Zagadnienia do egzaminu z fizyki 1. Jakie zjawiska Å›wiadczÄ… o falowej, a jakie o korpuskularnej naturze Å›wiatÅ‚a? FALOWEJ: - dyfrakcja - interferencja - polaryzacja - zaÅ‚amanie Å›wiatÅ‚a na granicy dwóch oÅ›rodków optycznych - odbicie Å›wiatÅ‚a na granicy dwóch oÅ›rodków optycznych KORPUSKULARNEJ: - efekt fotoelektryczny - emisja Å›wiatÅ‚a przez pojedyÅ„cze atomy i czÄ…steczki - absorbcja Å›wiatÅ‚a przez atomy i czÄ…steczki - zjawisko Camptona 2. Na czym polega dyfrakcja Å›wiatÅ‚a? Polega na zmianie ksztaÅ‚tu powierzchni falowych i kierunku rozchodzenia siÄ™ fali za przeszkodÄ… zbajdujÄ…cÄ… siÄ™ na jej drodze bez zmiany dÅ‚ugoÅ›ci fali. Kiedy promienie Å›wietlne przechodzÄ… przez wÄ…skÄ… szczeline uginajÄ… siÄ™ na boki i wiÄ…zka Å›wiatÅ‚a sie rozszerza. 3. Co to jest interferencja? Jest to zjawisko nakÅ‚adania siÄ™ fal prowadzÄ…ce do zwiÄ™kszenia lub zmniejszenia amplitudy fali wypadkowej. 4. Opisz doÅ›wiadczenie Younga. Jest to eksperyment polegajÄ…cy na przepuszczeniu Å›wiatÅ‚a poprzez dwa pobliskie otwory i obserwacji obrazu na ekranie. d sinÄ… =kÅ" 5. Co to jest siatka dyfrakcyjna? Dla jakich kÄ…tów powstajÄ… jasne prążki? Siatka dyfrakcyjna to ukÅ‚ad wielu linii przepuszczajÄ…cych lub odbijajÄ…cych Å›wiatÅ‚o. n =a sinÄ… Prążki jasne powstajÄ… dla kÄ…tów Ä…n n speÅ‚niajÄ…cych zależność: - dÅ‚ugość fali n- 0, 1, 2, 3,.. - numer rzÄ™du prążka Ä…n- kÄ…t, pod jakim obserwujemy prążkin-tego rzÄ™du (tzw. kÄ…t ugiÄ™cia) a- staÅ‚a siatki (odlegÅ‚ość miÄ™dzy Å›rodkami Å›rodkami sÄ…siednich szczelin) 6. Na czym polega polaryzacja Å›wiatÅ‚a? Polega na tym, że spoÅ›ród wielu kierunków drgaÅ„ natężenia pola elektrycznego w fali Å›wietlnej wybierane sÄ… tylko kierunki Å›ciÅ›le okreÅ›lone. 7. Co to sÄ… krysztaÅ‚y dwójÅ‚omne? SÄ… to naturalne polaryzatory wystÄ™pujÄ…ce w przyrodzie, np. Kalcyt, turmalin lub mika. PromieÅ„ padajÄ…cy na taki krysztaÅ‚ ulega podwójnemu zaÅ‚amaniu i rozdziela siÄ™ na dwa promienie, zaÅ‚amujÄ…ce siÄ™ pod różnymu kÄ…tami zwane promieniami zwyczajnymi i nadzwyczajnymi. 8. Zastosowanie zjawiska polaryzacji. - okulary z filtrami polaryzacyjnymi - materiaÅ‚y optycznie czynne - wyÅ›wietlacze ciekÅ‚okrystaliczne (LCD) - kina IMAX - aparaty fotograficzne 9. Na czym polega efekt fotoelektryczny? Wypolerowana i naÅ‚adowana ujemnie pÅ‚ytka cynkowa traci Å‚adunek pod wpÅ‚ywem naÅ›wietlania promieniem ultrafioletowym Å‚aduje siÄ™ dodatnio 10. Opisz zasadÄ™ dziaÅ‚ania fotokomórki. Lampa próżniowa, która ma dwie elektrody. Jedna z nich jest fotokatodÄ… pokrytÄ… metalem o maÅ‚ej pracy wyjÅ›cia elektronów. Druga elektroda jest anodÄ…. NaÅ›wietlona fotokomórka nie przewodzi żadnego prÄ…du elektrycznego. PrÄ…d pojawia siÄ™ tylko po oÅ›wietleniu katody Å›wiatÅ‚em widzialnym lub ultrafioletowym. 11. Efekt Comptona. Zjawisko zmiany dÅ‚ugoÅ›ci fali promieniowania rentgenowskiego rozpraszanego na swobodnych elektronach. Zjawisko to stoi u podstaw mechaniki kwantowej. 12. Co to jest foton i jakÄ… niesie z sobÄ… energiÄ™? Foton jest to kwant promieniowania elektromagnetycznego (nie posiada Å‚adunku elektrycznego ani momentu magnetycznego o masie spoczynkoej równej 0) - odziaÅ‚uje z materiÄ… na wiele sposobów (zjawisko fotoelektryczne, efekt Camptona).Wartość energi jakÄ… ze sobÄ… niesie obliczamy ze wzoru: hc E =hv E = lub f f
