Zakład Teorii Sportu
Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie
Sport - jest to świadoma, dobrowolna działalność
człowieka podejmowana głownie dla zaspokojenia
potrzeby zabawy, popisu, walki, a także
wewnętrznego doskonalenia się w drodze
systematycznego rozwoju cech fizycznych,
umysłowych i wolicjonalnych [H. Sozański, 1998].
Sport a uwarunkowania
Sport a uwarunkowania
sprawności fizycznej
sprawności fizycznej
Rozwój osobniczy (ontogeneza)  jest to
w wybranych fazach ontogenezy szereg kolejnych i nieodwracalnych procesów
w wybranych fazach ontogenezy
kształtotwórczych i fizjologicznych, jakie
zachodzą od momentu zapłodnienia komórki
jajowej do śmierci osobnika [J. Charzewski, 1999].
dr Marcin Siewierski
Rozwój motoryczny
(młodszy wiek szkolny 8-12 lat)
Charakterystyka rozwoju
system klasowo-lekcyjny ogranicza aktywność dzieci;
motorycznego w wybranych
przewaga procesów pobudzania nad hamowaniem
(nieumiejętność koncentracji);
fazach ontogenezy
szybkie tempo doskonalenia precyzji ruchów rąk;
ok. 9-10 roku życia rośnie zdolność koncentracji 
ruchy stają się oszczędne, dokładne i bez przyruchów;
dalszy rozwój ruchów lokomocyjnych (opanowanie
biegu, zróżnicowanie rzutów, znaczne wzbogacenie
wachlarza innych czynności)
Rozwój motoryczny
Rozwój motoryczny
(młodszy wiek szkolny 8-12 lat)
(młodszy wiek szkolny 8-12 lat)
odwaga, duża aktywność, rosnąca zdolność do
postępuje intelektualizacja czynności (wzrost
odbioru informacji;
zainteresowania efektami, chęć współzawodnictwa,
niezwykła łatwość uczenia się ruchów (nawet
zadowolenie z udanych ćwiczeń)
skomplikowanych) - pożądane rozpoczęcie nauki
rozpoczyna się etap dziecka doskonałego (złoty
ruchów;
wiek motoryczności)  trwa do rozpoczęcia skoku
podatność na wzorce powoduje wybór czynności
pokwitaniowego wysokości ciała (10-11 rok życia
lubianych (konkurencji i dyscyplin sport.)
dziew.; 12-13 rok życia chłop.)  największe
dynamiczny rozwój zdolności motorycznych (siły
przyrosty szybkości, wytrzymałości, zwinności,
względnej, zdolności maks. pochłaniania tlenu,
może się obniżać poziom gibkości.
max. tętno wysiłkowe, maksymalna moc
anaerobowa  zwłaszcza u dziewcząt)
Rozwój motoryczny Rozwój motoryczny
(okres pokwitania 12-15 lat) (okres pokwitania 12-15 lat)
obniżenie poziomu zdolności motorycznych -
skok pokwitaniowy wysokości ciała (10-12 rok
szczególnie u dziewcząt (u trenujących nie
życia dziewczęta i 12-14 rok życia chłopcy);
obserwuje się takich zmian), u chłopców tylko
skok pokwitaniowy masy ciała i masy tłuszczu ,
obniżenie wydolności aerobowej;
szczególnie u dziewcząt (po ok. 2 latach od skoku
powiększenie dymorfizmu płciowego w zakresie
wysokości ciała);
wszystkich zdolności motorycznych;
zachwianie równowagi w procesach pobudzania
ruchy stają się niezręczne, brak im harmonii,
i hamowania;
mniejsza dokładność i rytm;
zmniejszenie motywacji i zainteresowań ruchem;
zmniejszenie zdolności uczenia się ruchów.
