HISTORIA PRACY SOCJALNEJ
1. Główne myśli Arystotelesa:
·ð CzÅ‚owiek to zoon politykon
·ð SpoÅ‚eczeÅ„stwo jest wspólnotÄ… samowystarczalnÄ…  może zaspokajac potrzeby
·ð Elementarnym skÅ‚adnikiem jest rodzina
·ð Jednostka może siÄ™ realizowac nawet w relacji zaleznoÅ›ci pan  niewolnik
·ð Szczęśliwi  polis i jednostki sÄ… tożsame
·ð Im doskonalsze paÅ„stwo tym peÅ‚niejszy sposób zaspokajania potrzeb
·ð Å»ycie spoÅ‚eczne okresla zasady dziaÅ‚ania majÄ…cego za przedmiot innych obywateli
·ð Wzajemna sympatia jako podstawa wiÄ™zi
·ð CzÅ‚owiekowi sama wiedza nie wystarcza
·ð Przezwyciężanie pogladów jest druga naturÄ… czÅ‚owieka
·ð CzÅ‚owiek musi również chcieć
·ð GÅ‚osiÅ‚ zasadÄ™ powszechnego wychowania paÅ„stwowego i jego kontrole
2. Myśl społeczna Seneki:
·ð Idea:  natura zrodziÅ‚a ludzi jako krewnych z tego samego a nie to samo
·ð PostÄ™powniem czÅ‚owieka musi kierowac wzajemna miÅ‚oÅ›c
·ð Z rozumu pÅ‚ynie powinnoÅ›c wobec bliz
nich
·ð Należy nieÅ›c pomoc każdemu potrzebujÄ…cemu,
·ð Należy realizowac czyn miÅ‚osierdzia wobec bliskich sercu oraz nieprzyjaciół
·ð Szacunek należy siÄ™ każdemu
·ð  czÅ‚owiek rzecz Å›wiÄ™ta dla drugiego czÅ‚owieka
·ð Bliz
nim jest barbarzyńca jak i człowiek stojący najniżej w spolecznosci czyli niewolnik
·ð Filantropia utożsamian byÅ‚a z pomocÄ…, dobrodziejstwem i szczodrobliwoÅ›ciÄ…
3. Formy starożytnej filantropii:
·ð FilantropijnoÅ›c sÄ™dziów (wyrozumiaÅ‚oÅ›c, litoÅ›c, życzliwoÅ›c, sprawiedliwoÅ›c)
·ð Filantropijne dziaÅ‚ania na rzecz ludzi (Å‚ożenie na flote, chóry teatralne, daniny majÄ…tkowe, wykup jeÅ„ców
wojennych)
·ð Propagowanie filantropii wÅ›ród wÅ‚adców
·ð Zdobywanie miast nie przemocÄ… lecz filantropiÄ…
·ð Szerzenie ideii pokoju i braterstwa
·ð Szerzenie ideii gottowoÅ›ci do sÅ‚użby politycznej
·ð Filozofowie nie bÄ™dÄ…c sami filantropami jednak tworzyli filantropów  podpowiadajÄ…c im czyny
4. Idee humanizmu w Rzymie:
·ð Humanizm byÅ‚ cnotÄ… umysÅ‚u i Å‚Ä…czyÅ‚ siÄ™ z czÅ‚owiekiem
·ð Humanizm staÅ‚ siÄ™ ideÄ… doskonalenia jednostki ludzkiej
·ð Uprawa duszy oznacza doskonalenie umysÅ‚u
·ð DziaÅ‚anie humanitarne jest dziaÅ‚aniem cywilizacyjnym, kulturalnym
·ð Humanizm przejawia siÄ™ ogÅ‚adzie i uprzejmoÅ›ci
·ð Humanizm miaÅ‚ siÄ™ realizowac w życiu spoÅ‚. i politycznym
·ð U rzymian humanizm wiazaÅ‚ siÄ™ z zajmowanÄ… pozycjÄ… spolecznÄ…
·ð Humanizm byÅ‚ raczej etykietÄ… niż życzliwym dziaÅ‚aniem
5. Poglądy św. Tomasza na świat społeczny:
·ð CzÅ‚owiek jest istotÄ… spoÅ‚eczno  politycznÄ…, spoleczeÅ„stwo stanowi wspólnotÄ™, Å›wiat spoÅ‚eczny jest
zróżnicowany
·ð Każdy byt musi siÄ™ skladac ze zróżnicowanych elementów, jest hierarhia pozycji
·ð W każdej wspólnocie jest różnoÅ›c elementów
·ð Akceptacja struktury patrymonialnej Å›redniowiecza
·ð Wspólnota nie może być wspólnotÄ… równych, gdyż niezróżnicowana nie byÅ‚yby caÅ‚osciÄ…
·ð Struktura spoÅ‚eczna wiąże siÄ™ ze stanem posiadania, czyli z wÅ‚asnosciÄ…
·ð WÅ‚asnoÅ›c nie może być traktowana w kategoriach dobra i zÅ‚a
·ð Stan posiadania winien być wykorzystany zgodnie z pozycjÄ… w spoleczeÅ„stwie
·ð Nie należy ani korzystac nadmiernie z bogactwa ani pozbawiac siÄ™ dóbr z uczerbkiemdla swego stanu