h- 6,63"10-34Js StaÅ‚a Plancka v- cxzÄ™stotliwość promieniowania c=3Å"108 m - dÅ‚ugość fali prÄ™dkość Å›wiatÅ‚a w próżni s 13. Opisz doÅ›wiadczenie Rutherforda Eksperyment polegaÅ‚ na przepuszczeniu czÄ…stek alfa przez bardzo cieÅ„kÄ… zÅ‚otÄ… folie. CzÄ…steczki przechodziÅ‚y przez foliÄ™ i zostawiaÅ‚y Å›lad na ekranie umieszczonym za foliÄ…. W ten sposób udaÅ‚o siÄ™ Rutherfordowi udowodnić, że caÅ‚a masa atomów jest skupoiona w niewielkim obszarze, zwanym jÄ…derem atomowym. 14. Opisz model atomu Thompsona i Bohra. Model Thompsona Model Bohra Każdy atom jest Elektron krÄ…zy wokół zbudowany z jÄ…dra jako naÅ‚adowany jednorodnej kuli punkt materialny, naÅ‚adowanej przyciÄ…gany przez jÄ…dro dodatnio, siÅ‚ami wewnÄ…trz której elektrostatycznymi. znajdujÄ… siÄ™ ujemnie naÅ‚adowane elektrony. 15. Podaj postulaty Bohra. h nÅ"! ! I Moment pÄ™du elektronu jest równy ( - staÅ‚a Plancka ) 2 Ä„ Tylko na orbicie zgodnej z tym postulatem, elektron nie promieniuje. II Różnica energi elektronu na dwóch sÄ…siednich orbitach jest równa staÅ‚ej Plancka pomnożona przez czÄ™stotliwość fali promieniowania. Postulat ten tÅ‚umaczy tzw. widmo atomowe. 16. Co to jest widmo ciÄ…gÅ‚e i kiedy mamy z nim do czynienia? Kolorowy pas rozszczepianego Å›wiatÅ‚a w którym barwy przechodzÄ… gÅ‚adko jedna w drugÄ…. Widmo ma postać ciÄ…gÅ‚ego obszaru lub szerokich pasów. Widmo takie jest emitowane przez ciaÅ‚a w stanie staÅ‚ym lub gazy znajdujÄ…ce siÄ™ pod wysokim ciÅ›nieniem. 17. Co to jest widmo dyskretne i kiedy mamy z nim do czynienia? Jest to widmo skÅ‚adajÄ…ce siÄ™ z odzielnych lini widmowych. Widmo takie jest typowe dla nie oddziaÅ‚ujÄ…cych ze sobÄ… atomów lub niketórych czÄ…stek. 18. Co to sÄ… linie Fraunhofera? SÄ… zestawieniem lini spektralnych. Linie te byÅ‚y pierwotnie obserwowane jako ciemne ksztaÅ‚ty w optycznym widmie sÅ‚oÅ„ca. 19. Na czym polega analiza spektralna? Polega na pomiarze emisji, absorbcji lub rozpraszania promieniowania elektromagnetycznego. SkÅ‚ad próbki okreÅ›la siÄ™ na podstawie badania jej widma- poÅ‚ożenie lini lub pasm widmowych niesie informacje o skÅ‚adzie jakoÅ›ciowym, natomiast natężenie sygnaÅ‚u o iloÅ›ci oznaczanego skÅ‚adnika 20. Co to sÄ… ciekÅ‚e krysztaÅ‚y? CiaÅ‚a posiadajÄ…ce fizyczne wÅ‚asnoÅ›ci zarówno ciaÅ‚a staÅ‚ego, jak i pÅ‚ynu. JednÄ… z ich bardziej fascynujÄ…cych wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci jest to, że zmieniajÄ… one swojÄ… pozycjÄ™ w zależnoÅ›ci od przyÅ‚ożonego napiÄ™cia. 21. Co odkryÅ‚ Becquerel? OdkryÅ‚ zjawisko radioaktywnoÅ›ci gdy badaÅ‚ fluorescencjÄ™ rud uranu. 22. Scharakteryzuj promieniowanie alfa? To rodzaj promieniowania jonizujÄ…cego cechujÄ…cego siÄ™ maÅ‚Ä… przenikalnoÅ›ciÄ…. CzÄ…stka alfa (helion) skÅ‚ada siÄ™ z dwóch protonów i dwóch neutronów. Ma Å‚adunek dodatni i jest identyczna z jÄ…drem atomu izotopu He2+. CzÄ…steczki alfa sÄ… wytwarzane przez jÄ…dra pierwiastków promieniotwórczych, jak uran i rad. Promieniowanie alfa jest bardzo silnie pochÅ‚aniane 23. Scharakteryzuj promieniowanie beta? Jeden z rodzajów promieniowania jonizujÄ…cego wysyÅ‚anego przez promieniotwórcze jÄ…dra atomowe podczas przemiany jÄ…drowej. Promieniowanie beta powstaje podczas rozpadu beta, jest strumieniem elektronów siÄ™ z prÄ™dkoÅ›ciÄ… zbliżonÄ… do prÄ™dkoÅ›ci Å›wiatÅ‚a. Promieniowania beta, może przenikać nawet przez grube blach metalowe. 24. Scharakteryzuj promieniowanie gamma? Promieniowanie elektromagnetyczne o dÅ‚ugoÅ›ci fali mniejszej od 124 pikometry, jest to zakres odpowiadajÄ…cy zakresowi promieni Rentgena. Promieniowanie pochodzi z przemian jÄ…drowych, jest jonizujÄ…ce i bardzo przenikliwe. 25. Na czym polega promieniotwórczość naturalna, a na czym sztuczna? PROMIENIOTWÓRCZOŚĆ NATURALNA polega na samorzutnej przemianie jÄ…der atomowych w inne z towarzyszÄ…cÄ… temu emisjÄ… promieniowania. PROMIENIOTWÓRCZOŚĆ SZTUCZNA - promieniotwórczość trwaÅ‚ych pierwiastków chemicznych wywoÅ‚ywana w sposób sztuczny poprzez napromieniowanie trwaÅ‚ych pierwiastków neutronami w reaktorze jÄ…drowym lub poprzez "bombardowanie" tych pierwiastków ciężkimi czÄ…stkami, takimi jak na przykÅ‚ad protony, czÄ…stki alfa i inne. 26. SkÄ…d bierze siÄ™ deficyt masy w fizyce jÄ…drowej? Pojawia