Rozwój motoryczny
Rozwój motoryczny
(okres pokwitania 12-15 lat)
(okres młodzieńczy 16-18 lat)
ociężałość i apatia ruchowa - ujawniają się w działaniach:
powrót do równowagi i ukształtowanie się motoryczności
- w trudnych ruchach acyklicznych (ćwiczenia pełnej, zrównoważonej, z dużym bogactwem ruchów
i wysokim poziomem zdolności motorycznych
gimnastyczne na przyrządach)
- w ruchach kombinowanych i przy uczeniu się nowych jeszcze większy dymorfizm płciowy sprawności fizycznej
(rozwój chłopców i regres u dziewcząt)
ruchów
- w postawie ciała podczas wykonywania ruchów oraz w budowie ciała (szerokość bioder i długość kończyn dolnych
w przyruchach
w stosunku do tułowia, większa masa tłuszczu, słabsza
- w ruchach wymagających wyjątkowej dokładności konstrukcja stawów
i precyzji
inne funkcje życiowe i obyczajowe,
UWAGA:
różnice psychiczne, inny rytm biologiczny
Wspomniane zaburzenia są przejściowe, bardziej natury
kobiety przewyższają mężczyzn w zakresie: precyzji ruchów,
jakościowej  pod względem ilościowym dalszy (choć
zachowania równowagi, gibkości
wolniejszy) rozwój poziomu predyspozycji koordynacyjnych.
Okresy sensytywne
Wskazówka metodyczna
są to okresy zwiększonej (maksymalnej,
optymalnej) podatności na bodz
ce środowiskowe, Najskuteczniejszym sposobem postępowania
w tym trening; mającego na celu podnoszenie poziomu cech
motorycznych jest działanie zgodne z naturalnym
kierunkiem i rytmem rozwoju osobniczego.
przypadają one na fazy przyspieszonego rozwoju
danej cechy stanowiące naturalne (biologiczne)
podłoże efektywniejszej stymulacji
Trening ogólnorozwojowy
Wczesna specjalizacja to dążenie do możliwie
a wczesna specjalizacja
najwcześniejszego przygotowania organizmu do
specyficznych wymogów wąskiej specjalizacji
ruchowej i funkcjonalnej. Dotychczasowe
Mówiąc o zasadach treningu dzieci i młodzieży
doświadczenia nauki i praktyki kwestionują
używa się najczęściej dwóch pojęć:
celowość takiego podejścia. Umożliwia ono
wprawdzie szybki wzrost wyników, lecz
wczesna specjalizacja
wysycenie treningu środkami specjalnymi,
oraz trening ogólnorozwojowy.
o dużej objętości i wysokiej skali intensywności,
prowadzi na ogół do przedwczesnej eksploatacji
młodego organizmu.
Trening ogólnorozwojowy - jego celem jest równomierny
rozwój cech i dyspozycji stanowiących fundament pod przyszłą
KONKLUZJA
KONKLUZJA
specjalizację.
Również takie podejście nie znalazło potwierdzenia w nauce
i praktyce treningu. Chroniąc przed zbytnią eksploatacją
organizmu, nie precyzuje bowiem to rozwiązanie ani celu, ani Zatem trening przebiegający w latach intensywnego
formuły rozwiązań metodycznych zadowalających z punktu
naturalnego rozwoju winien być skierowany na
widzenia nowoczesnego systemu treningu. Trening
rozbudowę potencjału ruchowego i wszechstronne
ogólnorozwojowy też może zakłócać rozwój poprzez
doskonalenie funkcji oraz nabywanie różnorodnych
niesprecyzowane oddziaływanie bodz
cotwórcze, kierowane
umiejętności ruchowych.
z uwzględnieniem prawidłowości  w ogóle", a bez różnicowania
z uwagi na specyfikę rozwoju poszczególnych cech czy
umiejętności.
Po tym okresie (na etapie treningu ukierunkowanego)
Prawidłowe rozwiązania treningowe muszą być oparte na prawach
można wprowadzać zadania o charakterze specjalnym.
rozwoju biologicznego młodego organizmu, w szczególności zaś
rozwoju wydolności i sprawności fizycznej, co wynika z
całokształtu zjawisk wzrastania, dojrzewania i różnicowania
ustroju.