpcja każdej nastÄ™pnej jednostki prowadziÅ‚aby do obniżenia nadwyżki, dlatego konsument nie decyduje siÄ™ na jej zakup. 15.Cenowa elastyczność popytu, wzory na elastyczność. Elastyczność punktowa i Å‚ukowa Elastyczność punktowÄ… należy mierzyć wedÅ‚ug wzoru podanego wczeÅ›niej, przy maÅ‚ych zmianach ceny (np. o 1%), a nie przy dużych zmianach (np. o 10%). RozpatrujÄ…c duże zmiany ceny, należaÅ‚oby liczyć elastyczność Å‚ukowÄ… - Å›redniÄ… elastyczność miÄ™dzy dwoma punktami na krzywej, wedÅ‚ug poniższego wzoru: DðQ WZÓR eð =ð DðP : . Å›rednia Q Å›rednia P CzÄ™stym bÅ‚Ä™dem popeÅ‚nianym przez studentów w interpretacji elastycznoÅ›ci cenowej popytu jest mniemanie, że można mówić o elastycznoÅ›ci w odniesieniu do caÅ‚ej krzywej popytu. 13 BÅ‚Ä…d polega na tym, że w wiÄ™kszoÅ›ci przypadków elastyczność zmienia siÄ™ wzdÅ‚uż danej krzywej popytu. P eð = Ä„ð eð > 1 eð = 1 eð < 1 eð = 0 Q 14 Elastyczność a nachylenie krzywej popytu CzÄ™sto interesuje nas ogólna ocena elastycznoÅ›ci na caÅ‚ej dÅ‚ugoÅ›ci krzywej popytu, tzn. przy różnych poziomach ceny. Popyt o wysokiej elastycznoÅ›ci wyraża krzywa o maÅ‚ym nachyleniu (pÅ‚aska). Popyt nieelastyczny wyraża krzywa o dużym nachyleniu (stroma). Na przykÅ‚ad, popyt na dobra luksusowe jest zwykle bardziej elastyczny niż popyt na dobra podstawowe - i to przy każdym poziomie ceny. P P eð = 0 eð < 1 eð = Ä„ð eð > 1 Q Q 15 16.Jak siÄ™ zmienia elastyczność na krzywej popytu 17.Wzajemne relacje elastycznoÅ›ci, utargu caÅ‚kowitego i kraÅ„cowego 18.Elastyczność dochodowa popytu i rodzaje dóbr Dochodowa elastyczność popytu Reakcja wielkoÅ›ci popytu na zmianÄ™ poziomu realnego dochodu nabywcy (lub nabywców) dobra: DðQ DðY hð =ð : . Q Y Odpowiada na pytanie, o ile % wzroÅ›nie lub zmaleje wielkość popytu w rezultacie 1% zmiany dochodu. WartoÅ›ci liczbowe hð > 0 dla dóbr zwykÅ‚ych (normalnych) hð < 0 dla dóbr niższego rzÄ™du hð > 1 dla dóbr wyższego rzÄ™du (luksusowych) hð < 1 dla dóbr pierwszej potrzeby (podstawowych) 19.Elastyczność mieszana popytu, dobra substytucyjne i komplementarne Mieszana elastyczność cenowa popytu Zmiana wielkoÅ›ci popytu na jedno dobro (i) pod wpÅ‚ywem zmiany ceny drugiego dobra (j): 16 DðQi DðPj eð =ð : . Qi Pj WartoÅ›ci liczbowe Dla dóbr substytucyjnych elastyczność mieszana popytu jest dodatnia (wzrost ceny kawy pobudza popyt na herbatÄ™). Dla dóbr komplementarnych elastyczność mieszana popytu jest ujemna (wzrost ceny benzyny obniża popyt na samochody). 20. Krzywe obojÄ™tnoÅ›ci, co to jest kraÅ„cowa stopa substytucji (MRS) 21. Åšcieżka budżetowa, przesuniÄ™cie i obrót. 22.Punkt równowagi konsumenta 23.Åšcieżka ekspansji dochodowej konsumenta 24.WpÅ‚yw zmiany ceny dobra X na zmianÄ™ punktu równowagi a rodzaje dóbr 25.Åšcieżka ekspansji cenowej konsumenta. 26.Czym siÄ™ różniÄ… dobra normalne, niższego rzÄ™du i dobra Giffena 27.Co to jest funkcja produkcji? 28.Równowaga firmy izokwanta i izokoszta 29.Co to jest MRTS (kraÅ„cowa stopa technologicznej substytucji)? 30.Krzywe produkcyjnoÅ›ci caÅ‚kowitej, przeciÄ™tnej i kraÅ„cowej ich wzajemne zależnoÅ›ci 31.Co oznacza staÅ‚a i zmienna produkcyjność pracy 32.StaÅ‚e i zmienne korzyÅ›ci skali produkcji 33.Koszty produkcji staÅ‚e i zmienne 34.WpÅ‚yw funkcji produkcji i zmiany cen czynników produkcji na koszty 17 35.Koszty ekonomiczne i ksiÄ™gowe 36.WyjaÅ›nij pojÄ™cie kosztu alternatywnego 37. Co oznaczajÄ… i jak siÄ™ oblicza koszty kraÅ„cowe (MC), przeciÄ™tne koszty zmienne (AVC), przeciÄ™tne koszty caÅ‚kowite (ATC) 38.Narysuj wzajemne relacje MC, AVC, ATC 39.PrzedsiÄ™biorstwo wielkość, organizacja i prawa wÅ‚asnoÅ›ci 40.PrzedsiÄ™biorstwo jako podmiot produkcyjny i system spoÅ‚eczny 41.Podstawowe różnice miÄ™dzy wolnÄ… konkurencjÄ…, monopolem i oligopolem 42.Równowaga gaÅ‚Ä™zi wolnokonkurencyjnej w krótkim okresie. 43.Równowaga gaÅ‚Ä™zi wolnokonkurencyjnej w dÅ‚ugim okresie 44.Warunek konieczny i niezbÄ™dny na maksymalizacjÄ™ zysku przedsiÄ™biorstwa 45.WyjaÅ›nij pojÄ™cie progu rentownoÅ›ci firmy 46.Zysk ekonomiczny a zysk ksiÄ™gowy 47.Model oligopolu Sweezego (zaÅ‚amana krzywa popytu) 48.Istota konkurencji monopolistycznej 49.Dylemat wiÄ™znia 50.Równowaga monopolu 51.PojÄ™cie monopolu naturalnego i sposoby jego regulacji. 52. Koszty i korzyÅ›ci funkcjonowania monopolu. 53. Optima ekonomiczne i techniczne wolna konkurencja a monopol 54.Rynek pracy, od czego zależy popyt na pracÄ™ 55.Rynek kapitaÅ‚u popyt i podaż 56.Indywidualne krzywe podaży pracy 57.Problem market failures (zawodnoÅ›ci rynku) podstawowe przejawy tej zawodnoÅ›ci 58.Ujemne efekty zewnÄ™trzne i ich internalizacja. 59.PrzykÅ‚ady wystÄ™powania dodatnich efektów zewnÄ™trznych 60.Charakterystyka dóbr publicznych 18 61.Dobra publiczne a ceny podatkowe oraz zjawiska gapowicza 62.Przejawy asymetrii informacji.