Proseminarium  referat w formie pisemnej
Najwa\
niejsze reguły typograficzne
1. Praca powinna być podzielona na rozdziały (części) oznaczane kolejnymi numerami
i tytułami. W numeracji rozdziałów stosuje się cyfry arabskie.
Rozdziały składają się z mniejszych jednostek  podrozdziałów.
Ka\
dy podrozdział mo\
e być (w razie potrzeby) podzielony na dalsze części.
Rozdziały i podrozdziały numeruje się korzystając z tzw. numeracji wielorzędowej,
odzwierciedlającej hierarchię merytorycznej zawartości pracy.
Pierwsza strona po stronie tytułowej pracy powinna zawierać spis treści zawierający
numery rozdziałów i podrozdziałów wraz z ich tytułami oraz numery stron, na
których one się rozpoczynają.
© M. Siemaszko 2010
2
Typowa praca składa się zwykle z następujących części (rozdziałów):
1. Wstęp
2. Część zasadnicza (dzieląca się ewentualnie na podrozdziały)
3. Zakończenie / Podsumowanie
4. Spis literatury / Bibliografia
Przykład numeracji wielorzędowej (na podstawie spisu treści):
1._Tytuł rozdziału nr 1
1.1._Tytul podrozdziału nr 1 rozdziału 1
1.2._Tytuł podrozdziału nr 2 rozdziału 1
1.2.1._Tytuł podrozdziału nr 1 podrozdziału 1.2
1.3._Tytuł podrozdziału nr 3 rozdziału 1
itd.
(Uwaga: w powy\
szym zapisie znak podkreślenia oznacza spację)
© M. Siemaszko 2010
3
2. Tekst oraz inne elementy (ilustracje, tabele, wzory) powinny wypełniać ka\
dÄ…
stronę między marginesami: górnym, dolnym, lewym i prawym. Typowe szerokości
marginesów to 2,5 cm. Je\
eli przewidywane jest bindowanie pracy, to lewy
margines powinien być powiększony (np. o 1 cm), a prawy zmniejszony
(np. o 1 cm).
Teks podzielony jest na części zwane akapitami (paragrafami). W celu wyró\
nienia
akapitów stosuje się tzw. wcięcie akapitowe (odstęp między lewym marginesem a
początkiem pierwszego wiersza akapitu) lub odstęp międzyakapitowy (pusty wiersz
między kolejnymi akapitami).
Wypełnienie wierszy zale\
y od metody wyrównywania tekstu w akapicie (najprościej
jest zastosować wyrównanie do lewego marginesu). Mo\
na równie\
u\
yć
wyrównania do lewego i prawego marginesu. Najbardziej zaawansowaną metodą
formatowania akapitu jest zastosowanie wyrównania do lewego i prawego
marginesu wraz z dzieleniem (przenoszeniem) wyrazów.
Ka\
da strona pracy (za wyjątkiem strony tytułowej) powinna posiadać numer.
Numery stron umieszczane są zwykle w tzw. stopce (część strony poni\
ej dolnego
marginesu)
© M. Siemaszko 2010
4
3. Ka\
dy rozdział powinien rozpoczynać się od nowej strony.
Przed tytułem rozdziału mo\
na wstawić pewną ilość pustych wierszy. Obszar ten
powinien stanowić od 1/3 do 1/4 wysokości kolumny.
(Kolumna, to obszar strony wyznaczony przez marginesy: górny, dolny, lewy i prawy.)
4. W tytułach rozdziałów i podrozdziałów nie stawia się kropki na końcu.
W składzie tytułów rozdziałów i podrozdziałów (wraz z numeracją) nale\
y stosować
gradacjÄ™ stopnia pisma odzwierciedlajÄ…cÄ… ich hierarchiÄ™.
Przykładowe reguły:
stopień pisma dla tytułu rozdziału = stopień pisma dla tekstu zasadniczego + 2 pt (4 pt).
stopień pisma dla tytułu podrozdziału = stopień pisma dla tekstu zasadniczego + 1pt (2 pt),
© M. Siemaszko 2010
5
5. Po ka\
dym numerze rozdziału lub podrozdziału stawia się kropkę, a przed tytułem
nale\
y wstawić spację.
Przykład zapisu nagłówka podrozdziału :
2.1._Tytuł podrozdziału (znak podkreślenia oznacza spację)
6. Tytuł podrozdziału powinien być oddzielony od elementów, które znajdują się przed
nim i po nim (zwykle jest to tekst zasadniczy).
Przykładowa reguła:
przed tytułem podrozdziału  dwa puste wiersze
po tytule podrozdziału  jeden pusty wiersz
© M. Siemaszko 2010
6
7. W składzie tytułów rozdziałów i podrozdziałów mo\
na zastosować odmienny
(w stosunku do tekstu zasadniczego) krój pisma.