siÄ™ gdy ukÅ‚ad oddaje energiÄ™. " E=" mc2 " m=N mn+Z mp-mE (Z , N ) E(Z , N )=A E - nuklid zawierajÄ…cy N neutronów i Z protonów (N+Z = A) Z m =1,00727 - masa protonu w jednostkach masy atomowej p m =1,00866 - masa neutronu n m - masa jÄ…dra nuklidu E c = 3·108 m/s - prÄ™dkość Å›wiatÅ‚a w próżni 27. Omów podany wykres Wykres energii wiÄ…zania na nukleon od liczby nukleonów w jÄ…drze, czyli od liczby masowej A, jest krzywÄ…, która szybko narasta dla maÅ‚ych liczb masowych, a stopniowo opada dla dużych. Wynika stÄ…d, że dla pierwiastków lekkich (o maÅ‚ej liczbie masowej) syntezie nukleonów jÄ…der towarzyszy wydzielanie siÄ™ energii, zaÅ› w przypadku pierwiastków ciężkich (o dużej liczbie masowej) wydzielanie energii towarzyszy rozszczepianiu, czyli podziaÅ‚owi jÄ…der. Z tego również powodu jÄ…dra pierwiastków lekkich charakteryzujÄ… siÄ™ dużą trwaÅ‚oÅ›ciÄ…, zaÅ› jÄ…dra pierwiastków ciężkich majÄ… tendencjÄ™ do rozpadu. Reakcje jÄ…drowe Å‚Ä…czenia jÄ…der przeprowadzane tak, aby uzyskać wyrazny wzrost energii wiÄ…zania, mogÄ… być obfitym zródÅ‚em energii jÄ…drowej. Reakcje syntezy lekkich jÄ…der (np. synteza helu). W przypadku reakcji rozpadu lub rozszczepienia energia wiÄ…zania jÄ…dra musi być mniejsza niż energia wiÄ…zania produktów reakcji (np. rozpad uranu). Z wykresu wynika również, że najwiÄ™kszÄ… energiÄ™ wiÄ…zania na nukleon ma jÄ…dro atomu żelaza. Jest to przyczynÄ… wzglÄ™dnie dużej obfitoÅ›ci żelaza we WszechÅ›wiecie. 28. Na czym polega reakcja Å‚aÅ„cuchowa? Po zainicjowaniu reakcja przebiega poczÄ…tkowo tylko w niewielkiej części oÅ›rodka, lecz jej produkty - ciepÅ‚o, Å›wiatÅ‚o, reaktywne produkty poÅ›rednie - inicjujÄ… reakcjÄ™ w kolejnym punkcie oÅ›rodka, na skutek czego rozwija siÄ™ ona lawinowo bez potrzeby udziaÅ‚u zewnÄ™trznego czynnika inicjujÄ…cego. 29. Co to sÄ… reakcje endo- i egzoenergetyczne? REAKCJA ENDOENERGRTYCZNA reakcja chemiczna lub jÄ…drowa, w wyniku której wyzwala siÄ™ do otoczenia energia w dowolnej postaci. REAKCJA EGZOENERGRTYCZNA reakcja chemiczna, która pochÅ‚ania energiÄ™ z otoczenia w dowolnej postaci. 30. Co to jest masa krytyczna? Jest to taka ilość materiaÅ‚u radioaktywnego, po przekroczeniu której nastÄ…pi reakcja rozszczepienia w caÅ‚ej objÄ™toÅ›ci. 31. Zastosowanie promieniowania jÄ…drowego. - do wytwarzania energii - datowanie archeologiczne - utrfalanie żywnoÅ›ci - do zwalczania nowotworów - do wykrywania wad materiałów - pomiarów gruboÅ›ci 32. WymieÅ„ elementy konstrukcyjne reaktora jadrowego. - osÅ‚ona biologiczna, - osÅ‚ona ciÅ›nieniowa, - reflektor neutronów, - prÄ™ty bezpieczeÅ„stwa, - prÄ™ty sterujÄ…ce, - moderator, - prÄ™ty paliwowe, - chÅ‚odziwo 33. Co jest zródÅ‚em energii sÅ‚onecznej? Cykl protonowy lub protonowo- protonowy cykl przemian jÄ…der atomowych, których efektem jest Å‚Ä…czenie jÄ…der wodoru w jÄ…dra helu w wyniku czego powstaje duża ilość energi. 34. Opisz model SÅ‚oÅ„ca? SÅ‚oÅ„ce skÅ‚ada siÄ™ z: - jÄ…dra - otoczki - fotosfery - korony - protuberancje 35. Na czym polega zamiana energii w masÄ™? Gdy fizyk chce przy pomocy lekkich czÄ…stek wyprodukować cięższe, wszystko co musi zrobić to wprowadzić lekkie czÄ…stki do akceleratora, aby nadać im dużą energiÄ™ kinetycznÄ… (prÄ™dkość) i zderzyć je ze sobÄ…. W tym zderzeniu kinetyczna energia czÄ…stek zostaÅ‚a zmieniona w nowe czÄ…stki o dużych masach. 