WytrzymaÅ‚oÂść materiałów WykÅ‚ad 21


WYTRZYMAAOŚĆ MATERIAAÓW  WYKAAD 21
21.1 Wytrzymałość złożona
21.1.1 Naprężenia
Rys.21.1 Przypadek zginania prostego
Rys.21.2 Przypadek zginania ukośnego
Składowe momentu zginającego M
M =M cosÕ
y
M =M sinÕ (21.1)
z
Naprężenia normalne spowodowane przez składowe momenty zginające
M z
y
Ãa"Ãx= (21.2)
J
y
M y
z
Ãa"Ãx=- (21.3)
J
z
Rys.21.3 Składowe momenty zginające
Naprężenie wywołane łącznym działaniem składowych
M z
M y
y
z
Ã= - (21.4)
J J
y z
Z założenia płaskich przekrojów i prawa
Hookea wynika
Ã=Cr
Elementarna siła działająca na pole dA
ÃdA=CrdA
Suma momentów sił względem osi
obojętnej
ob
+"ÃrdA=C+"r2dA=CJ
A A
Suma ta musi równoważyć moment
CJob=Mob
Mob
StÄ…d C=
Job
Ostatecznie będzie
Mobr
Rys.21.4 Naprężenia normalne przy zginaniu ukoÅ›nym Ã= (21.5)
Job
Gdy położenie osi głównych nie jest znane (uciążliwe jest określenie wielkości Mob i Job) naprężenia można określić z
zależności ogólnych (założenie płaskich przekrojów):
à = a + b· + cÅ› (21.6)
Warunki równowagi układu na rys. 21.4b:
N= M·= MÅ› =
+"ÃdA=0, +"ÃÅ›dA, +"÷dA (21.7)
A
A A
Po podstawieniu do powyższych zależności (21.6) otrzymuje się
M· J·Å›+MÅ› J· -M· JÅ›-MÅ› J·Å›
a=0 ; b= ; c=
2 2
J·Å›-J· JÅ› J·Å›-J· JÅ›
Ostateczny wzór określający naprężenia normalne
M·(J·Å›·-Jśś)-MÅ›(J·Å›Å›-J··) (21.8)
Ã=
2
J·Å› -J· JÅ›
Położenie osi obojętnej określa zależność
M zo M z yo
y
- =0 (21.9)
J J
y z
Po podstawieniu składowych momentu będzie
zo cosÕ yo sinÕ
- =0 (21.10)
J J
y z
yo J
z
SkÄ…d tangens nachlenia osi tgÈ= = ctgÕ (21.11)
zo J
y
Rys.21.5 Położenie osi obojętnej
Rys.21.6 Punkty ekstremalnych naprężeń normalnych
Oś obojętna w przypadku zginania ukośnego:
- przechodzi przez środek ciężkości przekroju,
- przebiega przez te same ćwiartki układu współrzędnych, co prosta, na której leży wektor M
Maksymalne naprężenia normalne dla przekrojów bisymetrycznych mozna obliczać ze wzoru
ëÅ‚ öÅ‚
M
M
y
z
÷Å‚
Ãextr = Ä…ìÅ‚ + (21.12)
ìÅ‚
Wy Wz ÷Å‚
íÅ‚ Å‚Å‚
Gdzie
J
J
y
z
Wy = , Wz = (21.13)
h b
ëÅ‚ öÅ‚ ëÅ‚ öÅ‚
ìÅ‚ ÷Å‚ ìÅ‚ ÷Å‚
2 2
íÅ‚ Å‚Å‚ íÅ‚ Å‚Å‚
Wypadkowe naprężenie styczne
2 2
Ä= Äxy +Äxz (21.14)
Naprężenia składowe
)
TySz
Äxya"Äy= (21.15)
J by
z
)
TzS
y
Äxza"Äz= (21.16)
J bz
y
Rys. 21.7 Składowe naprężeń stycznych
21.1.2 Przemieszczenia
Ugięcia pręta ukośnie zginanego oblicza się z zasady superpozycji:
- przemieszczenie w płaszczyznie xy
EJÅ''= +M (21.17)
z z
- przemieszczenie w płaszczyznie xz
EJ w''=-M (21.18)
z y
Przemieszczenie wypadkowe
´= Å2 + w2 (21.19)
Kierunek tego przemieszczenia jest ogólnie w każdym przekroju inny, tak iż oś odkształcona jest krzywą
przestrzennÄ….
Rys. 21.8 Przypadek płaskiej osi odkształconej pręta zginanego ukośnie
Jeśli wszystkie siły wraz reakcjami leżą w jednej płaszczyznie, zwaną płaszczyzną sił, oś odkształcona jest krzywą
płaską. Zachodzi to wówczas gdy siły P spełniają warunek
Py
=tgÕ (21.20)
Pz
Przy jednakowych warunkach brzegowych będzie
Py
M
z
= (21.21)
M Pz
y
Å Å''
= (21.22)
w w''
Po podstawieniu (21.17), (21.18) i (21.20) będzie
J
Å'' M
y
z
=- (21.23)
w'' M J
y z
J
Å
y
- = tgÕ (21.24)
w J
z
Å
Czyli oś odkształcona jest krzywą płaską bowiem = const
w
Na podstawie (21.11) można napisać
J
y
ctgÈ= tgÕ (21.25)
J
z
Czyli
Å
- =ctgÈ (21.26)
w
Zależność ta oznacza, że płaszczyzna zginania jest prostopadła do osi obojętnej a oś odkształcona leży w
płaszczyznie zginania.
Przykład
Obliczyć największe odkształcenia belki zginanej w dwóch płaszczyznach
Składowe przemieszczeń v (w kierunku osi y) i w (w kerunku osi z)
îÅ‚
(l - x)3 Å‚Å‚
M l(l - x)-
ïÅ‚ śł
2
l
ïÅ‚ śł
ðÅ‚ ûÅ‚
Å=
6EJ
z
ëÅ‚
x3 öÅ‚
÷Å‚
M1ìÅ‚lx -
ìÅ‚ ÷Å‚
l
íÅ‚ Å‚Å‚
w =
6EJ
y
Przemieszczenie wypadkowe ´= Å2 + w2 .
d´
Maksymalna wartość przemieszczenia z zależności =0
dx
ëÅ‚
d´ 1 dÅ2 dw2 öÅ‚ 1 dÅ dw
ëÅ‚2Å + 2w öÅ‚
ìÅ‚ ÷Å‚
= + = = 0
ìÅ‚ ÷Å‚
dx dx
Å‚Å‚
2 Å2 + w2 ìÅ‚ dx dx ÷Å‚ 2 Å2 + w2 íÅ‚ dx
íÅ‚ Å‚Å‚
Rys.21.9 Schemat belki
M2 J x
y
WprowadzajÄ…c oznaczenia =Ä…, =¾ otrzymuje siÄ™ równanie
M1 J l
z
2 2 3 2
Ä…(4-14¾+12¾ -3¾)+(1+¾)(1-3¾)=0
Przybliżona wartość pierwiastka 0,42d"¾md"0,58


Wyszukiwarka