?By? sobie rycerz nies?ychany
Jedyny w ?wiecie, dawno temu
Od stóp do g?ów by? ca?kiem szklany

I sam nie wiedzia? czemu...
W dodatku daje s?owo
Mia? dusze kryszta?ow?
By chroni? cia?o kruche

Zawija? si? w poduch?
A z oczu przeciwnika
Po prostu... znika?.


(pobrzmiewa d?wi?kiem szk?a ballada ta)
Pewnego dnia z samego rana
Dobieg? go z góry czyj? p?acz rzewny
Tyle ?e góra by?a szklana,
A p?acz to by? królewny.

Z pomoc? rycerz ruszy? w gór?
A by?em przy ty, dobrze wiem
?e zap?akali gapie chórem
Gdy szk?o zderzy?o si? ze szk?em!


(pobrzmiewa d?wi?kiem szk?a ballada ta)

Gdy opad? py? i ucich? ha?as,

Zab?ysn?? diamentowy miecz
Gawied? zupe?nie oniemia?a-
Królewna zreszt? te?
A rycerz schowa? tajn? bro?
Poprawi? s? fryzur?

I ju? królewna biegnie do?
Ju? ma królewska cór?

(pobrzmiewa d?wi?kiem szk?a ballada ta)


Wyjawi? teraz tajemnic?,
Któr? nie ka?dy jeszcze zna
To by? niezwyci??ony rycerz

Z hartowanego szk?a.