R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO
R
WIADKA
The Testimony Of A True Witness
T
h
e
T
e
s
t
i
m
o
n
y
O
f
A
T
r
u
e
W
i
t
n
e
s
s
61-1105
6
1
-
1
1
0
5
William Marrion Branham
W
i
l
l
i
a
m
M
a
r
r
i
o
n
B
r
a
n
h
a
m
Poselstwo, wygłoszone przez brata Williama Marriona Branhama w niedzielę do południa,
5. listopada 1961 w Kaplicy Branhama w Jeffersonville, IN, USA. Podjęto wszelkie wysiłki,
by dokładnie przenieS
ć mówione Poselstwo z nagrań na taS
mach magnetofonowych do
postaci drukowanej. Podczas tłumaczenia i korekty korzystano również z najnowszej
wydrukowanej wersji oraz z nagrań na CD w oryginalnym języku angielskim. Niniejszym
zostało opublikowane w pełnym brzmieniu.
Wydrukowanie tej książki umożliwiły dobrowolne ofiary wierzących, którzy umiłowali
Jego Sławne PrzyjS
cie i to Poselstwo. Przetłumaczono i opublikowano w latach 2004 - 2005.
Wszelkie zamówienia należy kierować na adres:
MÓWIONE SŁOWO
GUTY 74, 739 55 Smilovice, CZ
Komórka: + 420 775 225542
E-mail: [e-mail]
ICQ: 318702578 SKYPE: wkrzok
http://www.volny.cz/poselstwo
MÓWIONE SŁOWO
2
R
wiadectwo prawdziwego S
wiadka
1
Dziękuję ci, bracie Neville, niech ci Pan błogosławi. Dzień dobry,
przyjaciele. Uważam to za przywilej, że jestem znowu tutaj  w domu
Pańskim dzisiaj rano i mogę mówić o tym starym wydarzeniu, o
którym mówiłem przez wszystkie te lata wielu ludziom, o tym jak
łaska Boża okazała się nam w Jezusie Chrystusie.
2
I tak się cieszę, skoro dzisiaj wiem, że mamy społecznoS
ć dzięki tej
łasce z ludx
mi wszędzie na całym S
wiecie, wiemy bowiem, że Bóg ma
Swoje dzieci wszędzie. Być może czasami nie widzimy tego dokładnie
między sobą wzajemnie, jak mielibyS
my lub powinni byS
my widzieć.
Lecz zazwyczaj, gdy przeżywamy doS
wiadczenia i kłopoty, wtedy
pokazujemy naszą prawdziwą twarz.
3
I to właS
nie jest jedną z moich myS
li dzisiaj do południa, bo nie
wiem, jak miałbym wam, słuchacze, wyrazić moją wdzięcznoS
ć i
podziękowanie za to, co uczyniliS
cie dla naszej rodziny w czasach,
gdy mieliS
my kłopoty i byliS
my w potrzebie. Tylko WiecznoS
ć będzie
mogła  będzie w stanie wyjaS
nić wam, jakie znaczenie miała dla nas
wasza wierna przyjax
ń, w tym czasie naszych doS
wiadczeń, gdy
umierała nasza matka i odeszła do Domu. Nie zdawałem sobie
sprawy z tego tak bardzo jak obecnie, jakie to ma znaczenie, kiedy
ktoS
przyjdzie w odwiedziny do człowieka, który jest chory.
4
Wielokrotnie musiałem stawiać czoło tym problemom, gdy
miałem tyle rozmów telefonicznych, a nie mogłem ich wszystkich
załatwić, więc przekazywałem je innym kaznodziejom, i to pomogło
mi wyjS
ć z trudnej sytuacji. I zdaję sobie potem sprawę, że to sprawia
trochę rozczarowanie; bo prawdopodobnie oni przedzwonili również
do tego innego kaznodziei, chcieli jednak, żebym ja przyszedł. I to
sprawia po prostu, że odczuwam, iż chciałbym mieć jakąS

nadprzyrodzoną siłę, by załatwić każdą z tych próS
b.
5
Wiem bowiem, że kiedy posyłam innych, aby tam poszli, że każdy
przychodzi dokładnie o wyznaczonej godzinie, i jakże, co to oznacza
dla mnie, gdy widzę, jak przychodzą. I do was, ludzie, którzy
siedzieliS
cie przy matce po nocach  siostra Wilson tutaj, brat Fred
Sothmann i jego żona, i ach, tak wielu z was. I tak wielu ofiarowało
swe usługi, których nie mogliS
my przyjąć, lecz wy ofiarowaliS
cie
swoje usługi; było was tak dużo, że musielibyS
cie się zmieniać w
czuwaniu przy niej co kilka minut. ByliS
cie tacy mili.
6
A w czasie, gdy byliS
my& przewiex
liS
my ją do zakładu
pogrzebowego, tak wielu z was przychodziło w odwiedziny i
uS
cisnęliS
cie nasze dłonie, obejmowaliS
cie nas ramionami i
wyrażaliS
cie nam wasze współczucie. Nigdy nie zdawałem sobie
sprawy z tego, że to ma tak wielkie znaczenie, dopóki nie przyszło to
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
3
na mnie. Kwiaty, bukiety i koszyki przychodziły ze wszystkich stron
 tak wiele, że nie mogli ich nawet pomieS
cić w sali pogrzebowej,
więc musieli je umieS
cić w bocznych pomieszczeniach. Jakże to&
Nigdy dotychczas nie pomyS
lałem, że tylko posłanie bukietu kwiatów
ma tak wielkie znaczenie.
7
Wielu z was z różnych miejscowoS
ci posłało nam listy i
pisaliS
cie& WyrażaliS
cie współczucie i wkładaliS
cie do nich trochę
pieniędzy, by nam pomóc w wydatkach i innych rzeczach. Nie
zdawałem sobie sprawy z tego, że taki mały dar dla kogoS
, albo taka
mała rzecz będzie miała tak wielkie znaczenie, dopóki nie przyszło to
do mnie. Niech was Bóg zawsze obficie błogosławi!
8
Tak bardzo się cieszę, gdy wiem, że należę do tych ludzi, którzy
mają takiego ducha. Tak bardzo się cieszę, gdy wiem, że jestem
waszym bratem. I ufam, że nigdy nie będę musiał odwzajemniać się w
ten sposób, lecz w jakiS
inny sposób.
9
A potem, gdy stałem w zakładzie pogrzebowym obok matki i tak
wielu przychodziło tam, a niektórzy ludzie, którzy patrzyli się na to,
jeden człowiek być może w moim wieku, ujął moją dłoń i powiedział:
 Billy, już tak długo nie widzieliS
my się . Przechodziłem w myS
lach
wstecz nie mogąc sobie ich przypomnieć  tak bardzo się zmienili.
 Ty przemawiałeS
na pogrzebie mojego dziecka. PrzemawiałeS
na
pogrzebie mojej matki. OdwiedziłeS
mnie w ciemnej, mrox
nej nocy .
Tak, wszystkie tego rodzaju rzeczy.
10
To naprawdę wyraża Słowo psalmisty, myS
lę, że on to powiedział.
 Rzucaj chleb na wodę, a pewnego dnia powróci do ciebie .
11
I gdybym potrafił i był na tyle wymowny, względnie umiałbym to
wypowiedzieć, to chciałbym powiedzieć po prostu każdemu z was, o
czym myS
lę. Lecz ja  nie umiem tego uczynić, ponieważ nawet nie
wiem, jak to mam wyrazić. Mówię to jednak w ten sposób, żebyS
cie
wy  każdy z was  wiedzieli, co mam na myS
li. Dziękuję wam z głębi
mojego serca.
12
I jak wypełniło się to miejsce Pisma:  NoS
cie brzemiona jedni
drugich, a tak wypełniajcie zakon Chrystusowy . Było to
naprawdę&
13
Jej odejS
cie było dla mnie czymS
dziwnym. I nie zrozumiałem
całkiem dotychczas, dlaczego Duch R
więty nie powiedział mi tego
przedtem, jak to wyraziłem ostatnim razem, gdy byłem tutaj za
kazalnicą owego poranka. I powiedziano mi wtedy, że ona umiera w
szpitalu. Ja tego nie przyjąłem, ponieważ On nie powiedział mi, że
ona odchodzi. Otóż, oczywiS
cie, zdajemy sobie sprawę z tego, że jest
wiele rzeczy, które On czyni, które może czynić i naprawdę je czyni;
On nie musi nam mówić niczego. On mówi nam tylko& I ja wiem tą
jedną rzecz, iż On sprawia, że wszystkie rzeczy mimo wszystko
MÓWIONE SŁOWO
4
współdziałają ku dobremu. I dzisiaj rano, gdy leżałem w łóżku,
rozmyS
lałem o tym.
14
Pierwszym, który odszedł z naszej rodziny, był mój brat Edward.
A ja byłem daleko na Zachodzie, pracowałem na ranczu, kiedy on
odszedł. Nie byłem w domu, lecz widziałem go, jeszcze jako
grzesznika, widziałem go w wizji, zanim on odszedł.
15
Następnym, który odszedł, był Charles. Byłem& On odszedł
szybko, nagle. On był& Ja głosiłem w małym zielonoS
wiątkowym
koS
ciele mulatów owego wieczora, gdy Charles został uS
miercony na
głównej drodze przez samochód.
16
Następnym, który odszedł, był mój tata  umarł na atak serca,
umarł w moich ramionach. Poruczyłem jego duszę Bogu; odszedł
nagle, szybko.
17
Następnym, który odszedł, był Howard. Byłem na urlopie na
Zachodzie, nad pewną rzeką. Nie mogłem zaraz powrócić. Nadleciały
tam samoloty; zrzucili mi na małym spadochronie wiadomoS
ć:  On
odszedł . Lecz ja, oczywiS
cie, widziałem go przed dwoma lub trzema
laty, zanim on odszedł. WiedzieliS
my, że on odejdzie.
18
Lecz matka była jedyną, która  zwlekała z odejS
ciem. I ja
myS
lałem, że to jest może powodem, dlaczego On nie powiedział mi
tego. A wszyscy inni odeszli tak nagle, wiecie, i On& Wszyscy
odeszli nagle, z wyjątkiem matki. Ona umierała powoli szeS
ć tygodni
 dokładnie szeS
ć tygodni.
19
Lecz ja to może powiem, by to wyrazić. Moją ambicją było stać
przy mojej matce i poruczyć jej duszę Bogu, gdy umierała. CoS

