ppp howto pl 11 MKHUAG67G4NEZFGMXM7KUOD3HTVL5IXTSGKUB4Y


Linux PPP HOWTO: Ustawianie plików konfiguracyjnych PPP Następna strona Poprzednia strona Spis treści 11. Ustawianie plików konfiguracyjnych PPP Jeśli nawet chcesz aby PPP było dostępne dla wszystkich użytkowników, podczas wykonywania opisyuwanych poniżej modyfikacji plików i katalogów musisz pracować jako administrator. PPP korzysta z kilku plików podczas zestawiania połączenia. Ich nazwy i położenie sąinne dla PPP w wersji 2.1.2 i 2.2. W przypadku PPP 2.1.2 są to:- /usr/sbin/pppd # plik binarny /usr/sbin/ppp-on # skrypt do nawiązywania połaczenia /usr/sbin/ppp-off # skrypt kasujący połączenie /etc/ppp/options # plik z opcjami totyczacymi wszystkich połączeń /etc/ppp/options.ttyXX # opcje specyficzne dla połączeń przez ten port For PPP 2.2 the files are:- /usr/sbin/pppd # plik binarny /etc/ppp/scripts/ppp-on # skrypt do nawiązywania połaczenia /etc/ppp/scripts/ppp-on-dialer # skrypt do wybierania numeru serwera /etc/ppp/scripts/ppp-off # skrypt dla programu chat /etc/ppp/options # plik z opcjami totyczacymi wszystkich połączeń /etc/ppp/options.ttyXX # opcje specyficzne dla połączeń przez ten port Jak widać w katalogu /etc powinieneś znaleźć podkatalog ppp:- drwxrwxr-x 2 root root 1024 Oct 9 11:01 ppp Jeśli nie istnieje musisz go utworzyć. Jeśli ten katalog już istnieje, powinien zawierać plik wzrocowy o nazwie options.tpl. Poniżej przedstawiamy zawartość tego pliku. Powinieneś go wydrukować ponieważ zawiera wyjaśnienie wszystkich opcji PPP (dobrze się z nimi zapoznać w połączeniu ze stronami podręcznika dotyczącymi programu pppd (man pppd)). Choć mogłbyć użyć tego pliku jako podstawy d utworzenia pliku /etc/ppp/options, prawdopodobnie lepiej jest go utworzyć od początku, tak aby nie zawierał tych wszyskich komentarzy - będzie znacznie łatwiejszy w utrzymaniu. Jeśli posiadasz wiele linii modemowych (przypadek serwera PPP), powinieneś utworzyć plik /etc/ppp/options z opcjami wspólnymi dla wszystkich portów i jeśli jest to konieczne utworzyc indywidualne pliki dla każdej linii oddzielnie, które będą zawierały indywidualne ustawienia wymagane dla konkretnego portu. Są to pliki o nazwach options.ttyx1<, options.ttyx2 itd. (x X oznacza odpowiednią literę oznaczjąca port szeregowe twojego komputera). Jednak w przypadku pojedynczego połączenia PPP całkowicie wystarczy jeden plil /etc/ppp/options. Ostatecznie mogłbyś podać wszystkie te parametry w wierszu poleceń programu pppd. Łatwiej jest opiekować się konfiguracją, która korzysta z plików /etc/ppp/options.ttySx. Jeśli korzystasz z PPP aby łączyć się z różnymi serwerami, możesz utworzyć dla każdego serwera wlasny plik konfiguracyjny i przekazywać jego nazwę jako argument polecenia uruchamiającego połączenie PPP. 11.1 Plik options.tpl Częsć dystrybucji PPP wydaje się być pozbawiona pliku options.tpl, dlatego tutaj podajemy jego pełną treść. Zamiast zmieniać ten plik, lepiej stworzyć /etc/ppp/options od nowa. Rownież nie wprowadzaj zmian bezpośrednio do tego pliku. Zrob wpierw jego kopię i ją modyfikuj. W razie klopotów możesz wtedy rozpocząć wszystko na nowo. # /etc/ppp/options -*- sh -*- ogólne opcje pppd # created 13-Jul-1995 jmk # autodate: 01-Aug-1995 # autotime: 19:45 # Do sestawienia połączenia między modemami wykorzystaj program lub # skrypt. Bedzie tozwyklę program "chat", który wybierze numer # zaloguje się i uruchomi ppp po drugiej stronie #connect "echo Musisz zainstalować program do nawiązania połączenia modemowego" # Wykonaj ten program, lub skrypt po tym, Jak pppd zerwie połączenie. # ten skrypt może w przypadku braku sprzętowego sterowania modemem # wydać modemowi aby odłożył słuchawkę. #disconnect "chat -- \d+++\d\c OK ath0 OK" # async character map -- 32-bit hex; każdy bit oznacza znak, który # musi być poprzedzony znakiem escape (escaped char), tak aby pppd mogł # go odebrać. 00000001 oznacza '\x01', a 0x80000000 oznacza '\x1f'. #asyncmap 0 # Wymaga potwierdzenia toższamoaći przed zezwoleniem na # wysyłanie/odbiór pakietów sieciowych #auth # Do sterowania przepływem inforamcji przez port szeregowy skorzystaj # ze sprzętowego sterowania modemem (tzn. RTS/CTS). #crtscts # Do sterowania przepływem inforamcji przez port szeregowy skorzystaj # ze programowego sterowania modemem (tzn/ XON/XOFF). #xonxoff # Po zakończonych sukcesem negocjacjach IPCP dodaj to tabeli routingu # domyślną trasę, używając jako bramę komputer po drugiej stronie # połączenia ppp. Trasa ta jest usuwana z tabeli routingu w momencie # zerwania połączenia PPP. #defaultroute # Określa, które znaki muszą być przesyłąne specjalnie (escaped) - # niezależnie czy druga strona (za pomocą opcji asyncmap) zażądała aby # były w taki sposób przesyłane, czy nie. Znaki są podane jako ciągi # liczb w notacji szesnastkowej, rozdzielone przecinkami. Zauważ, że # możesz tu wpisać niemal każdy znak, w przeciwieństwie do parametru # asyncmap, który jako swoje argumenty przyjmuje jedynie znaki sterujące # (control characters). Znaki, które nie mogą być przesyłane w sposób # specjalny to znaki, których kody zawierają się w przedziale 0x20-0x3f # i znak 0x5e. #escape 11,13,ff # Nie korzystaj z sygnałów strowania modememe #local # Określa, że pppd w celu zapewnienia wyłącznści w dostępie do portów # szeregowych powinno korzystać z plików blokady w stylu UUCP. #lock # Krzystaj z sysgnałów sterownai modemem. Na Ultrixie, ta opcja # oznacza spzętowe sterownie przepływem danych, tak jak to włącza opcja # crtscts. # (Ta pcja nie jest w pełni zaimplementowana) #modem # Nadaj zmienej MRU [Maximum Receive Unit - Największy blok # otrzymywany] wartość <n>. Pppd poprosi drugą stronę o nie przysyłanie # większych pakietów niż <n> bajtów. Minimalna wartość MRU wynosi # 128. Wartością domyślną jest 1500. W przypadku wolnych łączy zaleca # się wartosć 296 (40 bajtów na nagłówek TCP/IP i 256 bajtów danych) #mru 542 # Ustawienie netmaski interfejsu sieciowego. 