Wzorzec FCI nr 93
OWCZAREK PORTUGALSKI
C
o da Serra de Aires (Portuguese Sheepdog
Kraj pochodzenia: Portugalia
Data publikacji obowiązującego wzorca: 27.02.1996
Użytkowanie: Pies owczarki, stróżujący i gospodarski.
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Próby pracy nie wymagane.
RYS HISTORYCZNY:
Uważa się niekiedy, że obecne owczarki z Sierra de Aires są potomkami
pary briardów, sprowadzonych przez księcia Castro Guimaraes na
początku dwudziestego wieku. Można przypuszczać, że to właśnie
briard dał pewne cechy, typowe dla "poprawionych" owczarków z Sierra
de Aires, wyselekcjonowanych z dość zróżnicowanej populacji psów,
zbliżonych bardziej do owczarków pirenejskich. Przyznać jednak trzeba,
że niektóre cechy briarda spowodowały, że udoskonalone owczarki nie
są idealnie przystosowane do warunków klimatycznych, panujących
w Alentejo.
WYGL
D OGÓLNY I UŻYTKOWOŚĆ:
Pies średniej wielkości, o dosyć wydłużonej sylwetce. Jest bardzo żywy
i nadzwyczaj inteligentny, wytrzymały i zmyślny, bardzo oddany właści-
cielowi i powierzonym jego opiece zwierzętom., których pilnuje w nocy.
Unika obcych. Jego małpia wręcz zmyślność i wyraz zyskały mu
w rejonie, gdzie występuje, przydomek "psa- małpy".
Wykorzystywany jest, zwłaszcza w regionie Alentejo, do pasienia i pil-
nowania rozmaitych zwierząt gospodarskich (owiec, kóz, bydła, koni
i świń). Ceniony jest za wyjątkowe zdolności do utrzymywania stada
i odnajdywania sztuk zagubionych i oddalonych.
GA
OWA:
Szeroka, mocna, ani długa, ani kulista.
Mózgoczaszka:
Czaszka: długość nieco większa od szerokości, kształt lekko wypukły,
zwłaszcza w płaszczyz
nie podłużnej, łuki brwiowe słabo zazna-
czone, bruzda czołowa widoczna tylko do połowy czoła. Między
uszami czaszka prawie płaska, guz potyliczny widoczny.
Stop: wyraz
ny; linie górne mózgoczaszki i kufy rozbieżne.
1
Trzewioczaszka:
Nos: dobrze wykształcony, lekko wygarbiony, o dużych nozdrzach,
cylindryczny, tylko bardzo lekko zwężający się ku końcowi.
Pożądany czarny, a w każdym razie musi być ciemniejszy od
barwy sierści.
Kufa: niemal nie zwężająca się, profil prosty lub nieznacznie wypukły.
Krótka, mierzy mniej więcej dwie trzecie długości mózgoczaszki,
szerokości proporcjonalnej do długości.
Wargi: Suche, nie obwisłe, cienkie lecz mocne, niemal proste.
Uzębienie: normalnie rozwinięte, zęby białe i mocne, zgryz nożycowy
bez żadnych odchyleń.
Oczy: wyraz inteligentny, żywy i łagodny. Oczy osadzone w poziomej
linii, możliwie ciemne, średniej wielkości, raczej okrągłe. Powieki
czarne lub przynajmniej ciemniejsze od barwy sierści.
Uszy: wysoko osadzone; jeśli nie cięte, to wiszące, bez fałd, jeśli cięte, to
stojące. Trójkątne, średnio długie, cienkie i delikatne.
SZYJA:
Harmonijnie łączy głowę z tułowiem, lekko wzniesiona, odpowiedniej
grubości, bez podgardla.
TUA
ÓW:
Linia górna: nieznacznie opadająca, linia dolna podciągnięta.
Grzbiet: prosty lub nieznacznie wklęsły, długi.
Lędz
wie: krótkie, lekko wysklepione, dobrze umięśnione i związane,
szerokie.
Zad: średnio długi i szeroki, lekko opadający.
Przedpiersie: wyraz
ne, rozbudowane w przód i na boki.
Klatka piersiowa: dobrze rozwinięta, średnio głęboka i szeroka.
Żebra: lekko wysklepione, co daje owalną na przekroju klatkę piersiową,
nachylone ku tyłowi.