Zalecana reguła:
dla tekstu zasadniczego  krój Times New Roman (tzw. krój szeryfowy)
dla tytułów  krój Arial (tzw. krój bezszeryfowy)
8. Wyró\
nienie tekstu zasadniczego polega na:
" pogrubieniu znaków,
" u\
yciu kursywy,
" u\
yciu odmiennego kroju pisma.
We wszystkich rodzajach wyró\
nień stopień pisma jest taki sam, jak dla tekstu zasadniczego.
Nie nale\
y stosować podkreślenia w roli wyró\
nienia tekstu.
© M. Siemaszko 2010
7
9. Reguły formatowania ilustracji:
" ka\
da ilustracja powinna być oznaczona przez unikalny numer;
" do ka\
dej ilustracji powinno wystąpić co najmniej jedno odwołanie (liczbowe lub
opisowe) znajdujące się w tekście zasadniczym;
" ilustracja powinna znalez
ć się tu\
po miejscu, w którym nastąpiło pierwsze do
niej odwołanie;
" ilustracja powinna być wyśrodkowana, a jej numer wraz z podpisem powinien być
umieszczony pod ilustracjÄ… i te\
być wyśrodkowany;
" ilustracja powinna być oddzielona od tekstu zasadniczego jednym pustym
wierszem (wiersze te wstawia siÄ™ przed ilustracjÄ… i po podpisie);
" w podpisie ilustracji pomija się kropkę kończącą zdanie;
" do zło\
enia numeru i podpisu ilustracji nale\
y u\
yć stopnia pisma mniejszego
o 1 pt od stopnia pisma u\
ytego dla tekstu zasadniczego.
Przykład zapisu numeru i podpisu ilustracji:
Rys._2._Podpis ilustracji lub Rysunek_6._Podpis ilustracji
(znak podkreślenia oznacza spację)
© M. Siemaszko 2010
8
10. Reguły formatowania tabel:
" ka\
da tabela powinna być oznaczona przez unikalny numer;
" do ka\
dej tabeli powinno wystąpić co najmniej jedno odwołanie (liczbowe lub
opisowe) znajdujące się w tekście zasadniczym;
" tabela powinna znalez
ć się tu\
po miejscu, w którym nastąpiło pierwsze do niej
odwołanie;
" tabela powinna być wyśrodkowana, jej numer wraz z podpisem powinien być
umieszczony nad tabelÄ… i te\
być wyśrodkowany;
" tabela powinna być oddzielona od tekstu zasadniczego jednym pustym wierszem
(wiersze te wstawia siÄ™ przed podpisem i po ostatnim wierszu tabeli);
" tabele mo\
na numerować przy u\
yciu cyfr arabskich;
" w podpisie tabeli pomija się kropkę kończącą zdanie;
" do zło\
enia numeru i podpisu tabeli nale\
y u\
yć stopnia pisma mniejszego o 1 pt
od stopnia pisma u\
ytego dla tekstu zasadniczego.
Przykład zapisu numeru i podpisu tabeli:
Tabela_3._Tytuł tabeli lub Tab._3._Tytuł tabeli lub Tabela_V._Tytuł tabeli
(znak podkreślenia oznacza spację)
© M. Siemaszko 2010
9
11. Odnośniki do literatury:
" umieszcza się je w tekście zasadniczym w postaci liczb (lub zakresów liczb)
ujętych w nawiasy kwadratowe;
" odnośnik umieszcza się w miejscu (zwykle jest to koniec zdania), w którym
po raz pierwszy odwołujemy się do danej pozycji bibliograficznej;
" w razie konieczności odnośniki mogą pojawić się równie\
w dalszej części
pracy;
" odnośniki numeruje się zgodnie z kolejnością ich występowania w tekście
zasadniczym.
Przykład zapisu odnośników do literatury:
Porównanie wydajności dostępnych na rynku napędów DVD znajduje się w artykule [3].
Technologie druku laserowego opisane są szczegółowo w wielu miejscach [4 12].
© M. Siemaszko 2010
10
12. Zapis pozycji bibliografii (spisu literatury):
" ka\
da pozycja bibliografii powinna być zaopatrzona w numer umieszczony w
nawiasach kwadratowych;
" jeden numer mo\
e być przyporządkowany kilku pozycjom bibliograficznym.
Przykłady zapisu pozycji bibliograficznych:
" ksiÄ…\
ka
[12]_A._Danesh:_JavaScript._Gliwice,_Wyd. Helion,_1997.
" artykuł w czasopiśmie
[23]_G._Dąbrowski:_Okienka na diecie odchudzającej._Chip 1/2004,_Wrocław,_
Wyd._Vogel_ Burda_Communications,_2004,_s._28.
" publikacja internetowa (wskazanie na serwis WWW)
[40]_http://www.microsoft.com/poland/
" publikacja internetowa (wskazanie na konkretny dokument WWW)
[43]_ http://www.microsoft.com/poland/office/office2007/default.mspx
© M. Siemaszko 2010
11