dziwnego wysłało mnie owego poranka do szpitala  mnie i żonę. I
ona już traciła przytomnoS
ć. I ostatnią rzeczą, którą sobie
przypominam  którą mogłem jej powiedzieć, gdy ona nie mogła już
mówić:  Matko, jeżeli ciągle miłujesz Chrystusa i On jest wszystkim
dla ciebie, skiń swoją głową . I ona skinęła głową, a łzy spływały jej
po twarzy. On był dla niej ciągle wszystkim  aż do końca jej
ziemskiej pielgrzymki. Pogłaskałem ją po policzku i odwróciłem jej
twarz moimi rękami, i powiedziałem:  Matko, ty jesteS
prawdziwym
żołnierzem. Jestem dumny z ciebie .
20
I pomyS
lałem:  Zastanawiam się, jak szatan mógł to powiedzieć 
tak jak powiedział w dniach Joba? Wiecie, Bóg nie może nam zabrać
naszego życia. Musi to uczynić szatan. Zostajemy po prostu
przekazani szatanowi.
21
A szatan, wiedząc o tym, że nadszedł czas jej odejS
cia, wiedząc, że
ona niebawem odejdzie, powiedział Bogu:  Wiesz, ona ma syna, który
jest kaznodzieją, i inne dzieci, które wyznają, że są chrzeS
cijanami.
Pozwól mi, że będę ją torturował przez pewien czas; ja sprawię, że
wszyscy zaprą się Ciebie .
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
5
22
Nie  dzięki łasce Bożej! I ostatnią rzeczą, na którą ona skinęła
głową, gdy odchodziła, było to, że Chrystus jest dla niej ciągle
wszystkim.
23
Gdy wróciłem do domu, pomyS
lałem sobie:  Otóż, słuchaj& 
Wszedłem do S
rodka i stanąłem w pokoju. Chwyciłem do ręki Biblię,
nową Biblię, i powiedziałem:  Panie, Ty jesteS
Bogiem. Ja  Ty nie
musisz mi mówić, co czynisz. Lecz ja zastanawiałem się po prostu, czy
Ty zatrzymałeS
przede mną to, że ją zabierasz, aby mnie uchronić
przed załamaniem mojego serca? Jeżeli tak, czy potwierdziłbyS
mi to
Twoim Słowem?
24
I otworzyłem ją, wiecie, jak człowiek bierze Biblię i po prostu
otwiera ją ot tak. Po prostu chwyciłem ją moimi palcami i
otworzyłem ją. Otwarła się ew. Mateusza 9  duże czerwone litery
mówiły z Niej:  Ona nie jest martwa, lecz S
pi . Widzicie, to była
pierwsza rzecz, na którą padły moje oczy w tym miejscu Pisma
R
więtego, kiedy zajrzałem do niego.
25
Otóż, oczywiS
cie, ja nie posługuję się Biblią jako jakąS
tablicą,
używaną przez spirytystów, wiecie. My tego po prostu nie czynimy.
Lecz byłem tak roztargniony w tym czasie, wierzę jednak, że Bóg
pozwoli mi to zrozumieć. Ponieważ to, co działo się potem,
udowodniło, że to prawda.
OczywiS
cie, owej nocy nie mogłem spać.
26
A następnego poranka byłem w pokoju& wstałem z łóżka.
Sądzę, że było około ósmej godziny  w pokoju  ósma godzina lub
więcej. Widziałem, jak zaczynają wchodzić dzieci, one wprowadzały
tam kalekie dzieci, zewsząd. Wydawało się, że ich jest grupa, szeroka
na miejski blok, a długa na dwa miejskie bloki  były to po prostu
chore dzieci. Na lewej stronie i na prawej stronie siedzieli doroS
li, a
między nimi na całej długoS
ci  wydawało się, że to było wysoko w
górze. I przypominało to stadion, schodziło to w dół, a na drugim
końcu podnosiło się znowu do góry, a ludzie, którzy byli całkiem w
tyle, nie widzieli tego. Patrzyli się do przodu na to. Stałem tam w
niebieskim garniturze na sobie i pomyS
lałem:  Otóż, to jest dziwne.
Wiem, że stoję w pokoju w domu, ale tutaj jestem w niebieskim
garniturze .
27
Prowadziłem pieS
ń:  PrzynoS
cie je, przynoS
cie je i potem
poprosiłem, żeby obie strony S
piewały:  PrzynoS
cie tych malców do
Jezusa, przynoS
cie ich z tego S
wiata grzechu .
28
A była tam pewna zacna dama  weszła z tyłu na ten stadion.
JakoS
poznałem, że ona tam weszła. Lecz ona zaczęła przechodzić
pomiędzy słuchaczami do przodu.
29
A ja właS
nie prowadziłem tę pieS
ń:  PrzynoS
cie je .
Powiedziałem:  Ta strona niech S
piewa teraz: ,PrzynoS
cie je . A teraz
MÓWIONE SŁOWO
6
ta strona: ,PrzynoS
cie je  na przemian.  Prowadx
cie tułaczy do
Jezusa .
30
I miałem zamiar modlić się o wszystkie te małe, chore i cierpiące
dzieci.
31
A ta dama przyszła i wstąpiła do takiej loży, jakby w teatrze, w
jakiej zazwyczaj siedzą dostojnicy, czy jakby do loży prezydenta.
Względnie, wiecie, co mam na myS
li  do takiego małego
pomieszczenia po mojej lewej stronie.
32
Ta dama właS
nie weszła do S
rodka. Odwróciła się do innych ludzi,
którzy byli obecni i po prostu skinęła swoją głową. Zauważyłem, że
była ubrana trochę staromodnie. A tuż przedtem ta dama odwróciła
się do mnie i skinęła mi głową. A ja wyszedłem na podium za
kazalnicę, by głosić. I kiedy miała pochyloną swoją głowę, ja
odwróciłem się do niej, ot tak.
33
A gdy podniosłem moją głowę, ona również podniosła swoją
głowę, spojrzała na mnie  była to mama. I ona patrzała na mnie i
uS
miechnęła się. Była młoda, naprawdę młoda. A głoS
ny grzmiący
Głos zatrząsł tym miejscem i rozległy się słowa:  Nie martw się o nią,
ona jest taka, jaką była w 1906 roku .
34
A gdy opuS
ciła mnie ta wizja, spojrzałem, by zobaczyć, co było w
1906 roku. W tym roku ona była oblubienicą mojego ojca. I teraz wiem
również, że ona jest częS
cią Oblubienicy, Oblubienicy Jezusa
Chrystusa.
35
Zawsze będzie mi brakować matki. Ona była miłą i drogą dla nas
wszystkich. Przypominam sobie jej stare, trzęsące się, sparaliżowane
ręce, kiedy Delores musiała podtrzymywać jej rękę, abym jej mógł
podać komunię. Wtedy była po raz ostatni w kaplicy; potem już tylko
na jej własnym pogrzebie.
36
Pragnę powiedzieć jeszcze inną rzecz. I właS
nie wtedy, kiedy
matka odchodziła  było to dziwne, nie do przewidzenia  my nie
wiedzieliS
my, że ona w tym czasie odchodzi. Lecz brat Neville wstąpił
do nas. Moja żona powiedziała, że jeS
li kiedykolwiek byłem
szczęS
liwy, że zobaczyłem brata Neville, było to właS
nie w tej chwili.
Ja nie wiem dlaczego, lecz było to po prostu coS
 jak Bóg kieruje
tymi sprawami! Brat Higginbotham był tam również, ten właS
nie,
który podał to poselstwo przed kilkoma minutami, on wszedł&
pozostał przy wejS
ciowych drzwiach w hali. A brat Neville wszedł do
S
rodka. Ja zgromadziłem dzieci dookoła łóżka i powiedziałem:
 Stańmy teraz wszyscy dookoła i niech brat Neville pomodli się .
37
Mama zawsze lubiła słuchać modlitwy brata Neville. Lubiła go po
prostu słuchać. Mawiała:  On mówi zupełnie szczerze, on rozmawia z
Bogiem .
38
To była ostatnia sprawa, którą ona słyszała swoimi uszami  brat
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
7
Neville stał tam i modlił się. A ja trzymałem moje ręce na jej głowie i
na jednej z jej rąk, kiedy się modlił. I kiedy on się modlił, Bóg ją
odwołał. I odczułem takie małe drgnięcie i przyglądałem się jej. Ona
zwróciła swoją głowę do mnie i spojrzała na mnie; poznałem, że ona
odchodzi. Powiedziałem więc:  Wszechmogący Boże, ja teraz
poruczam jej duszę Tobie . I ona  jakby wiatr powiał przez pokój i
ona odeszła, by spotkać Boga. Więc pewnego chwalebnego dnia
zobaczę ją tam po drugiej stronie jako młodą kobietę.
39
OczywiS
cie, my znamy ją teraz jako starą, załamaną, drżącą
matkę. Gdy ona rodziła swoje dzieci, było ich dziesięcioro, nie było
tak, jak mamy obecnie. Nie żyliS
my w nowoczesny sposób, nie
mieliS
my pieniędzy, by sobie na to pozwolić. Matka urodziła dziecko,
powiedzmy dzisiaj rano, a dzisiaj po południu już robiła pranie. I to
ją po prostu wyczerpało.
40
W tym Królestwie, które jest tam po drugiej stronie, ona już nie
będzie starą, trzęsącą się sparaliżowaną matką, ale piękną młodą
kobietą.
41
I rozmyS
lałem o pocieszeniu od Boga, które pomogło dojS
ć aż do
tego momentu. A zaraz potem, gdy się to wszystko skończyło,
powiedział mi, dlaczego. I następnie dał mi te pocieszające słowa
dzięki wizji o mojej matce.
42
Dlatego, przyjaciele, ta Ewangelia, w obronie której stoję 
obserwowałem Ją, kiedy nadeszły chwile jej S
mierci  widziałem Ją
na mojej matce. Widziałem Ją na mojej żonie. Widziałem Ją na moich
braciach. I ja wiem, co to znaczy, kiedy człowiek dojdzie do końca
swojej pielgrzymki, a ma przeżycie z Bogiem. To ma naprawdę
znaczenie. Więc ja jestem obecnie zdecydowany, że z łaski Bożej
pójdę na wszystkie cztery strony S
wiata, gdziekolwiek On mnie wyS
le,
do wszelkiego stworzenia, do którego będę mógł dotrzeć, i będę głosił
tą Ewangelię, ponieważ Ona jest Mocą Bożą ku zbawieniu.
43
Wiemy bowiem, że gdy skończy się to doczesne życie, mamy inne
życie tam po drugiej stronie, gdzie zmienimy się z powrotem w
młodych ludzi i będziemy żyć w Jego ObecnoS
ci i w Jego
błogosławieństwach, na zawsze. Ja ufam, że każda droga matka
będąca tutaj, i każda córka, każdy syn, każdy ojciec  oni umrą w
Panu.  Bo tak mówi Duch: Oni odpoczną od swoich prac, a ich
uczynki pójdą za nimi . Pewnego chwalebnego dnia odejdziemy stąd
i zobaczymy ich! Tak.
44
Jeżeli tak nie jest, to dlaczego stoimy tutaj dzisiaj do południa 
czy głoszę na próżno? Przyjaciele, nasza religia nie jest daremna. Ona
jest Mocą Bożą, a była doS
wiadczana kwasem S
mierci przez cały czas
 przez cierpienia. Na jakiejkolwiek drodze to przychodzi, jaka w
tym różnica? My pielgrzymujemy, by spotkać Boga.
MÓWIONE SŁOWO
8
Życzyłbym sobie, żebym miał  żebyS
my mieli krzesła dla
wszystkich.
45
I pragnę to ogłosić  myS
lę, że dzisiaj wieczorem mamy Wieczerzę
Pańską. Czy się to zgadza, bracie Neville? [Brat Neville mówi:  Tak
jest  wyd.] Dzisiaj wieczorem mamy Wieczerzę Pańską. I wszyscy
w&
46
Przyszła mi właS
nie pewna myS
l w połączeniu z Wieczerzą
Pańską. Był pewien człowiek, który niedawno pojechał do zboru i
wynajął sobie taksówkę, żeby przyjechała po niego i zawiozła go do
zboru. A on jest naprawdę ubogim człowiekiem. I on tam przyjechał
i brał udział w Wieczerzy Pańskiej, a jego sąsiad jest poniekąd takim
 o, jednym z tych krnąbrnych ludzi, którzy nie znają Boga. On
zapytał swego sąsiada:  Gdzie jedziesz dzisiaj w tej taksówce? Dalej
rzekł:  MyS
lałem, że& 
47
A on  ten człowiek  nie miał nawet chleba na swoim stole. Lecz
on odrzekł:  Zbór ma dzisiaj Wieczerzę Pańską, więc ja pojechałem
tam, by przyjąć Wieczerzę Pańską .
On zapytał:  Co to jest Wieczerza Pańska?
On mu wyjaS
nił, czym ona jest:  Chlebem i winem Pańskim .
48
On odrzekł:  Ja również mam coS
z tego . Dalej rzekł:  Mam
pełną misę biszkoptów i ćwiartkę whisky . I zaraz  natychmiast
upadł na swój stół na skutek ataku serca. Spodziewają się, że on
umrze każdej chwili. Nie bądx
cie bezbożni. Nie bądx
cie lekceważący.
Rozumiecie? Respektujcie Słowo Pańskie, rozumiecie, nie wiemy
bowiem, której minuty zostaniemy odwołani, by zdać rachunek z
życia, a to Bogu.
49
[KtoS
pyta się:  Czy będziesz tutaj dzisiaj wieczorem?  wyd.]
Otóż  słucham? [ Czy będziesz tutaj dzisiaj wieczorem? ] Mam
zamiar przyjS
ć tutaj. Tak. Pytają się mnie, czy będę tutaj dzisiaj
wieczorem. Mam zamiar słuchać dobrego kaznodziei dziS
wieczorem,
brata Neville, jeżeli mi się uda. Pragnę przychodzić na każdą
Wieczerzę Pańską; myS
lę, że to jest naszym obowiązkiem, o ile nam to
jest możliwe.
50
Zatem, jeżeli to jest w porządku, jeS
li to podoba się Bogu, jak
również zborowi i bratu Neville, pragnę tu być znowu następnej
niedzieli, jeżeli Pan pozwoli. [Brat Neville mówi:  Amen  wyd.] I
jeS
li wy zgadzacie się z tym, rozumiecie. [ O, amen! Tak .]
51
A ja  po prostu pragnę wydać dla Królestwa Bożego każdą uncję,
którą dysponuję, każdą resztkę sił, która mi pozostała, wszystko, by
ocalić każdą duszę, którą potrafię ocalić. Ponieważ mimo wszystko 
co bym ja uczynił dzisiaj rano, gdyby mama nie była chrzeS
cijanką,
gdybyS
my nie mieli tej błogosławionej nadziei żywota wiecznego po
drugiej stronie, gdybym ja& ?
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
9
52
Przypominam sobie, że ochrzciłem ją w Imieniu Jezusa Chrystusa
tuż poniżej mojego domu przed trzydziestoma laty  zaraz poniżej
mojego domu w rzece. I widzę teraz, jak ona podchodzi do mnie i
obejmuje mnie. To miało bardzo wielkie znaczenie. Powiedziałem:
 Mamo, pewnego dnia położymy cię do ciemnego grobu . Dalej
rzekłem:  Lecz kto wierzy i jest ochrzczony, będzie zbawiony . Tak
jest.
53
A więc gdybym nie pozyskał żadnej innej duszy dla Boga, prócz
mojej matki, to wszelkie wysiłki opłacą się milion razy. Tak.
Absolutnie tak. To się zgadza.
54
Teraz przejdziemy do czytania Pisma R
więtego. Mam dwa miejsca
Pisma, więc pragnę przeczytać najpierw jedno z nich, a potem
będziemy się modlić; a następnie pragnę przeczytać kolejny fragment.
I wy, którzy chcielibyS
cie czytać razem ze mną, otwórzcie wasze
Biblie w 1. rozdziale Dziejów Apostolskich. I chciałbym oznajmić mój
temat na dzisiejsze dopołudnie, jeżeli Pan pozwoli. Powodem jest&
Mam tutaj wiele miejsc Pisma R
więtego i notatek, o których pragnę
głosić. Postaram się nie trzymać was zbyt długo.
55
Starałem się rozważać o tym, kiedy siedziałem w pokoju. I jeżeli
Pan nie poda mi czegoS
innego, co uważałbym za wartoS
ciowe&
56
Pragnę, żeby to ten zbór i wszyscy wiedzieli. Nie przychodzę tutaj
dlatego, aby być widzianym. Nie przychodzę tu dlatego, że
potrzebujemy kaznodzieję. Uważam bowiem, że nasz pastor jest
jednym z najlepszych w kraju. To się dokładnie zgadza. Nie o to
chodzi.
57
Lecz ja przychodzę, ponieważ odczuwam, że Bóg położył na moje
serce Poselstwo, które pomoże tym ludziom. Rozumiecie, coS
, co im
pomoże. I razem z naszym drogim pastorem  obaj jesteS
my
prowadzeni Duchem R
więtym i poS
więcamy nasz czas wspólnie, i
oszczędzamy go na ocalenie każdej duszy, którą możemy pozyskać. I
ja przychodzę dzisiaj rano, bo odczułem, że Duch R
więty podaje mi
Poselstwo, które pomoże koS
ciołowi. I dlatego właS
nie jestem tutaj.
58
Teraz z 1. rozdziału Dziejów Apostolskich  rozpoczniemy czytać
od 1. wersetu:
 Pierwszą księgę, Teofilu, napisałem o tym wszystkim, co
Jezus czynił i czego nauczał od początku
Aż do dnia, gdy udzieliwszy przez Ducha R
więtego poleceń
apostołom, których wybrał, wzięty został w górę;
Im też po swojej męce objawił się jako żyjący i dał liczne
tego dowody, ukazując się im przez czterdzieS
ci dni i mówiąc
o Królestwie Bożym.
A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się
MÓWIONE SŁOWO
10
z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której
słyszeliS
cie ode mnie;
Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach
będziecie ochrzczeni Duchem R
więtym.
Gdy oni tedy się zeszli, pytali go, mówiąc: Panie, czy w tym
czasie odbudujesz królestwo Izraelowi?
Rzekł do nich: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które
Ojciec w mocy swojej ustanowił,
Ale wex
miecie moc Ducha R
więtego, kiedy zstąpi na was, i
będziecie mi S
wiadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w
Samarii, i aż po krańce ziemi.
I gdy to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę
i obłok wziął go sprzed ich oczu.
I gdy tak patrzyli uważnie, jak On się oddalał ku niebu, oto
dwaj mężowie w białych szatach stanęli przy nich
I rzekli: Mężowie galilejscy, czemu stoicie, patrząc w niebo?
Ten Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak
przyjdzie, jak go widzieliS
cie idącego do nieba .
59
Pochylmy nasze głowy na chwilę w modlitwie.
60
Nasz Niebiański Ojcze, przychodzimy teraz w Imieniu Pana
Jezusa, by złożyć ofiarę przed Tobą  najpierw nasze dziękczynienie
za to, co Ty uczyniłeS
dla nas; a przede wszystkim za tą błogosławioną
pewnoS
ć, która odpoczywa w naszych sercach, że jesteS
my zbawieni;
wybawieni ze S
mierci, wybawieni z piekła, wybawieni z życia w
grzechu, wybawieni od wszystkich rzeczy tego S
wiata i zostaliS
my
zaproszeni na tą wspaniałą Ucztę Weselną Syna Bożego. Jak my
ciebie miłujemy, Panie, za to! Jest to dla nas więcej niż życie; jest to
Żywot Wieczny!
61
I zgromadziliS
my się dzisiaj rano, Panie, by to wyrazić w
pieS
niach  nasze dziękczynienia, a kiedy głoszę Słowo, rozłam to
Słowo Życia dla tych, Panie, którzy są tutaj, a jeszcze nie znają
Ciebie. I jest to naszym pragnieniem, naszą ambicją i zamiarem, że
dzień dzisiejszy będzie Dniem wielu z tych, którzy Ciebie nie znają;
niech przyjdą i wyznają swoje grzechy, i wzywają Imienia Pańskiego,
i otrzymają odpuszczenie ich grzechów dzięki temu, że wyznają swoje
grzechy, aby ich grzechy zostały obmyte, a potem zostaną ochrzczeni.
A następnie, Ojcze, chcielibyS
my się modlić, żebyS
Ty napełnił
każdego Duchem R
więtym, bo On jest Pieczęcią obietnicy, którą nam
Bóg dał.
62
ChcielibyS
my poprosić, żebyS
wspomniał na wszystkich, którzy są
chorzy, mają dolegliwoS
ci i są w potrzebie dzisiaj. Bo S
wiat jest
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
11
naprawdę w potrzebie, wszystko dlatego, bo nie zwracamy się ku
Tobie, żebyS
był naszą obroną i naszą ucieczką.
63
Jakże, możemy rozmyS
lać dzisiaj do południa o czasach
biblijnych, kiedy ludzie byli w kłopotach i w utrapieniach, jak oni
nazywali proroków i wielu wielkich mężów w owych czasach 
myS
leli, że ci prorocy są neurotykami i nerwowymi ludx
mi. I może oni
byli takimi, jednakowoż mieli Słowo od Pana. Boże, jak bardzo
potrzebujemy dzisiaj powoływać się na Słowo Boże. Oni powiedzieli
nam o czasie końca i co się będzie dziać. Więc pozwól nam, jako
prawdziwym chrzeS
cijanom, patrzeć na ich S
wiadectwo, Ojcze, a
potem podać S
wiadectwo temu S
wiatu. Spełnij to, Panie.
64
Uzdrów wszystkich chorych, którzy są wS
ród nas dzisiaj rano. Bo
uS
wiadamiamy sobie, Panie, że ich zmęczone, wyczerpane, chore
ciało tułające się po okolicy, nie może się cieszyć z błogosławieństw
Bożych, jak mogliby się cieszyć, gdyby byli zdrowi. I uS
wiadamiamy
sobie, jako chrzeS
cijanie, że żyjemy bardzo nisko  pod poziomem
naszych przywilejów. Jednak Ty nie pragniesz, żebyS
my żyli w takim
stanie  zmęczeni i znużeni, przepracowani i osłabieni. Ty pragniesz,
żebyS
my byli napełnieni Duchem Bożym. Spełnij nam to, Panie, kiedy
dalej czekamy na Twoje Poselstwo. Prosimy o to w Imieniu Jezusa.
Amen.
65
JeS
li chcecie teraz ponownie otworzyć Słowo, jest to ew. Jana 3.
Pragnę przeczytać kilka wersetów z ew. Jana, z 3. rozdziału,
począwszy od 31. wersetu  chyba trzy wersety z tego rozdziału, by
mieć trochę kontekst do tego, co pragnę mówić. To Jezus mówi tutaj.
Ew. Jana 3, 31. I słuchajcie uważnie Jego Słowa.
 Kto z góry przyszedł, nade wszystkie jest; kto z ziemi jest,
ziemski jest i ziemskie rzeczy mówi; ten, który z nieba
przyszedł, nade wszystkie jest.
A co widział i słyszał, to S
wiadczy, ale S
wiadectwa jego
żaden nie przyjmuje.
Kto przyjmuje S
wiadectwo jego, ten zapieczętował, że Bóg
jest prawdziwy .
66
Pragnę przeczytać 33. werset jeszcze raz, by położyć nacisk na ten
33. werset:
 Kto przyjmuje S
wiadectwo jego, ten zapieczętował, że Bóg
jest prawdziwy .
67
Jako temat na dzisiejsze dopołudnie, jeżeli chcielibyS
cie sobie
zapisać, pragnę posłużyć się tym:  R
wiadectwo prawdziwego
S
wiadka . R
wiadectwo i S
wiadek! Dlatego właS
nie przeczytałem te
dwa odrębne fragmenty Pisma R
więtego  jedno o S
wiadectwie a
drugie o S
wiadku.
68
Otóż, S
wiadectwo. Zanim& Człowiek musi mieć swoje przeżycie,
MÓWIONE SŁOWO
12
zanim może S
wiadczyć. Jeżeli zostaniesz zawezwany do sądu, to
będziesz musiał złożyć S
wiadectwo. Ty musisz coS
wiedzieć, zanim
możesz S
wiadczyć.
69
A S
wiadek jest człowiekiem, który coS
widział i wie, że to jest
prawdą. I tacy są zawezwani, by złożyć S
wiadectwo. A potem,
S
wiadek musi wiedzieć, o czym mówi. On nie S
mie być takim:  KtoS

