Naucz się grać w brydża!
Szkoła Brydżowa Pavlicka
rydż od dawna jest najlepszą grą w karty, i może stać się dla Ciebie wielkim wyzwaniem i rozrywką na resztę życia. Ta
lekcja dedykowana jest dla zaczynających naukę, którzy nie znają się jeszcze na niczym, albo wiedzą bardzo niewiele
o brydżu. Jeżeli tak można opisać Ciebie to czytaj dalej.
Od czego zacząć? Brydż jest bardziej skomplikowany niż inne gry karciane i to często zniechęca do rozpoczęcia nauki.
Nie przejmuj się! Po tej lekcji zrozumiesz jak się w to gra i będziesz na dobrej drodze, żeby zostać graczem. Masz
czas! Nie ma pośpiechu. I miej pod ręką talię kart.
Niektóre podstawowe elementy
Gra w brydża składa się z dwóch podstawowych rzeczy: Licytacji i Rozgrywki. Najpierw powinieneś nauczyć się
rozgrywać, bo pozwoli to lepiej zrozumieć, co oznacza licytacja. Rozpoczynanie nauki od licytacji jest błędem i może
być przeszkodą dla początkujących graczy.
Brydż jest grą zespołową, w której biorą udział czterej gracze. Każdy gracz siedzi naprzeciw swojego partnera przy
stoliku brydżowym (w naszej erze komputerowej ta sytuacja może być symulowana komputerowo).
W brydża gramy wykorzystując standardową talię 52 kart do gry. Jeden z graczy rozdaje wszystkie karty zgodnie z
kierunkiem wskazówek zegara, po 13 dla każdego gracza, rozpoczynając od gracza siedzącego po swojej lewej stronie.
Jeden ze sposobów wyznaczenia kto jest czyim partnerem w grze polega na wylosowaniu kart. Dwie najwyższe grają
ze sobą przeciwko dwom najniższym, i najwyższa rozdaje. W przypadku równości kart (np. dwóch asów) decyduje
hierarchia kolorów. Możemy też ustalić partnerów przed grą i po prostu wylosować, kto pierwszy rozdaje.
W brydżu mamy cztery kolory (umowne, bo w rzeczywistości oznaczane są czerwonym albo czarnym kolorem), które
mają takie starszeństwo (od najstarszego): piki, kiery, kara, trefle. Starszeństwo jest ważne tylko dla Licytacji. W
Rozgrywce wszystkie kolory są sobie równe, chyba że jeden został wybrany atutem (kolorem atutowym), i wtedy bije
wszystkie pozostałe. Kolory czasem są pokazywane w postaci ich symboli lub skrótów: P, C, K, T.
Karty w każdym kolorze mają rangę od asa (najwyższy) do dwójki (najniższa). Dokładna kolejność zapisana przy użyciu
typowych skrótów ma postać: A, K, D, W, 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2. As jest zawsze najstarszy, w odróżnieniu od
niektórych gier jak poker czy remik, w których może być najniższy.
Branie lew
Celem w grze w brydża jest branie lew dla własnej pary. Lewa składa się z czterech kart, po jednej kolejno od każdego
z graczy siedzących dookoła stołu. Czyli w każdym rozdaniu razem jest 13 lew do wzięcia. Pierwsza karta zagrana w
każdej lewie zwana jest wistem.
Jeżeli nadeszła Twoja kolej żeby zawistować, możesz zagrać dowolną kartę jaką masz w swojej ręce.
Jednak po wiście następni trzej gracze są zobowiązani do:
Trzeba dodawać do koloru (grać kartę tego samego koloru co wist) jeżeli to możliwe.
Na przykład po wiście w pika, kiedy w Twojej ręce są piki, musisz zagrać jednego z nich (dowolnego). Jeżeli nie masz
pików, to nie ma żadnych przymusów co do zagrania karty.
Jeżeli nie masz do koloru, to możesz zagrać dowolną kartę jaką chcesz.
Oprócz obowiązku dodawania do koloru, granie kart jest w brydżu dowolne. W niektórych grach, jak w wojnie, musisz
próbować wziąć każdą lewę; ale nie w brydżu. Sam wybierasz kolejność zagrań według swojego uzania, co jest jednym
z powodów wyższości brydża.
Po zagraniu czterech kart, lewa jest kompletna. Zasada stwierdzania kto bierze lewę jest podana poniżej, razem z
kilkoma przykładami.
