Interaktywna Encyklopedia Pnącza ogrodowe 2005 - informacje o roślinach > charakterystyka i uprawa > inne pnącza > Hedera helix


















































 




witamy!






informacje o roślinach






encyklopedia






o szkółce






oferta






linki






kontakt


 






 
charakterystyka i uprawa


 
zastosowania pnączy


 
więcej informacji







  
powojniki


  
inne pnącza

  
niskie rośliny okrywowe
  




  
na altankach, pergolach, murach

  
na płotach i jako osłony

  
na naturalnych podporach i okrywowe

  
w pojemnikach na balkonach i tarasach

  
na kwiaty cięte






  
systematyka i nazewnictwo

  
porady

  
artykuły o pnączach

  
artykuły w Internecie
 





 jesteś tu:
informacje o roślinach > charakterystyka i uprawa > inne pnącza > Hedera helix




Inne pnącza: Calystegia - Hedera helix


Campsis radicans 'Ursynów'

Actinidia
Akebia
Ampelopsis
Aristolochia durior
Calystegia hederacea
Campsis
Celastrus orbiculatus
Cocculus orbiculatus
Euonymus fotunei
Fallopia aubertii
Hedera helix
Humulus lupulus

Hydrangea petiolaris
Lonicera
Menispermum
Parthenocissus
Periploca
Schisandra chinensis

Schizophragma
Vincetoxicum nigrum
Vitis
Wisteria
mrozoodporność
opis uprawy
tabela zbiorcza


Calystegia hederacea


Calystegia hederacea - kielisznik bluszczowaty
Pnąca bylina o bardzo interesujących kwiatach: pomponowato pełnych, intensywnie różowych. Kwitnie od lipca do września. Strzałkowate, zielone liście są delikatnie owłosione. Pędy owijają się wokół podpór. Wiosną stare pędy należy wyciąć tuż przy ziemi. Wymaga gleby dobrze zdrenowanej, wilgotnej, ale nie podmokłej, próchnicznej. Należy uprawiać w miejscach ciepłych, słonecznych.
Szczególnie przydatna przy płotkach, kratkach lub innych podporach ogrodowych.


Campsis radicans - milin amerykański
Bardzo silne pnącze (6-10 m.) wspinające
się przy pomocy korzeni czepnych. Dużą ozdobę stanowią pomarańczowe kwiaty rozwijające
się VII-IX. Rośliny rozmnażane z nasion rozpoczynają kwitnienie po 5-8 latach, a
rozmnażane wegetatywne kwitną już w 2-3 roku. Dla milinu najlepsze są stanowiska ciepłe,
nasłonecznione i osłonięte. Nie ma dużych wymagań glebowych, ale lubi gleby stale lekko
wilgotne. Znosi dobrze gleby wapienne.



Campsis radicans 'Gabor'


Miliny najlepiej stosować do pokrywania ścian ale można nimi obsadzać również pergole,
altany i różnego rodzaju mocne podpory. Gdy obsadzimy nim niewysoki budynek tak, że
obrośnie dach to, łatwiej i intensywniej kwitnie. Przypuszczalnie dlatego, że dach jest dobrym
magazynem ciepła słonecznego.

Miliny późno rozpoczynają wegetację wiosną, co jest korzystne gdyż zmniejsza się
niebezpieczeństwo uszkodzenia młodych pędów przez przymrozki. W końcu maja
rozpoczyna bardzo intensywny wzrost i tworzy do początków lipca zielony busz. Jego pędy
wspinają się owijając dookoła podpór lub przytrzymując korzeniami przybyszowymi. W
ciągu pierwszych dwóch lat po posadzeniu, dopóki się nie rozrośnie i wzmocni, dobrze jest
zapewnić mu podpory i zabezpieczyć u podstawy na zimę. W ostre zimy pędy milinu mogą
zmarznąć, ale wiosną, nowe pędy silnie wyrastają z podstawy rośliny i szybko obrastają
podpory.

Silne cięcie, ograniczające rozwój wegetatywny, wzmaga kwitnienie, a po kilku latach
takiego cięcia można usyskać nawet kwitnące okazy o grubych pędach i nie wymagające



Campsis radicans 'Gabor'


podpór. Zmieni to jednak naturalny wygląd tej oryginalnej rośliny. Wiosenne cięcie najlepiej
przeprowadzić w końcu marca lub początkach kwietnia przycinając pędy nad 2-3 pąkiem
zeszłorocznego przyrostu.


'Flamenco' - kwiaty większe niż u gatunku, czerwonopomarańczowe.

'Flava' - kwiaty żółte.
'Gabor' - kwiaty ciemnoczerwone.

