1. Wektory i skalary. Dodawanie wektorów. Reprezentacja graficzna i algebraiczna wektorów. Wielkość skalarna podlega tym samym zasadom, co kombinacja liczb. Każdy skalar jest reprezentowany przez pewnÄ… liczbÄ™: -czas, odlegÅ‚ość, masa, dÅ‚ugość. Wektory: Geometrycznie- element zorientowany Algebraicznie- zbiór liczb Rn Wektory można: dodawać odejmować, mnożyć przez staÅ‚Ä…. SpeÅ‚nione sÄ… nastÄ™pujÄ…ce m.in. warunki: Å‚Ä…cznoÅ›ci i przemiennoÅ›ci dodawania dodawanie wektorów(metoda równolegÅ‚oboku) 2. Iloczyn skalarny i wektorowy wektorów. Iloczyn skalarny wielkoÅ›ci wektorowych definiuje siÄ™ poprzez iloczyn skalarny wektorów je reprezentujÄ…cych. WÅ‚asnoÅ›ci: " a Ë% b = b Ë% a (przemienność) " (að ·ð a) Ë% b = að ·ð (a Ë% b) (Å‚Ä…czność) " (a Åð b) Ë% c = (a Ë% c) + (b Ë% c) (rozdzielność) " a Ë% a Å‚ð 0; a Ë% a = 0 Ûð a = 0 iloczyn skalarny-geometrycznie vð vð Aoð B =ð ab cosjð Iloczynem wektorowym A x B jest wektor C, którego moduÅ‚ jest równy C = ABsinqð i który jest prostopadÅ‚y do pÅ‚aszczyzny na której leżą A i B. Zwrot wektora C okreÅ›la reguÅ‚a prawej dÅ‚oni ( Å›ruby prawoskrÄ™tnej) Można go obliczyć metodÄ… wyznacznika: i j k a´ðb =ð a1 a2 a3 Twierdzenia: b1 b2 b3 3. Definicja wektora poÅ‚ożenia i wektora przemieszczenia czÄ…stki. Wektor poÅ‚ożenia: dla danego punktu A to wektor zaczepiony w poczÄ…tku ukÅ‚adu współrzÄ™dnych i o koÅ„cu w punkcie A Wektor przemieszczenia: jest to wektor Å‚Ä…czÄ…cy poÅ‚ożenie poczÄ…tkowe z koÅ„cowym. Dla dowolnego ruchu krzywoliniowego wartość tego wektora jest mniejsza bÄ…dz równa drodze pokonanej przez ciaÅ‚o. 4. Wektory prÄ™dkoÅ›ci i przyÅ›pieszenia. Wektor prÄ™dkoÅ›ci: wyraża zmianÄ™ wektora poÅ‚ożenia w jednostce czasu. Wektor przyspieszenia: wyraża zmianÄ™ wektora prÄ™dkoÅ›ci w czasie. 5. Ruch jednostajny i jednostajnie zmienny. Rzuty.. Ruch jednostajny: ruch, w którym w takich samych przedziaÅ‚ach czasowych ciaÅ‚o pokonuje takie same odcinki drogi. v=s/t=const Ruch jednostajnie zmienny: ruch, to prostoliniowy w którym wartość przyspieszenia jest staÅ‚a, czyli: a=const Rzuty: -spadek swobodny(a=g)- jest ruchem jednostajnie przyspieszonym bez prÄ™dkoÅ›ci poczÄ…tkowej., rzut pionowy w górÄ™ - to ruch w polu grawitacyjnym Ziemi blisko jej powierzchni, w którym nadaje siÄ™ ciaÅ‚u prÄ™dkość poczÄ…tkowÄ… skierowanÄ… do góry. Ruch ciaÅ‚a do góry jest ruchem jednostajnie opóznionym, rzut pionowy w dół- to ruch w polu grawitacyjnym Ziemi blisko jej powierzchni, w którym nadaje siÄ™ ciaÅ‚u prÄ™dkość poczÄ…tkowÄ… skierowanÄ… pionowo do doÅ‚u rzut poziomy- to ruch w polu grawitacyjnym Ziemi blisko jej powierzchni, w którym nadaje siÄ™ ciaÅ‚u prÄ™dkość poczÄ…tkowÄ… skierowanÄ… poziomo. Równianie toru ruchu: ZasiÄ™g rzutu: rzut ukoÅ›ny- to ruch w polu grawitacyjnym Ziemi blisko jej powierzchni, w którym nadaje siÄ™ ciaÅ‚u prÄ™dkość poczÄ…tkowÄ… skierowanÄ… do poziomu pod kÄ…tem Ä…. Równanie toru: ZasiÄ™g: Wysokość max.: 6. Ruch po okrÄ™gu. Okres, czÄ™stotliwość, prÄ™dkość kÄ…towa, przyÅ›pieszenie kÄ…towe. Ruch po okrÄ™gu-punkt materialny porusza siÄ™ po torze w ksztaÅ‚cie okrÄ™gu PrÄ™dkość kÄ…towa: dÅš É =ð Do wyznaczenia prÄ™dkoÅ›ci kÄ…towej stosujemy reguÅ‚Ä™ Å›ruby prawoskrÄ™tnej dt v= Ér dÉ przyspieszenie kÄ…towe: Ä… =ð dt okres i czÄ™stotliwość: 7. Ruch jednostajny po okrÄ™gu, przyÅ›pieszenie doÅ›rodkowe. Ruch jednostajny po okrÄ™gu- ruch po torze o ksztaÅ‚cie okrÄ™gu z prÄ™dkoÅ›ciÄ… o staÅ‚ej wartoÅ›ci, tzn. . Przyspieszenie doÅ›rodkowe: Jest to przyspieszenie skierowane do Å›rodka koÅ‚a v2 adosr =ð R 8. Ruch niejednostajny po okrÄ™gu, przyÅ›pieszenie styczne. Ruch po torze o ksztaÅ‚cie okrÄ™gu ze zmiennÄ… wartoÅ›ciÄ… prÄ™dkoÅ›ci. a =ð Ä…´ðr -ðwð2r =ð astyczne +ð adosr Przyspieszenie styczne: Jest to skÅ‚adowa przyspieszenia styczna do toru ruchu, powodujÄ…ca zmianÄ™ wartoÅ›ci prÄ™dkoÅ›ci, ale nie powodujÄ…ca zmiany kierunku ruchu. Porównanie: 9. Zasady dynamiki Newtona dla punktu materialnego. I zasada dynamiki Newtona: JeÅ›li czÄ…stka nie oddziaÅ‚uje z innymi czÄ…stkami, to można znalezć taki inercjalny ukÅ‚ad odniesienia w którym przyspieszenie czÄ…stki jest równe zeru. II zasada dynamiki Newtona: W inercjalnym ukÅ‚adzie odniesienia przyspieszenie czÄ…stki jest proporcjonalne do wypadkowej siÅ‚y (sumy siÅ‚) dziaÅ‚ajÄ…cej na czÄ…stkÄ™ i odwrotnie proporcjonalne do masy czÄ…stki. III zasada dynamiki Newtona: Akcji towarzyszy reakcja. 10. Definicja pÄ™du i II zasada dynamiki F=dp/dt PÄ™d: PÄ™d jest wielkoÅ›ciÄ… opisujÄ…cÄ… ruch czÄ…stki. II zasada dynamiki (F=5ØÜ5ØÄ™Ü): 5ØÜ5Ø•Ü