32-wu bitowa w notacji # dajtowo-dziesiętnej (np. 255.255.255.0). #netmask 255.255.255.0 # Wyłączenie opcji negocjowania adresu IP z serwerem. Jeśli ta opcja będzie # włączona adres IP musi zostać podany jako parametr połączenia (w pliku # opcji lub w wierszu poleceń, lub przekazany przez serwer w czasie # negocjacji IPCP. #noipdefault # Włącza pasywne zachowanie LCP. PPP spróbuje nawiązać połączenie, # jeśli to się nie uda, zamiast zakończenia pracy (normalne zachowanie # gdy ta opcja jest wyłączona) bedzie oczekiwał na poprawny pakiet LCP # nadesłany przez drugi komputer. #passive # PPP nie będzie wysyłało żadnych pakietów LCP, w celu nawiązania # połączenia. Będzie jedynie nasłuchiwało na nadejście takich pakietów # z drugiej strony połączenia (zachowanie opcji "passive" w starszych # wersjach pppd) #silent # Nie żądaj i nie pozawalaj na ustalenie jakichkolwiek opcji w czasie # negocjacji LCP czy IPCP (wykorzystaj wartości domyślne). #-all # Wyłączenia kompresji negocjacji adresu/sterowania (wykorzystaj # ustawienie domyślne, tzn pole adres/sterowanie wyłaczone). #-ac # Wyłącz negocjacje opcji asyncmap (skorzystaj z domyślnej wartości # asyncmap, czyli przesyłaj w sposób specjalny jedynie znaki sterujące. #-am # Nie twórz procesu potomnego w tle ( w przeciwnym wypadku pppd # zachowa się w ten sposób jesli podany port oznacza urządzenie szeregowe) #-detach # Wyłącz negocjację adresu IP (pppd musi otrzymac jako parametr adres # IP komputera na drugim końcu połączenia - w wierszu poleceń lub # pliku opcji) #-ip # Wyłącz negocjację numeru magicznego/specjalnego/charakterystycznego # (magic number). W ten sposób pppd nie wykryje urządenia pętli zwrotnej. #-mn # Wyłącz negocjację parametru MRU [Maximal Receive unit]. Wykorzystaj # wartośćdomyślną 1500. #-mru # Wyłącz negocjację pola protokołu (skorzystaj z opcji domyslnej: # kompresja wyłączona). #-pc # Zażądaj aby druga strona przedstawiła się za pomocą protokołu PAP. #+pap # Nie zgadzaj się na przedstawianie się za pomocą PAP #-pap # Zażądaj aby druga strona przedstawiła się za pomocą protokłu CHAP # [Cryptographic Handshake Authentication Protocol]. #+chap # Nie zagadzaj się na przedstawienei się za pomocą CHAP. #-chap # Wyłącz negocjację kompresji nagłówków IP w styly Van # Jacobsena. Skorzystaj z wartości domyślnej: brak kompresji. #-vj # Zwiększ posiom odpluskwiania (to camo co opcja -d). Pppd będzie # rejestrowało zawartość wszystkich wysłanych i otrzymanych pakietów # kontrolnych w formie nadającej się do interpretacji przez # człowieka. Rejestrowanie dokonuje się za pomocą dzienników systemowych # (syslog) na poziomie `debug' z wartościa `daemon'. Informacje te mogą # być zapisywane w pliku. Przeczytaj o pliku konfiguracyjnym # /etc/syslog.conf (man syslog.conf). Jeśli pppd zostało skompilowane z # włączeniem dodatkoweg oodpluskwiania, wiadomości będą rejestrowane z # warością `local2' zamiast `daemon'. #debug # W celach przedstawiania się i weryfikacji tożsamości do nazwy # komputera dodaj domenę <d>. Np. jeśli funkcja gethostbyname() # przekazuje wartość `porshe', lecz pełna nazwa komputera jest # `porsche.Quotron.COM' musisz skorzystać z tej opcji i podać domenę # Quotron.COM. #domain <d> # Włącz kod udpluskwiania na poziomie drajwera jądra. Argument n jest # liczba składającą się z sumy poszczególnych elementów: 1 włączenie # ogólnych komunikatów odpluskwiających, 2 - wyświetlanie zawartości # przychodzących pakietów, 4 wyświetlanie zawartości pakietów wysyłanych. #kdebug n # Nadaj parametrowi MTU [Maximum Transmit Unit] warość<n>. Jeśli druga # strona w czasie negocjacji nie zarząda mniejszej wartośćMTU, pppd # poprosi aby kod jądra wywyłał przez interfejs ppp pakiety o wielkości # nie przekraczającej n bajtów. #mtu <n> # Do celów weryfikacji tożsamości przyjmij nazwę <n>. #name <n> # Do celów weryfikacji tożsamości w protokole PAP przyjmij nazwę # uzytkownika równą <u>. #user <u> # Wymuś wykorzystywanie do celów weryfikacji tożsamości przyjęcie # nazwy komputera jako nazwy systemu próbującego nawiącać połączenie. #usehostname # Do celów weryfikacji tożsamości przyjmij nazwę zdalnego systemu # równą <n>. #remotename <n> # Dodaj pozycję do systemowej tabeli ARP [Address Resolution Protocol] # z adresem IP systemu po drugiej stronie połączenia i twoim adresem # Ethernetowym. #proxyarp # Do celów weryfikacji tożsamości w protokole PAP skorzystaj z # systemowej bazy haseł. #login # Pppd będzie wysyłało do systemu po drugiej stronie ramki LCP # echo-request (żądanie echa) co n sekund. Pod Linuxe, echo-request jest # wysyłany wtedy, gdy z drugiej strony w ciągu ostanich n sekund nie # nadszedł żaden pakiet. Zwykle druga sptrona powinna odpowiedzieć na # echo-request wywłając echo-reply (odpowiedź na żądanie echa). Wraz z # opcją lcp-echo-failure może być wykorzystana do wykrywania przerwania # połączenia przez drugą stronę. #lcp-echo-interval <n> # Jeśli po n ramkach echo-request nie nadejdzie żadna rama echo-reply # pppd potraktuje to jako zerwanie połączenia przez drugą stronę. Jeśli # tak się stanie pppd przerwie połączenie. Korzystanie ztej opcji wymaga # podania niezerowego parametru w opcji lcp-echo-interval. Zwykle # korzysta się z tej opcji w celu wykrycia fizycznego przerwania # połązenia (np odłożenie słuchawki przez modem) w systucajch, gdy nie # stosuje się sprzętowych liniisterowania modemem. #lcp-echo-failure <n> # Przyjij przerwę między właczaniem negocjacji LCP równą <n> sekund # (retransmission timeout). Domyślnie 3 #lcp-restart <n> # Przyjmij maksymalną liczbę transmisjji polecenia przerwania żądania # (terminate-request) w protokole LCP. Domyśłnie 3. #lcp-max-terminate <n> # Przyjmij maksymalną liczbę transmisjji polecenia konfiguracyjnego # protokołu LCP równą <n>. Domyśłnie 10. #lcp-max-configure <n> # Ustaw maksymalną liczbę zwróconych w protokole LPC żądań # configura-NAK, zanim rozpocznie się transmisja poleceń # configure-Reject. Domyślnie 10. #lcp-max-failure <n> # Ustaw przerwę w protokole IPCP (retransmission timeout) równą <n>. # Domyśłnie 3. #ipcp-restart <n> # Ustaw maksymalną liczbę transmisji polecenia terminate-request protokołu # IPCP równą <n>. Domyślnie 3. #ipcp-max-terminate <n> # Ustaw maksymalną liczbę transmisji polecenia configure-request protokołu # IPCP równą <n>. Domyślnie 10. #ipcp-max-configure <n> # Ustaw maksymalną lizcbę zwróconych poleceń configure-NAK protokołu # IPCP zanim rozpocznie się wysyłanie poleceń configure-Reject równą # <n>. Domyśłnie 10. #ipcp-max-failure <n> # Ustaw przerwę między uruchamianiem protokołu PAP (retransmission # timeout) rowną <n> sekund. Domyśłnie 3. #pap-restart <n> # Ustaw maksymalną