CARITAS IN VERITATE
1.Jakie dwie wielkie prawdy przekazuje nam papież Paweł VI w Encyklice Populorum
progressio?
­ caÅ‚y  , w caÅ‚ym swoim istnieniu i dziaÅ‚aniu, podczas gdy gÅ‚osi, celebruje i dziaÅ‚a
Kościół
w miłości,  .
pragnie promować integralny rozwój człowieka
­  we wszystkich jej wymiarach
autentyczny rozwój człowieka obejmuje całą osobę
2. Co dzieje się ze społeczeństwem, kiedy nie ma w nim prawdy, zaufania i miłości do
prawdy?
Bez prawdy, bez zaufania i miłości do prawdy, 
nie ma świadomości i odpowiedzialności
społecznej zachowania społeczne są dyktowane przez prywatne interesy i logikę władzy
, a  , co
prowadzi do podziałów w społeczeństwie
, a szczególnie w społeczeństwie na drodze globalizacji.
3. Wyjaśnij na czym polega zasada sprawiedliwości społecznej wspomniana w encyklice
Caritas in veritate?
Caritas in veritate zasada, na której opiera się nauka społeczna Kościoła~ zasada ta znajduje
to
praktyczny wyraz w kryteriach rządzących postępowaniem moralnym. Dwie zasady posiadają
szczególne znaczeniu, wynikające z zaangażowania na rzecz rozwoju w globalizującym się
społeczeństwie: są nimi sprawiedliwość i dobro wspólne.
Sprawiedliwość: każde społeczeństwo wypracowuje własny system sprawiedliwości. Miłość jest
większa od sprawiedliwości, ponieważ kochać to znaczy dawać, ofiarować coś mojego drugiemu~
ale nie ma nigdy miłości bez sprawiedliwości, która 
nakazuje, by dać drugiemu to, co jest jego, co
mu się należy dlatego, że istnieje i działa
. Nie mogę drugiemu dać czegoś od siebie, jeżeli mu nie
dam w pierwszym rzędzie tego, co mu się sprawiedliwie należy. (Z tym, że to, "co się należy",
jest pojmowane "społecznie", tzn. uwzględnia usytuowanie jednostek w szerszych relacjach
społecznych i wymogi porządku społecznego, realizującego się w dobru wspólnym). Kto kocha z
miłością bliz
niego, jest przede wszystkim sprawiedliwy wobec innych. Sprawiedliwość nie jest
obca miłości, nie jest drogą alternatywną albo paralelną w stosunku do miłości: 
sprawiedliwość
jest nieodłącznie związana z miłością, jej towarzyszy.
4. Podaj podstawowe rozumienie pojęcia  w
progressio  nauczaniu Pawła VI.
Temat tej encykliki czyli  oraz  pozostaje problemem otwartym, który obecny kryzys
postęp rozwój
ekonomiczno­finansowy uczyniÅ‚ jeszcze ostrzejszym i bardziej naglÄ…cym
5.

Wymień rodzaje sprawiedliwości, o których wspomina Papież.
­ sprawiedliwość spoÅ‚eczna,
­ sprawiedliwość wymienna,
­ sprawiedliwość rozdzielcza.
6. Czym staje się miłość oderwana od prawdy?
Sentymentalizmem.
7. W jakim kontekście Papież pisze o tym, że  nadrozwój powoduje  niedorozwój . Jak
rozumieć to zdanie?
Są dwie możliwości odpowiedzi:
1.  W sferach najbardziej ubogich niektóre grupy cieszą się pewnego rodzaju rozrzutnym i
konsumpcyjnym nadrozwojem, w sposób nie do przyjęcia kontrastującym z trwałymi
sytuacjami nieludzkiej nÄ™dzy. Nadal trwa «skandal niewiarygodnych nierównoÅ›ci. (& )
Trzeba jednak podkreślić, że nie wystarczy postęp jedynie ekonomiczny i techniczny.
Potrzebne jest, aby rozwój był przede wszystkim prawdziwy i integralny. Wyjście z
zacofania ekonomicznego, samo w sobie pozytywne, nie rozwiązuje złożonej
problematyki promocji człowieka ani dla krajów uczestniczących w tym procesie, ani dla
krajów już rozwiniętych ekonomicznie, ani dla krajów pozostających ubogimi, które
oprócz dawnych form wyzysku mogą doświadczać negatywnych konsekwencji, jakich
z
ródłem jest wzrost naznaczony deformacjami i brakiem równowagi.
2. Konkretne zdanie zawierające w sobie oba wyróżnione wyrazy napisane jest w kontekście
terroryzmu, fundamentalizmu religijnego oraz ateizmu praktycznego. Poniżej cytat, który
zawiera w sobie tylko ostatnią z opcji:  Kiedy państwo promuje, naucza lub wprost
narzuca pewne formy ateizmu praktycznego, pozbawia swoich obywateli siły moralnej i
duchowej, niezbędnej do zaangażowania się w integralny rozwój ludzki i przeszkadza im
postępować naprzód z nowym dynamizmem w swoim zaangażowaniu w bardziej
wielkodusznÄ… ludzkÄ… odpowiedz
na miłość Bożą. Zdarza się, że kraje ekonomicznie
rozwinięte lub znajdujące się na drodze rozwoju, eksportują do krajów ubogich, w
kontekście ich stosunków kulturalnych, handlowych i politycznych, tę zawężoną wizję
osoby i jej przeznaczenia. To szkoda, którą autentycznemu rozwojowi wyrządza
«nadrozwój, gdy towarzyszy mu «niedorozwój moralny.