Niedomykalność zastawki dwudzielnej










Wypadanie płatka zastawki dwudzielnej
Szmery skurczowe w okolicy zastawki dwudzielnej (koniuszek serca)
 









Dwupłatkowa zastawka dwudzielna oddziela lewy przedsionek i lewą komorę. U większości osób oba płatki mają mniej więcej równą długość, a po ich zamknięciu nie dochodzi do znaczącego przepływu wstecznego ani nieprawidłowego ruchu płatków. U osób z wypadaniem zachodzi zwiększone odkładanie tkanki łącznej i (lub) mukopolisacharydów w jednym lub obydwu płatkach, co powoduje nieprawidłowe dopasowanie i (lub) odgięcie płatków podczas skurczu komór. Może to powodować powstawanie dodatkowych tonów skurczowych, w tym klików lub niedomykalności zastawki dwudzielnej oraz kombinacji tych zjawisk o różnym nasileniu.


Dotyczy od 2% do 6% populacji.


W niektórych przypadkach pacjenci mogą cierpieć na inne wady rozwojowe zastawek, zaburzenia autonomicznego układu nerwowego, bóle w klatce piersiowej, tendencje do przedsionkowych lub komorowych zaburzeń rytmu i migrenowe bóle głowy. Ten zestaw objawów nazywa się "zespołem wypadania płatka zastawki dwudzielnej".


U wielu pacjentów cierpiących na to schorzenie nasilenie objawów może ulec zmniejszeniu po podaniu beta-blokerów.