6. Idea braterstwa w poglądach św. Franciszka:
·ð Idea braterstwa miÄ™dzy ludzkiego
·ð Nikt nie ma prawa wywyższac siÄ™ ponad Boga, należy zrównac siÄ™ ze wszystkimi głównie najsÅ‚abszymi i
najbiedniejszymi ludz
mi
·ð Współżycie braterskie powinno być sÅ‚użbÄ…
·ð  współżycie braterskie powinno opierac siÄ™ na posÅ‚uszeÅ„stwie poÅ‚Ä…czonym z miÅ‚oÅ›ciÄ…
·ð SÅ‚uchac to nasÅ‚uchiwac gÅ‚osu bożego
·ð Wzajemnie wsÅ‚uchiwanie siÄ™ jednostek to podstawa spoÅ‚ecznoÅ›ci ludzkiej
·ð  sÅ‚uchanie to sÅ‚użba osamotnionemu
·ð PosÅ‚uszeÅ„stwo to siostra miÅ‚oÅ›ci
·ð SÅ‚uchanie to pomoc w przezwyciężaniu samotnoÅ›ci
·ð SÅ‚uchanie to zaspokojenie gÅ‚odu miÅ‚oÅ›ci
·ð Braterstwo to miÅ‚oÅ›c do ludzi i do caÅ‚ej przyrody
7. Rzymskie formy pomocy:
·ð ÅšwiÄ™to saturnaliów  okazja do okazywania dobroci dla ludzi niższych warstw spoÅ‚ecznych, akcentowanie
równości społecznej
·ð Instytucja klienteli: (obowiÄ…zki klientów):
- Udzielanie poparcia dla patrycjusza,
- witanie codzienne patrycjusza,
- towarzyszenie mu w orszakach,
+ klienci otrzymywali:
- zaproszenia na uczty,
- wsparcia finansowe,
- obronÄ™ w sÄ…dzie,
- podarki w formie odzieży,
·ð PaÅ„stwowe zapomogi jako alimentacje:
- wprowadził cesarz Nerva (30  98)
- przeznaczone były dla biednych rodziców,
- dla dziewcząt do 15 roku życia,
- dla chłopców do 18 roku życia,
- obowiązkiem alimentacji obciążeni byli władcy ziemscy,
- instrumentalny charakter alimentacji ale też charytatywny,
·ð Furmentacje  rozdawnictwo zboża
- na te formę przeznaczono 20% dochodów państwowych
- korzystało z niej kilkaset tysięcy osob,
- uprawnieni do furmentacji byli obywatele Rzym i nie trzeba było wykazywac ubóstwa
·ð Okazjonalne dary:
- w formie wina, oliwek
- w czasie wydarzeń państwowych
- wszyscy urzędnicy wystawiali uczty dla ludu
8. Średniowieczne formy braterstwa w kosciołach i zakonach:
·ð Od XII wieku nastÄ™puje rozwój szpitalnictwa zakonnego dziÄ™ki fundacjom biskupim i rycerskim
·ð KoÅ›ciół inicjowaÅ‚ dobroczynnoÅ›c
·ð Wyprawy krzyżowe, tworzenie zakonów, szerzenie ideii braterstwa, opieki, pomocy biednym, rannym i
chorym
·ð Rycerstwo nabraÅ‚o charakter bractwa
·ð Pasowanie na rycerza miaÅ‚o charakter religijny
·ð Zakon rycerski miaÅ‚ w swej regule: krzewienie wiary, walkÄ™ z niewiernymi, opieke nad chorymi
·ð SÅ‚awne zakony rycerskie gloryfikujÄ…ce ideaÅ‚y obrony sÅ‚abych i pokrzywdzonych
(zakon templariuszy, zakon rycerzy chrystusowych)
9. Cechy gminy miejskiej oraz bractw:
·ð Wspólnotowy charakter gminy, w skÅ‚ad której wchodziÅ‚y: cechy, glidie, organizacje cechowe
·ð Cechy byÅ‚y rodzajem bractwa religijnego, skupiaÅ‚y majstrów, czeladników i terminatorów
·ð Bractwa  zwiÄ…zki przejawiajÄ…ce różnÄ… pożytecznÄ… dla miasta dziaÅ‚alnoÅ›c (podobna do dziaÅ‚alnoÅ›ci
cechowej)
Øð Bractwo kurkowe  dla obrony miasta
Øð Bractwo MÄ™ki PaÅ„skiej  o charakterze teatralnym
Øð Bractwo MÄ™czenników MiÅ‚oÅ›ci  sekta ascetyczna
·ð Każde bractwo posiadaÅ‚o patrona i kaplicÄ™ mu poÅ›wiÄ™conÄ…
·ð PodstawÄ… dziaÅ‚alnoÅ›ci bractwa byÅ‚a  skrzynka zasilana skÅ‚adkami czÅ‚onkowskimi, opÅ‚at pobieranychz