Jeżeli lewa nie zawiera karty z koloru atutowego, bierze ją najstarsza karta z koloru, w który zawistowano.
1.
WistujÄ…cy 2-gi 3-ci 4-ty
10 W K 6
Wist był w pika i król jest najwyższą zagraną kartą, czyli bierze on lewę.
2.
WistujÄ…cy 2-gi 3-ci 4-ty
7 8 9 10
Wist był w karo i ósemka jest najwyższym zagranym karem, czyli bierze lewę (jeżeli kiery nie są atutem).
Jeżeli w lewie są atuty, bierze ją najwyższy zagrany atut.
3.
WistujÄ…cy 2-gi 3-ci 4-ty
W D A 2
Jeżeli kiery są atutami, dwójka kier bierze lewę bo jest najstarszym (jedynym) atutem w lewie.
4.
WistujÄ…cy 2-gi 3-ci 4-ty
9 6 7 W
Jeżeli kiery są atutem, dziewiątka kier bierze lewę, bo jest najwyższym zagranym atutem.
Po każdej lewie jeden gracz z pary, do której należy biorąca karta powinien zebrać karty i ułożyć tak, aby łatwo można
było policzyć wzięte lewy. Gra toczy się dalej w ten sam sposób dla wszystkich 13 lew.
Rozgrywający i dziadek (stół)
Licytacja wyznacza kto będzie rozgrywającym, który kolor zostanie kolorem atutowym (jeżeli taki będzie), i ile lew ma
wziąć rozgrywający. (Na razie proszę mi uwierzyć na słowo. W póz
niejszych lekcjach nauczycie się licytować sami)
Początkujący gracze często mylą pojęcia rozgrywający i rozdający. Rozdający to ten co rozdawał wszystkim karty.
Każdy gracz może zostać rozgrywającym.
Gracz po lewej stronie rozgrywajÄ…cego wistuje pierwszy, a zagrana karta jest zwana pierwszym wistem. Karty
partnera rozgrywającego są po wiście wykładane na stół odkryte, widoczne dla wszystkich. Są one nazywane dziadkiem
(stołem), a ich posiadacz nie bierze już udziału w tej rozgrywce. Rozgrywający dysponuje zagrywaniem kart dziadka i
swojej ręki, w momencie, kiedy przychodzi kolej zagrania.
Po pierwszym wiście gracz, którego karta wzięła lewę, jest wistującym w lewie następnej.
- Partnerze, chyba jesteÅ› dziadkiem.
Co? Ty też nie wyglądasz najmłodziej, pierdoło! -
Koncepcja wyłożenia jednej z rąk do wglądu dla wszystkich jest wartościowym znakiem firmowym brydża. Daje to pole
indywidualnym umiejętnościom, których nigdy nie można by wykorzystać przy wszystkich rękach zakrytych, ale wciąż
w pozostałych dwóch nieznanych rękach jest dość niewiadomych, aby gra stała się walką o wynik.
Dziadka trzeba starannie wyłożyć, rozdzielając kolory. Karty w każdym kolorze kładzie się jedna na drugą z
zachowaniem starszeństwa, tak aby wartość każdej karty była widoczna. Jeżeli wybrano kolor atu, kładzie się go z
prawej strony dziadka (patrzÄ…c od strony rozgrywajÄ…cego - po lewej).
Zagrajmy w brydża!
Rozłóż talię kart zgodnie z poniższym diagramem, i rozegraj karta po karcie jak zostało pokazane. Jesteś S i
rozgrywasz. Gramy bez atu i masz wziąć 9 lew.
5. Bez atu
32
Wistuje Wist 2-gi 3-ci 4-ty
543
1. W D 2 4 K
A432
2. S 4 2 W A
KDW7
DW1098 7654
3. E 5 A 8 3
W76 1098
4. S 5 10 D 3
KW9 D10
5. N K 8 6 9
102 A983
AK
6. N 3 8 D 6
AKD2
7. S K 7 4 9
8765
8. S A W 5 10
654
9. S 2 9 2 6
10. S 5 W A 10
ResztÄ™ oddajesz...
W zagrał pika, bo najlepiej przy wiście do gry bez atu zagrać w swój długi kolor, a Ty wziąłeś królem. Dalej zagrałeś
małego trefla z ręki i waleta z dziadka, którego E wziął asem. E mądrze zagrał następnego pika, którego wziąłeś asem.