powiedział mi coS
takiego-i-takiego . On sam musi być S
wiadkiem.
Jeżeli nie, to on mówi o kimS
innym, kto mógłby być S
wiadkiem przed
trybunałem.
70
Otóż, ja uważam, że skoro widzimy to na ludziach z naszego
zboru, że życie jest tak wątłe, a S
mierć jest tak realna i pewna,
musimy dojS
ć do stanowczego przekonania, że To, o czym mówimy,
jest prawdą. Rozumiecie? Nie jest to coS
, co moglibyS
cie przyjąć tylko
na chybił trafił, jakbyS
my to powiedzieli. Człowiek musi być całkiem
przekonany, że To jest prawdą, ponieważ nie wiemy, jaki będzie nasz
koniec, kiedy do niego dojdziemy.
71
Otóż, jednym powodem, dlaczego rozmyS
lam jak kalwinista o
pewnoS
ci wierzącego, jest to, iż wierzę, że kiedy mężczyzna lub
kobieta są przy zdrowych zmysłach, jest to dla nich właS
ciwa pora, by
przyjąć Pana Jezusa i załatwić całą sprawę raz na zawsze. Bo kiedy
przyjdziemy do końca naszej pielgrzymki, to nie wiemy gdzie i jak
będziemy chorzy. Może będziemy mieć chory umysł, może wystąpi
taka gorączka, która naprawdę ugotuje nasz mózg i może nie
będziemy mogli nic powiedzieć ani uczynić na końcu pielgrzymki. My
tego nie wiemy. Lecz widzicie, jeS
li już zostaliS
my zakotwiczeni w
Chrystusie, to nie ważne, jaka choroba nas zaatakuje albo w jakim
stanie będziemy, kiedy będziemy odchodzić, ta sprawa już została
załatwiona.
72
ZostaliS
my zapieczętowani aż na dzień naszego odkupienia. List
do Efezjan 4, 30. mówi:  Nie zasmucajcie Ducha R
więtego Bożego,
którym jesteS
cie zapieczętowani aż do owego dnia  nie do waszej
S
mierci, lecz do  waszego odkupienia . Widzicie, kiedy zabierze was
S
mierć, to jesteS
cie ciągle zapieczętowani.
73
Otóż, aby złożyć S
wiadectwo  było wiele spraw i wiele pytań w
myS
lach ludzi, a były również w moich myS
lach.
74
Kiedy tam stałem kilka tygodni temu, gdy moja matka jeszcze
żyła i mogła słuchać, ja byłem z jednej strony łóżka, a moja siostra
stała obok mnie. A matka spojrzała do góry i powiedziała:  Mój
pierwszy i moja ostatnia . Ja jestem jej pierworodnym, Delores jest
ostatnim dzieckiem. I było nas dziewięciu chłopców& Względnie
dziewięciu chłopców i jedna dziewczyna. I matka zaczęła mówić:
 Billy, ty musiałeS
mnie żywić . MyS
lę, że dlatego, iż jestem w
usłudze, byłem bardziej zdolnym to czynić.  I troszczyłeS
się o mnie.
A Delores, ty mnie kochałaS
i pomagałaS
mi przy pracy w domu i przy
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
13
praniu . I powiedziała:  Potem, Billy, ty przyprowadziłeS
mnie do
Chrystusa i czuwałeS
nade mną duchowo. A gdy postąpiłam x
le, ty nie
wahałeS
się i powiedziałeS
mi, że postąpiłam x
le i że to muszę
naprawić .
75
A ja odrzekłem:  O, mamo, myS
my&  Niektórzy z chłopców pili.
I powiedziałem:  My raniliS
my twoje serce .
76
I mając miłoS
ć matki, ona rzekła:  Billy, to wszystko tworzy to
wielkie koło .
77
Ja rzekłem:  Mamo . Ona wiedziała, że już nie wróci do domu, tak
powiedziała  że już nie wróci na ulicę Maple, 409. I powiedziała mi
to. Ja odrzekłem:  Matko, kiedy byłem jeszcze małym chłopcem,
wiedziałem, że Bóg istnieje, ponieważ widziałem Jego Osobę w
różnych postaciach . Dalej mówiłem:  Najpierw, kiedy byłem w
naszej rodzinie i mieszkaliS
my obok pana Wathen przy górnym końcu
Utica Pike, nie wiedzieliS
my nic o zborze. Oni byli katolikami .
78
I powiedziałem:  Zacząłem to studiować. Katolicki koS
ciół mówi:
,Bóg dał Swoją wielką Moc Swemu koS
ciołowi i powiedział Swemu
koS
ciołowi, w którym jest tak wielu wiernych: Cokolwiek czynicie, to
jest w porządku . I powiedziałem:  Więc studiowałem to dalej.
Potem zacząłem stwierdzać, że istnieje ponad dziewięćset różnych
zorganizowanych ugrupowań wierzących. Zatem, jeS
li Bóg dał Swój
autorytet Swemu koS
ciołowi i powiedziałby im: ,Odrzućcie po prostu
to Słowo. Wy Go nie potrzebujecie, jest to tylko historia. A więc,
możecie iS
ć i postępować po swojemu, a cokolwiek powiecie, będzie
to w porządku; nie co mówi Biblia, lecz koS
ciół  cokolwiek mówi
koS
ciół. Mamo, nie mogłem na tym oprzeć mojej wiary. Ponieważ
katolicki koS
ciół mówi jedną rzecz. Luterański koS
ciół mówi: ,Jest to
w ten sposób . Metodystyczny koS
ciół mówi: ,Nie, one oba mylą się.
Jest to w ten sposób. Baptystyczny koS
ciół mówi: ,Jest to w jakiS
inny
sposób . I jest dziewięćset różnych wierzeń, ale nie mógłbym na
żadnym ugruntować mojej wiary .
79
Lecz powiedziałem:  Więc co uczyniłem, mamo? Wróciłem do
domu i czytałem Biblię. I nauczałem Jej dokładnie w ten sposób, jak
Jej nauczali apostołowie. Nie odchyliłem się nigdy ani trochę. Gdzie
jest powiedziane: ,Chrzest w Imieniu Jezusa Chrystusa , ja mówiłem
 Chrzest w Imieniu Jezusa Chrystusa . Gdzie jest powiedziane
,Chrzest Duchem R
więtym , ja mówiłem ,Chrzest Duchem R
więtym !
I nauczałem Go dokładnie w ten sposób, jak oni Go nauczali. Mamo,
miałem te same rezultaty, które mieli oni! I widzę, że ten sam Bóg,
który przychodził dzięki ich nauczaniu, jest tym samym Bogiem,
który przychodzi między nas i czyni to samo, co On czynił dla nich
wówczas. On czyni to dla nas dzisiaj. Dlatego Jego obietnica mówi:
,Kto je ciało moje i pije Moją Krew, ma żywot wieczny, a Ja wzbudzę
go znowu w dniu ostatecznym .
MÓWIONE SŁOWO
14
Słowo jest S
wiadectwem Bożym.
80
Istnieją inni S
wiadkowie, których moglibyS
my wymienić dzisiaj
do południa. Jeden z nich  pomyS
lmy o drzewie. Jest to jesień  pod
koniec roku  mamy obecnie czas jesieni. I wex
my listek, który
przedstawia życie. A my, jeS
li jesteS
my narodzeni na nowo, to
jesteS
my listkami na Drzewie Życia.
81
I to drzewo, które widzimy tutaj na zewnątrz w lasach, jego życie
w końcu odchodzi, schodzi z listków w dół, ponieważ sezon dla
listków się skończył. I to życie opuszcza listek, a kiedy odejdzie z
niego, to listek odpadnie. JesteS
my wszyscy naprawdę tego pewni,
kiedy patrzymy się na to obecnie z naszych okien. Tak jest, kiedy
tylko życie opuS
ci listek, to on odpadnie.
I on przedstawia to ciało, które kładziemy do grobu.
82
Lecz życie, które było w tym listku, odchodzi tam, skąd przyszło
 schodzi w drzewie w dół do korzeni. I tam ono pozostaje  w
korzeniach drzewa aż do następnego sezonu. Bo w tym okresie roku
słońce oddaliło się od ziemi, względnie ziemia oddaliła się od słońca i
ona toczy się po orbicie obiegając słońce i jest oddalona od niego, a na
ziemię przyszła zimowa pora. Dlatego korzenie zatrzymują życie tego
listka tak długo, aż ziemia przybliży się znowu do słońca, i potem nie
można powstrzymać tego listka, żeby nie pojawił się ponownie. On
znowu wyroS
nie, z taką pewnoS
cią jak to, że słońce powróci! On
znowu wyroS
nie, lecz musi czekać na następny sezon, zanim może
pojawić się znowu.
83
I dzisiaj daje nam to wielkie S
wiadectwo  jako S
wiadek
stworzenia Bożego. Bo gdy jesteS
my w sezonie S
miertelnego życia,
wychowując nasze dzieci, zawieramy małżeństwa i zakładamy
rodziny, jest to życie względnie sezon S
miertelnego życia. Lecz jeS
li
zostaliS
my zrodzeni z Góry, to ciało powraca do prochu ziemi, skąd
ono przyszło, a duch odchodzi tam, skąd przyszedł, względnie
odchodzi raczej do góry, skąd on przyszedł  do Boga, Który go dał, i
potem nastanie inny sezon. A ten sezon, który nastanie, będzie
sezonem nieS
miertelnym. A gdy Syn Boży powstanie z uzdrowieniem
na Jego skrzydłach, będzie zupełnie niemożliwe zatrzymać te ciała
dłużej w ziemi. One wyjdą w S
wiatłoS
ci Syna Bożego. Sama przyroda
S
wiadczy o tym.
84
Więc jeS
li jesteS
my chrzeS
cijanami i jesteS
my narodzeni z Ducha
Bożego, S
mierć nie oznacza dla nas niczego innego niż zwycięstwo,
bowiem to stare skazitelne ciało, nad którym szatan ciągle jeszcze ma
moc, wpadnie do prochu ziemi. Lecz kiedy nastanie ten sezon!
Obecnie mamy niedobry sezon; jest to S
miertelny sezon. Lecz kiedy
przyjdzie Ten NieS
miertelny, to nastanie nieS
miertelny sezon. On
przyprowadzi ze Sobą te nieS
miertelne duchy, które powróciły do
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
15
Niego z tej ziemi, i one wyjdą znowu w zmartwychwstaniu  do
wspaniałego Tysiącletniego Królestwa i będą się lS
nić w Jego Chwale.
Wszystko na ziemi składa S
wiadectwo.
85
Słońce wschodzi na Wschodzie, by pokazać początek życia; ono
idzie na drugą stronę i zachodzi wieczorem. Z brzaskiem dnia ptaki
budzą się i S
piewają, one są tak szczęS
liwe. My też czujemy się S
wieżo;
wieczorem jesteS
my zmęczeni, kiedy słońce zachodzi. To S
wiadczy o
tym, że istnieje życie i S
mierć; dzień urodził się i dzień umarł.
86
Drzewo żyło, potem liS
cie odpadły. Bóg zachował je w korzeniach
drzewa, gdzie to życie było pierwotnie, skąd ono zaczęło róS
ć  tam
w korzeniach. Ono wyrosło i utworzyło sobie listki, by mieć cień, lecz
potem powraca tam, skąd przyszło  tylko by odpocząć i pojawić się
w kolejnym sezonie.
87
Życie w małym kwiatku, który wyrósł z nasienia, powraca gdzieS
,
a nie wiemy dokładnie gdzie. Lecz z tego nasienia może wyjS
ć cały
miąższ i ono zbutwieje w ziemi. Pomimo to jest w nim życie, które jest
ukryte do ponownego zmartwychwstania.
Wszystko mówi o tym, składa o tym S
wiadectwo.
88
Otóż, miałem ten przywilej, że podróżowałem wiele po całym
S
wiecie. Słyszałem o różnych religiach. Słyszałem o różnych
poglądach. Słyszałem o mahometanach, o buddystach, o szyitach, o
dżainsach, i ach, o wielu setkach różnych poglądów o religii, o
bożkach, boginiach i o wszystkich tych rzeczach. Lecz ani jedna z
nich, nikt z nich, żadna z nich nie zawiera w sobie ani trochę Prawdy!
89
Nasza chrzeS
cijańska religia jest prawdziwą religią; S
mierć,
pogrzeb i zmartwychwstanie. Cała natura, niebiosa i sama ziemia,
S
wiadczą o tym. Jest to Boże S
wiadectwo dla Jego ludu  każdego
dnia, że istnieje S
mierć, pogrzeb i zmartwychwstanie. Każdy sezon
przechodzi ponad naszymi głowami. Widzimy S
mierć, pogrzeb i
zmartwychwstanie. Wiemy zatem, że to jest Prawdą. ChrzeS
cijaństwo
zasadniczo jest Prawdą. Ono składa swoje S
wiadectwo.
90
I okazuje się, że zostało to stworzone przez wspaniałą, najwyższą
Inteligencję, aby służyło swemu celowi. Ono jest tutaj w pewnym
celu. Bóg nie musiał robić takich drzew. On uczynił je takie, chociaż
odróżniają się jedno od drugiego, i tak dalej. On uczynił to wszystko
dla Swego celu, by były S
wiadkami i składały S
wiadectwo. On mógł
uczynić drzewa jak coS
, co byłoby całkiem inne, jak skały. On mógł
stworzyć drzewa takie, jakie On chciał. On mógł stworzyć kwiaty w
jakikolwiek sposób On chciał. Lecz On uczynił je takie, aby składały
S
wiadectwo, ponieważ są Bożymi S
wiadkami. One są prawdziwymi
S
wiadkami, że wszystkie inne religie są fałszywe, a Jezus Chrystus
jest prawdziwy. R
mierć, pogrzeb i zmartwychwstanie S
wiadczą o
MÓWIONE SŁOWO
16
tym, że nie jesteS
my martwi na wieki, lecz żyjemy na nowo. To
wskazuje na najwyższą Inteligencję!
91
Możemy, jeS
li czas pozwoli& Nie chcę jednak zajmować zbyt
długiego czasu. Lecz może będę przemawiał znowu& I nie chcemy
stawiać samych siebie za wzór. To jest Kaplica, w której mamy nasze
własne Nauczanie i naszą Naukę, i tutaj właS
nie mogę nauczać tego,
co uważam za właS
ciwe.
92
Chcę zwrócić uwagę na inną Inteligencję, mówiącą o łasce Bożej,
która zjawiła się nam. Czy zauważyliS
cie, że pierwszą rzeczą są
korzenie, drugą jest łodyga, trzecią rzeczą jest owoc, i na tym się
kończy?
93
Usprawiedliwienie  korzenie; poS
więcenie  łodyga; a owoc jest
oryginalnym Nasieniem. I był to Martin Luther, John Wesley i chrzest
Duchem R
więtym; usprawiedliwienie, poS
więcenie i chrzest Duchem
R
więtym. To składa S
wiadectwo naszemu poglądowi odnoS
nie Pisma
R
więtego. I mam tutaj zanotowany tuzin spraw, które mógłbym
powiedzieć o tym  o różnych rzeczach, które składają S
wiadectwo.
Kiedy patrzymy się na naturalne rzeczy, one S
wiadczą o rzeczach
duchowych. Usprawiedliwienie  korzenie; poS
więcenie  x
dx
bło;
chrzest Duchem R
więtym  owoc, który pojawia się jako rezultat
korzenia i x
dx
bła.
94
Ten korzeń wyrósł z nasienia. Nasienie jest takie, jak to, które
wpadło do gleby, ono pojawiło się znowu.
95
A dzisiaj! My żyliS
my w wieku Luthra, żyliS
my w wieku Wesley a,
a obecnie żyjemy w wieku Odkupionych, w wieku Wylania Ducha
R
więtego. Co to jest? Rodzi znowu ten sam KoS
ciół, tą samą rzecz,
która została zasiana w Dniu Pięćdziesiątym. Sama przyroda
S
wiadczy o tym; dokładnie tak samo, jak składa S
wiadectwo o
S
mierci, pogrzebie i zmartwychwstaniu.
96
O, to S
wiadczy o Wiekuistym Bogu i o Jego S
wiadectwach!
GdybyS
my się tylko mogli rozejrzeć dookoła, zobaczymy Boga
wszędzie, zobaczymy, że On S
wiadczy codziennie. A jak my uparcie,
nieS
wiadomie potykamy się na tych rzeczach, na tej prostocie?
Patrzcie, każde drzewo głosi nam. Każdy kwiat głosi nam. Każdy
ogród głosi nam. Cały S
wiat nam głosi. Bóg jest Bogiem i my widzimy
Jego chwałę. Pomimo to tak rozmyS
lnie potykamy się na tym i
zamieniamy te sprawy, i odwracamy nasze oczy i naszą wyobrax
nię
od takich rzeczy, a kierujemy je na próżne rzeczy tego S
wiata, by
zaspokoić pożądliwoS
ć, która żyje w nas przez ducha, któremu
pozwoliliS
my opanować nasze życie. Jak bardzo powinniS
my wyzbyć
się tego ducha, a przyjąć Ducha Bożego!
97
Cała przyroda, wszystko wszędzie S
wiadczy o tym! Niebiosa,
niebo, tak wiele rzeczy! Siedziałem wczoraj w moim gabinecie i
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
17
zanotowałem to sobie; nie będę miał czasu, by do tego przejS
ć. Lecz
możecie obserwować po prostu dookoła, że każda rzecz, którą Bóg
stworzył, S
wiadczy o Jego chwale. Wszystko, każde stworzenie Boże
składa S
wiadectwo o Bogu i o Jego zamiarach. Wskazuje na wielką,
najwyższą Inteligencję.
98
Stałem raz na wierzchołku góry i obserwowałem karłowate
S
wierki, mniej więcej tak wysokie, które obgryzały owce, dzikie owce,
i widziałem te karłowate S
wierki na tej górze. Jeżeli człowiek zejdzie
trochę niżej, wejdzie do kosodrzewiny  to jest inna przyroda, inny
gatunek, który roS
nie na innym terenie. Jeszcze niżej natrafimy na
sosny. Schodząc coraz niżej wejdziemy między szeleszczące osiki.
Gdy wyjdziemy z nich, wejdziemy między bukowe zaroS
la. Schodząc
coraz niżej natrafimy na trawy. Jeszcze niżej rosną chwasty. A na
dole wejdziemy na pustynię, gdzie nie roS
nie nic. Każdy gatunek 
komórka i jej własne życie mówią o ich S
rodowisku, w którym żyją.
Tylko inteligentny Bóg mógł uczynić coS
takiego! Każdy gatunek ma
indywidualne życie. Widzimy palmy na Florydzie, widzimy dęby w
S
rodkowej Ameryce, widzimy szeleszczące osiki w Górach Skalistych.
Każde z nich żyje odrębnym życiem składając S
wiadectwo ku chwale
Wszechmogącego Boga.
99
Obserwujcie wielkie morze, gdy stoicie na jego brzegu. Jego
kłębiące się fale uderzają w brzeg z taką mocą, że rozpryskują się i
skaczą jak zły pies na końcu swego łańcucha. Chciałyby utopić
ziemię, gdyby mogły; są już tak zmęczone z powodu jej grzechów.
Lecz Bóg umieS
cił stróża na niebie, nazywa się księżyc, i On
ustanowił granice morza, których nie mogą przekroczyć. I ten stróż
czuwa nad tym we dnie i w nocy. Kiedy on odwraca się tyłem, by
spojrzeć w kierunku Boga, by zobaczyć, jak Bóg wygląda, to zaczyna
nadciągać przypływ, lecz kiedy znowu odwróci twarz, to przypływ
odchodzi. On czuwa nad tymi granicami i morze nie może iS
ć dalej.
Kiedy odwraca się plecami, podnosi się przypływ, lecz kiedy zwraca
się swoją twarzą, nastaje odpływ. Bóg umieS
cił tam stróża. Co on
czyni? On S
wiadczy o tym, że Bóg z 1. Mojżeszowej, Bóg całej Biblii
pozostaje Bogiem! Jest to S
wiadectwo, że On nim jest!
100
MoglibyS
my wymienić kilku innych proroków Starego Testamentu,
jak oni S
wiadczyli o urodzeniu Chrystusa. Na przykład Izajasz, 9.
rozdział; Izajasz 9, 6. Setki i setki lat przedtem, zanim się to
urzeczywistniło, prorocy S
wiadczyli o tym. I oni mówili:  Urodził
nam się syn, był nam dany syn . Jak oni o tym wiedzieli? Jak mógł
człowiek, który urodził się z niewiasty, wiedzieć taką rzecz? Jak mógł
człowiek powiedzieć dokładnie, co się stanie, setki lat przedtem,
zanim się to stało:  Narodził nam się syn, był nam dany syn ? Mówili:
 Będzie nazwany Imieniem: ,Doradca, Książę Pokoju, Wszechmogący
Bóg, Wiekuisty Ojciec .
MÓWIONE SŁOWO
18
101
Oni powiedzieli, gdzie On się urodzi. Prorok, będąc pod
natchnieniem powiedział:  Ty Betlejem Judzkie nie jesteS

