Tradycyjnie uwaza sie, ze trening silowy prowadzi do wzrostu T i fT (całkowitego i wolnego testosteronu). Jednak przeglad literatury nie prowadzi do tak jednoznacznych wnioskow. Jesli potraktowac ta odpowiedz bez komplikacji, ale upraszczajac nieco, to mona powiedziec, ze trening silowy u mezczyzn prowadzi do wzrostu T i fT, a u kobiet nie, natomiast wieksze znaczenie maja androgeny nadnerczowe (o ktorych zmianach pod wplywem treningu tak naprawde malo wiadomo:-)...

Bardziej wyczerpujaca to, ze racjonalny trening silowy prowadzi u mezczyzn do wzrostu T i fT, ale np. ciezki trening silowy i bardzo duze obciazenia moga rownie dobrze doprowadzic do jego spadku (sa tez dane mowiace o takich zmianach). Bardzo wiele zalezy od tego w którym momencie treningu bada się stezenie T i fT, bo w jego trakcie w odpowiedzi na zmianiajace sie obciazenia treningowe, moze dochodzic zarowno do ich zwiekszenia i zmniejszenia. Dlatego pomiary stezenia T i fT w trakcie procesu treningowego uwaza sie za dobry sposob monitorowania obciazen treningowych i reakcji organizmu zawodnikow na trening.

U kobiet natomiast wiekszosc danych pokazuje, ze trening silowy nie prowadzi do zmian testosteronu, choc spokojny trening silowy, zwlaszcza u niewytrenowanych kobiet moze doprowadzic do wzrostu [T], a prawdopodobnie takze adrogenow nadnerczowych (np. DHEA, androstendion).

Oto pare wybranych wynikow dotyczacych testosteronu z konkretnych prac (Kraemer, Hakkinen i Staron to goscie zajmujacy sie od lat glownie treningiem silowym, takze pod katem hormonalnym):

- brak zmian [fT] po treningu u kobiet i mezczyzn (Guadalupe-Grau A 2009 J Appl Physiol)

- brak zmian [T] u kobiet w ciagu 9 tygodni treningu, podczas gdy u mezczyzn istotny wzrost po 5 tygodniach, ktory utrzymywal sie do konca treningu (Staron 1990 J Appl Physiol)

- wzrost [T] po 9 miesiacach treningu tenisowego (o 100%!, ale tylko o 1 mmol/l), w trakcie ktorego stosowano 3xtyg trening silowy (brak zmian po 4 i 6 miesiacach) (Kraemer 2003 Med Sci Sports Exerc)

- brak różnic między nietrenującymi kobietami a zawodniczkami podnoszącymi ciężary. U kobiet większe znaczenie mogą mieć androgeny nadnerczowe, których działanie jest słabsze od testosteronu, ale ich poziom wyższy niż u mężczyzn - np. androstendion (Kraemer 2005 Sports Med).

- 3 tygodnie intensywnego treningu siłowgo u kobiet nie doprowadzilo do zmian w [T] i [fT] (Hakkinen 1992 Eur J Appl Physiol).

- brak istotnych zmian [T] i [fT] podczas 16 tyg okresu treningu silowego u kobiet, choc autorzy stwierdzają zależność między stężeniem [T] a zdolnością rozwijania produkowania siły mięsniowej (Hakkinen 1990 Int J Sports Med)