kandydatów na mistrza grzywien
·ð Pomoc bractwa: pieniężna dla ubogich, chorych, starych czÅ‚onków bractwa
·ð Zamożniejsze bractwa pomagaÅ‚y mniej zamożnym bractwom w mieÅ›cie
10. Leprozoria  cechy i zasady funkcjonowania:
·ð PojawiÅ‚y siÄ™ w poczÄ…tkach XII w. 1124 w Saint  Lazare w Paryżu
·ð W XII w. sÄ… przywiÄ…zane do klasztorów i kolegiat, sa umieszczane za miastem
·ð Warunki przyjÄ™cia do leprozorium byÅ‚y Å›ciÅ›le okreÅ›lone
·ð Miejsca rezerwowano dla miejscowej ludnoÅ›ci lub mieszkaÅ„ców wsi
·ð ÅšcisÅ‚e reguÅ‚y dla trendowatych w obrÄ™bie leprozorium
·ð Problemy z prowadzeniem leprozoriów (zwierzchnictwo, finanse, kontrola)
·ð Ograniczenia swobody poruszania siÄ™ trendowatych i kwestowania
·ð UrzÄ™dy miejskie same zakÅ‚adajÄ… leprozoria, majÄ… prawa nadzoru wizytowania, sprawdzania wydatków,
przyjmowania chorych
11. Problemy społeczne powstałe w XIV wieku w Europie:
TRUDNOÅšCI WIEKU XIV-XV:
·ð spustoszenie wywoÅ‚ane epidemiÄ… dżumy w zachodniej Europie (Francja , Niemcy)
·ð straty demograficzne
·ð upadek miast
·ð rygory oszczÄ™dnoÅ›ciowe w miastach
·ð brak rÄ…k do pracy na polach
·ð wzrost wynagrodzeÅ„
·ð klÄ™ska gÅ‚odu w miastach
·ð brak pomocy lekarskiej
*bezsilność medycyny wobec chorób zakaz
nych
·ð napady rabunkowe organizowane przez nÄ™darzy
·ð konieczność udzielania pomocy przez wÅ‚adze miejskie
·ð podejrzliwość w postawach wobec ubogich
·ð stosowanie kwarantanny wobec wÄ™drowców i podróżnych (od 1380 roku)
·ð wypÄ™dxzanie choprych poza miasto
·ð wypÄ™dzanie żebraków od miasta (budowanie baraków - 1504 rok)
·ð udzielanie pomocy ubogim w ich domach (od 1481 roku)
12. Dobroczynność królestwa w XIV wieku na przykładzie Francji:
·ð ze skarbca królewskiego wydawano pieniÄ…dze na ubogich zakonników domów Bożych (szpitali przytuÅ‚ków
oraz leprozoriów - ze skarba królewskiego wydawano dużą część pieniędzy, które w pewnym sensie
pełnomocnik mógł rozdawac)
·ð królewska dobroczynność obejmuje również klasztory żeÅ„skie i mÄ™skie oraz żebraków
·ð królowie we Francji majÄ… patronat nad szpitalami i leprozoriami
·ð skarb królewski przekazuje pieniÄ…dze zastÄ™pcy jaÅ‚mużnika królewskiego na wydatki dobroczynne (od 1380
roku), w tym 30% na okrag paryski
·ð faworyzowanie zakÅ‚adów dobroczynnych w miastach
·ð konkurowanie króla w obsadzaniu stanowisk na wakujÄ…ce beneficja z koÅ›cioÅ‚em
·ð jaÅ‚mużnik królewski nie zawsze byÅ‚ zgodny z biskupami w kwestii mianowania rektorów szpitalnych
13. PoglÄ…dy Tomasa More'a na organizacjÄ™ opieki dla chorych:
·ð miÅ‚ość bliz
niego jako wartość
·ð biedny utożsamiany jest z Chrystusem
·ð nakaz moralny przeciwstawiania siÄ™ współczesnemu spoÅ‚eczeÅ„stwu
·ð obraz spoÅ‚eczeÅ„stwa zamarÅ‚ w I czeÅ›ci utopii (Anglia XVI wiek)
*bezrobotni
*ubodzy
*nędzarze
*żebracy
*złodzieje
(wszyscy wymienieni ludzie powyżej to ludzie LUy
NI SPOA
ECZNIE)
·ð Kategorie te sÄ… pokrzywdzone, ale peÅ‚ne życia i gotowoÅ›ci do pracy, w tych kategoriach nie tkwi zÅ‚o w
społeczeństwie
·ð główne zasady spoÅ‚ecznej naprawy (rehabilitacji) zawarÅ‚ w drugiej części utopii. Idea stworzenia szczęśliwej
wyspy dzięki rządom króla UTOPUSA.