najmniejsze spoS
ród miast książęcych, ponieważ z ciebie wyjdzie
władca!
102
Co zatem nawiedziło tych proroków? Co ich inspirowało? Jaka
doskonała dokładnoS
ć! Nie tylko to, lecz prorocy zapowiedzieli, co
On będzie czynił. Prorocy widzieli go nawet urodzonego  gdzie On
się urodzi i jak On się urodzi. Nie był zwykłym dzieckiem, był po
prostu dzieckiem, które urodzi się pewnej kobiecie; Ono mówiło, że
On urodzi się w tajemniczy sposób  że urodzi się dziewicy.  Panna
pocznie . Co nawiedziło S
miertelnego człowieka i sprawiło, że on
zobaczył to setki lat przedtem, zanim się to stało? Wypełniło się to
dokładnie co do litery! Jakie to wielkie S
wiadectwo o najwyższej
Istocie żyjącego Boga! Nie tylko to, lecz powiedział również, gdzie On
się urodzi i jak się urodzi.
103
Zapowiedział, co S
wiat będzie mówił o Nim. Przepowiedział te
właS
nie znaki i cuda, które będą Mu towarzyszyć, by udowodnić, że
On jest Mesjaszem. Udowodnił, że On będzie odrzucany. A nawet,
będąc w Duchu, wypowiedział z jękiem Jego Słowa na krzyżu setki
lat przedtem, zanim On się urodził.
104
Dawid  w Duchu. Chciałbym się powołać na to, jak powiedział
Jezus:  Dlaczego Dawid będąc w Duchu nazwał Go ,Panem ? Dawid!
Nie Dawid, lecz Dawid w Duchu! Jest wielka różnica między
Dawidem, a Dawidem będącym w Duchu. Jest wielka różnica między
koS
ciołem, a KoS
ciołem w Duchu.  Dlaczego Dawid będąc w Duchu
nazwał Go ,Panem , jeżeli On był jego Synem, mówiąc: ,Rzekł Pan
Memu Panu:  Usiądx
po Mojej prawicy  ? Oni mogli zapytać& Nie
odpowiedzieli Mu więcej& Potem nie zadawali Mu więcej pytań.
105
Lecz Dawid w 22. Psalmie wszedł w Ducha, w Ducha Bożego! A
gdy wszedł w Ducha, to nawet wypowiedział Słowa, które On
wypowiadał z jękiem na krzyżu.  Boże Mój, Boże Mój, czemu Mnie
opuS
ciłeS
? Wszystkie Moje koS
ci  oni gapią się na Mnie! Ręce moje i
stopy Moje przebili!
106
Lecz  On był zraniony za nasze przestępstwa  tutaj przychodzi
inny prorok   starty za nasze nieprawoS
ci, kax
ń pokoju naszego była
na Nim; a Jego sinoS
ciami zostaliS
my uzdrowieni .
107
Jaka dokładnoS
ć  jak doskonale powiedzieli to ci prorocy! Nie
powiedzieli o nim ani jednego słowa, które by się nie urzeczywistniło.
Ostatnich siedem proroctw, które były podane o Nim, wypełniło się w
ciągu ostatnich siedmiu godzin na krzyżu. Jakże, każde Słowo
wypełniło się, ani jedno nie zostało nie wypełnione!
108
O czym to mówi? O najwyższej Inteligencji. Nie byli to ci mężowie.
Ci mężowie byli tylko ludx
mi, takimi jak wy i ja. Lecz oni byli
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
19
natchnieni przez Najwyższą Istotę, która S
wiadczyła o tym, że my w
naszej generacji i w generacjach, które nastaną  we wszystkich
generacjach od tamtego czasu aż do obecnego, możemy spojrzeć na
Jego Słowo i wiedzieć, że Ono jest prawdziwe. Jest to S
wiadectwo, że
Słowo Boże jest Prawdą.
109
Wszystkie Jego dzieła są doskonałe. Są doskonałe i we właS
ciwym
czasie. Nie spóx
niają się ani o godzinę. Czasami myS
limy sobie, że się
spóx
niają, lecz tak nie jest. Kiedy się to stanie, widzimy, że to nie
mogło przyjS
ć prędzej, nie mogłoby się to stać lepiej. Jest to doskonałe
i we właS
ciwym czasie.
110
Nawet w naszym czasie obecnie, gdy widzimy, że te wizje
wypełniają się i dzieją się te rzeczy. One są przepowiedziane i
chcielibyS
my wiedzieć, kiedy się wypełnią, i co się będzie dziać.
Stwierdzamy więc, że one są doskonałe i we właS
ciwym czasie,
dokładnie.
111
Jak mógłbym pomyS
leć o mojej matce, kiedy widziałem ją starą i
trzęsącą się? Lecz potem, kiedy On pokazał mi tę wizję i zobaczyłem,
w jakim stanie ona jest obecnie, to ja uwielbiam Boga! Wiem, że ona
będzie żyć znowu. Ona nie jest martwa; ona S
pi. Ona jest w
Chrystusie.
112
Jakże, widzimy, że Bóg zapowiada te rzeczy! Ostatnim razem,
kiedy stałem tutaj za waszą kazalnicą, mówiłem o pewnej wizji, którą
mi Pan pokazał, o tym jak pojadę na Północ i co się tam wydarzy, i
jak mój towarzysz, gdy schodziliS
my z tej góry, mówił:  Bracie
Branham, ty mi chcesz powiedzieć, że gdzieS
między tym miejscem
tutaj, a tym na dole, oddalonym o pół mili, będzie niedx
wiedx
grizzly
srebrnej maS
ci? Nigdy przedtem nie widziałem takiego! I ty go
upolujesz, nim tam zejdziemy?
Ja powiedziałem:  To jest zgodne z Jego Słowem .
113
I wypełniło się to dokładnie w ten sposób! Dlaczego? To S
wiadczy
o tym, że On jest ciągle Bogiem, że wszystkie Jego obietnice są
prawdziwe. Bóg podaje S
wiadectwo, a Jego S
wiadectwa są
prawdziwe. On podaje S
wiadectwo, a to S
wiadectwo mówi o Jego
mądroS
ci. Ono mówi o Jego Inteligencji. Tak.
114
Kiedy Jezus z Nazaretu przyszedł na ziemię, wszystkie Jego
potężne dzieła poS
wiadczały to, co On mówił. Nikt nie powinien był
wątpić w Niego. On powiedział:  Jeżeli Mi nie wierzycie, to wierzcie
Moim dziełom; jeżeli nie potraficie zrozumieć, że On jest Bogiem .
115
 Ty Sam czynisz się nim! JesteS
człowiekiem, a czynisz się
Bogiem .
116
On powiedział:  JeS
li nie możecie Mi wierzyć, wierzcie Moim
dziełom; bo one są S
wiadectwami Bożymi, poS
wiadczającymi, że Ja
jestem Tym, za kogo się podaję. Jeżeli nie możecie Mi wierzyć, to
MÓWIONE SŁOWO
20
wierzcie znakom, które mają Mi towarzyszyć. Czy Mesjasz nie
powinien był czynić tych dzieł? Kim On był? R
wiadectwem! Jego
dzieła poS
wiadczały wszystko, co On mówił.
117
Marta stała tam przed Jezusem, a jej brat był martwy i był w
grobie. Jego ciało zaczęło już ulegać skażeniu i on zaczął się
rozkładać w grobie. Robaki już toczyły jego ciało, robaki skórne. Jego
twarz zapadła. Lecz ona powiedziała:  Panie, my wierzymy, że Ty
jesteS
Synem Bożym, który miał przyjS
ć na S
wiat. JesteS
my tego
pewni .
118
On powiedział:  Jam jest zmartwychwstaniem i Życiem. Kto
wierzy we Mnie, choćby i umarł, jednak żyć będzie. Ktokolwiek żyje
i wierzy we Mnie, nigdy nie umrze. Czy temu wierzysz?
119
Ona odrzekła:  Tak, Panie! Tak, Panie, ja wierzę, że Ty jesteS

