Strona ramki








Prestiż i bogactwo

 

Leszek Żądło

 

Kiedy chcesz odnieść sukces, nie myśl tylko
o pieniądzach. Nie ograniczaj się do samooceny. Spróbuj spojrzeć szerzej.
Człowiek jest istotą nie tylko materialną.

Byłem ongiś w Wiedniu. Tym, co rzuciło mi
się w oczy u Wiedeńczyków była niewątpliwie otwartość na dobra materialne i
głębokie przekonanie o swej wartości i godności. W tym całym dobrobycie brak
jednak było serca. Precyzja i umiłowanie porządku nie mogą i nigdy nie zastąpią
otwartości na miłość. Nawet wysokie poczucie własnej wartości nie może się
opierać na zamknięciu serca. Zamknięcie na miłość jest tym samym, co zamknięcie
na szczęście. A po cóż ci gnić w dobrobycie z poczuciem bezsensu i zmarnowanego
życia? Niektórzy usiłują więc realizować jakieś społeczne misje, zajmować
prestiżowe stanowiska. Ma im to rekompensować brak miłości, na którą się
zamknęli. Łudzą się, że jak będą służyć innym, czy realizować jakieś szczytne
ideały, to nada sens ich  życiu. Próżne to jednak złudzenia.

Pomyśl, po co ci sukcesy, dzięki którym
miałbyś więcej obowiązków i ograniczeń zamiast szczęścia?

Wykonaj sobie teraz prosta ćwiczenie:
wypisz wszystkie zajęcia, jakich nie lubisz, jakich nie chciałbyś nigdy
wykonywać:


......................................................................................


......................................................................................


......................................................................................


......................................................................................

Teraz dopisz takie zajęcia, które uwłaczają
twej godności:


......................................................................................


......................................................................................

Przyjrzyj się liście. Może chcesz coś
jeszcze uzupełnić?

No i zastanów się, ile wysiłku kosztuje cię
opieranie się przed wykonywaniem wyżej wymienionych zajęć? Jeśli bardzo ich nie
lubisz, lub brzydzisz się nimi, wówczas większość energii wydatkujesz na
bronienie się przed ich wykonywaniem.

Poniższy przykład może ci się wydać
paradoksalny lub nieestetyczny. Twoja reakcja będzie świadczyła o sile twego
myślenia życzeniowego, które ma to do siebie, że jest nierealne, choć wydaje się
bardzo atrakcyjne. Spróbuj zaakceptować, że jeśli zajmujesz się przyjemnością
jedzenia, to warto zająć się z poczuciem przyjemności nie tylko wydalaniem, ale
i sprzątaniem po sobie. Czy któryś z nich uwłacza twej godności? Czy zaniża
prestiż? Te wszystkie elementy są przecież częściami jednego procesu. Ponieważ
jest on konieczny, warto polubić wszystkie jego składowe. Inaczej będziesz żyć w
pogłębiającym się pomieszaniu i może wreszcie dorobisz się ... schizofrenii.


Masz teraz możliwość uwolnić się od wysiłku
i tracenia energii na walkę z czymś, co realnie ci nie zagraża, a spędza sen z
powiek:

1. Afirmuj, że możesz i potrafisz wykonywać
każdą z nie lubianych czynności. To, że możesz i potrafisz, nie oznacza, że
musisz.

2. Jeśli widzisz, że nie lubiana przez
ciebie czynność jest niezbędna dla życia i funkcjonowania w świecie, spróbuj ją
polubić. Czynność wykonywana z przyjemnością nie męczy i sprawia radość. A skoro
i tak musisz ją wykonywać, to czyń to z wdziękiem.

Podobnie mają się sprawy z obrotem
pieniężnym. Jeśli lubisz wydawać pieniądze, dobrze by było, gdybyś polubił
również zarabianie ich, towary i usługi, które kupujesz oraz siebie, jako
wydającego i zarabiającego. Jeśli do jakiegokolwiek z elementów przepływu
pieniędzy będziesz żywić niechęć, wówczas owa niechęć rozrośnie się i obejmie
cały proces zarabiabiania - wydawania pieniędzy.

A prestiż? Przecież wielu go pożąda.


