WykÅ‚ad 3. Wzór de Moivre a. Pierwiastkowanie liczb zespolonych. 3.1. Wzór de Moivre a Przypomnijmy sobie postać trygonometrycznÄ… (definicja 2.2.4.) i wykÅ‚adniczÄ… (definicja 2.3.1.) liczby zespolonej. Dygresja: Przypomnieć ze szkoÅ‚y Å›redniej funk- cje trygonometryczne oraz wzory redukcyjne. WÅ‚asność 3.1.1. UzupeÅ‚nienie do algebry liczb zespolonych z1, z2 w postaci trygonometrycz- nej i wykÅ‚adniczej: 1. mnożenie liczb zespolonych (rysunek) z1·z2 = |z1| |z2| cos Ć1 + Ć2 + i sin Ć1 + Ć2 ( ( ) ( )) z1 · z2 = |z1| |z2| ei(Ć1+Ć2) 2. dzielenie liczb zespolonych (rysunek) z1 |z1| = ( ( ) ( )) cos Ć1 - Ć2 + i sin Ć1 - Ć2 z2 |z2| z1 |z1| = ei(Ć1-Ć2), z2 = 0
z2 |z2| Definicja 3.1.1. Dla Ć " R mamy następującą zależność (rysunek) eiĆ = cos Ć + i sin Ć Własność 3.1.2. Mając dane Ć1, Ć2 " R oraz k " Z uzyskujemy: 1. ei(Ć1+Ć2) = eiĆ1eiĆ2 1 eiĆ 2. ei(Ć1-Ć2) = 2 eiĆ k 3. eiĆ1 = eikĆ1 4. ei(Ć1+2kĄ) = eiĆ1 5. eiĆ1 = 0
6. eiĆ1 = eiĆ2 Ô! Ć1 = Ć2 + 2kÄ„
7. eiĆ1 = 1
8. arg eiĆ1 = Ć1 + 2kĄ Własność 3.1.3. Dla x " R są prawdziwe wzory Eulera: eix + e-ix eix - e-ix cos x = , sin x = 2 2i (Postarajmy się udowodnić powyższe wzory - na- leży skorzystać z definicji 3.1.1.) Własność 3.1.4. (Potęgowanie liczb zespolonych - wzór de Moivre a) Mając dane z = |z| cos Ć + i sin Ć (|z| , Ć " R, |z| = 0) ( ) oraz n " N otrzymujemy zn = |z| cos nĆ + i sin nĆ ( )n ( ) Dygresja: potęgowanie liczby zespolonej - mo- duł potęgujemy, a argument mnożymy przez potęgę (rysunek). Podobnie mamy dla postaci wykładniczej, tzn. zn = |z| ei nĆ ( )n (Dokonaj przekształceń pomiędzy różnymi po- staciami liczb zespolonych.) 3.2. Pierwiastkowanie liczb zespolonych Definicja 3.2.1. Pierwiastkiem stopnia n " N liczby zespolonej a " C nazywamy każdą liczbę ze- spoloną z " C, która spełnia równość zn = a. 1 " n Dygresja: Można zapisać z = a = an, ale dla liczb zespolonych to jest zapis niejednoznaczny. R C " " 16 = 4 16 = {-4, 4} " " 4 4 1 = 1 1 = {-1, -i, 1, i} " " -1 - nie ma -1 = {-i, i}
" " x4 = x2 z4 = -z2, z2 " " x2 = |x| z2 = {-z, z} Własność 3.2.1. Można powiedzieć, że liczba zespolona z = |z| cos Ć + i sin Ć ( ) (|z| > 0, |z| , Ć " R) posiada dokładnie n pier- wiastków stopnia n (n " N). Inaczej przedsta- wiając " n z = {z0, z1, . . . , zn-1} , gdzie
1 Ć + 2kĄ Ć + 2kĄ zk = |z| cos + i sin , ( )n n n dla k " N i k = 0, 1, . . . , n - 1. Własność 3.2.2. (Interpretacja geometryczna zbioru pierwiastków) Na płaszczyznie zespolo- nej pierwiastki tworzą n-kąt foremny wpisany 1 w koło o promieniu |z| . ( )n Przypomnienie - funkcje trygonometryczne 1. Narysuj wszystkie funkcje trygonometryczne i dokładnie opisz osie wykresu w zakresie Ć " 0, 2Ą . 2. Wstaw w tabelkę odpowiednie wartości funk- cji 1 1 1 1 2 3 5 Ć 0 Ą Ą Ą Ą Ą Ą Ą Ą 6 4 3 2 3 4 6 sin Ć cos Ć tgĆ ctgĆ 7 5 4 3 10 7 11 Ć Ą Ą Ą Ą Ą Ą Ą 2Ą 6 4 3 2 6 4 6 sin Ć cos Ć tgĆ ctgĆ 3. Przypomnij sobie co to jest koło trygonome- tryczne? Wypisz wzory redukcyjne. 4. Na ćwiczeniach wykorzystuj następujące wzory: cos2 Ć+sin2 Ć = 1, cos2 Ć-sin2 Ć = cos 2Ć i wiele innych. Literatura " Białynicki-Birula A., Algebra liniowa z geometrią, PWN, Warszawa 1976. " Biernat G., Matematyka 3, Wydawnictwo PCz, Czę- stochowa 2001. " Jurlewicz T., Skoczylas Z., Algebra liniowa cz. 1. Defi- nicje, twierdzenia i wzory., Oficyna wydawnicza GiS, Wrocław 2000. " Kiełbasiński A., Schetlick H., Numeryczna algebra li- niowa, PWN, Warszawa 1992. " Mostowski A., Stark M., Algebra liniowa, PWN, War- szawa 1968. " Mostowski A., Stark M., Elementy algebry wyższej, PWN, Warszawa 1975. " Trajdos T., Matematyka cz. III, WNT 1993.