Teraz wistujesz w trefla i bierzesz damą w dziadku, dalej grając króla trefl bierzesz kolejną lewę. W nie ma już
trefli i zrzuca karo. Zauważ, że siódemka trefl nie jest dobra (E wciąż ma dziewiątkę trefl).
Więc teraz wistujesz w kiera do damy w ręce i kontynuujesz królem i asem kier. Ponieważ wszyscy dodali do trzech
lew kierowych, grasz ostatniego kiera, bo jest biorący! Zauważ, że malutka dwójeczka bierze lewę, bo nikt nie ma już
kierów.
I w końcu wistujesz w karo i bierzesz asem w dziadku. Zamiast grać do końca ostatnie trzy lewy, ponieważ zostały Ci
tylko blotki do oddania, ogłaszasz dla zaoszczędzenia czasu, że oddajesz resztę przeciwnikom.
A teraz zabawmy się trochę z kolorem atutowym. W następnym rozdaniu kiery będą atutami, a Twoim celem wzięcie
dziesięciu lew. W trakcie gry zauważ potęgę koloru atutowego przy braniu lew, polegającą na przebijaniu wysokich
kart granych przez przeciwników.
6. Kiery
Wistuje Wist 2-gi 3-ci 4-ty
1. W K 4 2 W
1074
J1086 2. W A 7 3 5
52
3. S K 2 6 4
A632
4. S A 3 8 7
AKD96 8532
5. S K 7 2 3
32 74
DW7 10983
6. S A W 5 8
D108 KW5
7. S 4 D 10 9
W
8. N 10 5 9 6
AKD95
AK64 9. S 6 9 W 10
974
10. S A 5 4 8
Oddajesz jeszcze dwie lewy...
W zawistował królem pik, który wziął lewę, nastepnie asem pik w nadziei, że on też wez
mie. Ale Ty przebiłeśatutem -
piątką kier. Piątka kier zabiła asa pik. Wow! Nastepnie wyszedłeś królem kier, póz
niej asem, ściągając wszystkie atuty
przeciwnikom. Procedura ściągania atutów eliminuje szanse przeciwników na branie lew atutami.
Następnie ściągnąłeś króla karo i asa karo. Gdyby kontrakt był bez atu, nie dałoby się wziąć więcej lew karowych; ale
atuty dziadka to piękny widok. Wistujesz czwórką karo i przebijasz dziesiątką kier. Teraz wistujesz w pika i
przebijasz atutem w ręce i dalej grasz swoje ostatnie karo, przebijając waletem kier. Fajna zabawa, no nie!
Na koniec bierzesz asa trefl i dla zaoszczędzenia czasu możesz spokojnie oddać dwie treflowe lewy przeciwnikom,
pokazując karty. Zauważ, że Twój ostatni atut jest pewną lewą do wzięcia na końcu.
I co dalej?
Teraz rozumiesz już cel gry - branie lew dla swojej pary - jesteś gotowy do nauki wiadomości o licytacji. Celem
licytacji jest wyznaczenie, który z graczy będzie rozgrywającym i ile lew musi wziąć w rozdaniu przy wybranym
kolorze atutowym (lub bez atu jeżeli tak zostanie ustalone).
Wiesz co? Masz szczęście! Aby zachęcić więcej ludzi do nauki gry w brydża, udostepniliśmy wszystkim za zgodą
autora, on-line, tekst Podstawy Brydża (Bridge Basics) Richarda Pavlicka. Po kliknieciu na łącze, można dodać go do
swojego spisu bookmark, aby można było wrócić do niego w wolnych chwilach. Więc na co czekasz? Dobrej zabawy!
Richard
Copyright © 1999 by Richard Pavlicek. All rights reserved.
Copyright © 1999 TÅ‚umaczenie i opracowanie Krzysztof Borysewski
Szkoła Brydżowa Pavlicka
Nauka brydża w 9 minut
Wprowadzenie
rydż to najbardziej pasjonująca gra na świecie. A
atwo się go nauczyć, ale żeby grać dobrze, potrzeba trochę czasu; to
świetna zabawa i wielkie wyzwanie! W przeciwieństwie do innych gier i sportów każde rozdanie trwa od początku do końca
od 5 do 10 minut. Akcja, napięcie, strategie i emocje, chwilowe poczucie zwycięstwa (lub porażki) to wspaniałe przeżycie.