Linia dolna i brzuch: tylko lekko podciągnięta, brzuch pojemny.
OGON:
Wysoko osadzony, zwężający się i ostro zakończony, sięga stawu
skokowego, w spoczynku opuszczony między nogami, na końcu mniej
lub bardziej zagięty. W ruchu szablasto wzniesiony lub zakręcony.
KOC
CZYNY:
Kończyny przednie:
Mocne, oglądane z przodu i z boku pionowe, równolegle wobec siebie
ustawione.
2
A
opatki i ramiona: mocne, średnio długie, dobrze umięśnione, usta-
wione pod kątem prostym wobec siebie.
Przedramiona: Pionowe i dobrze umięśnione.
Nadgarstki: suche i nie wyróżniające się z kończyny.
Śródręcza: średniej długości, równomiernie grube, mało nachylone.
A
apy: okrągłe, nie płaskie, palce długie i zwarte, dobrze wysklepione,
pazury długie, czarne lub ciemniejsze od barwy sierści, opuszki
grube i mocne.
Kończyny tylne:
Mocne, oglądane z tyłu pionowe i równolegle wobec siebie ustawione.
Uda: średniej długości i szerokości, dobrze umięśnione.
Podudzia: trochę odstawione, długie, dobrze umięśnione.
Stawy skokowe: umiejscowione raczej nisko, niż wysoko, normalnej sze-
rokości, mocne i suche, kąt wyraz
nie rozwarty.
Śródstopia: równej grubości, mocne, średniej długości, prawie pionowo
ustawione. Dopuszczalne pojedyncze lub podwójne wilcze
pazury.
A
apy: okrągłe, nie płaskie, palce długie i zwarte, dobrze wysklepione,
pazury długie, czarne lub ciemniejsze od barwy sierści, opuszki
grube i mocne.
CHODY:
Lekkie i posuwiste, energiczne. Pies zwykle porusza się kłusem, prze-
chodząc w galop, gdy wymaga tego praca.
SKÓRA:
Wewnętrzne i zewnętrzne błony śluzowe pożądane pigmentowane.
Skóra niezbyt sucha.
OKRYWA WA
OSOWA:
Sierść: bardzo długa, prosta lub lekko falista, tworzy długą brodę, wąsy
i brwi, które nie powinny zakrywać oczu.
Maść: żółta, kasztanowa, płowa, szara i wilczasta w różnych odcieniach,
czarna z mniej lub bardziej wyraz
nym podpalaniem,
Dopuszczalna domieszka białych włosów, ale nie łaty z wyjątkiem
małej białej plamki na piersiach. Włos bardzo długi na głowie,
tułowiu i łapach, także między palcami, średniej grubości, kozi,
gęsty, jednakowy na wszystkich partiach ciała. Sierść nie ma pod-
szerstka ani nie jest wełnista.
WZROST:
Wysokość w kłębie: pies 45 do 55 cm
suka 42 do 52 cm
Waga: 12 do 18 kg
3
WADY:
Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady
i oceniane w zależności od stopnia nasilenia.
- Nos spiczasty.
- Wargi długie i obwisłe.
- Słabo zaznaczony stop.
- Oczy małe, jasne, nie okrągłe i skośne.
- Uszy pofałdowane.
- Grzbiet zapadnięty lub zbyt mocno opadający, linia dolna silnie
podkasana.
- Zad poziomy lub mocno ścięty.
- Ogon nisko osadzony, krótki albo w spoczynku zakręcony nad
grzbietem.
- Białe pazury.
- Włos miękki, biała plama na piersi.
WADY DYSKWALIFIKUJ
CE:
- Głowa wąska i długa.
- Wklęsły profil.
- Zły zgryz.
- Czaszka płaska, okrągła lub wąska.
- Nisko osadzone uszy.
- Ogon obcięty lub szczątkowy z natury.
- Sierść nie dość długa, lokowata lub kędzierzawa, białe łapy, łaciatość.
OCENA PUNKTOWA:
Wrażenie ogólne 20
Głowa 15
Oczy 10
Uszy 5
Tułów 10
Kończyny 10
Ogon 10
Szata 15
Ruch 5
Razem 100
Każdy pies, wykazujący wyraz
ne deformacje budowy lub zaburzenia
charakteru, powinien być zdyskwalifikowany.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie
umieszczone w worku mosznowym.
4