liczbę transmisji polecenia authenticate-request # protokołu PAP równą <n>. Domyśłnie 10. #pap-max-authreq <n> # Ustaw przerwę między uruchamianiem protokołu CHAP (retransmission # timeout) równą <n> sekunt. Domyślnie 3. #chap-restart <n> # Ustaw liczbę wysłanych żądań rozpoczęcia protokołu CHAP równą <n>. # Domyśłnie 10. #chap-max-challenge # Pppd będzie próbowało nawiązać połączenie z drugą stroną co <n> # sekund. #chap-interval <n> # Pppd zakceptuje podany przez drugą stronę nasz lokalny adres IP, # nawet jeśli został on podany również jako opcja dla programu pppd. #ipcp-accept-local # Pppd zakceptuje podany przez drugą stronę jej adres IP, # nawet jeśli został on podany również jako opcja dla programu pppd. #ipcp-accept-remote 11.2 Których opcji powinienem używać? Jak zwykle: to zależy. Przedstawiay dwie podstawowowe wersje pliku options, które dotyczą większości przypadków. Jeśli nasza propozycja nie zadziała, PRZECZYTAJ PLIK WZORCOWY (/etc/ppp/options.tpl) i strony podręcznika programu pppd (man pppd) i porozmawiaj z administratorem/ludźmi zajmującymi się obsługą użytkowników serwera, z którym starasz się nawiązać połaczenie. /etc/ppp/options (bez PAP/CHAP) W przypadku połączeń, które nie wymagają weryfikacji PAP/CHAP powinien wystarczyć taki plik. # /etc/ppp/options (bez PAP/CHAP) # # Zapobiegnij odłączaniu się od terminala przez program pppd. -detach # Jeśli korzystasz ze statycnych numerów IP, wpisz tutaj swój numer 0.0.0.0: # # Korzystaj z linii sterowania modemu modem # korzystaj z plików blokady w stylu uucp, zapewniając sobie wyłączny # dostęp do urządzeń szeregowych lock # korzystaj ze sprzętorwego sterowana przepływem danych crtscts # po nawiązaniu połaczenia dodaj do tabli routingu domyślną trasę dla # biegnącą właśnie przez to połączenie defaultroute # Znaki specjalne mają być przesyłane normalnie asyncmap 0 # maksymalny rozmiar pakietu wychodzącego 552 bajty mtu 552 # maksymalny rozmiar pakietu przychodzącego 552 bajty mru 552 # #-------KONIEC /etc/ppp/options (bez PAP/CHAP) /etc/ppp/options (korzystamy z PAP/CHAP) Jeśli serwer wymaga jednak weryfikacji PAP lub CHAP powinieneś spróbować opcji pokazanyhc powyżej z dodatkowymi kilkoma wierszami jakie przedstawiamy poniżej # # zmus pppd do korzystania do przedstawiania się identyfikatorem # użytkownika jakim posługujesz sie uswojego dostawcy name <twój identyfikator u dostwcy> # musisz zmieić ten wiersz # # Jeśli musisz korzystać z protokołów PAP lub CHAP, usuń znaki # komentarza z kolejnych dwóch wierszy #+chap #+pap # # Jeśli korzystasz z ZAKODOWANYCH haseł w pliku /etc/ppp/pap-secrets # to usuń znak komentarza z wiersza poniżej #+papcrypt Następna strona Poprzednia strona Spis treści

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PPP HOWTO pl 6 (2)
PPP HOWTO pl 9 (2)
AX25 HOWTO pl 11
info sheet howto pl 11
ppp howto pl 1
PPP HOWTO pl 19 (2)
PPP HOWTO pl 4 (2)
PPP HOWTO pl 25 (2)
PPP HOWTO pl 20 (2)
PPP HOWTO pl 27 (2)
NIS HOWTO pl 11 (2)
PPP HOWTO pl 24 (2)
PPP HOWTO pl 22 (2)
PPP HOWTO pl 3 (2)
PPP HOWTO pl 28 (2)
PPP HOWTO pl 5 (2)
NET 3 HOWTO pl 11 (2)
DOSEMU HOWTO pl 11 (2)

więcej podobnych podstron