36. Opisz znane ci rodzaje akceleratorów czÄ…stek elementarnych AKCELERATOR LINIOWY: akcelerator, w którym przyspieszane czÄ…stki poruszajÄ… siÄ™ po torach prostych. Do akceleratorów liniowych należą: akcelerator Cockcrofta-Waltona (kaskadowy), akcelerator van de Graaffa, akcelerator liniowy z falÄ… bieżącÄ…, akcelerator liniowy z falÄ… stojÄ…cÄ…. AKCELERATOR CYKLICZNY: akcelerator, w którym przyspieszane czÄ…stki poruszajÄ… siÄ™ po torach spiralnych lub koÅ‚owych i przyspieszane sÄ… wielokrotnie (cykliczne).Do akceleratorów cyklicznych należą: betatron, cyklotron, mikrotron, synchrotron (elektronowy lub protonowy) oraz akcelerator wiÄ…zek przeciwbieżnych. Do zakrzywiania torów czÄ…stek wykorzystuje siÄ™ pole magnetyczne, w najnowszych konstrukcjach wytwarzane przez magnesy nadprzewodzÄ…ce CYKLOTRON: akcelerator cykliczny, w którym stosunkowo ciężkie czÄ…stki (protony, jÄ…dra, jony) przyspieszane sÄ… polem elektrostatycznym o napiÄ™ciu rzÄ™du 100 kV i wysokiej czÄ™stoÅ›ci, istniejÄ…cym pomiÄ™dzy dwoma duantami, czyli pÅ‚askimi wydrążonymi półwalcami. BETATRON: akcelerator indukcyjny, rodzaj akceleratora cyklicznego, sÅ‚użącego do przyspieszania elektronów. Przyspieszanie nastÄ™puje pod wpÅ‚ywem wirowego pola elektrycznego, indukowanego przez zmienny strumieÅ„ pola magnetycznego. W beatronie elektrony przyspieszane sÄ… na stabilnej orbicie, cykl przyspieszania wynosi 1/4 okresu sinusoidalnie zmiennego napiÄ™cia zasilania. Pod koniec przyspieszania dodatkowy impuls pola kieruje elektrony na tarczÄ™, gdzie w wyniku promieniowania hamowania wytwarzane sÄ… wysokoenergetyczne fotony (kwanty promieniowania gamma). AKCELERATOR LINIOWY Z FAL BIEÅ»C: akcelerator przyspieszajÄ…cy czÄ…stki (najczęściej elektrony) poruszajÄ…ce siÄ™ z prÄ™dkoÅ›ciami zbliżonymi do prÄ™dkoÅ›ci Å›wiatÅ‚a, co oznacza konieczność wstÄ™pnego przyspieszenia czÄ…stek przed rozpoczÄ™ciem przyspieszania w tym akceleratorze. AKCELERATOR LINIOWY Z FAL STOJC: Akcelerator liniowy z falÄ… stojÄ…cÄ…, akcelerator przyspieszajÄ…cy protony lub ciężkie jony za pomocÄ… rezonatorów fal elektromagnetycznych wysokiej czÄ™stoÅ›ci. Jonowód, w którym przyspieszane sÄ… czÄ…stki podzielony jest na segmenty tak, by w przerwach miÄ™dzy segmentami dziaÅ‚aÅ‚ przyspieszajÄ…co na czÄ…stki, wektor pola elektrycznego fali stojÄ…cej. Tam, gdzie wektor ten dziaÅ‚aÅ‚by hamujÄ…co, jonowód ekranuje czÄ…stki od wpÅ‚ywu pola elektrycznego. Podobnie jak w akceleratorach liniowych z falÄ… bieżącÄ… konieczne jest tu wstÄ™pne przyspieszenie czÄ…stek. W tym celu stosuje siÄ™ akceleratory elektrostatyczne lub akceleratory kaskadowe. AKCELERATOR COCKCROFTA-WALTONA (KASKADOWY): akcelerator liniowy, przyspieszajÄ…cy protony wysokim napiÄ™ciem (ok. 1MV) uzyskiwanym za pomocÄ… generatora kaskadowego. Jest to najstarszy rodzaj akceleratorów (pierwszy w 1929). W akceleratorze Cockcrofta-Waltona uzyskuje siÄ™ wysokie natężenia strumienia przyspieszanych czÄ…stek. AKCELERATOR VAN DE GRAAFFA (ELEKTROSTATYCZNY): akcelerator liniowy, w którym czÄ…stki (elektrony, protony) lub jony przyspieszane sÄ… elektrostatycznym polem otrzymywanym za pomocÄ… generatora van de Graaffa. AKCELERATOR WIZEK PRZECIWBIEÅ»NYCH (COLLIDER): akcelerator, w którym możliwe jest zderzanie przeciwbieżnie przyspieszanych wiÄ…zek czÄ…stek. Z zasad zachowania energii i pÄ™du wynika, że w zderzeniu dwóch ciaÅ‚ dostÄ™pna jest tylko energia równa energii kinetycznej w ich ukÅ‚adzie Å›rodka masy. MIKROTRON: rodzaj akceleratora cyklicznego sÅ‚użącego do przyspieszania elektronów do energii kilkunastu MeV. Zbudowany jest z cylindrycznej komory próżniowej, umieszczonej w staÅ‚ym polu magnetycznym, wewnÄ…trz której znajduje siÄ™ wnÄ™ka rezonansowa zasilana prÄ…dem wysokiej czÄ™stoÅ›ci. SYNCHROTRON ELEKTRONOWY: rodzaj akceleratora cyklicznego sÅ‚użącego do impulsowego, cyklicznego przyspieszania elektronów. Elektrony poruszajÄ… siÄ™ po staÅ‚ej orbicie w rosnÄ…cym w trakcie cyklu przyspieszania polu magnetycznym, przy staÅ‚ej rezonansowej czÄ™stoÅ›ci przyspieszajÄ…cego pola elektrycznego. SYNCHROTRON PROTONOWY: rodzaj akceleratora cyklicznego (zmodyfikowany synchrocyklotron) pracujÄ…cy impulsowo - możliwa jest w nim dalsza kompensacja efektów relatywistycznyc 37. Na czym polegajÄ… eksperymenty z nieruchomÄ… tarczÄ… i wiÄ…zkami przeciwbieżnymi? EKSPERYMENT Z NIERUCHOM TARCZ: polega na badaniu w ktrórym chcemy zobaczyć co siÄ™ stanie gdy wiÄ…zka czÄ…stek wpada na atomy stanowiÄ…ce ciężkÄ… tarczÄ™. EKSPERYMENT Z WIZKAMI PRZECIWBIERZNYMI: polega na badaniu zderzenia czoÅ‚owo dwóch przeciwbieżnych wiÄ…zek czÄ…stek 38. Co to jest przypadek zderzenia w fizyce czÄ…stek? Celem fizyków jest wydzielenie każdego przypadku, zebranie o nim danych i sprawdzenie czy to co siÄ™ zderzyÅ‚o jest zgodne z badanÄ… teoriÄ…. Każdy przypadek jest bardzo skomplikowany gdyż w wyniku oddziaÅ‚ywania powstaje wiele czÄ…stek. 39. Co to jest detektor czÄ…stek? Detektor rejestruje Å›lady czÄ…stek, które sÄ… za maÅ‚e, aby można je byÅ‚o zobaczyć. 40. WymieÅ„ znane ci czÄ…stki wÅ‚. Modelu Standardowego 41. Scharakteryzuj leptony. To grupa 12 czÄ…stek elementarnych (6 czÄ…stek i 6 antyczÄ…stek). ZaliczajÄ… siÄ™ do niej elektron, mion oraz czÄ…stki tau, a także neutria: elektronowe, mionowe i taonowe. Ich antyczÄ…steczki sÄ… naÅ‚adowane dodatnio. Natomiast neutria sa elektrycznie obojÄ™tne. Leptony podlegajÄ… oddziaÅ‚ywaniom sÅ‚abym. 42. Scharakteryzuj kwarki. Nie wystÄ™pujÄ… w naturze jako czÄ…stki swobodne, istniejÄ… w postaci zwiÄ…zanej. Wyróżniamy 6 różnych kwarków: dolny, gorny, powabny, prawdziwy, piÄ™kny i dziwny. Kwarki w pfrzeciwieÅ„stwie do Leptonów ulegajÄ… silnym oddziaÅ‚ywaniom, posiadajÄ… uÅ‚amkowy Å‚adunek elektryczny 2/3 lub -1/3 43. Opisz pierwsze eksperymenty, w kórych próbowano zmierzyć prÄ™dkość Å›wiatÅ‚a. 1667 Galileo Galilei zapalenie lamp na sÄ…siednich wzgórzach sprawdzenie jak szybko zobaczy siÄ™ Å›wiatÅ‚o prÄ™dkość zbyt szybka aby jÄ… zaobserwować c= jest skoÅ„czona 1675 Ole Roemer wyznaczaÅ‚ prÄ™dkość Å›wiatÅ‚a na podstawie obserwacji zaćmieÅ„ księżyców Jowisza (czas trwania zaćmienia jest mniejszy niż, gdy Ziemia porusza siÄ™ w stronÄ™ Jowisza niż gdy siÄ™ oddala od niego) km cH"200 000 s 1849 Armand Fizeau pierwsze pomiary laboratoryjne wirujÄ…ce koÅ‚a zÄ™bate km cH"313000 s 1851 Jean Foucault udoskonalona metoda Fizeau obracajÄ…ce siÄ™ zwierciadÅ‚a. km cH"298 000 s 44. Opisz eksperyment Michelsona-Morley a. ÅšwiatÅ‚o ze zródÅ‚a zostaje rozszczepione na dwie prostopadÅ‚e wzajemnie wiÄ…zki przez półprzezroczyste zwierciadÅ‚o. Oba promienie po odbiciu od zwierciadeÅ‚ spotykajÄ… siÄ™ na ekranie, gdzie powstaje obraz interferencyjny. JeÅ›li ustawimy zwierciadÅ‚a tak, aby nastÄ…piÅ‚o wzmocnienie, a nastÄ™pnie obrócimy aparaturÄ™ o 900, to powstaÅ‚y nowy obraz interferencyjny powinien wyglÄ…dać inaczej, jeÅ›li prÄ™dkość Å›wiatÅ‚a w kierunku ruchu Ziemi i w kierunku prostopadÅ‚ym różniÄ… siÄ™. Po wielokrotnych próbach Michelson i Morley nie zaobserwowali żadnego efektu. Wynik: PrÄ™dkość Å›wiatÅ‚a nie zależy od ukÅ‚adu m c=299792458 C"3Å"108 m odniesienia : s s 45. Opisz transformacje Galileusz. Jest to transformacja współrzÄ™dnych przestrzennych i czasu z jednego ukÅ‚adu odniesienia do innego poruszajÄ…cego siÄ™ wzglÄ™dem pierwszego. W transformacji tej czas i odlegÅ‚ość miedzy dwoma dowolnymi punktami pozostaje staÅ‚e, czyli sa niezależne od ukÅ‚adu odniesienia. Transformacja Galileusza jest zgodna z klasycznymi wyobrażeniami o czasie i przestrzeni, zakÅ‚ada że prÄ™dkość oraz poÅ‚ożenie sÄ… wzglÄ™dne. 46. Podaj podstawowe zaÅ‚ożenia szczególnej teorii wzglÄ™dnośći. ZASADA WZGLDNOÅšCI: Prawa fizyki majÄ… takÄ… samÄ… postać w każdym inercjalnym ukÅ‚adzie odniesienia. NIEZMIENOŚĆ PRDKOÅšCI ÅšWIATAA: PrÄ™dkość Å›wiatÅ‚a jest taka sama dla wszystkich inercjalnych ukÅ‚adach odniesienia i nie zależy od ruchu zródeÅ‚ i odbiorników Å›wiatÅ‚a. 47. Na czym polega kontrakcja dÅ‚ugoÅ›ci i kiedy zachodzi? JeÅ›li pomiary poÅ‚ozenia koÅ„ców prÄ™ta w jednych ukÅ‚adzie sÄ… równoczesne, to w drugim ukÅ‚adzie sÄ… nierównoczesne i odwrotnie. 