Nigdy nie próbuj poprzez pracę osiągać
prestiżu. Praca czy stanowisko służbowe nie istnieją po to, żebyś się cieszył
większym prestiżem. Twój prestiż zależy wyłącznie od twej samooceny, a
nie od zarobków, czy zajmowanego stanowiska, choć popularnie mówi się, że
niektóre są bardziej prestiżowe. Pragnienie posiadania prestiżu wiąże się z
niską samooceną i z próbami dowartościowania się przez pieniądze, które się
zarabia lub przez odgrywanie jakiejś roli. Jakże zawodzą się ci, którzy sobie
wyobrażają, że pieniądze czy pozycja społeczna przyciąga im przyjaciół.
Przyciąga tylko takich ludzi, którzy cenią prestiż, a nie miłość, czy
życzliwość. Kiedy więc taki człowiek traci majątek, czy stanowisko, pozostaje
sam, gdyż ci, którzy zabiegali o jego względy, już go nie potrzebują. Czy chcesz
się kiedykolwiek znaleźć w podobnej sytuacji? Jeśli nie, to doceniaj siebie,
doceniaj miłość i życzliwość ludzi. Dbaj o kontakty z ludźmi, którzy chcą być
przy tobie i z tobą ze względu na ciebie, a nie na to, co sobą reprezentujesz,
ile zarabiasz i jakie stanowisko posiadasz. Na pewno wówczas będziesz otoczony
przyjaciółmi, a nie żądną prestiżu kliką. Nie gódź się na byle jakie
towarzystwo, otwórz się na towarzystwo najwyższej jakości!

A jeśli ci, do których jesteś przywiązany,
opuszczą cię?

Nie wpadaj w panikę. Takich ludzi, którzy
zapewnią ci towarzystwo wyższej jakości niż to, od którego czułeś się zależny,
jest wielu. Wystarczy uwolnić się od ograniczających wyobrażeń. Ludzi godnych
twojego towarzystwa jest wielu. I nie ma znaczenia, jakie mają wykształcenie i
pochodzenie. Oducz się szeregować ich według majątku, klas społecznych, a
zacznij patrzeć z miłością. Wówczas i ty będziesz godny i inni będą godni twego
towarzystwa. Nigdy nikt nie płaci wyższej ceny od ponoszenia konsekwencji
zaślepienia na miłość i życzliwość. Inne względy wydają się może ważniejsze, ale
w końcowym rozrachunku przynoszą tylko poczucie przegranej całego życia.


Pieniądze mają ci służyć, byś żył godnie,
przyjemnie i wygodnie. Ale tak
samo możesz żyć i bez pieniędzy! Nie wynoś się ponad innych z powodu tego, że
masz ich więcej. Inwestuj je z pożytkiem dla siebie i innych.

Twój majątek nie jest środkiem do
przyciągania sobie (raczej kupowania) przyjaźni czy miłości i zaspokajania
cudzych potrzeb. Nie musisz się wkupywać w cudze łaski. Jeśli tylko kochasz i
szanujesz siebie, przyciągniesz ludzi, którzy ci to odzwierciedlą, przyciągniesz
takich, którzy potrafią kochać i szanować siebie i innych.

A czy już teraz potrafisz doceniać innych
na równi z sobą?

Spróbuj, to nie boli!

Najczęściej na prestiżu zależy ludziom,
którzy nie potrafią odkryć swego wewnętrznego bogactwa. Żyją oni w świecie
ograniczonych, a przez to negatywnych wyobrażeń o człowieku (w tym o sobie
samych).

Oto kilka ważnych afirmacji, być może i dla
ciebie.

"Wystarczająco podziwiam i szanuję siebie,
bym mógł zrezygnować  z wysiłków dla zdobycia poklasku i pozostawienia po sobie
legendy.

Z  ufnością  powierzam  Bogu  uwolnienie
mnie od zachłanności na władzę  nad  ludźmi i wywieranie nacisków (presji).
Uwalniam się od  zachłanności  na sławę, jaką zdobyli silni, potężni władcy.
Uwalniam  się  od  zachłanności  na  poklask za cenę wysiłku, czy heroicznych  
czynów.   Dzięki  mej  koncentracji  na  celach  i pozytywnym  nastawieniu  mam 
władzę  nad  każdą  sytuacją. Moja władza  nad  sytuacją  jest  wolna  od 
wysiłków  manipulacji  i kontroli, więc chętnie rezygnuję z nacisków. Mam
całkowitą władzę nad sobą i nad swoim życiem, dlatego chętnie rezygnuję z władzy
nad innymi.

Ludzie zwracają na mnie wystarczająco dużo
uwagi. Klienci zwracają wystarczająco dużo uwagi na moje produkty i oferty.
Ludzie wystarczająco dużo mówią o moim towarze (o moich usługach).

Moje   relacje  z  otoczeniem  opieram  na 
miłości,  radości  i wolności.  Z łatwością komunikuję się z otoczeniem. Z
łatwością i bez wysiłku dbam o ład i porządek w moim otoczeniu.

 
 



Friko.pl - Darmowe serwery WWWFriko_stopka.style.display = 'none';