'Ursynów' - kwiaty intensywnie pomarańczowe, wcześnie zaczyna kwitnąć, duże
liście, dosyć mrozoodporny.





Celastrus orbiculatus - dławisz okrąglisty

Bardzo silne pnącze o wijących się




Celastrus orbiculatus - liście jesienią



pędach. Dorasta do 12 m i jest rośliną wystarczająco mrozoodporną. Efektowne są żółto-
czerwone owoce (tylko na roślinach żeńskich), będące ozdobne przez kilka miesięcy i
świetnie nadające się do dekoracji pomieszczeń. Ładne są również liście, które jesienią
przybierają intensywnie żółtą barwę. Ponieważ dławisz jest rośliną dwupienną, owoce
występują tylko na roślinach żeńskich pod warunkiem, że w pobliżu rośnie również
egzemplarz męski.




 zobacz również:


 • Celastrus - dławisz


Dławisz nie ma specjalnych wymagań, rośnie dobrze na stanowiskach słonecznych i
półcienistych, i każdej średnio wilgotnej glebie. Dławisz nadaje się świetnie do okrywania lub
maskowania ogrodzeń, małych budynków, nieciekawych ścian, ale wygląda bardzo
interesująco obrastając stare pnie lub wspinając się po dużych drzewach. Nie powinien być
sadzony w pobliżu krzewów, małych drzew i roślin iglastych gdyż może je obrosnąć zbyt
silnie i zagłuszyć. Stąd wywodzi się jego polska nazwa - dławisz. Posadzony w odpowiednim
miejscu i w razie potrzeby przycinany, nie stanowi zagrożenia dla innych roślin.


'Diana' - odmiana żeńska, obficie owocująca.

'Hercules' - odmiana męska, zapewnia obfite owocowanie roślin żeńskich.



Cocculus orbiculatus - rybitrut trójklapowy
Pnącze owijające się wokół podpór pędami.
Bliski krewny Menispermum. Główną ozdobę stanowią liście: sercowate lub owalne,
ciemnozielone, błyszczące. Jesienią przebarwiają się na żółto. Pędy cienkie,
zielone, z wiekiem brązowieją. Kwiaty niepozorne, kremowe w lipcu – sierpniu.
Owoce drobne, czarne, z niebieskim odcieniem. Ma małe wymagania glebowe, ale
woli stanowiska słoneczne, ciepłe. Ciąć słabo, tylko w miarę potrzeby.
Można uprawiać przy ogrodzeniach, altanach, kratach, tyczkach i innych podporach
ogrodowych, na których stworzy zwartą masę zieleni. Może wspinać się po drzewach
lub wysokich żywopłotach.


Euonymus fortunei - trzmielina Fortune'a Niskie krzewinki zimozielone lub pół zimozielone.


Euonymus fortunei 'Coloratus'



'Coloratus' - Najsilniej rosnąca odmiana. Liście duże (6cm), błyszczące, zimozielone, przyjmują jesienią barwę ciemnopurpurową, aby wiosną znów stać się zielonymi. Ta zmiana barw ożywia ogród. Świetna roślina okrywowa do sadzenia zarówno na stanowiskach słonecznych, półcienistych jak i cienistych, zwłaszcza do pokrywania dużych powierzchni. Posadzona przy płocie może wspinać się nawet do 2m, tworząc zielone ogrodzenie. Sadzona w rozstawie 5 szt./m2 przykryje teren w 1-2 sezony. Odporna na choroby i szkodniku i stosunkowo mrozoodporna.


'Emerald Gaiety' - liście niewielkie (3cm), ciemnozielone z białym, nieregularnym obrzeżeniem. Pędy płożą się po ziemi, pokrywając ją zielono-białą falą. Najlepiej sadzić 7-10 szt./m2. W ostrzejsze zimy może wymarzać.


'Emerald'n Gold' - liście nieduże (3 cm), zielone z jaskrawo-żółtymi brzegami. Posadzone w silnym cieniu tracą żółtą barwę. Pędy mają tendencję do wznoszenia się do góry. Przycięte - dobrze pokrywają powierzchnię. Posadzone przy podporze (płot, drzewo) wspinają się nawet do 2m. Mogą tworzyć dobrą osłonę podstawy powojników przed słońcem. Najlepiej sadzić 7-10 szt./m2. W ostrzejsze zimy może przemarzać.




'Interbolwi' - Liście nieduże (3 cm), ciemnozielone z intensywnie żółtym środkiem. Pędy kładą się na ziemi nie wymagając przycinania. Nadaje się do obsadzania dużych powierzchni, wypełniania przestrzeni między wyższymi krzewami i tworzenia obwódek. Tworzy interesujący zielono-żółty kobierzec, zarówno w cieniu jak i na



Euonymus fortunei 'Interbowli'


słońcu. Najlepiej sadzić 5-8 szt./m2. Jedna z najodporniejszych na mróz odmian trzmieliny.