14. Manufaktury jako formy polityki społecznej w XVII wieku:
·ð ZarzÄ…dzenie Landgrafa Herskiego kierujÄ…ce luz
ny element do pracy w kopalniach (opłaconej);
·ð Manufaktury- zakÅ‚ady produkujÄ…ce wraz z przytuÅ‚kami, sierociÅ„cami, szpitalami dla umysÅ‚owo chorych wraz z
więz
niami.
·ð Manufaktury scentralizowane zatrudniaÅ‚y zÅ‚oczyÅ„ców, doroÅ›lych bezrobotnych, chorych, wyjÄ™tych spod
prawa, również dzieci.
·ð Manufaktury byÅ‚y narzÄ™dziem polityki spoÅ‚ecznej , poddane paÅ„stwu , ale dajÄ…ce zysk i "przemysÅ‚ krajowy"
·ð Manufaktura - miejsce pracy oraz domem pracy przymusowej ;
·ð powstaÅ‚y w Niemczech
·ð Åšwiadome dziaÅ‚ania paÅ„stwa wobec ludzi marginesu - Francja.
·ð Hospital Generale to paÅ„stwowy dom pracy dla Paryżan wykluczonych.
·ð Główna idea- czÅ‚owieka siÅ‚Ä™ należy wykorzystać, a nie niszczyć.
15. Główne myśli św. Wincentego a Paulo:
·ð odkryÅ‚ konieczność nowej misji koÅ›cioÅ‚a, misja główna - ratowania wieÅ›niaków rówwnież poprzez pomoc
materialnÄ…
·ð poczÄ…tek misji - jako wÄ™drowny , kaznodziej, zakoÅ„czenie misji - BRACTWA MIA
OSIERDZIA
·ð stowarzyszenie przyjmowaÅ‚y kobiety z wyższych stanów, niosÅ‚y wsparcie duchowne, materialne
·ð M
SKIE BRACTWA- zakładały warsztaty dla nauki zawodów
·ð do opieki nad chorymi w szpitalach wÅ‚Ä…czone byÅ‚y dziewczÄ™ta z ludu, które wyodrÄ™bniÅ‚y siÄ™ jako nowa
organizacja STOWARZYSZENIE SIÓSTR MIA
OSIERDZIA
·ð Å›w. Wincenty stworzyÅ‚ stowarzyszenie misjonarzy (misje , rekolekcje, prowadzenie szpitali, przytuÅ‚ki)
·ð stworzenie katolickiego systemu opieki:
*placówki misji
*stowarzyszenie pań miłosierdzia
*stowarzyszenie sióstr miłosierdzia
16. Działania socjalne Jana Henryka Pestalloziego:
·ð szwajcar, zwolennik Rosseau, idei wykazywania naturalnego
·ð kreowaÅ‚ nowe metody pedagogiki i resocjalizacji
·ð zaÅ‚ożyÅ‚ wzorowe gospodarstwo rolne w Neuhaf, jako oÅ›rodek promujÄ…cy kulturÄ™ rolnÄ… (niepowodzenie tej
misji)
·ð 1775 - wydaÅ‚ powieść o miÅ‚oÅ›ci braterskiej uzdrawiajÄ…cej zepsutÄ… spoÅ‚eczność wiejskÄ… - wyÅ‚ożyÅ‚ w tej
powieści zasadę wychowania domowego
·ð Pestallozi otrzymaÅ‚ honorowe obywatelstwo Francji, staÅ‚ sie sÅ‚awny, potem Szwajcaria zawierzyÅ‚a mu
zarżadzanie zakładem sierot (80 dzieci)
·ð stworzyÅ‚ metodÄ™ pracy pedagogicznej:
*wzbudzanie uczuć jako podstawa
*wyrabianie skłonności do dobra
*wywoływanie morlanych popędów
17. Poglądy Andrzeja Frycza Modrzewskiego na problemy społeczne:
( w dziele o naprawach RP)
·ð ustawy winny bronić ubogich
·ð ustawy powinny bronić ich przed zÅ‚em
·ð interwencje paÅ„stwa w sprawy spoÅ‚eczne