Synem Bożym, który miał przyjS
ć na S
wiat .
120
 Ja wam teraz pokażę, że Ja jestem tym, Kim miałem być, jak było
o Mnie mówione. Ja złożę o tym S
wiadectwo. Udowodnię to, co
twierdziłem  że jestem Tym, Kim jestem. Gdzie go pogrzebaliS
cie?
A ona odrzekła:  Panie, chodx
i zobacz .
121
Wtedy pokazał również, że jest człowiekiem. On płakał razem z
tymi, którzy płakali. On S
mieje się z tymi, którzy się S
mieją. On cieszy
się zwycięstwem razem z tymi, którzy cieszą się zwycięstwem.
Trzymajmy Go więc w zwycięstwie.
122
Jezus poszedł do grobu i stanął tam, kiedy oni odtoczyli kamień. I
tam leżało to skażone ciało, w którym już toczyły robaki, było
położone na ziemi, twarz była zapadnięta na skutek rozkładu, który
już się zaczął. On wypowiedział te Słowa:  Łazarzu, wyjdx
! A ten
człowiek, który był martwy, stanął na swoich nogach i żył na nowo.
123
To potwierdziło każde Jego twierdzenie, które On kiedykolwiek
powiedział, że jest Synem Bożym. On był więcej, niż Synem Bożym.
On był zarazem Synem i Bogiem. On był przybytkiem Boga, ponieważ
żaden inny człowiek nie mógł mieć takiej mocy, jak On. Do tego był
potrzebny sam Bóg, by powołać z powrotem do życia człowieka, który
był martwy i pogrzebany już cztery dni. Jego własne czyny
poS
wiadczały każde twierdzenie, które On wypowiedział. On był
Bogiem.
124
Wiemy, że to prawda, ponieważ On tak powiedział. R
wiadectwo
proroków, S
wiadectwo przyrody  ona jest S
wiadkiem. R
wiadectwo
proroków, S
wiadectwo Jezusa.
125
I On nigdy nie pozostał Sam bez S
wiadka. Bóg miał zawsze
Swojego S
wiadka. A gdy On był tutaj na ziemi, powiedział:  Jest to
korzystne dla mnie, żebym odszedł; bo jeS
li Ja nie odejdę, nie mogę
posłać tego R
wiadka  tego nieS
miertelnego, Wiecznego R
wiadka .
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
21
126
On urodził się z kobiety, dlatego On musiał ulec& względnie On
musiał umrzeć. Bóg nie pozwolił, żeby Jego ciało zaczęło ulegać
skażeniu. Jednakowoż On musiał umrzeć, jako S
miertelnik, by wziąć
na Siebie nasze grzechy.
127
Lecz zanim On odszedł, zostawił nam R
wiadka, Ducha R
więtego.
WiększoS
ć proroków na przestrzeni wszystkich wieków, daleko
wstecz na samym początku mówiła o tym wielkim R
wiadku, który
będzie w dniach ostatecznych dla KoS
cioła; nasz wielki R
wiadek,
Duch R
więty.
128
Duch R
więty jest naszym R
wiadkiem. On jest dowodem. On jest
Pieczęcią. On jest udzielonymi nam prawami. On jest naszym
wypisem z konta do każdego Słowa Bożego, które było powiedziane.
Amen! On jest S
wiadkiem, że Chrystus żyje. A dlatego że On żyje, my
żyjemy również. On jest udzielonym nam wyciągiem z konta.
129
Skoro taka Osoba ma przyjS
ć w ostatecznych dniach, by
prowadzić KoS
ciół, przystało Bogu powiedzieć Swojemu ludowi, że
On będzie tutaj. Niemal wszyscy prorocy, S
wiadczą o Jego PrzyjS
ciu,
o Duchu R
więtym.
130
Osiem stuleci, zanim się to stało, Joel, syn Petuela prorokował, że
On przyjdzie. Osiemset lat przedtem, zanim się to stało! Ten wielki
syn Petuela, prorok, uważany za neurotyka, postradającego zdrowy
umysł, nerwowego, wpadającego w podniecenie, wyprowadzonego
umysłowo z równowagi. Joel prorokował w 2. rozdziale 28. wersecie
następująco:
 I stanie się w ostatecznych dniach, mówi Bóg, że Ja wyleję
Ducha mego na wszelkie ciało i prorokować będą synowie
wasi i córki wasze&
Nawet i na sługi i na służebnice wyleję w one dni Ducha
mego.
I dam cuda na niebie i na ziemi, krew i ogień i słupy
dymowe.
Słońce obróci się w ciemnoS
ć, a miesiąc w krew, pierwej niż
dzień Pański wielki i straszny przyjdzie.
Wszakże stanie się przed wielkim i strasznym dniem
Pańskim, że ktokolwiek wzywałby imienia Pańskiego,
wybawiony będzie;
131
Osiemset lat przedtem, zanim przyszedł ten wielki R
wiadek, syn
Petuela S
wiadczył o Nim, prorokował o Nim. Co nawiedziło tego
młodego proroka?
132
Powiedzcie mi, Kto mógł to powiedzieć mężczyx
nie, który był
 urodzony z niewiasty, a jego życie jest krótkie i pełne kłopotów .
Takim właS
nie jest. Powiedzcie mi, co mogło podniecić jego
MÓWIONE SŁOWO
22
najwewnętrzniejszą istotę tak, że potrafił patrzeć poprzez przestrzeń
i czas, i zobaczyć tego wielkiego R
wiadka, przychodzącego do
KoS
cioła w dniach ostatecznych. Powiedzcie mi, co mogło to sprawić.
Nikt inny niż Inteligentny, Najwyższy, Wielki i Wszechmogący Bóg!
Jedynie On mógł tego dokonać. Nawiedził S
miertelnego  człowieka,
urodzonego z niewiasty, pełnego kłopotów, mającego krótkie życie ,
jak powiedział Job w 14. rozdziale.  WyroS
nie jako kwiat, potem
zostanie S
cięty; tak, zmarnieje, oddawszy swego ducha . Lecz w
człowieku mającym Ducha R
więtego, inteligencja wielkiego i
potężnego Boga może pokonać wszelkie bariery czasu  on może
przebić się poprzez wszystko dzięki Jego Duchowi i pokazać
S
miertelnikowi, co się wydarzy. Alleluja!
133
Jeżeli to nie jest S
wiadectwo żyjącego Boga, to co nim jest? Ono
może to przepowiedzieć, zanim się to wydarzy. Amen. Może to
przewidzieć, nim się to wydarzy! I przepowiedział to dzięki
Inteligencji i z doskonałą dokładnoS
cią, że to wydarzy się zupełnie
dokładnie w ten sposób, jak on to powiedział. Jeżeli to nie jest
S
wiadectwo, to co nim jest? Co mogłoby mówić o żyjącym Bogu
więcej? OczywiS
cie, On jest R
wiadkiem!
134
Prorokował, że to będzie się dziać:  W ostatecznych dniach On
wyleje Swego Ducha na wszelkie ciało .
135
Siedemdziesiąt pięć lat potem, gdy Joel prorokował, Izajasz, syn
Amosa, prorokował o tym wielkim R
wiadku, który miał przyjS
ć do
KoS
cioła.
136
O czym mówię? O S
wiadku, o prawdziwym S
wiadku, rzeczywistym
S
wiadku. Wyprowadziłem Go na podstawie przyrody, na podstawie
proroków, na podstawie Biblii. Teraz widzimy Go, przychodzącego w
naszym czasie, w którym On miał być dany.
137
Siedemdziesiąt pięć lat, mniej więcej siedemdziesiąt pięć lat
potem, gdy prorokował Joel, wystąpił Izajasz, syn Amosa, wielki
prorok, który podał nam kompletną Biblię od 1. Mojżeszowej do
Objawienia w swoich szeS
ćdziesięciu szeS
ciu rozdziałach; jego księga
zawiera szeS
ćdziesiąt szeS
ć rozdziałów. On rozpoczął od stworzenia w
1. Mojżeszowej i skończył w Tysiącletnim Królestwie. Ten wielki
człowiek  on zapowiedział przyjS
cie Ducha R
więtego.
138
Powróćmy więc i przeczytajmy to. Zanotowałem Izajasza 28, 11.
Czytajmy to na chwilę i stwierdzimy tutaj, co on powiedział o
przyjS
ciu Ducha R
więtego. Izajasz, 28. rozdział, rozpocznijmy od 5.
wersetu:
 W owym dniu będzie Pan Zastępów ozdobną koroną& 
139
On mówi tutaj o tym wspaniałym dniu, kiedy przyjdzie ten
R
wiadek. Co jest naszą koroną? Duch R
więty koronuje nas!
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
23
 & koroną chwały i wspaniałym diademem dla resztki
swojego ludu .
140
Ta resztka   ludzie, którzy pozostali .  On będzie diademem,
koroną chwały, wspaniałym diademem! PomyS
lcie, było to
powiedziane siedemset lat przedtem, zanim się to stało!
 & duchem sądu siedzącemu na sądzie& (To właS
nie
czyni On dla nas przy ołtarzu.)
& mocą tym, którzy odpierają bitwę pod bramą&
(Pozwólcie mi to zobaczyć)& którzy odpierają bitwę aż do
bramy .
141
Ci, którzy stają w Jego obronie i razem z Nim  ten wielki Duch
(Duch R
więty, o którym prorokował), będzie mocą dla tego, który stoi
w bramie, będąc w boju. On jest naszą siłą. My polegamy na Nim; nie
na kulturze, nie na wykształceniu, nie na rzeczach tego S
wiata.  Nie
mocą ani siłą, lecz Moim Duchem, mówi Pan . KoS
ciół polega na Tym
mocno!  On będzie mocą dla tego, który stoi w bramie . Nie jego
teologiczne zaplecze, nie jego denominacja, lecz Duch R
więty będzie
jego mocą. To On będzie stał w bramie. On będzie polegał na mocy
Ducha R
więtego, by odeprzeć ataki obcych.
 Ale ci, którzy błądzą na skutek wina (słuchajcie teraz), i od
mocnego napoju taczają się  zeszli z  tej drogi  kapłan i
prorok błądzą od mocnego napoju, utonęli w winie, taczają
się od mocnego napoju, błądzą w widzeniu, potykają się w
sądzie .
142
Innymi słowy: w wizji  oni nawet nie wierzą w coS
takiego. I w
sądzie  oni mówią:  O, jeżeli tylko przyłączysz się do koS
cioła, to jest
w porządku . I co my mamy? Zgraję pijaków. Obserwujcie, co
powiedział prorok  oto jest Boży S
wiadek.
 Albowiem wszystkie stoły są pełne plugastwa  wymiocin
i plugastwa, i nie ma tam czystego miejsca .
143
Żadne miejsce nie jest czyste; te stoły. Dlaczego? Oni tam
wchodzą, pijacy i nierządnice, i biorą kawałek białego chleba,
rozcinają go na kawałki i obchodzą komunię, w której biorą udział
czyS
ci i nieczyS
ci razem. Wymiociny! Stoły są pełne wymiocin.
 Kogóż to chce uczyć poznania& (w takim czasie, jak
nasz?) A komu tłumaczyć naukę?
144
Komu będą to tłumaczyć, skoro oni mają swoje własne teologiczne
przeżycia i inne rzeczy, na których polegają? Oni nie powrócą do
Słowa Bożego. Oni mówią:  O, to było dla innego okresu. To było dla
innej generacji . Ich stoły są pełne wymiocin. Słuchajcie tego proroka
mającego najwyższą Bożą Inteligencję, mówiącą przez niego.
MÓWIONE SŁOWO
24
 Czy odwykłym od mleka i odstawionym od piersi? Nie
koS
cielnym niemowlętom!
Ponieważ podawał im przepis za przepisem& 
145
On teraz mówi o Słowie. Nie mówcie:  Ojciec, Syn i Duch
R
więty , kiedy Ono mówi:  W Imieniu Jezusa! Nie mówcie
 uS
ciS
nijmy dłonie , kiedy On mówił o znowuzrodzeniu!
 & przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem,
linijka za linijką, trochę tu i trochę ówdzie.
Zaiste, przez jąkających się i mówiących obcymi językami
będę Ja mówił do tego ludu. Alleluja!
146
 Jąkającymi się ustami   mamrotanie . Być może zebrani siedzą
po prostu, pełni czci i w uciszeniu, a ktoS
 jeden z nich potrafi pojąć
to mamrotanie i zrozumieć, co oni mówią.  Jąkającymi się ustami i
innymi językami będę mówił do tego ludu  prorokując o Duchu
R
więtym.  Jąkającymi się ustami będę mówił do tego ludu .
 Którym on rzekł: To jest odpocznienie& 
147
Otóż, wy bracia adwentyS
ci, którzy obchodzicie siódmy dzień, co
wy na to?
 To jest sabat, to jest odpocznienie  dajcie odpoczynek
spracowanemu& 
148
Boże, daj nam takiego dzielnego człowieka, by stanął w bramie z
Tym i S
wiadczył o Tym!
 To jest odpocznienie  dajcie odpoczynek spracowanemu;
to jest orzex
wienie, lecz oni nie chcieli słuchać .
149
To jest smutna strona tego  oni Tego nie chcieli słuchać. Kiwali
swoimi głowami, naS
miewali się z tego i kpili sobie, i odeszli.
150
Lecz Izajasz prorokował i powiedział:  I stanie się, że On zeS
le
Swego Ducha, a On będzie koroną chwały dla KoS
cioła i mocą dla
tego, który stoi w bramie . Jak możemy wiedzieć, że chodzi tu o
Ducha R
więtego? On powiedział:  Ponieważ jąkającymi się wargami
i obcymi językami będę mówił do tego ludu, i to jest odpocznienie
oraz orzex
wienie .
151
Lecz pomimo Tego wszystkiego chcieli mieć swoje organizacje
oraz swoje denominacje. I oni dalej szukali swoich stołów, pełnych
wymiocin i S
wiata, i zaplątali się w rozkosze i inne rzeczy tego S
wiata.
Oni nie narodzili się na nowo. Odwrócili się od Prawdy i idą za
rzeczami tego S
wiata; i czynią dom Pański obrzydliwoS
cią i
sproS
noS
cią, urządzają w nim potańcówki i przyjęcia towarzyskie, i
awanturują się. A kobiety noszą nieprzyzwoite odzienie i szorty,
strzygą sobie włosy i stosują makijaż, i wszelkie możliwe
paskudztwo, jak przepowiedziała Biblia.
152
Izajasz powiedział, że tak będą czynić. Izajasz, 5. i 6. rozdział.
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
25
Przeczytajcie To, co on tam powiedział, jak będą postępować kobiety
w ostatecznych dniach. Boże S
wiadectwa są prawdziwe. Oni zaufali
marnoS
ciom tego S
wiata, zamiast mocy Bożej, która by ich zbawiła.
Otóż, było to powiedziane siedemdziesiąt pięć lat po Joelowi.
153
Co wydarzyło się trzydzieS
ci lat po urodzeniu Jezusa? Mam tu
zanotowanych kilku innych proroków. TrzydzieS
ci lat po urodzeniu
Jezusa wystąpił tam książę między prorokami, o moi drodzy, Jan
Chrzciciel! Wszyscy ludzie wiedzieli, że on jest prorokiem od Boga,
zwiastunem przyjS
cia Chrystusa. A o tym jest zapowiedziane znowu
dla ostatecznych dni!
154
Jezus powiedział:  Kogo wyszliS
cie oglądać, czy trzcinę chwiejącą
się na skutek jakiegoS
wiatru, jakąS
denominację, odrzucającą go w tą
lub w tamtą stronę? Jan nie był taki! On zapytał:  Kogo wyszliS
cie
oglądać, czy jakiegoS
dygnitarza, któremu towarzyszy jakiS

psychiatra, by troszczył się o jego odzienie i mówił mu, jak ma się
ubierać? I on powiedział:  Tacy całują niemowlęta, pozostają w
królewskich pałacach i mówią w szkołach publicznych, i tak dalej;
taki człowiek nie jest wojownikiem, on nie był nigdy na linii frontu,
nie umie posługiwać się obosiecznym Mieczem. Widzicie, to oni
właS
nie tak postępują. Lecz kogo wyszliS
cie oglądać, czy proroka? I
on powiedział:  Otóż, mówię wam, więcej niż proroka!
155
Słuchajcie tego wielkiego księcia, przychodzącego w kawałku
owczej skóry, owiniętej wokół jego bioder, żywiącego się ziołami w
lesie. Alleluja! Nie miał żadnego doS
wiadczenia z seminarium; miał
jednak przeżycie, bo rozmawiał z Bogiem i urodził się w tym celu, aby
to czynić. Słowo zapowiedziało, że on przyjdzie. Tak jest. Wyszedł
nad brzeg Jordanu, stanął swoimi stopami w bagnie i powiedział:
 Nie myS
lcie sobie, wy faryzeusze, którzy mówicie: ,Mamy naszego
ojca Abrahama, bo powiadam wam, Bóg może z tych kamieni
wzbudzić dzieci Abrahamowi .
156
Ten książę proroków, ten właS
nie, którego spotkał ten zaszczyt
przywitania Mesjasza; i zobaczył znak Mesjasza, i rozpoznał go, kiedy
ta R
wiatłoS
ć zstąpiła z Niebios i odpoczęła na Nim. On był S
wiadkiem
tego! Co on powiedział o tym? Tutaj są jego słowa, które prorok
powiedział, jako S
wiadek:
 Ja was chrzczę wodą ku pokucie, lecz przychodzi
mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać
rzemyka u jego sandałów; On was chrzcić będzie Duchem
R
więtym i ogniem.
W ręku jego jest wiejadło, by oczyS
cić klepisko swoje i
zebrać pszenicę do spichlerza swego, lecz plewy spali w
ogniu nieugaszonym .
157
On prorokował, że przyjdzie R
wiadek dla KoS
cioła  Duch
MÓWIONE SŁOWO
26
R
więty!  Ja was chrzczę wodą; to jest moje polecenie. Ja będę was
chrzcił wodą  ku pokucie . Alleluja!  Lecz KtoS
przychodzi za mną!
Ja potwierdzam to S
wiadectwo wodą, lecz przychodzi KtoS
, kto zeS
le
wam coS
większego. On poS
le innego R
wiadka  nie wodę, lecz
Ducha! On będzie was chrzcił Duchem R
więtym i Ogniem . Alleluja!
Boży R
wiadek, On wyjmie z was wszelkie członkostwo koS
cielne!  On
da wam prawdziwego R
wiadka, bo On będzie was chrzcił Duchem
R
więtym i Ogniem. A Jego wiejadło jest w Jego ręku. Siekiera jest
przyłożona do korzeni drzewa; i każde drzewo, które nie rodzi
dobrego owocu, zostanie wycięte i wrzucone w ogień. Dlatego
pokutujcie, przygotujcie się, bo ta godzina jest bardzo blisko . Ten
wielki książę  jaki wielki prorok!
158
Po trzech latach jego prorokowania, Jezus, nasz Pan, zakończył
Swoją usługę, Swoją ziemską usługę.  Jest to korzystne dla was, że Ja
odchodzę. Bo jeżeli Ja nie odejdę, to Duch R
więty nie przyjdzie. Lecz
Ja Go poS
lę. Jeszcze krótki czas& I wy chcecie wiedzieć, Kim On
jest. Jeszcze krótki czas, a S
wiat nie zobaczy Mnie już więcej; lecz wy
Mnie zobaczycie, bo Ja będę z wami, mianowicie w was, aż do
skończenia S
wiata .
159
W ew. Łukasza 24, 49. pod koniec Jego usługi, kiedy jego usługa na
ziemi została zakończona, On powiedział w ew. Łukasza 24, 49:  Oto
Ja posyłam tę obietnicę, o której mówili ci S
wiadkowie. Posyłam
obietnicę, o której mówił Izajasz. Posyłam obietnicę, o której mówił
Joel. Posyłam obietnicę, o której mówili prorocy, którą Ojciec pokazał
przez proroków, Ja posyłam obietnicę mojego Ojca na was.
 & oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaS

pozostańcie w mieS
cie Jeruzalem& Przestańcie z waszym
głoszeniem, przestańcie S
piewać, nie czyńcie nic innego, lecz
idx
cie do górnego pokoju w mieS
cie Jeruzalem i czekajcie,
dokąd nie zostaniecie wyposażeni mocą z wysokoS
ci .
160
Jaki miał to być S
wiadek?  Czekajcie w Jeruzalemie, aż
ukończycie dwadzieS
cia lat wysokiej uczelni, czy seminarium ?
 Czekajcie, aż otrzymacie waszą promocję Bakałarza sztuki ?
 Czekajcie, aż nauczycie się mówić obcymi językami, tak, i jeS
li On
przypadkowo powoła was na pola misyjne, będziecie mogli
posługiwać się nimi ? Nie, tak nie było.
161
Pozwólcie tylko, żeby zstąpiła Moc z WysokoS
ci, a gdy Ona
przyjdzie, będzie sprawa załatwiona.  Czekajcie, aż zostaniecie
wyposażeni Mocą . O, Boże, dlaczego ludzie nie mogą tego
zrozumieć? Nie chodzi tu przecież o przyłączenie się do koS
cioła. Jest
to czekanie na Moc!  Czekajcie, aż zostaniecie wyposażeni Mocą z
WysokoS
ci, bo Ja Go zeS
lę. On jest obietnicą Bożą i Ja Go zeS
lę. Ja
złożę o tym S
wiadectwo! On  kiedy On przyjdzie, On będzie o tym
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
27
S
wiadczył! Bo On nie będzie mówił Sam o Sobie, lecz On będzie
mówił o Mnie . Amen.
162
Obserwujcie, co On będzie czynił.  On przypomni wam te sprawy,
których Ja was nauczałem . Nie jakieS
sprawy z seminarium. Lecz
co?  On przypomni wam te sprawy, których Ja was nauczałem  że
one są Słowem Bożym. Wy zapomnicie o wszystkich swoich
doS
wiadczeniach z seminarium. Wy zrozumiecie te rzeczy, te Słowa,
których was nauczałem. On przypomni wam te sprawy. I On uczyni
jeszcze coS
innego, On pokaże wam rzeczy, które mają nastać . To jest
prawdziwy R
wiadek. To jest prawdziwy R
wiadek Boży.  On
przyniesie wam ponownie Ewangelię  ten Duch R
więty! Chociaż
Ona była może zapomniana przez dwa tysiące lat, być może podeptali
Ją swoimi stopami na rzecz teologii ludzkiej roboty; lecz kiedy On
przyjdzie, On przyprowadzi was z powrotem do Niej. Nie tylko to,
lecz On powie wam te sprawy, które się wydarzą. On będzie mówił do
was jąkającymi się wargami i obcymi językami. On będzie czynił
wszystkie te sprawy. Wszystko, co Bóg obiecał, On to będzie czynił.
Ja mam& Ja poS
lę wam obietnicę Ojca .
163
W Dniu Pięćdziesiątym, kiedy On zstąpił, co oni mówili? Oni
mówili:  My jesteS
my Jego S
wiadkami. JesteS
my S
wiadkami, że te
sprawy, o których było mówione, urzeczywistniły się . O, moi drodzy!
To sprawia, że czuję się religijnie. Oni tam wystąpili i mówili:  My
jesteS
my Jego S
wiadkami. Nie mamy żadnych promocji . Kim oni
byli? Nawróceni  niektórzy z nich byli Żydami, cieszącymi się sławą,
nakrochmalonymi, sztywnymi, lecz to wszystko zostało od nich
odjęte!
164
Spójrzcie na tego ambitnego Szymona Piotra, który tak uważał i
był taki sztywny. On nie jadłby niczego nieczystego.
165
A co ten ambitny Paweł, przeS
ladujący zbory wszędzie! Co się
stało, gdy Go spotkał  tego Ducha R
więtego na drodze do Damaszku
owego dnia? Stanął przed Festusem i powiedział:  Ja nie jestem
szalony. Lecz na tej drodze, którą nazywają herezją, na tej drodze ja
oddaję czeS
ć Bogu naszych ojców .
166
Oni mówili:  My jesteS
my Jego S
wiadkami . Otóż, byli trzej
stanowczy S
wiadkowie w Dniu Pięćdziesiątym.
167
Pierwszym było Słowo tamtych proroków, że Bóg wyleje Swego
Ducha na ludzi w ostatecznych dniach. Tym S
wiadkiem, którego mieli
prorocy, było Słowo Boże. Ono wypełniło się. To był jeden S
wiadek 
poselstwo proroka zostało wypełnione!  Ja wyleję Mego Ducha na
wszelkie ciało. Oni będą mieć jąkające się usta i obcymi językami
będę mówił do tego ludu . Tam to było. Oni nie mogli temu
zaprzeczyć. Zatem, byli tam trzej S
wiadkowie. To był jeden, że
prorocze Słowo zostało wypełnione.
MÓWIONE SŁOWO
28
168
Kolejnym S
wiadkiem byli ludzie. Oni S
wiadczyli:  CoS
się
wydarzyło .
169
 Ja byłem w górnym pokoju. Byłem taki nieS
miały. Wstydziłem
się. Ja  wiem, że On został zabrany do góry, a ja  wstydziłem się
przed całą tą grupą dygnitarzy, stojących dookoła. Wstydziłem się
przed nimi. Wstydziłem się tego, że może  nie chciałem nic o tym
mówić, ponieważ obawiałem się, że zacznę wpadać w jakieS

podniecenie .
170
Tak właS
nie ma się sprawa z ambitnymi koS
ciołami dzisiaj. One
się obawiają, że powstanie zbyt wiele zamieszek. Obawiają się, że
uczynią coS
niewłaS
ciwego. O, wy ambitni, zadowoleni z siebie! Czego
nam trzeba? Wylania Ducha R
więtego! Potrzebujemy napełnienia 
zstąpienia Ducha R
więtego!
171
Oni mówili:  My jesteS
my Jego S
wiadkami, ponieważ zostaliS
my
Nim napełnieni! Piotr powiedział:  Wy mężowie z Judei i wy,
mieszkający w Jeruzalemie, niech wam to będzie wiadome. Ci nie są
pijani, jak uważacie, skoro jest dopiero trzecia godzina dnia. Lecz to
jest To, o czym mówił prorok Joel: ,I stanie się w ostatecznych dniach,
mówi Bóg, że Ja wyleję Mego Ducha na wszelkie ciało . My składamy
S
wiadectwo, że Słowa proroków są prawdą, ponieważ zostaliS
my
teraz napełnieni! O, moi drodzy!
172
Tego właS
nie potrzebujemy. Tego właS
nie potrzebuje koS
ciół.
Tego właS
nie potrzebuje sto siedemdziesiąt pięć tysięcy wyznających
chrzeS
cijan na całym S
wiecie  kolejnego Wylania Ducha R
więtego!
Nie cofać się do tyłu i studiować dwadzieS
cia pięć lat, lecz
napełnienia Duchem R
więtym, tego R
wiadka wewnątrz nas,
składającego S
wiadectwo o zmartwychwstaniu Chrystusa i o Słowie
Bożym.  Jan był na wyspie Patmos z powodu Słowa Bożego  bo
S
wiadczył o Słowie Bożym .
173
Tam było wypełnione Słowo proroków. Tam byli ludzie,
składający S
wiadectwo. I był tam Sam Duch R
więty! Istnieją więc
trzej S
wiadkowie. A Biblia mówi:  W ustach trzech S
wiadków niech
zostanie potwierdzone każde Słowo . To jest właS
ciwe.
Było tam wypełnione prorocze Słowo.
174
Byli tam ludzie, którzy mówili:  CoS
stało się ze mną! CoS

wydarzyło się! Ja się już nie boję. Nie boję się S
mierci. Nie obawiam
się niczego. CoS
wydarzyło się. Zapomniałem wszelką moją teologię.
Zapomniałem wszystkie moje tradycje ludzkiego pochodzenia. CoS

wydarzyło się! Niech wam to będzie wiadome i słuchajcie moich słów:
ci nie są pijani! Oni, oni po prostu stracili całe swoje dostojeństwo.
Oni upili się po prostu Duchem R
więtym!
175
Tego właS
nie nam trzeba. Tego potrzebujemy  rozsądnej i
wrażliwej grupy ludzi, którzy potrafią podejS
ć i stanąć przed Bogiem,
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
29
i powiedzieć:  Panie, nie czyń mnie członkiem koS
cioła, lecz uczyń
mnie S
wiadkiem. Wylej na mnie Swego Ducha i napełnij mnie.
Pozwól mi być Twoim S
wiadkiem . Tego właS
nie potrzebujemy. Z
powodu braku tego cierpi dzisiaj koS
ciół. Jest w stanie anemii, i to
dlatego, bo odrzucił Krew Jezusa Chrystusa.
176
Tak, Duch R
więty Sam składa S
wiadectwo, mówiąc:  Tak to jest!
Oni tam byli, a inni ludzie nie mogli Temu zaprzeczyć.
177
Ci mężczyx
ni nie czekali w szkole, by zdobyć wielkie
wykształcenie. Oni byli ciemnymi i niewykształconymi ludx
mi, byli
to rybacy i pasterze. Byli to proS
ci ludzie. Biblia mówi:  Prosty lud
chętnie słuchał Jezusa . Nie ta hałastra, nie, ani ci dostojnicy, lecz
proS
ci ludzie chętnie Go słuchali. I byli tam zwykli ludzie, oni Go
słuchali i mówili:  My jesteS
my S
wiadkami tego, że otrzymaliS
my CoS
;
a nie umiemy niemal naszego własnego języka .
178
Lecz ci ludzie mówili:  Jak to, że my ich rozumiemy? Czy oni nie
są Galilejczykami? Galilejczycy byli ubogą warstwą ludzi. Tamci
mówili:  Jak to, że słyszymy tych Galilejczyków, mówiących naszym
własnym, ojczystym językiem?
179
Składali S
wiadectwo o Duchu R
więtym, S
wiadczyli o tym, że
Słowo Boże zostało wypełnione!  Ja wyleję Mego Ducha na wszelkie
ciało. I jąkającymi się ustami i obcymi językami będę mówił do tego
ludu, i to jest odpocznienie . Składanie S
wiadectwa  S
wiadek. To
jest złożenie S
wiadectwa o tym. OczywiS
cie.
Mieli trzech S
wiadków. Jakich?
180
Prorocze Słowo, Boże Słowo. Ponieważ ci prorocy nie mówili
swoich słów, lecz było to Słowo Boże, które On wkładał do ich ust.
181
Stoję teraz tutaj i patrzę się na młodego Norwega, praktykującego
lekarza, siedzącego tu po drugiej stronie, który przebył daleką podróż
z Norwegii aż tutaj, abym się o niego modlił. A onegdaj wieczorem,
kiedy siedzieliS
my razem na prywatnej rozmowie, Duch R
więty
wstąpił do tego pokoju.
182
On powiedział:  Ja czekam, bracie Branham, by zrozumieć, co
będzie powiedziane .
183
Wtedy Duch R
więty przepatrywał całe jego życie do głębi, aż do
tego zajS
cia, które mu się wydarzyło, powiedział mu o tym i co się
stało, w jakim jest stanie i wszystko o tym, i powiedział mu tą rzecz.
Co to było? Boży Duch dający S
wiadectwo!
184
Prawdopodobnie siedzi tutaj również inny młody człowiek,
którego tu wysłał zbór brata Palmera. Wszyscy byli w zakłopotaniu i
nie wiedzieli, co mają robić, i on był roztargniony z powodu czegoS
.
Miły młody człowiek  przypuszczam, że odjechał do domu. Lecz tam
było  on wysłał go tutaj. Brat Palmer napisał mi list i powiedział:
 Bracie Branham, wiem, że jesteS
bardzo zajęty  czy coS
w tym
MÓWIONE SŁOWO
30
sensie   lecz gdybyS
mógł znalex
ć chwilę czasu i zająć się nim  bo
on jest dobrym bratem . I zbór go wysłał. Miał prywatną rozmowę ze
mną. Gdy tam siedział, miał pewną poważną sprawę głęboko w
swoim umyS
le, lecz zanim miał okazję powiedzieć coS
, Duch R
więty
przeniknął do jego umysłu i ujawnił to, wywiódł to na jaw i pokazał
mu. I on cieszył się i łzy spływały mu po policzkach. Dlaczego? Bóg
składa S
wiadectwo! Przez kogo, czy przez Williama Branhama?
Wcale nie. Przez Ducha R
więtego! Amen. To jest Boży R
wiadek.
185
Pozwólcie, że wam powiem jeszcze coS
innego. Dlaczego on&
Ten prosty człowiek, siedzący tutaj, nazywa się Higginbotham  był
diakonem tutaj w zborze; zakończył już swoją funkcję i teraz jest po
prostu wiernym członkiem zboru. On powstał dzisiaj rano i mówił
obcymi językami, myS
lę, i prorokował. Dlaczego Duch R
więty
powiedział dzisiaj rano, kiedy on podawał wykład:  Ja namaS
ciłem
Mojego sługę, aby wam przedłożył sprawy, które powinniS
cie
wiedzieć ? O, o, o! Dlaczego? I słyszałem go, stojąc tutaj z pochyloną
głową i dławiłem moje łzy głęboko w sercu.
Ten mężczyzna nie wiedział nic więcej, nigdy nie powiedziałem
mu ani słowa  ani nikomu innemu, o czym mam zamiar mówić,
ponieważ ja po prostu przyszedłem za kazalnicę. A on tam stał,
objawił temat i powiedział ludziom, by się uciszyli i przygotowali na
To.  Ja będę mówił do was  powiedział   Ja posłałem go do wielu
narodów, do wielu ludzi  to samo Poselstwo. I ja będę mówił do was
dzisiaj do południa. Zważajcie na To  powiedział On   bo Ja
namaS
ciłem go i posłałem go tutaj . O Boże! Co to jest? Duch R
więty,
prawdziwy R
wiadek Boży. Kim On jest? Bóstwem, przebywającym w
człowieku! Alleluja!
186
Co zatem? KoS
ciele, to jest powodem, dlaczego ja nie mogę przyjąć
chrztu Duchem R
więtym, któremu towarzyszy krzyczenie, drżenie,
mówienie językami, czy jakakolwiek sensacja. One są całkiem dobre.
Rozumiecie? Te rzeczy są w porządku, lecz diabeł potrafi to tak
dobrze podrabiać.
187
Duch R
więty jest Bóstwem, Bogiem, przebywającym w człowieku!
Jest to coS
więcej niż jakaS
sensacja. Jest to coS
więcej, niż mówienie
językami. Jest to coS
więcej, niż krzyczenie w Duchu. Jest to coS