Świadomość dobrze rozegranego rozdania może utrzymywać się przez wiele lat!
Grać może każdy. Stary, młody, bogaty, biedny, Czarny, Biały, mężczyzna, kobieta, zdrowy albo niepełnosprawny - wszyscy
rywalizują ze sobą na równym poziomie. "Nigdy nie jesteś za stary żeby się nauczyć," powiedział 90-letni angielski mistrz
Boris Schapiro. Wielu ludzi wierzy, że brydż może pomóc w zapobieganiu chorobie Alzheimera.
Młodzi gracze szybko poznają znaczenie etyki, dobrego zachowania i właściwej postawy przy stoliku. Promotor tenisowy
Larry King powiedział , "Brydż jest lepszy od tenisa. Nie musisz się nabiegać żeby wygrać - musisz tylko pomyśleć."
Ostrzeżenie: gra w brydża odmieniła życie wielu ludzi. Była przyczyną ślubów i rozwodów, przyjaz
ni i morderstw!
Doprowadziła do powstania wielkich fortun i do bankructw, do radości i depresji. Oby tobie przyniosła wyłącznie szczęście.
Jak rozpocząć
brydża grają cztery osoby siedzące przy kwadratowym stoliku, po jednej osobie przy każdym z jego brzegów. Gra
toczy się między dwiema parami, ty i twój partner (naprzeciwko siebie) przeciwko dwójce graczy po lewej i prawej stronie
(to twoi przeciwnicy).
Do gry potrzeba zwykłej talii 52 kart (bez dżokerów). Talia zawiera cztery grupy kart, po 13 kart każda. Te grupy są zwane
kolorami. Kolory mają swoje symbole i są uszeregowane w następującym porządku:
Piki
Kiery
Kara
Trefle
Każdy kolor zawiera 13 kart, najwyższą kartą jest as, a najniższą dwójka:
A K D W 10 9 8 7 6 5 4 3 2
Gdy wszyscy zajęli już miejsca przy stoliku, każdy gracz losuje kartę i ten z najwyższą kartą będzie rozdawał (staje się
dealerem). Przeciwnik siedzący po prawej stronie dealera tasuje karty. Następnie drugiemu z przeciwników (siedzącemu po
lewej ręce) rozdający podaje karty do przełożenia. Kart są rozdawane zgodnie z ruchem wskazówek zegara, rozpoczynając
od gracza siedzącego po lewej stronie rozdającego. Rozdaje się wszystkie karty, czyli każdy z graczy otrzymuje 13 kart.
Im wyższe karty otrzymałeś, tym lepiej. Najstarszą kartą jest as pik, a najmłodszą dwójka trefl. Ale podczas rozgrywki
dwójka może okazać się bardziej cenna.
Układanie kart
ażdy z graczy podnosi swoje karty i porządkuje je według kolorów i rangi, nie pozwalając ich zobaczyć pozostałym graczom.
Zazwyczaj układamy: piki, kiery, trefle, kara, rozdzielając kolory czarne (piki i trefle) od czerwonych (kiery i kara). Karty
układa się od najstarszej do najmłodszej w każdym kolorze.
Oto typowo ułożona ręka:
AW42 D973 K2 1065
W gazetach zobaczysz powyższą rękę opisaną pionowo według starszeństwa kolorów:
AW42
D973
1065
K2
Teraz możesz przystąpić do gry. Gdy karty są już rozdane i poukładane, mamy dwie części rozdania: "licytację" i
"rozgrywkÄ™".
Lewy
łówny celem gry w brydża jest branie "lew". Licytacja służy określeniu liczby lew, którą każda ze stron ma wziąć w czasie
rozgrywki. Najpierw wyjaśnijmy, czym jest lewa.
Lewa składa się z czterech kart, z których każda została zagrana przez jednego z graczy. Działa to tak: gracz zagrywa
kartę kładąc ją odkrytą na stole. Zawodnik po jego lewej stronie robi to samo, ale musi dołożyć kartę w kolorze wyjścia.
Następnie partner wychodzącego dokłada do koloru, podobnie jak czwarty gracz. Jeśli nie masz karty w zagranym kolorze,
musisz dołożyć kartę innego koloru.
Najwyższa zagrana karta w kolorze wyjścia wygrywa lewę. Cztery karty są zbierane przez zdobywcę lewy w małą kupkę i
układane przed nim, licem w dół. Lewy są liczone każdej z par, więc jeśli wziąłeś lewę a póz
niej wziął lewę twój partner, jego
lewa jest również układana po twojej stronie stolika, dla łatwego policzenia lew po rozdaniu.
