Zobacz więcej w księgarni religijnej Izajasz:
Wierzę w Kościół
Brat Moris
Wierzę w Kościół
1
Księgarnia religijna Izajasz.pl
Zobacz więcej w księgarni religijnej Izajasz:
Wierzę w Kościół
"I JA CIEBIE NIE POT
PIAM" We wszystkim, co dotyczy różnych aspektów
życia Kościoła, jeśli chcemy lepiej rozumieć głęboki sens Jego nauczania i
z
ródła wielu rzeczywistości, najprostszym sposobem jest zawsze wracać do
Jezusa Chrystusa, aby wszystko na nowo odczytywać w oparciu o Jego
osobę, życie i nauczanie. Jedną z rzeczywistości, w której to jest całkiem
niezbędne, pod groz
bą, że prawie nic nie zrozumiemy, jest to wszystko, co
dotyka życia sakramentalnego. Inaczej pojawia się ryzyko widzenia
sakramentów tylko jako aktów rytualnych, trochę magicznych, obowiązków,
którym mamy się poddać. Słowa i gesty Jezusa Poprzez wiele szczegółów
Ewangelia pokazuje nam stosunek Jezusa do chorych a także do tych
wszystkich, którzy przychodzili do Niego. Niektóre teksty kładą nacisk na
Jego sposób dotykania chorych, kładzenia na nich ręce: Jezus przyszedł do
domu Piotra, którego teściowa była chora. Jezus "ujął ją za rękę, a gorączka
ją opuściła" Mt 8,14. Jair przyszedł zaprosić Jezusa do siebie: "Panie, moja
córka dopiero co skonała, lecz przyjdz
i włóż na nią rękę, a żyć będzie".
Podczas gdy Jezus tam zdążał "jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała
na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza, bo sobie
mówiła: żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa. Jezus
obrócił się i widząc ją, rzekł: Ufaj, córko, twoja wiara cię ocaliła. I od tej chwili
kobieta była zdrowa". U Jaira "Jezus ujął [dziewczynkę] za rękę, a
dziewczynka wstała". (zob. Mt 9,18-26).
Jest wiele takich przykładów. Wydaje się, że Jezus często opierał się na
wierze chorych, by ich uzdrowić. Zauważa: "twoja wiara cię ocaliła", "według
wiary waszej niech wam się stanie". Podobnie gdy wrócił do siebie, do
Nazaretu, uderzył Go brak wiary jego mieszkańców: "czyż nie jest On synem
cieśli? (...) i powątpiewali o Nim (...) I niewiele zdziałał tam cudów, z powodu
ich niedowiarstwa (zob. Mt 13,53-58).
Można także dostrzec jak Jezus kochał tych ludzi, jak ich rozumiał, lubił na
nich patrzeć, być przy stole z nimi, brać udział w ich posiłkach, dzielić ich
życie, dotykać ich, uzdrawiać i przebaczać im grzechy. Czasami podkreślał
więz
między przebaczeniem grzechów, a uzdrowieniem, jak gdy zwracał się
do leżacego paralityka, którego Mu przyniesiono. Jezus mówi do niego: "Ufaj
synu, odpuszczają ci się twoje grzechy." i dopiero póz
niej wobec
2
Księgarnia religijna Izajasz.pl
Zobacz więcej w księgarni religijnej Izajasz:
Wierzę w Kościół
niedowiarstwa obecnych "rzekł do paralityka: Wstań, wez
swoje łoże i idz
do
domu" (zob. Mt 9,1-7). Nie były to tylko słowa zachęty, ale skuteczne słowa,
które wypełniały to, co wyrażały.
Zanim powrócił do Ojca, Jezus obiecał nam Ducha Świętego, który objawi
nam na nowo wszystko, który da nam swoje światło by to zrozumieć, wierzyć
w nie i który nas będzie prowadził. W przeddzień swojej śmierci na krzyżu,
Jezus ustanawia Eucharystię, rzeczywistą obecność Jego ciała i krwi, które
nam daje jako pokarm: "Czyńcie to na moją pamiątkę".