więcej, niż płakanie. Jest to coS
więcej, niż przyłączenie się do
koS
cioła. Jest to Bóg, żyjący w człowieku. Bóstwo  Sam Bóg,
przebywający w człowieku i on może mówić i jest to dokładnie takie
same, jakby Bóg mówił  to jest KoS
ciół Jezusa Chrystusa. W taki
właS
nie sposób wystąpił pierwszy apostolski KoS
ciół.
188
Jak bardzo odróżnia się to od dzisiejszych koS
ciołów! Jak
odróżniamy się, ponieważ odstąpiliS
my od Tego z chwilą, gdy nasza
denominacyjna organizacja zaczęła działać mniej więcej w drugim
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
31
wieku po Chrystusie we wczesnym katolickim koS
ciele  założyli
organizację i nauczali filozofii jakiegoS
człowieka.
189
Dzisiaj jest tak wielu ludzi, którzy  postępują dobrze .
Przyłączają się do koS
cioła. Słuchajcie mnie. O tym właS
nie mówił
brat Higginbotham dzisiaj rano; nie Higginbotham, lecz Duch R
więty
mówił przez niego. My jesteS
my ludx
mi  czyniącymi dobrze .
Przyłączamy się do koS
cioła i chcemy być tacy miłujący i mili.
Rozumiecie? Nie chcemy po prostu ranić uczuć kogoS
, oczywiS
cie, że
nie. Pragniemy być takimi sympatycznymi chrzeS
cijanami. A ludzie 
próbują sfabrykować Chrystusa.
190
Chrystusa nie można sfabrykować. Alleluja! O, gdybym tylko
mógł wziąć niektóre Słowa, które mi podał Bóg, żebyS
cie mogli
zrozumieć, co chcę powiedzieć.
191
Owca nie jest proszona, by przynosiła wełnę. Ona nie jest
proszona, by sfabrykowała trochę wełny w tym roku. Jeżeli ona jest
owcą, ona będzie miała wełnę, ponieważ jest owcą. On nie musi
mówić:  Otóż, więc ja  jestem& MyS
lę, że jestem owcą, więc raczej
poS
pieszę się w moim otoczeniu  muszę przynieS
ć trochę wełny dla
mojego mistrza . On nie musi martwić się o to. Jak długo jest owcą,
to będzie przynosił wełnę. On nie musi jej sztucznie fabrykować.
192
Nie musisz fabrykować jakiejS
sztucznej pobożnoS
ci i mówić:  Ja
mam  ja teraz nie powinienem tego czynić; wiem, że jestem
chrzeS
cijaninem . O, bracie, próbujesz zbawić samego siebie swoimi
uczynkami, swoimi własnymi ludzkimi wysiłkami! Bądx
jednak
szczerym!
193
Powodem tego są  słabe kazalnice,  słabe szkoły i  słabe
seminaria. O to właS
nie chodzi  nauczanie teologii ludzkiej! Oni
podają& Mówicie dzisiaj, że siłą chrzeS
cijanina& oni po prostu&
 Czy jesteS
chrzeS
cijaninem?
 O, ja jestem metodystą .
 Czy jesteS
chrzeS
cijaninem?
 O, ja jestem baptystą .
Taka jest dzisiaj moc chrzeS
cijaństwa.
194
Jakie to inne! Alleluja! Jak bardzo odróżnia się to od pierwszego
KoS
cioła! Oni nie mówili nic z tych spraw, lecz oni zostali napełnieni
Energią  Mocą Ducha R
więtego, która uwolniła ich od grzechu i
S
mierci. Nie byli nominalnymi chrzeS
cijanami. Mieli miłoS
ć Bożą,
płonącą w ich sercach, i byli gotowi iS
ć na S
mierć.
195
Becky  moja córka, czytała mi niedawno wieczorem
 Gladiatorzy . Powiedziała:  Posłuchaj o tym, tato . I nie mogę sobie
teraz przypomnieć jego nazwiska, przepraszam. Lecz pewien młody
MÓWIONE SŁOWO
32
chrzeS
cijanin został wrzucony na arenę w Rzymie, aby walczył jako
gladiator.
Ja stałem na tej arenie i modliłem się. Jej stare mury zawalają się.
196
I kiedy tam w owych czasach zasiadali, lubili patrzyć się na nich.
Gladiatorzy musieli zabijać się wzajemnie. Bóg mówił& W dawnych
czasach, kiedy się spotkali, zabijał jeden drugiego, tak właS
nie się
działo. Bóg był przeciwko temu.
197
A jeden odważny, jeden z nich& Jednym z pierwszych znaków
chrzeS
cijaństwa był wstręt do zabijania człowieka. To się zgadza. A
można go uS
miercić wieloma innymi sposobami, niż pchnąć go po
prostu nożem; można to uczynić mówiąc przeciw jego reputacji i
wieloma innymi sposobami.
198
Lecz ten gladiator  oni wypuS
cili na niego lwa. I dzięki sile i
mocy Bożej on zabił tego lwa swoim mieczem, nożem. Ludzie klaskali
w ręce; był to dzielny czyn. Oni powstali. Wypuszczono drugiego lwa,
a on zabił go swoim mieczem. A potem wypuS
cili mężczyznę,
wielkiego, potężnego, wysokiego, czarnego afrykańskiego poganina. I
ten chrzeS
cijanin musiał z nim walczyć, ale nie chciał tego czynić.
Lecz  w tym boju powalił Afrykańczyka na ziemię i trzymał swój
miecz tuż nad nim. OczywiS
cie, Afrykanin powiedział:  Zabij mnie
pan szybko, abym nie cierpiał. Nie torturuj mnie. Zabij mnie
szybko!
199
ChrzeS
cijanin odrzucił swój miecz, zdjął z siebie zbroję, odszedł i
stanął przed cesarzem, i rzekł:  Cesarzu, ja jestem chrzeS
cijaninem.
Mój Pan i Zbawiciel zabrania nam odbierać jeden drugiemu życie. Ja
będę zabijał dzikie zwierzęta, lecz nie mojego brata. Wzbraniam się
zabić człowieka .
200
A cesarz i wszyscy władcy Rzymu, i tak dalej, powstali i rzekli:
 Ty chcesz powiedzieć, że gladiator, niewolnik, będzie się wzbraniał
głosowi Rzymu?
201
I zawołali temu poganinowi:  Wyskocz, wex
ten miecz i zabij go!
On wyskoczył na nogi i wziął miecz owego chrzeS
cijanina.
ChrzeS
cijanin nieuzbrojony rozłożył swoje ręce. A ten poganin
przekłuł mu mieczem serce  pchnął go mieczem prosto w serce. I
kiedy jego krew bulgotała i wylewała się, napełniając jego płuca, bo
ten wielki miecz przebił mu płuca, ten młody chrzeS
cijanin upadł na
swoje kolana i powiedział:  Panie Jezu, przyjmij mojego ducha . A
my mówimy, że cierpimy dla Chrystusa? Jakie będzie nasze
S
wiadectwo, w porównaniu z takim człowiekiem?
 O, wiara naszych ojców żyje ciągle!
Pomimo lochu, płomienia i miecza .
202
Byli to mężczyx
ni, gotowi na S
mierć, by wyznawać Chrystusa.
Czym oni byli? Oni przyjęli R
wiadka. Oni byli napełnieni Duchem
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
33
R
więtym. Ci pierwsi chrzeS
cijanie nie bali się S
mierci. Po tym
wydarzeniu Rzymskie Cesarstwo widziało, że w chrzeS
cijanach coS

jest. I co oni uczynili? Oni ich nominowali, a następnie uczynili z nich
denominację; i wprowadzają ich do niej na podstawie ich
oS
wiadczenia, bez przyjęcia tego R
wiadka.
203
Tam właS
nie znajdują się dziS
luteranie, baptyS
ci, prezbiterianie,
i tak wielu tak zwanych zielonoS
wiątkowców  idą w tej pielgrzymce
nie przyjąwszy Bożego R
wiadka. A Duch R
więty jest naszym
R
wiadkiem. Tak jest. Jak odróżniają się od zborów owego czasu!
204
Dzisiejszy koS
ciół mówi:  Przyłącz się do koS
cioła . Jak mówi
stare powiedzenie:  Kiedy człowiek przyłączy się do koS
cioła, wkłada
na siebie nowy płaszcz . To prawda. Lecz gdy zostanie napełniony
tym R
wiadkiem  to zostanie włożony do płaszcza nowy człowiek!
Nie chodzi więc o nowy płaszcz na człowieku, ale o nowego człowieka
w płaszczu. Dzisiaj trzeba nam więcej nowych stworzeń  w
płaszczu! Jest to płaszcz kleru, o którym ja mówię. Tak, potrzebujemy
tego na odwrót. Ten wczesny&
205
Dzisiejszy koS
ciół próbuje zbawić się sam  swoimi własnymi
dobrymi uczynkami.  O, ja jestem chrzeS
cijaninem, muszę być
naprawdę miłym. Ja muszę czynić to .
206
Lecz ten pierwszy koS
ciół  co oni czynili? Czekali. Nie próbowali
zmienić się sami, lecz czekali na Samego Boga, by przyszedł i
przemienił ich  z faryzeuszy na S
wiadków.
207
I czego trzeba nam dzisiaj? Kolejnego czekania na Ducha
R
więtego, R
wiadka Bożego, żeby przyszedł i przemienił nas z
chłodnych i sztywnych faryzeuszy na S
wiadków zmartwychwstania
Jezusa Chrystusa. Alleluja! Duch R
więty nie jest jakąS
pustą łuską,
miejscem, gdzie ludzie idą i&
208
Raczej koS
ciół nie jest jakąS
pustą łuską  miejscem gdzie ludzie
chodzą  jakąS
wielką starą halą, budynkiem, lub czymS
innym
wartoS
ci setek milionów dolarów, lub czymS
innym. A my zużywamy
wszystkie nasze pieniądze na coS
takiego  wkładamy do tego miliony
i miliony, i miliony dolarów. Dzisiejszy koS
ciół jest na tym o wiele
lepiej finansowo, niż jakim był kiedykolwiek. Lecz my budujemy
budynki. A tutaj widzę wielką organizację, która finansuje budowlę
wartoS
ci szeS
ciu milionów dolarów  tutaj w Missouri. Podczas gdy
wszyscy mówimy przez cały czas:  PrzyjS
cie Pańskie jest blisko 
ruch zielonoS
wiątkowy. Inni zielonoS
wiątkowcy wychodzą
spomiędzy opłotków i tym podobnie i oni starają się budować
największe budowle i znalex
ć najbardziej wykształconego
kaznodzieję, jakiego tylko mogą do niej zdobyć.
209
A oddalają się przez to od całkowitego napełnienia Duchem
MÓWIONE SŁOWO
34
R
więtym, oddalają się od Boskiego uzdrowienia, oddalają się od
Ducha R
więtego i Mocy!
210
A wszystko, co czynimy obecnie, jest tylko współzawodnictwem z
metodystami. I obecnie połączyły się te wielkie ligi koS
ciołów, i tak
dalej, absolutnie zapieramy się naszego ewangelistycznego
stanowiska, bo się zorganizowaliS
my i stowarzyszyliS
my. Obecnie
należą do R
wiatowej Rady KoS
ciołów. Co za hańba! Jaka hańba z
powodu czegoS
takiego! Jaka szkoda, kiedy ten S
wiat umiera, a
komunizm pożera go! Komunizm powstał z powodu słaboS
ci
chrzeS
cijaństwa; to się zgadza  tak zwanego  chrzeS
cijaństwa .
211
Jaką sposobnoS
ć ma dzisiaj KoS
ciół żyjącego Boga, by powstać na
swoje nogi i S
wiadczyć o chrzcie Duchem R
więtym, i zatrząS
ć tym
S
wiatem!
212
W Biblii  Jeremiasz 42. rozdział  oni mieli wtedy taki czas, jaki
mają obecnie. Obawiali się, że król babiloński nadciąga, by ich
zabrać do niewoli. I wszyscy ci dostojnicy, wysocy urzędnicy i inni 
oni nie wierzyli prorokom. Oni tylko mówili, że wierzą  aby
wyglądali religijnie. Więc oni wezwali starego Jeremiasza i myS
leli
sobie, że on zwariował. Przyprowadzono go wtedy z pustyni,
prawdopodobnie był owinięty kocem i włosy zwisały mu do twarzy;
spożywał zioła i cokolwiek mógł zdobyć na pustyni do zjedzenia. On
podszedł, a oni rzekli:  Proroku, dowiedz się woli Pańskiej odnoS
nie
nas . Mówili:  Powiedz nam, co mamy czynić. My będziemy posłuszni
Panu, czy to będzie dobre, czy złe .
On powiedział:  Będę szukał Pana w waszej sprawie .
213
On wyszedł; upłynęło dziesięć dni do czasu, gdy Pan przemówił do
niego. Przyszedł z powrotem i zwołał ich wszystkich razem, i
powiedział:  Ja mam TAK MÓWI PAN . Powiedział:  Słuchajcie,
ludzie! Alleluja!  Wy boicie się króla babilońskiego  podobnie jak
my boimy się Rosji. Dalej mówił:  Wszyscy przygotowujecie się do
ucieczki do Egiptu, wiecie bowiem, że on przychodzi .
214
A my uciekamy z jednego miasta do drugiego, próbując uciec
przed atomowymi bombami i budujemy schrony i wszystko inne. Do
czego będzie to przydatne? Wyzbądx
cie się wszelkiego grzechu!
215
Jeremiasz powiedział:  Jeżeli nawrócicie się do Boga  oddajcie
wasze serca Bogu, nawróćcie się w waszych sercach i przestrzegajcie
Jego Przykazań i wszystkich Jego nakazów, i czyńcie te rzeczy, które
są właS
ciwe, i wtedy nie bójcie się króla babilońskiego .
216
Czy wiecie, co powiedzieli ludzie, kiedy usłyszeli S
wiadka Bożego?
Oni orzekli:  Ty prorokowałeS
fałszywie. My idziemy do Egiptu .
217
Kiedy tam dotarli, Jeremiasz przyszedł i wziął dwa kamienie i
położył je do zamulonego dołu i powiedział:  Mój sługa, król
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
35
Nabuchodonozor, przyciągnie aż tutaj. On wex
mie was w pojmanie
mimo wszystko! Tak czy owak pomrzecie od miecza .
218
Bracie, w dzisiejszym czasie nie ma wcale żadnej możliwoS
ci jak
uciec przed tym potępieniem, które czeka na ludzi; oprócz
staromodnej pokuty posłanej przez Ducha R
więtego!
219
Nie mam nic przeciw moim braciom. Ja mówię też o sobie samym;
lecz my jesteS
my ewangelistami. Billy Graham  wielki ewangelista,
Oral Roberts  wielki ewangelista. Są to wielcy mężowie. My ich
doceniamy.
220
Lecz nie potrzebujemy ewangelistów. Co to jest? Organizowanie
się polityki  jednoczenie się metodystów, baptystów i wszystkich
grup zielonoS
wiątkowych razem, by współpracować i pokazać, jak
wielkimi jesteS
my i ilu potrafimy pozyskać. My tego nie
potrzebujemy.
221
Trzeba nam czekać na Boga, aż Duch R
więty przyjdzie z Mocą i z
wyzwoleniem. Potrzebujemy tych, którzy zwiastują zbawienie, nie
ewangelistów. Potrzebujemy zbawienia.  My możemy zająć tę górę!
Co jest tą górą przed nami, którą oni budują? ,Ona będzie jak
równina , powiedział Bóg. ,Zostańcie w kraju! To się zgadza.
222
Dzisiaj nie potrzebujemy przebudzenia, lecz zbawienia, podobnie
jak w dniach przebudzenia w Walii. Wtedy ludzie w sklepach padali
na ziemię i płakali, ponieważ zostali przekonani; wszystkie knajpy i
lokale rozrywek zamknięto i ludzie zaczęli płakać i modlić się  tego
właS
nie trzeba nam dzisiaj. Nie zgromadzenia stu pięćdziesięciu
tysięcy, jak uczyniono niedawno; kilku z nich zmówiło  ZdrowaS

Mario , a ktoS
inny powiedział coS
innego  zmówił krótką modlitwę;
i potem wyszli i wypili sobie towarzyskiego drinka, i wrócili do domu.
To nie jest dzień modlitwy! Potrzebujemy dnia płakania i lamentowania
i czekania, aż Bóg zeS
le Ducha R
więtego  Swojego R
wiadka! Nie
jakąS
pustą łuskę, nie pustą denominację; lecz Bóstwo, przebywające
w człowieku!
223
Jezus powiedział w ew. Marka 16. że gdy przyjdzie Duch R
więty,
On będzie S
wiadczył w każdej następnej generacji, aż do końca. On
powiedział:  Te znaki! Idx
cie na cały S
wiat i głoS
cie Ewangelię
wszelkiemu stworzeniu; te znaki będą towarzyszyć tym, którzy
wierzą. W Moim Imieniu diabły wyganiać będą . Jak długo będzie tu
ten R
wiadek? Aż do końca S
wiata! Jak długo? W każdej generacji!  W
Moim Imieniu diabły wyganiać będą. Nowymi językami mówić będą.
Choćby wzięli do ręki węża albo wypili coS
S
miertelnego, nie
zaszkodzi im to. Na chorych ręce kłaS
ć będą, a oni wyzdrowieją .
Jezus powiedział, że Duch R
więty, którego On poS
le, będzie
R
wiadkiem aż do skończenia tego wieku i w każdej generacji potem.
224
Otóż, skoro On tak powiedział, my jesteS
my Jego S
wiadkami!
MÓWIONE SŁOWO
36
Amen. Słuchajcie teraz uważnie, starajcie się to zrozumieć i
słuchajcie, kiedy kończę. My, którzy przyjęliS
my Jego Ducha,
jesteS
my Jego S
wiadkami.
225
Jego Słowo S
wiadczy:  W ostatecznych dniach przyjdzie
odstępstwo i nastanie chłodny, formalny, bezsilny wiek koS
cioła . W
tym właS
nie czasie żyjemy. KoS
ciół, który nie ma mocy   mają formę
pobożnoS
ci, lecz zaprzeczają jej Mocy; od takich się odwróć! On
podał znak, że  nastaną czasy, kiedy w S
wiątyni Bożej zasiądzie
człowiek, podający samego siebie za Boga. On przyjdzie i będzie
rządził państwami . Jak się to doskonale wypełnia, wszystkie te
rzeczy! Jak doskonałe jest Słowo Boże!
226
Podobnie jak król Nabuchodonozor w owych czasach, gdy S
nił mu
się ten sen, a Daniel wyłożył mu go  jak te królestwa, każde
poszczególne, od babilońskiego, przez Medo-Persów do Greków i do
Rzymian; tak jak one upadały  dokładnie data, czas, i dokładnie w
ten sposób, jak Bóg to zapowiedział.
227
Boże Słowo jest prawdziwym S
wiadkiem! I Boże Słowo
zapowiedziało:  W ostatecznych dniach nastaną niebezpieczne czasy
i ludzkie serca będą drżeć ze strachu, nastanie wielki zamęt i
nieszczęS
cia wS
ród narodów. Nastanie też odstępstwo w KoS
ciele!
Ludzie będą występować i czynić się wielkimi dygnitarzami, i tak
dalej, i będą tłumnie odchodzić z KoS
cioła; i będą mieć formę
pobożnoS
ci, a zaprą się prawdziwej Mocy Bożej . KoS
ciół się łączy!
On mówił o koS
ciele, że wpadnie do tego stanu.
228
My jesteS
my S
wiadkami, że Słowo Boże wypełnia się. KoS
ciół jest
w tym  każda organizacja jest w tym samym stanie właS
nie obecnie.
Rzucę wyzwanie każdemu człowiekowi, by mi pokazał jakąS