48. Na czym polega dylatacja czasu i kiedy zachodzi? JeÅ›li pomiary czasu trawania zjawiska w jednym ukÅ‚adzie zachodzÄ… w okreÅ›lonym miejscu, to w drugim ukÅ‚adzie zachodzÄ… w różnych miejscach i odwrotnie. A przyczynÄ… obu efektów jest wymieszanie współrzÄ™dnych przestrzennych i czasowych w równaniach transformacji Lorentza. 49. Co to jest moduÅ‚ Younga? ModuÅ‚ Younga (E) inaczej moduÅ‚ odksztaÅ‚calnoÅ›ci liniowej albo moduÅ‚ (współczynnik) sprężystoÅ›ci podÅ‚użnej (w ukÅ‚adzie jednostek SI) wielkość okreÅ›lajÄ…ca sprężystość materiaÅ‚u. Wyraża ona, charakterystycznÄ… dla danego materiaÅ‚u, zależność wzglÄ™dnego odksztaÅ‚cenia liniowego µ materiaÅ‚u od naprężenia Ã, jakie w nim wystÄ™puje w zakresie odksztaÅ‚ceÅ„ sprężystych. E=à µ JednostkÄ… moduÅ‚u Younga jest paskal, czyli N/m2. ModuÅ‚ Younga jest hipotetycznym naprężeniem, które wystÄ…piÅ‚oby przy dwukrotnym wydÅ‚użeniu próbki materiaÅ‚u, przy zaÅ‚ożeniu, że jej przekrój nie ulegnie zmianie (zaÅ‚ożenie to speÅ‚nione jest dla hipotetycznego materiaÅ‚u o współczynniku Poissona Å = 0). 50. Na czym polega aberacja sferyczna i chromatyczna? ABERRACJA SFERYCZNA: cecha soczewki polegajÄ…ca na odmiennych dÅ‚ugoÅ›ciach ogniskowania promieni Å›wietlnych ze wzglÄ™du na ich poÅ‚ozenie miÄ™dzy Å›rodkiem a brzegiem urzÄ…dzenia optycznego im bardziej punkt przejÅ›cia Å›wiatÅ‚a zbliża siÄ™ ku brzegowi urzÄ…dzenia, tym bardziej uginajÄ… siÄ™ promienie Å›wietlne. ABERRACJA CHROMATYCZNA: cecha wynikajÄ…ca z różnych odlegÅ‚ośći ogniskowania (ze wzglÄ™du na różnÄ… wartość współczynnika zaÅ‚amania) dla poszczególnych barw widmowych Å›wiatÅ‚a. W wyniku nastÄ™puje rozszczepienie Å›wiatÅ‚a, które widoczne jest na granicach kontrastowych obszarów pod postaciÄ… kolorowej obwódki. 51. Na czym polega metoda mostkowa wyznaczania oporu? Mostek jest równolegÅ‚ym poÅ‚Ä…czeniem co najmniej dwóch dzielników napiÄ™cia. NapiÄ™ciem wyjÅ›ciowym mostka jest napiÄ™cie pomiÄ™dzy punktami wyjÅ›ciowymi dzielników napiÄ™cia. JednÄ… z najwiÄ™kszych zalet ukÅ‚adu mostkowego jest to, że może on zostać doprowadzony do punktu równowagi napiÄ™cie wyjÅ›ciowe mostka zrównoważonego jest równe zero, co jest czÄ™sto wykorzystywane w mostkach pomiarowych. Obecnie mostki pomiarowe sÄ… coraz rzadziej wykorzystywane z uwagi na nieustajÄ…cy rozwój stosunkowo tanich i coraz dokÅ‚adniejszych wszelkiego rodzaju mierników cyfrowych. Niemniej, w powszechnym użyciu sÄ… również mostki niezrównoważone pracujÄ…ce nie tylko w punkcie równowagi. 52. Opisz przejÅ›cie promienia Å›wietlnego przez pÅ‚ytkÄ™ równolegÅ‚oÅ›ciennÄ…. WiÄ…zka Å›wiatÅ‚a przechodzÄ…cego przez pÅ‚ytkÄ™ równolegÅ‚oÅ›ciennÄ… ulega przesuniÄ™ciu równolegÅ‚emu. WiÄ…zka wychodzÄ…ca z pÅ‚ytki jest równolegÅ‚a do wiazki padajÄ…cej. Wielkość tego przesuniÄ™cia zależy od kÄ…ta padania wiÄ…zki na pÅ‚ytkÄ™ i od gruboÅ›ci pÅ‚ytki a także od współczynnika zaÅ‚amania oÅ›rodków (n , n ). 1 2 Ä…1=Ä…2 d =lÅ"sin (Ä… -² ) cos ² ² =² 1 2 53. Co to jest wahadÅ‚o fizyczne? Jest to bryÅ‚a sztywna mogÄ…ca obracać siÄ™ do okoÅ‚a osi nie przechodzÄ…cej przez Å›rodek ciężkoÅ›ci tej bryÅ‚y. l T =2 Ä„ g " Zadania 1. PociÄ…g opuszcza przystanek ruchem jednostajnie przyspieszonym z przyspieszeniem a=30 m/s2. W jakiej odlegÅ‚oÅ›ci od przystanku uzyska on prÄ™dkość v=15 m/s? 2. Kula opuszcza lufÄ™ karabinu o dÅ‚ugoÅ›ci s=120cm z prÄ™dkoÅ›ciÄ… v=720 m/s. Jak duże przyspieszenie wywoÅ‚uje gaz wybuchowy, jeżeli zaÅ‚ożymy że ciÅ›nienie gazu jest równomierne? 