·ð indywidualna charytatywność
·ð zrównoważenie upoÅ›ledzenia stanowego przez pomoc zewnÄ™trznÄ…
·ð stworzenie zasady pomocy od szlachty
·ð poglÄ…dy wyrażone w dziele "o obyczajach":
* pomagać bezdomnym i uczicwym
* karanie "hultajów i pijanic"
* tępić próżniactwo
*każdy przypadek biedy należy rozpatrywać indywidualnie
*państwo ma obowiązek opieki na bezdomnymi
*wspierać zorganizowaną opiekę społeczną
18. Działalnośc Piotra Skargi na rzecz ubogich:
·ð wiek XVIII - , poprzez barki pobożne i skrzynki Å›w. MikoÅ‚aja
·ð Å›wiadczenia pomocy w formie zapoczÄ…tkowanej przez Piotra SkargÄ™
·ð arcybractwo miÅ‚osierdzia - zaÅ‚ożyÅ‚ je jezuita Piotr Skarga, autor żywotó Å›wiÄ™tych, kazaÅ„ sejmowych
·ð 1584 - na skutek kazaÅ„ o miÅ‚osierdziu gÅ‚oszonych przez Piotra SkargÄ™ powstaÅ‚o arcybratcwo, które miÅ‚owaÅ‚o
niesienie pomocy ubogim wstydzącym się żebrać
19. Instytucje opiekuńcze w XVII wieku (alumnaty i przytuliska):
·ð wiek XII - tworzenie przytulisk dla weteranów wojenych, dla ludzi starych; sÅ‚ynny dom stworzony dla tych
ludzi : przytulisko w Takainie zwane Allumnatem tykańskim (zapewnieł opiekę 12 weteranom)
·ð alumnaty - powstaÅ‚y z inicjatywy magnatów polskich dla wÅ‚asnej chwaÅ‚y fundamentów, póz
niej jako forma
opieki dla wiernych żołnierzy
·ð alumnaty - miejsce dla żoÅ‚nierzy okaleczonych labo uÅ‚omnego rycerstwa - pierwszy powstaÅ‚ w Warszawie
ufundowany przez Stefana Batorego
·ð Alumnaty - ich rozwój nie byÅ‚ zbyt szybki, gdyż szlachta mogÅ‚a liczyć na opiekÄ™ rodziny, wynagrodzenie od
króla, zatem powstawały tylko dla szczególnych żołnierzy
20.Formy opieki dla sierot w XVIII wieku w Polsce:
·ð Gabriel Boudeuin: zaÅ‚ożyÅ‚ przytuÅ‚ek - dom dla podrzutków- dla sierot porzuconych, niemowlÄ…t, dzieci
mających rodziców chorych umysłowo oraz dla dzieci rodziców przebywających w więzieniach
·ð dzieci w wieku poniemowlÄ™cym oddawane byÅ‚y do wiejskich małżeÅ„stw na "odpÅ‚atny garnuszek"
·ð wracaÅ‚y po osiÄ…gnieciu wieku szkolnego do przytuÅ‚ku, aby sie uczyć
21.Działania filantropijne w Szwajcarii w XIX wieku:
22. Francuski system pomocy oparty na idei wspólnoty rodzinnej:
·ð W systemie pomocy spoÅ‚ecznej istotne sÄ… dziaÅ‚ania uwzglÄ™dniajÄ…ce potrzeby osób i rodzin znajdujÄ…cych siÄ™
w szczególnie trudnych sytuacjach życiowych. Chodzi tu o rodziny dotknięte chorobą, niepełnosprawnością,
rodziny niepełne, wielodzietne, czy patologiczne. W niektórych z nich współwystępują czynniki negatywne,
takie jak niedostatek, bezrobocie, niewydolność opiekuńczo-wychowawcza, niepełnosprawność
psychofizyczna.