organizację pałającą dla Boga, napełnioną Duchem R
więtym i
znakami, które jej towarzyszą. Wstań i pokaż mi jedną, jakąkolwiek
organizację! Nie ma takiej! Nie ma tego na stronicach Biblii. To się
zgadza, one są wszystkie bezsilne i martwe. Zrozumcie to!
229
Lecz On prorokował tam również, że w owym czasie będzie
prawdziwy KoS
ciół  małe stadko, resztka. On powiedział, że będzie,
i on będzie.  Będą ludzie, którzy znają swego Boga , powiedział
prorok  będą dokonywać czynów w ostatecznych dniach .
230
On powiedział, że w ostatecznym czasie będzie wieczorne R
wiatło.
Prorok tak powiedział! Boży prawdziwy S
wiadek powiedział tak:
 Czasu wieczornego będzie R
wiatło . Co to jest wieczorne R
wiatło?
To samo, co poranne R
wiatło. Prorok powiedział:  Nastanie dzień,
który nie będzie ani dniem ani nocą  ponury dzień, taki jak dzisiaj
na zewnątrz, tylko tyle S
wiatła, by widzieć, jak się poruszać. Lecz
powiedział:  Czasu wieczornego będzie R
wiatło . Co to będzie? Oni
wszyscy będą przychodzić z powrotem, będą wracać o wczesnej porze
dnia!  Czasu wieczornego będzie R
wiatłoS
ć
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
37
231
On rzekł:  W ostatecznych dniach powstanie prorok 
Malachiasz 4   pokazujący znaki z czasów Lota, i tak dalej, a
również prorokujący, żeby ludzie powrócili:  Powróćcie do Wiary
ojców Pięćdziesiątnicy! Powróćcie do oryginału! Powróćcie do Biblii!
Wyjdx
cie z organizacji i denominacji, i powróćcie do tego, co było na
początku! Powróćcie do oryginalnego Dnia Pięćdziesiątego, do
oryginalnego napełnienia Duchem R
więtym, do oryginalnej Mocy
Bożej! Słowo S
wiadczy o tym, że to się wydarzy.
 Czasu wieczornego nastanie R
wiatło
R
cieżkę do chwały znajdziecie na pewno.
W chrzcie wodnym jest to R
wiatło dzisiaj
Pogrzebany w drogim Imieniu Jezus.
Młodzi i starzy, pokutujcie z waszych grzechów
Duch R
więty na pewno wstąpi do was.
Wieczorna R
wiatłoS
ć już przyszła
I faktem jest, że Bóg i Chrystus są jednym .
232
Boży R
wiadek, Duch R
więty, Sam Duch R
więty żyjący w nas 
nigdy nie stowarzyszy się z organizacją. Nie możecie zorganizować
Boga. On jest Bogiem! Co to sprawi? Powróćcie na tę drogę, jaka była
na początku. On powróci na początek, z powrotem do oryginału 
tam, gdzie się to zaczęło. On będzie chrzcił w ten sam sposób, jak na
początku. On będzie nauczał o Duchu R
więtym tak samo jak na
początku. Oni będą nauczać ludzi tak samo, jak czynili na początku.
Będzie stronił od organizacji tak jak oni na początku. Będzie miał
dosyć miejsca dla każdego, kto przyjdzie  tak jak mieli na początku.
Oni będą czystymi i S
więtymi, tak jak tamci byli. Będą napełnieni
Duchem R
więtym tak, jak byli wtedy. Będą tacy nieustraszeni, jak
byli tamci. I te same rzeczy, które działy się dla nich, będą się dziać
dla tych w ostatecznych dniach  w czasie wieczornego R
wiatła  tak
jak było w owych czasach.
Boże, wyS
lij ten Głos, wywołuj!
233
Mamy obecnie S
wiadków wszelkiego rodzaju. Mamy wszystkich
możliwych. Mamy metodystycznych S
wiadków, baptystycznych
S
wiadków, prezbiteriańskich S
wiadków, katolickich S
wiadków. W
następną niedzielę, jeżeli Pan pozwoli, będę głosił o czterech różnych
stadiach koS
cioła  o ile Pan pozwoli. Obecnie mamy S
wiadków
wszelkiego rodzaju, lecz jest tylko jeden prawdziwy R
wiadek.
234
Przyroda nadal S
wiadczy o tym, że Bóg istnieje. On nadal
pozostaje Bogiem, jakim był wtedy, gdy stworzył pierwsze drzewo.
Czy się to zgadza? [Zgromadzeni mówią:  Amen  wyd.]
235
Prorocy  prorocy dawnych czasów S
wiadczyli i mieli Słowo Boże,
i mówili Słowo Boże, i Ono wypełniło się wprost przed nimi. A Bóg
powiedział:  Jeżeli ktoS
jest między wami, kto jest duchowym albo
prorokiem, Ja Pan dam się mu poznać w wizjach, będę mówił do
MÓWIONE SŁOWO
38
niego w snach. I jeS
li to, co on mówi, urzeczywistnia się, to go
słuchajcie .
236
Ten sam Bóg czyni to samo dzisiaj. Widzimy, że dzieje się ta sama
rzecz. On mówił o tym, że wieczorne R
wiatło przyjdzie ponownie.
 KtoS
powstanie, kto przywróci wiarę dzieci do wiary ojców, zanim
przyjdzie ten wielki i straszny dzień Pański, który spali tę ziemię jak
piec .
237
I widzimy atomowe bomby, które tam wiszą. Niedawno
widzieliS
my, gdzie Rosja robiła doS
wiadczalne wybuchy swoich
bomb; były pięćdziesiąt razy gorętsze i mocniejsze od tej, która
spadła na Hiroszimę. Nic dziwnego, że Japonia woła o pokój, oni
wołają i modlą się! Hiroszima  gdy wypaliło im to oczy i języki na
terenie setek mil od centrum, ale ta bomba, którą oni teraz
eksplodowali, była pięćdziesiąt razy mocniejsza. Ja widziałem, że
opad radioaktywny ominął Amerykę, kiedy szedł dookoła ziemi, lecz
kiedy on powróci, przyjdzie znowu nad Amerykę. Przeciw-atomowe
schrony?
238
Mówię wam, jest pora oddzielenia, tak jest, odseparowania się od
rzeczy tego S
wiata!  Gdzie ty wpadniesz, bracie Branham? Z
powrotem do rąk Bożych! To się zgadza. Niech Duch R
więty
S
wiadczy o tym. On jest Bożym R
wiadkiem.
Módlmy się.
 Gdzie my wpadniemy, bracie Branham?
239
My wierzymy Temu. Wierzymy, że Słowo jest prawdą. Widzimy,
że Ono jest prawdą. Widzimy, że On prorokował to dla ostatecznych
dni. My to widzimy. Widzimy, że Jego drzewo S
wiadczy o tym.
Widzimy, że Jego kwiaty S
wiadczą o tym. Widzimy, że Jego Słowo
S
wiadczy o tym. Widzimy, że Jego Duch S
wiadczy o tym.
 Co musimy czynić, bracie Branham?
240
Wypadnijcie, wypadnijcie z tego S
wiata. Wypadnijcie z tych
rzeczy, w których jesteS
cie. Polegajcie tylko na&
 Do czego wpadniemy, bracie Branham?
241
Połóż się na nowo do rąk Bożych i powiedz:  Panie, napełnij mnie.
Napełnij mnie, o Panie, Twoim R
wiadkiem. Niech Duch R
więty jest
moim przewodnikiem. Niech On nie& Nie pozwól mi chodzić w
kółko każdego dnia i mówić:  Otóż, ja jestem chrzeS
cijaninem. Nie
S
miem czynić tego, nie S
miem czynić tamtego. Pozwól, żebym był tak
naładowany Duchem R
więtym, żeby moja dusza nie mogła pozostać
cicho .
Ty mówisz:  Ja się boję fanatyzmu .
242
Nie martw się wcale. Jeżeli wpadniesz do rąk Bożych, tam nie
będzie ani krzty fanatyzmu.
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
39
243
Podczas przebudzenia w Walii, kiedy wielki lider tego
przebudzenia w Walii& Oni mu mówili:  Ty będziesz miał tylko
bandę fanatyków .
244
Jedynymi słowami, które wypowiedział, były:  Odpoczywajcie i
pozwólcie Duchowi R
więtemu czynić Jego wolę; odpocznijcie i dajcie
miejsce Duchowi R
więtemu . Nie powstała ani krzta fanatyzmu. Nie,
oni byli wszyscy prawdziwie zrodzeni z Ducha Bożego.
245
Przebudzenie Ducha R
więtego! O, Boże, zeS
lij Go na mój mały
zbór, Ojcze! ZeS
lij Go na tych czekających ludzi! Kiedy S
piewamy tą
starą pieS
ń, Ojcze, tak wiele razy:
 Oni byli w górnym pokoju
Wszyscy byli jednomyS
lni.
Gdy Duch R
więty zstąpił
Który był obiecany przez naszego Pana.
O, Panie, zeS
lij Swoją Moc w tej chwili
Panie, zeS
lij Swoją Moc w tej chwili
Panie, zeS
lij Swoją Moc w tej chwili
I ochrzcij każdego poszczególnego .
246
Ojcze, Boże, od tych małych dzieci  ja mam dwie córki i dwóch
synów w tym pomieszczeniu dzisiaj, Panie, dzieci. Panie, zeS
lij Moc
na nie. Inni mężczyx
ni i kobiety są tutaj z ich dziećmi; zeS
lij tę Moc w
tej chwili!
247
Matki siedzą tutaj, i ojcowie, być może, gdyby oni umierali dzisiaj,
oni musieliby przekroczyć Jordan samotnie. I, o Boże, kiedy oni
przyjdą do tego  przybliżają się do tego brzegu, kiedy mają oddać
ostatni oddech, zaS
wieci błyskawica i gniew Jahwe spadnie na to
grzeszne ciało, które urodziło się w grzechu, jak będą kwiczeć te
hamulce, a błyskawica będzie grzmieć i te wielkie hamulce& a te
niebezpieczne mielizny& O, Boże, niech zakotwiczą się w tej chwili
w Jezusie, żeby wiedzieli, gdy ten czas przyjdzie, że tam jest kotwica,
która trzyma i która przeprowadzi ich pomiędzy wszystkimi
niebezpiecznymi mieliznami. Ani błyskawica ani nic innego nie może
ich pogrążyć. Oni są bezpieczni w Jezusie. Spełnij to, Panie.
248
Okaż nam miłosierdzie. Wybacz nam nasze grzechy. Daruj tego,
Panie. Napełń nas Duchem R
więtym.
249
ObyS
my, Panie, nie zadowolili się tylko przyłączeniem się do
koS
cioła i próbowaniem być chrzeS
cijanami jakimS
własnym
wysiłkiem, w jakiS
sposób, czy próbą sfabrykowania czegoS
, mówiąc:
 Otóż, ja przyłączyłem się do koS
cioła i ludzie spodziewają się, że
będę chrzeS
cijaninem. I teraz nie wolno mi już więcej czynić tego i nie
wolno mi czynić tamtego, bo ja jestem chrzeS
cijaninem . O, Boże,
obyS
my się wydostali z tego stanu faryzeuszy; Boże, z tej zgrai
obłudników! O, Boże, pozwól Duchowi R
więtemu mówić to, co
MÓWIONE SŁOWO
40
miałem na myS
li, Panie. Ja nie mogę znalex
ć właS
ciwych słów, by to
wyrazić. My nie chcemy być samozwańczymi faryzeuszami.
250
Boże, napełnij nas BoskoS
cią. Napełnij nas Mocą i energią, aż
nasze dusze zapłoną, a On będzie naszą siłą. Naszym S
wiadectwem
będzie Bóg. Nasze słowa będą Jego Słowami. Diabły będą drżeć,
S
wiat będzie się trząsł i kołysał pod uderzeniem Tego, Panie. GdybyS

tylko mógł znalex
ć ludzi, którzy będą ochotni czekać na Pana!
 Ci, którzy oczekują na Pana, odnawiają swoje siły
Podnoszą się na skrzydłach jak orły
Biegną a nie są zmęczeni, chodzą a nie ustają.
O, naucz mnie, Panie, naucz mnie, Panie, czekać.
Naucz mnie czekać, kiedy serca płoną .
Wielkie przebudzenie, które rozchodzi się po kraju  mówią, że
mają tysiące i tysiące, i tak dalej, Panie: wielkie kwieciste sprawy.
 Pozwól mi upokorzyć moją pychę, wzywać Twego Imienia
Zachowaj moją wiarę odnowioną, niech patrzę na Ciebie
Pozwól mi być na tej ziemi takim
Jakim Ty chcesz mnie mieć, Panie .
251
ObyS
my poS
więcili nasze małe, kruche łódki, dzisiaj do południa,
tą małą kaplicę haniebnego ciała, o które tak bardzo zabiegamy 
chcemy pracować tyle i tyle dni i zapewnić mu wygodne miejsce,
żyjemy w pięknych domach i jex
dzimy w pięknych samochodach. I, o
Boże, potem skierujemy nasze oczy na to i odwracamy je od tego
wielkiego odkupienia. O, Boże, pozwól nam odłożyć na bok te błahe,
drobne sprawy, abyS
my wiedzieli, że zostawiamy je tutaj na ziemi.
Pozwól nam szukać tego Niebiańskiego skarbu  tego Ducha
R
więtego, tego prawdziwego R
wiadka Bożego.
252
Sukces nigdy nie S
wiadczy o Bogu. Duch R
więty S
wiadczy o Bogu.
Czy nasze denominacje rozrastają się, względnie nasz koS
ciół rozrasta
się, albo mamy wiele członków, względnie ubieramy się dobrze, czy
jex
dzimy w dobrych samochodach albo jemy dobry pokarm, jaka w
tym różnica? Musimy to wszystko zostawić. Na co byłoby to
przydatne mojej własnej matce niedawno, która zmagała się ze
S
miercią? I uS
wiadamiam sobie, Panie, że te sprawy nie mają żadnego
znaczenia.
253
Niechby nasze oczy były skierowane na Jezusa i na Ducha
R
więtego, i niech On przyjdzie do naszych serc i będzie S
wiadkiem.
ObyS
my byli Jego S
wiadkami, Panie. ObyS
my pozostali w takim
stanie, Ojcze, i składali o tym S
wiadectwo.
254
Dzisiaj do południa leży tutaj na kazalnicy garS
ć chusteczek,
które pochodzą od chorych i cierpiących. Boże, Ty, który dałeS
mi to
Poselstwo wczoraj, który mówiłeS
przez brata Higginbotham dzisiaj
R
WIADECTWO PRAWDZIWEGO R
WIADKA
41
rano i przepowiedziałeS
, że To przychodzi  niech Bóg, który
pokazuje wizje, przemówi!
255
Ja wyzywam każdego diabła i zajmuję tę górę wiarą! Kim ty jesteS

 wielka góro choroby, która chciałabyS
stać przed Panem? Patrz, ty
staniesz się równiną. Kim ty jesteS
, rzeko  czy morze S
mierci, które
chciałobyS
stanąć jak martwe przed Bogiem? Otwórz swoją drogę, my
idziemy na drugą stronę! Idziemy do obiecanego kraju.
256
Uzdrów każdego z tych, Panie. Uzdrów każdego, kto tutaj siedzi
obecnie, a jest chory.
257
Kim ty jesteS
, chorobo, co sobie myS
lisz, kim ty jesteS
? Szatanie,
co ty twierdzisz  kim w ogóle jesteS
? Każda pretensja, którą miałeS
,
została anulowana na Golgocie. Ty jesteS
blagą. Nie masz żadnych
praw. My sprzeciwiamy się tobie w Imieniu Jezusa Chrystusa, kiedy
Duch R
więty napełnia ciało. I niechaj Bóg, który prowadził mnie
poprzez moje życie, Bóg, który daje wizje i mówi Swoje Słowa, które
urzeczywistniają się, niech On wypędzi każdą chorobę z tych ludzi
dzisiaj do południa, w Imieniu Jezusa Chrystusa.
258
Ty powiedziałeS
:  Mów, a nie wątp, lecz wierz, że stanie się to, co
powiedziałeS
, a możesz otrzymać to, co powiedziałeS
 . Kto tego
dokonał? R
wiadek Boży powiedział To.
259
I ja S
wiadczę o tym dzisiaj do południa, że to Słowo jest
prawdziwe, szatanie, więc ty musisz odejS
ć.
260
Każdy człowiek tutaj może zostać uzdrowiony w tej chwili, Moc
Boża zstępuje na nich; uzdrów każdego z nich! Wiara, wiara  ta
prawdziwa wiara; nie tylko  spodziewam się , nie  dobre uczynki ,
lecz ten sam Bóg, który powiedział to Słowo, przypada na tych ludzi!
Napełnij ich wiarą. Napełnij ich Duchem R
więtym. Napełnij ich i
uczyń ich S
wiadkami, Panie, byS
my na tym rogu ulicy mogli być
twoimi S
wiadkami, i S
wiadczyć o tym, że Ty żyjesz: prawdziwy
R
wiadek.
261
Dzisiaj wieczorem przychodzimy do stołu Pańskiego, by wziąć te
cząstki, małe cząstki, które reprezentują to ciało naszego Pana
Jezusa, i abyS
my pili Jego Krew.
262
Boże, oczyS
ć nasze grzeszne serca. Ja proszę o mnie samego i o ten
zbór. My jesteS
my słabi, Panie. Nie jesteS
my godni. JesteS
my zborem,
który to wyznaje, że jeszcze nie doS
wiadczyliS
my tych rzeczy, których
żądaliS
my. Nie pozwoliliS
my jeszcze Duchowi R
więtemu przejąć nas
do Jego rąk i napełnić. JesteS
my grzeszni, i z tego powodu, Panie,
wątpimy, i boimy się& [Koniec nagrania  wyd.]