Kościół to dobrze zrozumiał! Po Zesłaniu Ducha Świętego jest On
wypełniony światłem i siłą. W nim apostołowie pamiętają wszystko, co
widzieli, słyszeli, dotykali i głoszą: "To wam oznajmiamy, co było od
początku, cośmy usłyszeli o Słowie Życia, co ujrzeliśmy, własnymi oczami,
na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce - bo życie objawiło się." (1J
1,1-2)
A apostołowie, z uczniami, pamiętają wszystko, co Jezus im powiedział,
nauczał, wszystko, co im zlecił. Podejmują Jego gesty wraz ze słowami,
które im towarzyszą. Z pewnością Jezus, chociaż obecny, nie jest teraz dla
nas widzialny, ale Jego dzieło trwa. Kościół modli się, składa jedyną ofiarę
Ciała i Krwi Chrystusa, upamiętnia Jego mękę, celebruje zmartwychwstanie i
prorokuje Jego powrót w chwale. Na mocy władzy otrzymanej od Jezusa:
"Idz
cie i nauczajcie wszystkie narody.", "Kto was słucha, Mnie słucha"
Kościół gromadzi się i kształtuje lud Boży: "Chrystus powstawszy z
martwych, Ducha swego ożywiciela zesłał na uczniów i przez Niego
ustanowił Ciało swoje, którym jest Kościół jako powszechny sakrament
zbawienia..." (Lumen gentium nr 48).
Ożywiany przez Ducha, sam Kościół jest powszechnym sakramentem
zbawienia. Poprzez Niego Ewangelia trwa. Jezus dalej dotyka nas, nam
przebacza, uzdrawia nas, towarzyszy nam w ciągu całego naszego życia,
przez czyny, które pozwalają nam uczestniczyć w Jego życiu, z Ojcem i
Duchem, i które czynią nas Dziećmi Bożymi. Kościół sięga do swojej pamięci
i skarbu łaski, który otrzymał od swego Oblubieńca, by uobecniać słowa i
gesty Jezusa dla nas, które są naszymi chrześcijańskimi sakramentami.
3
Księgarnia religijna Izajasz.pl
Zobacz więcej w księgarni religijnej Izajasz:
Wierzę w Kościół
W skarbcu nauczania i żywego wspomnienia, które otrzymał od Jezusa,
Kościół pierwotny, rozpoznaje, odróżnia i podejmuje siedem aktów
liturgicznych, przez które Chrystus wciąż nas dotyka, daje nam swoje życie i
w ten sposób nas uświęca, w miarę jak otwieramy się na Jego Ducha i
żyjemy tym życiem, które jest nam ofiarowane. Jest to naszych siedem
sakramentów, które odpowiadają różnym ważnym sytuacjom życia
chrześcijańskiego.
W życiu Królestwa, jak w ludzkim życiu, jest narodzenie, wzrost, pożywienie:
"zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i Ducha, nie może
wejść do Królestwa Bożego..." J 3,5 powiedział Jezus do Nikodema. To
dlatego chrzest z wody i Ducha jest pierwszym sakramentem. Przez niego
stajemy się chrześcijanami, otrzymujemy godność Dziecka Bożego.
Kontynuacją tego sakramentu będzie bierzmowanie w Duchu Świętym, aby
umocnić młodego chrześcijanina, który zaczyna stawiać czoła pokusom i
walkom tego świata. Aby karmić swego ducha przez całe swe życie,
chrześcijanin jest zaproszony, by zbliżać z wiarą i miłością do Ciała i Krwi
Chrystusa, przyjąć Go i spożywać w sakramencie Eucharystii: "Bierzcie i
jedzcie, to jest Ciało moje [...] Pijcie z niego wszyscy; bo to jest moja Krew
Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów". (Mt
26,27-28). Są to trzy sakramenty inicjacji chrześcijańskiej.