'Silver Queen' - Urocza roślina o stosunkowo dużych (5 cm) białozielonych liściach. Wiosną są one kremowożółte, potem mają zielony środek z szerokim kremowożółtym obrzeżeniem, które w lecie całkowicie bieleje. Dobrze znosi cięcie, dając szybko zwarte kobierce. Pozostawiona bez cięcia może wspinać się do góry dorastając w ciągu kilku lat do 2-3 m wysokości, kwitnąć (kwiaty niepozorne) i owocować. W ostre zimy może wymarzać.
Do stosowania w miejscach osłoniętych w zachodniej, południowej i centralnej Polsce jako roślina okrywowa, do wypełniania przestrzeni między wyższymi krzewami i tworzenia obwódek.



Fallopia aubertii


'Sunspot' - Liście nieduże (4 cm), ciemnozielone z intensywnie żółtym środkiem, eliptycznych, wyraźnie karbowanych. W zimie lekko czerwienieją. Młode pędy są żółte, kładą się na ziemi nie wymagając przycinania. Nadaje się do obsadzania dużych powierzchni, wypełniania przestrzeni między wyższymi krzewami i tworzenia obwódek. Tworzy interesujący zielono-żółty kobierzec, zarówno w cieniu jak i na słońcu. Najlepiej sadzić 5-8 szt./m2. Jedna z najodporniejszych na mróz odmian trzmieliny.





Fallopia aubertii - rdestówka Auberta Najsilniej rosnące pnącze w naszym klimacie.
Dorasta do 12 m, ma
pędy owijające się wokół podpór a jego roczne przyrosty mogą osiągnąć nawet 6 m i więcej. Kwiaty białe, drobne,
ale bardzo liczne, stanowią dekorację od początku sierpnia do mrozów. Liście
oszczepowate, zielone, opadają po silnych przymrozkach. Nadaje się świetnie
jako roślina maskująca, do okrywania pergoli, płotów itp. Lecz pod warunkiem, że mają
mocną konstrukcję pozwalającą na utrzymanie masy zieleni. Świetnie nadaje się do
obsadzania siatek, w ciągu kilku tygodni tworząc zieloną zasłonę, ale wymaga wycinania
nadmiaru pędów co 2-3 tygodnie. W ostrzejsze zimy pędy mogą przemarzać, ale dobrze
odrastają z podstawy rośliny zabezpieczonej ziemią. Nie ma specjalnych wymagań co do
gleby i stanowiska, jeśli cień nie jest zbyt silny, a gleba zbyt sucha i uboga.




Hedera helix 'Goldheart'

Hedera helix - bluszcz pospolity Roślina średnio szybko rosnąca, dorasta do 20 m wysokości mając 0,5-1 m przyrostu rocznego. Roślina bardzo długowieczna. Główną
ozdobę stanowią ciemnozielone, zimozielone liście. Czepia się podpór korzeniami
przybyszowymi. Świetnie nadaje się do obsadzania: pergoli, ścian, drzew oraz jako roślina
okrywowa - zastępując trawnik w miejscach zacienionych np: u podstawy drzew. Najlepiej
rośnie w cieniu lub półcieniu. Na stanowiskach słonecznych może podmarzać. Nie lubi gleb
suchych lub kwaśnych.



 zobacz również:


 • Hedera helix - bluszcz pospolity



'Goldheart' - ma ciemnozielone liście ze złocistym środkiem.
Odmiana dosyć wrażliwa na mróz.
'Hibernica' - silnie rośnie i dobrze się krzewi. Liście skórzaste, zimozielone, ciemnozielone, duże, najczęściej z 5 klapami.

'Thorndale' - ma dosyć duże ciemnozielone liście z jaśniejszym unerwieniem. Silnie
rośnie i dobrze się krzewi. Dobrze się wspina, ale nadaje się również świetnie jako roślina
okrywowa. Stosunkowo odporna na mróz.









zobacz również:

• bluszcz pospolity (Hedera helix) • niskie rośliny okrywowe • powojniki
• encyklopedia • więcej informacji • zastosowania pnączy • złożone wyszukiwanie

 

 informacje o roślinach > charakterystyka i uprawa > inne pnącza > Hedera helix
Ostatnia modyfikacja: 2005-01-23.

Projekt i realizacja stron: Grzegorz Marczyński. Strony są zarządzane przez system WMS.
(c) 2005 Szczepan Marczyński - Wszelkie Prawa Zastrzeżone - Kopiowanie zdjęć i tekstów zabronione.