23. Działalnośc Adolf Kolpinga na rzecz młodzieży:
·ð opieka nad mÅ‚odzieżą rzemieÅ›lniczÄ… poprzez zaÅ‚ożenie w 1846 roku stowarzyszenia czeladników
·ð rozumiaÅ‚ trudnÄ… sytuacjÄ™ mÅ‚odzieży napÅ‚ywowej, która terminowaÅ‚a w roli czeladników, byÅ‚a
wykorzystywana poprzez majstrów, nie potrafiła dbać o pieniądze, często popadając w alkoholizm
·ð STOWARZYSZENIE CZELADNIKÓW: upowszechniÅ‚o siÄ™ w Nadrenii, Bawarii, Austrii (przez 10 lat skupiÅ‚y okoÅ‚o
18 tys. członków)
·ð stowarzyszenia miaÅ‚y tworzyć hamulce moralne, krzewić dobre formy rozrywki, pobudzać do zdobywania
wiedzy, organizować swoje środowisko, prowadzić do pogłebiania wiary religijnej
·ð najwiÄ™ksza aktywność stowarzyszenia przypada na lata 50- te XX wieku
·ð idea stowarzyszenia czeladników byÅ‚a skierowana do najbardziej zainteresowanych swojÄ… przyszÅ‚oÅ›ciÄ…
24. Działania społeczne Hammerla we Francji:
·ð byÅ‚ realizatorem patronializmu (gÅ‚oszony wczeÅ›niej przez Perina)
·ð we wÅ‚asnym przedsiÄ™biorstwie w Od des BOLS stworzyÅ‚ rozbudowany samorzÄ…d trojackiego rodzaju:
·ð zawodowy - obejmowaÅ‚ rady ubezpieczeÅ„ technicznych, ochrony pracy kursy zawodowe, stowarzyszenia
długoletnich pracowników
·ð gospodarczy - gromadziÅ‚ fundusze samorzÄ…du oszczÄ™dnoÅ›ci, fundusz szkolny, fundusz posagowy, dbaÅ‚ o
spółdzielnie rolnicze, a także prowadził akcję ogródków działkowych
·ð spoÅ‚eczny - patronowaÅ‚ dziaÅ‚alnoÅ›ci straży ogniowej i sanitarnej, stowarzyszeniom sportowym,
artystycznym, a także szkolnictwu ogólnemu na poziome elementarnym
·ð Inicjatywa Hamerla spowodowaÅ‚a , że fabryka nabraÅ‚a charaktery samodzielnej wspólnoty, skupionej wokół
przedsiebiorstwa przemysłowego, opartej na parlamentarnej zimie(?) pracowników
25. Działania socjalne w Warszawie w XVIII wieku:
·ð PrzeÅ‚om w opiece szpitalnej.
·ð Budowa w 1762 roku hospicjum DzieciÄ…tka Jezus jako kontynuacja formy dziaÅ‚aÅ„ Baudouina.
·ð Budynek mieÅ›ciÅ‚ 10 sal dla 300 chorych, 100 łóżek dla matek i niemowlÄ…t. Komórki dla obÅ‚Ä…kanych, izby dla
personelu, kuchnie , magazyny.
·ð Hospicjum DzieciÄ…tka Jezus byÅ‚o pierwszÄ… placówkÄ… typowo szpitalnÄ….
·ð W 1775 roku powstaje komisja nad szpitalami w Koronie i Wielkim KsiÄ™stwie Litewskim - centralny organ
nadzoru nad dobroczynnością. Trwała 5 lat.
·ð PowstaÅ‚a też policja lekarska, która zajmowaÅ‚a siÄ™ kontrolÄ… szpitala.
·ð W 1765 roku StanisÅ‚aw August ustanowiÅ‚ komisjÄ™ dobrego porzÄ…dku (Boni Ordins), do uporzÄ…dkowania
dochodów miejskich i nowej organizacji życia w mieście (oczyszczenie miasta z włóczęgów, żebraków,
ladacznic, dzieci ulicy)
·ð Umieszczanie ich w prowizorycznych domach pracy przymusowej za niskÄ… opÅ‚atÄ™ za wykonywanÄ… pracÄ™,
również chałupniczą.
26. Ideały krzewione przez Stanisława Staszica:
·ð IdeaÅ‚y pracy organicznej zostaÅ‚y zawarte w kontrakcie towarzystwa rolniczego rubieszowskiego, aby
doskonalić rolnictwo i przemysł i aby ratować się w nieszczęściach.