W każdym rozdaniu jest 13 lew. Przypomnijmy, z lewami mamy do czynienia tylko podczas rozgrywki, będącej drugą częścią
rozdania. Powróćmy do pierwszej części, licytacji.
Licytacja
licytacji nie zgrywa się kart. Jest ona w pełni słowna. Ustalasz liczbę lew, którą twoja strona wez
mie w czasie
rozgrywki. Najwyższa odzywka staje się kontraktem. Rozpoczynając od rozdającego, każdy dostaje szansę zalicytowania
kontraktu.
Odzywka składa się z liczby i koloru. Możesz zalicytować każdą liczbę od 1 do 7. To pokazuje liczbę lew którą masz zamiar
wziąć plus 6. Jeśli więc licytujesz "jedno", to twoja para musi próbować wziąć 7 lew (1 + 6). Jeśli licytujesz "cztery", musisz
wziąć 10 lew.
Rozdający (dealer) otwiera licytację, po czym każdy gracz zgodnie z ruchem wskazówek zegara ma szansę zgłosić odzywkę
lub spasować. Licytując określa się też nazwę koloru. Licytujesz kolor, który byłby dla ciebie najlepszym "atu".
Atuty to swego rodzaju "dzikie karty"; jeśli nie możesz dodać do koloru (nie masz karty w kolorze zagranym w danej lewie),
możesz zdobyć lewę dokładając atuta.
Licytując wybierasz zazwyczaj kolor w którym masz dużo kart, ponieważ chciałbyś posiadać dużo atutów. Przykładowo, jeśli
masz pięć pików, możesz zalicytować "jedno pik" (deklarując wzięcie siedmiu lew z pikami jako atu).
Jeśli chcesz, żeby żaden z kolorów nie był atu, możesz zgłosić "bez atu" na odpowiedniej wysokości. Licytujesz bez atu
zamiast koloru, kiedy posiadasz dużo wysokich kart ale brakuje ci długiego koloru. Bez atu jest notowane wyżej niż
wszystkie kolory.
Bez atu BA
Piki
Kiery
Kara
Trefle
Zasady licytacji
licytacji obowiązują pewne zasady. Musisz zgłosić odzywkę wyższą niż zalicytowana przez poprzedniego gracza.
Możesz przelicytować poprzednio zgłoszoną odzywkę albo starszym kolorem, albo większą liczbą deklarowanych lew, albo
jednym i drugim.
Na przykład, jeśli przeciwnik po twojej prawej stronie licytuje "jedno kier", ty możesz zalicytować "jedno pik" lub "jedno
bez atu", ale nie "jedno trefl" ani "jedno karo", bo te kolory są niżej notowane niż kiery. Jeśli chcesz zgłosić trefle lub
kara, musisz zalicytować o szczebel wyżej, "dwa trefl" lub "dwa karo".
Oto przykład licytacji:
1 2 2 pas
4 pas pas pas
W: Larry
N: Billie
E: Bob
S: Nancy
bo kara są starsze od trefli). Bob (partner Larry'ego) zgłosił 2 kier. Nancy spasowała i Larry zapowiedział cztery kier.
Nastąpiły trzy pasy, więc odzywka Larry'ego stała się kontraktem ostatecznym (celem Larry'ego i Boba jest wzięcie 10 lew,
atu sÄ… kiery).
Zauważ, że nie ma obowiązku zgłaszania odzywki, można powiedzieć "pas". Są dwie inne zapowiedzi, które również możesz
zgłosić, "kontra" i "rekontra", ale o nich dowiesz się więcej podczas pełnego kursu licytacji.
Po trzecim kolejnym pasie licytacja jest zakończona i kontrakt jest określony ostatnią odzywką. W powyższej licytacji
odzywką ostateczną było cztery kier. Tak więc kontraktem jest cztery kier.