Jeśli chrześcijanin czuje się zagrożony chorobą lub też czuje słabość
podeszłego wieku, za przykładem apostołów, kapłan czyni na jego ciało
"namaszczenie chorych" olejem konsekrowanym: Apostołowie "wyrzucali
wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali" (Mk
6,13).
Kiedy chrześcijanin ulega złemu i grzeszy, nie jest ani odrzucony, ani
zostawiony sobie samemu. W jego sercu, sumieniu, Duch zaprasza go, by
prosił o przebaczenie Boga, aby zbliżał się do nieskończonego Miłosierdzia
... Jezus, w wieczór zmartwychwstania ukazał się apostołom: "... Tchnął na
nich i powiedział im: Wez
mijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie
grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (J
20, 22-23). Wierzymy mocno, że kiedy kapłan wypowiada te słowa nad
skruszonym penitentem, który otwiera swoje serce i wyznaje grzechy: "... Ja
4
Księgarnia religijna Izajasz.pl
Zobacz więcej w księgarni religijnej Izajasz:
Wierzę w Kościół
odpuszczam ci grzechy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego". Te słowa
mają ten sam sens i tą samą skuteczność, jak wtedy, gdy sam Jezus mówił:
"Twoje grzechy są ci odpuszczone".
To zawsze Jezus działa w sakramentach, mocą łaski, którą dla nas nabył
przez swoją mękę i ofiarę na krzyżu. Kapłan jest szafarzem sakramentów [le
ministre] (on sam wyświęcony do ich sprawowania przez biskupa), chociaż
sakrament Eucharystii jest celebrowany także przez całą wspólnotę
ochrzczonych. Jednak w przypadku małżeństwa, to właśnie małżonkowie
udzielają sobie sakramentu jeden drugiemu. Kapłan, który jest świadkiem ich
związku, udziela im błogosławieństwa w imię Boga, który sam
przypieczętowuje ich związek i to dlatego jest on nierozerwalny: "Co Bóg
złączył, tego człowiek niech nie rozdziela" (Mk 10,9).
Po tym ogólnym przypomnieniu - cząstkowym, a zatem niepełnym - o
naszych sakramentach, jako przedłużenie słów i gestów Jezusa, chciałbym
wrócić bardziej szczególnie do sakramentu pojednania. Nie tylko dlatego, że
był ważny w moim życiu, ale też, bo spotkałem wielu ludzi, którzy przeżywali
osobiste trudności, by wypełnić ten akt wiary, niektórzy, odczuwając silną
pokusę, by zrezygnować, inni mając nawet wyraz
ny dystans.
5
Księgarnia religijna Izajasz.pl
Zobacz więcej w księgarni religijnej Izajasz:
Wierzę w Kościół
Księgarnia Izajasz poleca
Z powodu Jezusa i Ewangelii
A cóż to za pomysł, by dzielić się tak wieloma sprawami ze
swojego życia, często trudnymi, pełnymi powikłań, sprawami
natury osobistej! Czyż nie będzie to wystawianie się na pokaz,
oznaczające równocześnie...
Za Jezusem z Nazaretu
Jesteśmy stworzeni, aby kochać i być kochanymi, lecz musimy
uważać, aby wciąż kochać Jezusa. Może się bowiem zdarzyć,
że Jezus stopniowo zniknie z centrum naszej uwagi. Krok po
kroku w naszej codzienności Jego miejsce mogą zająć problemy
niesione przez życie i w ten sposób naszym sercem mogą
zawładnąć miłości zastępcze. Jeśli się tak stanie, nie będziemy
szczęśliwi, gdyż nic nie będzie mogło wypełnić naszego...
Warto być ojcem
Fascynująca książka o roli męża i ojca w rodzinie. O radości z
bycia ojcem, ale także o odpowiedzialności, władzy i służbie.
Warto naprawić małżeństwo
Naprawdę chcesz naprawić swoje małżeństwo? Zacznij od teraz!
Ta książka pomoże Ci znalez
ć przyczynę problemu a potem
powie jak z nim zwyciężyć.
6
Księgarnia religijna Izajasz.pl