·ð pomaganie pogorzelcom w postawieniu zabudowaÅ„
·ð w przypadku nieurodzaju lub gradobicia należy wspólnie pomagać wszytskim gospodarstwom wg wielkoÅ›ci
gruntu
·ð dochody z propinacji (?), mÅ‚ynów, stawów winny być przekazywane na doskonalenie rolnictwa, zakÅ‚adanie
fabryk, rzemiosła, na prowadzenie kupiectwa, na murowanie domów
27.Zasady pomocy zawarte w założeniach Towarzystwa Hrubieszowskiego:
28.Poglądy Fryderyka Skarbka na ubogich i przyczyny obóstwa:
·ð Fryderyk Skarbek byÅ‚ kontynuatorem idei Staszica i wykonawcÄ… jego testamentu, byÅ‚ ekonomistÄ… i
profesorem uniwersytetu warszawskiego, prezesem rady głównej zakładów dobroczynnych, autorem idei:
Poglądy Fryderyka Skarbka na ubogich i ubóstwo:
·ð  ubogim jest każdy, który nie ma sposobu zaspokojenia niezbÄ™dnych potrzeb swoich, który pozbawiony jest
własnych zasiłków, kosztem towarzystwa żyje
·ð  prawodawstwo i administracja losem ubogich wcale zajmować siÄ™ nie powinny, lepiej to starannie
prywatnej dobroczynności zostawić
·ð "dobroczynnoÅ›c wtedy tylko z duchem chrzeÅ›cijaÅ„skim jest zgodÄ…, gdy dary jej nie wedÅ‚ug chwilowych
natchnień i upodobania płyną, lecz według stałych zasad udzielane bywają"
29. Działalnośc społeczna Karola Marcinkowskiego:
·ð StworzyÅ‚ hasÅ‚o pracy organicznej
·ð NamawiaÅ‚ do prostych czynów zmaiast romantycznych haseÅ‚
·ð  rzucac granity pod tÄ™czÄ™  motto naczelne pracy konkretnej
·ð Praca dla podniesienia handlu, rzemiosÅ‚a i przemysÅ‚u zamiast czynszów narodowych
·ð OÅ›wiecenie ludu, poprawa bytu ludnoÅ›ci
·ð AktywnoÅ›c oÅ›wiatowa i gospodarcza
·ð Walka z ciemnotÄ… i zacofaniem
·ð ZaÅ‚ożyÅ‚ Towarzystwo Pomocy Naukowej
·ð ZainicjowaÅ‚ powstanie bazaru w Poznaniu
30. Działalnośc opiekuńcza Henryka Jordana:
·ð ZaÅ‚ożyÅ‚ park nazwany jego imieniem
·ð ZainicjowaÅ‚ rozwój ogródków jordanowskich
·ð W parku Jordana byÅ‚a pÅ‚ywalnia, kilka boisk sportowych oraz instruktorzy gier i zabaw rozwoju ciaÅ‚a
31. Zgromadzenia zakonne w XIXw. W Polsce i ich cele dzialania:
·ð 1850  zgromadzenie sióstr sÅ‚użebniczek Bogurodzicy Dziewicy (cel dziaÅ‚ania: praca oÅ›wiatowa z ludem,
opieka nad sierotami, zakładnanie ochronek)
·ð 1855  zgromadzenie kobiet w zgromadzeniu felicjanek( cel dziaÅ‚ania: wychowywanie dzieci z ubogich warst
społ., prowadzenie ochronek, zakładano szkoły ludowe)
·ð 1873  zgromadzenie sióstr nazaretek (cel dziaÅ‚ania: organizacje dla Polonii
·ð 1886  zgromadzenie braci i sióstr zaÅ‚ożone przez Adama Chmielowskiego (Å›w. Brat Albert)
·ð 1880  Towarzystwo przyjaciół dzieci
·ð 1884  towarzystwo opieki nad ubogimi matkami i ich dziecmi
·ð 1898  towarzystwo zaÅ‚ożone przez dr Pawlaka w Warszawie. Warszawskie towarzystwo higieniczne
·ð 1888  pierwszy ogród dla dzieci zaÅ‚ożony przez Henryka Jordana w Krakowie
32. Pomoc i opieka podczas I wojny światowej:
33. Kategorie osób objętych opieką społeczną w ustawie o Opiece społ. z 1923r:
34. Pomoc w okresie II wojny światowej:
·ð Od wrzeÅ›nia 1939  marzec 1941  dziaÅ‚aÅ‚ spoÅ‚eczny komitet samopomocy spoÅ‚.