Rozpoczęcie rozgrywki
en z partnerów, który jako pierwszy zgłosił kolor granego kontraktu (lub bez atu) staje się rozgrywającym. W tym
przypadku był to Bob, który zalicytował kiery zanim uczynił to Larry. Bob jest więc rozgrywającym ,a jego partner zostaje
"dziadkiem". Popatrzmy na pełny diagram rozdania:
AK2
DW86
A543
52
W9876 D105
75 2
10876 DW9
73 AK10984
43
AK10943
K2
DW6
N (Larry) : dziadek
E (Billie) : prawy obrońca
S (Bob) : rozgrywajÄ…cy
W (Nancy) : lewy obrońca
Kontrakt Boba: cztery kier. Musi wziąć 10 lew, a atu są kiery. Jego przeciwniczki, Nancy i Billie, muszą mu w tym
przeszkodzić! Walka rozpoczęta.
Gracz po lewej ręce rozgrywającego dokonuje pierwszego wyjścia, kładąc odkrytą kartę na stole. W naszym przypadku
wychodzi (wistuje) Nancy. Następnie "dziadek" odkrywa swoje karty i wykłada je na stole. Od tej pory nie bierze już
udziału w rozdaniu. Musi milczeć; wszystkie karty dziadka są zagrywane przez jego partnera, czyli rozgrywającego.
Uwaga: Larry jest "dziadkiem" i jego ręka jest określana "dziadkiem".
Teraz Bob, rozgrywający, wybiera kartę z dziadka. Karta wistu była pierwszą zagraną, druga zagrana karta jest dokładana
z dziadka. Zgodnie z ruchem wskazówek zegara, partnerka Nancy (Billie) dokłada kartę i jako ostatni kartę dokłada Bob.
Zazwyczaj staramy się wziąć lewę zagrywając najwyższą kartę w kolorze wyjścia. Ale pod uwagę brane są także inne
strategie. Pamiętaj, równie dobrze jest gdy zamiast ciebie lewę bierze twój partner, bo stanowicie parę. Kiedy nauczysz
się rozgrywki, poznasz różne strategie, które karty zagrywać w jakich sytuacjach.
Kolejność lew
ztery pierwsze zagrane karty tworzą pierwszą lewę. Zobaczmy, jak mogła ona wyglądać.
Przypuśćmy, że Nancy wychodzi siódemką trefl. Larry (dziadek) wykłada swoje karty na stole. Bob gra z dziadka dwójkę
trefl, Billie dokłada króla trefl, a Bob szóstkę trefl. (Bob nie może pobić króla, dlatego dokłada najniższego trefla,
zachowując waleta i damę na póz
niej.)
Billie wzięła lewę, bo dołożyła najwyższego trefla. Cztery karty są zakrywane i układane na kupkę przed Billie, a ona
wychodzi w następnej lewie. Gra toczy się w ten sposób do trzynastej lewy, kiedy żaden z graczy nie posiada już w ręku
kart.
Gdy nie ma już kart, rozdanie jest zakończone. Liczy się lewy wzięte przez każdą ze stron i oblicza wynik. Potem karty są
tasowane i zaczyna siÄ™ nowe rozdanie, a rozdajÄ…cym (dealerem) jest gracz siedzÄ…cy po lewej stronie poprzedniego
rozdajÄ…cego. Do gry wraca dziadek i wszystko zaczyna siÄ™ od nowa.
Zapis
deÄ… zapisu jest premiowanie zalicytowanych (i zrealizowanych) "dogranych" i "gier premiowych".
Dogranymi sÄ…:
3 bez atu (9 lew w bez atu)
4 kier (10 lew w kiery)
4 pik (10 lew w piki)
5 trefl (11 lew w trefle)
5 karo (11 lew w kara)
Gry premiowe to kontrakty na poziomie sześciu (szlemiki) lub rzadziej siedmiu (szlemy, przy których rozgrywający musi
wziąć wszystkie 13 lew!).
Zapamiętaj: jeśli przegrasz zalicytowany kontrakt, stracisz punkty.
Istnieją metody licytacji, które umożliwiają tobie i twojemu partnerowi komunikowanie się podczas licytacji i ocenę tego,
jak wysoko licytować. Są setki książek na temat sposobów licytacji i jest to jedna i najbardziej satysfakcjonujących części
gry: ustalić właściwy kontrakt przed obejrzeniem rąk pozostałych graczy.
Zapis jest też uzależniony od "założeń" rozdania i tego, czy kontrakt jest skontrowany.
Pełny opis zapisu brydżowego można znalez
ć na stronach: Bridgetoday.com lub pisząc na adres [e-mail].
Copyright © 1999 Bridgetoday.com, Inc. All Rights Reserved.
Copyright © 1999 TÅ‚umaczenie i opracowanie Grzesiek Struzik