3. Ruch punktu materialnego opisuje równanie parametryczne x=ct, y=a+bt2, a,b,c staÅ‚e a) obliczyć skÅ‚adowe prÄ™dkoÅ›ci i przyspieszenia b)wyznaczyć tor punktu przyjmujÄ…c a=0, b=g/2,c=v0 4. Z okreÅ›lonego miejsca wyruszyÅ‚y w tym samym kierunku dwa ciaÅ‚a: jedno ruchem jednostajnym z prÄ™dkoÅ›ciÄ… v=96 m/s, a drugie ruchem jednostajnie przyspieszonym z prÄ™dkoÅ›ciÄ… poczÄ…tkowÄ… v0=10 m/s i przyspieszeniem a=8,8m/s2. Po jakim czasie drugie ciaÅ‚o dogoni pierwsze? 5. Ruch punktu materialnego opisany jest ukÅ‚adem równaÅ„ parametrycznych x=r sin wt , y=r cos wt. Przy czym r(t)=const. i w(t)= const. a) wyznaczyć skÅ‚adowe prÄ™dkoÅ›ci i przyspieszenia b) wyznaczyć wartość bezwzglÄ™dnÄ… wektora prÄ™dkoÅ›ci i przyspieszenia c) wyznaczyć wartość bezwzglÄ™dnÄ… wektora prÄ™dkoÅ›ci i przyspieszenia 6. Z jakiej wysokoÅ›ci h rzucono poziomo kamieÅ„ z prÄ™dkoÅ›ciÄ… poczÄ…tkowÄ… v=30 m/s, jeżeli spadÅ‚ on na ziemiÄ™ w odlegÅ‚oÅ›ci s=80m od miejsca wyrzutu. 7. PociÄ…g porusza siÄ™ po Å‚uku o promieniu krzywizny r=400m przy czym jego przyspieszenie styczne wynosi at=0,2 m/s2. OkreÅ›lić przyspieszenie normalne an i caÅ‚kowite przyspieszenie a pociÄ…gu w chwili, gdy jego prÄ™dkość wynosi v=10 m/s 8. Pojazd o masie m= 200kg porusza siÄ™ ruchem jednostajnie przyspieszonym i przebywa w czasie t=15s drogÄ™ s=225m. Z jakim przyspieszeniem porusza siÄ™ pojazd? Obliczyć siÅ‚Ä™, która nada to przyspieszenie. Tarcie pomijamy. 9. Na nici zawieszonej przez blok zawieszone sÄ… nierówne masy m=200g i M+m=210g. Znalezć przyspieszenie mas i napiÄ™cie nici T. Blok i nić pominąć jako bardzo lekkie. Pominąć tarcie. 10. Na równi pochyÅ‚ej o kÄ…cie nachylenia a do poziomu znajduje siÄ™ ciaÅ‚o o masie m. Na górnej krawÄ™dzi równi przymocowano krążek, przez który zostaÅ‚a przerzucona nić. Jeden koniec nici zostaÅ‚ przywiÄ…zany do ciaÅ‚a m, na drugim wisi ciaÅ‚o o masie M. Znalezć przyspieszenie a z jakim porusza siÄ™ ciaÅ‚o i naciÄ…g nici N. Zaniedbujemy tarcie, masÄ™ nici i masÄ™ bloczka. 11. Dwa ciaÅ‚a o masach m1 i m2 poÅ‚Ä…czone linkÄ… ( nieważkÄ… i nierozciÄ…gliwÄ…) spoczywajÄ… na równi poziomej. Do pierwszego ciaÅ‚a przyÅ‚ożono siÅ‚Ä™ Q, do drugiego P ( P>Q i dziaÅ‚ajÄ… poziomo). Znalezć przyspieszenie a z jakim poruszajÄ… siÄ™ ciaÅ‚a i naciÄ…g nici N. Zaniedbujemy tarcie, masÄ™ nici. 12.Jaki bÄ™dzie okres drgaÅ„ wahadÅ‚a matematycznego o dÅ‚ugoÅ›ci l=50cm zawieszonego w kabinie windy poruszajÄ…cej siÄ™ w górÄ™ z a=1,5 m/s? 13. Obliczyć maksymalne przyspieszenie ruchu drgajÄ…cego koÅ„ców kamertonu, jeżeli amplituda drgaÅ„ wynosi A=0.2 mm, czÄ™stotliwość drgaÅ„ zaÅ› f=435Hz. 14. Równanie ruchu punktu materialnego o masie m=10g ma postać: x(t)=0.1 sin(p/8 t+ p/4). Znalezć: a) okres drgaÅ„ T, b) maksymalnÄ… prÄ™dkość i moment jej osiÄ…gniÄ™cia, c) maksymalne przyspieszenie i odpowiadajÄ…cy tej wartoÅ›ci najbliższy moment czasu, d) wielkość maksymalnej siÅ‚y dziaÅ‚ajÄ…cej na ten punkt 15. CiaÅ‚o wykonuje drgania harmoniczne opisane równaniem x(t)=6 sin(3p t+ p/3). Jakie jest jego poÅ‚ożenie, prÄ™dkość i przyspieszenie w chwili t=2s. Znalezć również fazÄ™, czÄ™stotliwość koÅ‚owÄ… i okres drgaÅ„. 16. Obliczyć dÅ‚ugość emitowanej przez wideÅ‚ki stroikowe fali gÅ‚osowej, jeżeli drgajÄ… one z czÄ™stotliwoÅ›ciÄ… f=435 Hz. 17. Obliczyć dÅ‚ugość wahadÅ‚a matematycznego, które wykonuje n=150 wahaÅ„ na minutÄ™. 18. Obliczyć dÅ‚ugość wahadÅ‚a matematycznego sekundowego na Księżycu, którego promien wynosi R=1730 km, zaÅ› masa m stanowi 1/81 masy Ziemi. Jaki okres miaÅ‚oby wahadÅ‚o sekundowe ziemskie na Księżycu. PromieÅ„ Ziemi wynosi 6370 km. 19. Obliczyć amplitudÄ™ drgaÅ„ wahadÅ‚a skÅ‚adajÄ…cego siÄ™ z kuli o masie m=20g, zawieszonej na nieważkiej nici o dÅ‚ugoÅ›ci l=40cm, jeżeli caÅ‚kowita energia wahadÅ‚a wynosi 10-4J. 20. Kula przelatuje z prÄ™dkoÅ›ciÄ… v=660 m/s w odlegÅ‚oÅ›ci l=5m od czÅ‚owieka. W jakiej odlegÅ‚oÅ›ci od czÅ‚owieka byÅ‚a ta kula, gdy usÅ‚yszaÅ‚ on jej Å›wist. (prÄ™dkość dzwiÄ™ku 340 m/s) 21. CzÄ™stotliwość drgaÅ„ kamertonu wynosi f0=435 Hz. PrÄ™dkość gÅ‚osu w powietrzu Vd=340m/s. JakÄ… czÄ™stotliwość odbiera obserwator, który oddala siÄ™ od kamertonu z prÄ™dkoÅ›ciÄ… 34m/s. 22. CzÄ™stotliwość drgaÅ„ kamertonu wynosi f0=435 Hz. PrÄ™dkość gÅ‚osu w powietrzu Vd=340m/s. JakÄ… czÄ™stotliwość odbiera obserwator, który przybliża siÄ™ do kamertonu z prÄ™dkoÅ›ciÄ… 34m/s. 23. ZwierciadÅ‚o wklÄ™sÅ‚e o ogniskowej f= -40 cm znajduje siÄ™ w odlegÅ‚oÅ›ci D od Å›ciany. MiÄ™dzy zwierciadÅ‚em, a Å›cianÄ… wstawiamy Å›wiecÄ™ w odlegÅ‚oÅ›ci d= -70 cm od zwierciadÅ‚a taki, że powstaje obraz rzeczywisty na Å›cianie. Obliczyć D. 24. Przedmiot o wysokoÅ›ci h=4 cm znajduje siÄ™ w odlegÅ‚oÅ›ci d=-10 cm od wierzchoÅ‚ka zwierciadÅ‚a wklÄ™sÅ‚ego o ogniskowej f=-8 cm. Jaka jest wielkość powstajÄ…cego obrazu? 25. Współczynnik zaÅ‚amania materiaÅ‚u, z którego wykonany jest pryzmat n=1,52. Obliczyć minimalny kÄ…t Å‚amiÄ…cy pryzmatu, przy którym promieÅ„ nie wyjdzie z pryzmatu z powodu caÅ‚kowitego wewnÄ™trznego odbicia. 26. PromieÅ„ Å›wietlny przechodzi ze szkÅ‚a (n1=1,52) do diamentu (n2=2,42). Obliczyć kÄ…t padania Ä…, jeżeli kÄ…t zaÅ‚amania ²=30o. Jaki jest współczynnik zaÅ‚amania diamentu wzglÄ™dem szkÅ‚a? 27. Obliczyć prÄ™dkość Å›wiatÅ‚a w oÅ›rodku, którego współczynnik zaÅ‚amania n=1,75. 28. PrÄ™dkość fali dzwiÄ™kowej wynosi 340m/s w powietrzu, a w wodzie 1360 m/s. Które Å›rodowisko ma wiÄ™kszy współczynnik zaÅ‚amania dla dzwiÄ™ku? Oblicz jaki jest kÄ…t graniczny fali w powietrzu na granicy miÄ™dzy powietrzem i wodÄ…? 29. Obwód drgajÄ…cy skÅ‚ada siÄ™ z pojemnoÅ›ci c=500 F oraz samoindukcyjnoÅ›ci L=80 mH. Jaki jest okres, czÄ™stotliwość czÄ™stość koÅ‚owa drgaÅ„ oraz dÅ‚ugość fali elektromagnetycznej wypromieniowanej przez ten obwód? 30. Jeżeli do cewki o samoindukcyjnoÅ›ci L=0,6 H wÅ‚Ä…czono staÅ‚e napiÄ™cie U=24 V to pÅ‚ynie przez niÄ… prÄ…d o natężeniu I=0,35 A. Jaki przepÅ‚ywa przez niÄ… prÄ…d, jeżeli wÅ‚Ä…czymy tÄ™ cewkÄ™ od zródÅ‚a prÄ…du zmiennego o napiÄ™ciu U1=125V i czÄ™stotliwoÅ›ci f=50 Hz. 31. JakÄ… prÄ™dkość ² =v/c musi mieć czÄ…stka, aby jej energia kinetyczna równaÅ‚a siÄ™ energii spoczynkowej. 32. Ilu kwantom n o dÅ‚ugoÅ›ci fali 0,1 µm odpowiada energia 1 J? 33. Obliczyć dÅ‚ugość fali de Broglie a kuli karabinowej o masie 5g poruszajÄ…cej siÄ™ z prÄ™dkoÅ›ciÄ… 800m/s? 34. Pokaż, że kwantowy warunek Bohra naÅ‚ożony na orbity elektronu w atomie wodoru równoważny jest warunkowi istnienia na tych orbitach fal stojÄ…cych de Brogl a zwiÄ…zanych z elektronami 35. PrzyspieszonÄ… napiÄ™ciem U wiÄ…zkÄ™ elektronów skierowano na cienkÄ… warstwÄ™ substancji krystalicznej i po przejÅ›ciu zarejestrowano na kliszy fotograficznej. OdlegÅ‚ość kliszy od warstwy krystalicznej wynosi d. Na otrzymanym zdjÄ™ciu można zidentyfikować szereg punktów leżących na okrÄ™gu o promieniu r. Podaj wyrażenie pozwalajÄ…ce oszacować odlegÅ‚ość miÄ™dzy atomami w przeÅ›wiatlanym elektronami materiale. 36. Zależność drogi od czasu dla pewnego punktu opisuje funkcja: a)x=2t2+t+2 b)x=-4t+6 Znajdz funkcjÄ™ opisujÄ…cÄ… prÄ™dkość i przyspieszenie. Jakim ruchem porusza siÄ™ opisywany punkt. 37. Obliczyć maks. wysokość na jakÄ… wzniesie siÄ™ kula wahadÅ‚a matematycznego, jeżeli punkt najniższego poÅ‚ożenia minie z prÄ™dkoÅ›ciÄ… 140m/s? 38. Pewien astronauta w chwili narodzin swej córki miaÅ‚ 30 lat. Tego dnia wyruszyÅ‚ w podróż kosmicznÄ… do odlegÅ‚ej planety z prÄ™dkÅ›ciÄ… 0,6c. Jak dÅ‚ugo musiaÅ‚ podróżować, aby po powrocie stać siÄ™ rówieÅ›nikiem córki? 39. Oblicz masÄ™ elektronu poruszajÄ…cego siÄ™ z prÄ™dkoÅ›ciÄ… 0,8c znajÄ…c jego prÄ™dkość spoczynkowÄ…. Wszystkie zadania z poziomu gimnazjalnego np. ze zbioru zadaÅ„ R. Subieta