·ð Komitet sprawowaÅ‚ opiekÄ™ nad 400 placówkami opiekuÅ„czymi, z komitetem współdziaÅ‚aÅ‚o 2700
pracowników etatowych i 500 pracowników honorowych
·ð Funkcjonowanie Rady Głównej OpiekuÅ„czej (RGO)  na terenie generalnej guberni
·ð RGO  jedyna legalna ogranizacja
·ð RGO  od stycznia 1941 do czerwca 1944 udzieliÅ‚a w formie finansowej i w naturze
·ð 1939  powstanie Robotniczego Komitetu pomocy spoÅ‚. (z inicjatywy PPS)
·ð DziaÅ‚aloÅ›c PCK i Caritas w W-wie podczas caÅ‚ego okresu dziaÅ‚aÅ„ wojennych
35. Pomoc w okresie powojennym w okresie ratownictwa (1945  1947):
·ð ObjÄ™to pomocÄ… 26,5% ludnoÅ›ci, czyli 6,1 mln osób
·ð DziaÅ‚aÅ‚y spoÅ‚eczne komitety opieki spoÅ‚.
·ð DziaÅ‚aÅ‚a komisja do walki ze skutkami biologicznego wyniszczenia narodu dziaÅ‚ania tej komisji wspieraÅ‚y
organizacje polonijne, towarzystwa filantropijne
Øð Zadanie ratownicze peÅ‚niÅ‚y:
- polski czerwony krzyż(PCK)
- towarzystwo przyjaciół dzieci(TPD)
- centralny komitet opieki społ.
- związek uczestników walk zbrojnej o niepodległości i demokracj
36. Studium pracy społeczno  oświatowej. Zasady kształcenia:
·ð Do studium mogÅ‚y uczÄ™szczac osoby z wyższym wyksztaÅ‚ceniem, albo z rozpoczÄ™tymi studiami, obowiÄ…zek
posiadania rocznej praktyki zawodowej
·ð SÅ‚uchacz musiaÅ‚ przygotowac rozprawÄ™ dyplomowÄ…
·ð Studia koÅ„czyÅ‚y siÄ™ egzaminem i obronÄ… pracy dyplomowej
·ð 1930  wprowadzono kurs 2-letni (koÅ„czÄ…cy siÄ™ uzyskaniem Å›wiadectwa) oraz 4-letni (uzyskanie dyplomu)
·ð 1935  Studium zmienia nazwÄ™ na Sekcja pracy spoÅ‚.  oÅ›wiatowej wydziaÅ‚u pedagogicznego
Øð Cele ksztaÅ‚cenia:
- wyposażenie słuchaczy w odpowiednie umiejetności zawodowe
- kształcenie kultury osobistej
- orientacja w różnych dziedzinach nauki
- szerokie zainteresowania słuchaczy
37. Helena Radlińska i jej ideały kształcenia do służby społecznej:
·ð 1893 - DziaÅ‚aloÅ›c e tajnych kółkach uczniowskich
·ð 1897  Å›wiadectwo nauczycielki prywatnej
·ð 1902  1905  pracuje jako nauczycielka polskiego i historii
·ð 1903  1905  dziaÅ‚alnoÅ›c w tajnych stowarzyszeniach oÅ›wiatowych
·ð 1906  1907  studiuje na UJ
·ð 1912  artykuÅ‚  poczÄ…tki pracy oÅ›wiatowej w Polsce
·ð 1913   praca oÅ›wiatowa i jej metody , zadania, org.
·ð 1918  wstÄ™puje do PSL  wyzwolenie
·ð 1922  wÅ‚Ä…cza siÄ™ do nich pedagog miÄ™dzynarodowy
·ð 1925  habilitacja
·ð 1925  1939  kierownik Studium Pracy SpoÅ‚.  OÅ›wiatowej pry wydziale Pedag. Wolnej Wszechnicy Polskiej
·ð 1935  syntetyczny zarys koncepcji pedagogiki spoÅ‚.  stosunek wychowawcy do Å›rodowiska spoÅ‚ecznego
·ð 1937  książka  spoÅ‚eczne przyczyny powodzeÅ„ i niepowodzeÅ„ szkolnych
·ð 1942  1944  tajne nauczanie wolnej wszechnicy polskiej
·ð 1945  1952  wydaje główne prace  oÅ›wiata dorosÅ‚ych
·ð 1947  mianowana profesorem zwyczajnym pedag. SpoÅ‚ecznej
·ð 1952  przerwana dziaÅ‚alnoÅ›c zakÅ‚adu pedagogiki spoÅ‚ecznej UA

·ð 1954  umiera 10.10
·ð 1961  1964  3  tomowy wybór prac RadliÅ„skej  Pisma pedagogiczne
38)Misja pracy socjalnej według Alice Salomon: