Wiosłowanie sztangą


Główne mięśnie biorące udział w ćwiczeniu: ogółem mięśnie pleców
Mięśnie pomocnicze: czworoboczny część środkowa, czworoboczny część dolna, równoległoboczny, najszerszy
grzbietu, obły większy, naramienny akton tylny, podgrzebieniowy, obły mniejszy, piersiowy większy, ramienny,
ramienno-promieniowy
Stabilizatory: dwugłowy ramienia, długa głowa tricepsu, prostowniki grzbietu, kulszowo - goleniowe,
przywodziciel wielki, pośladkowy wielki



Wykonanie: Podejdź do sztangi i rozstaw stopy na szerokość barków. Pochyl tułów zachowując naturalną krzywiznę
kręgosłupa, a następnie złap gryf na szerokości barków (więcej w uwagach) nachwytem bądź podchwytem (więcej w
uwagach). Weź wdech, patrz przed siebie i rozpocznij ruch wiosłowania. W momencie dotknięcia gryfem brzucha lub
klatki (więcej w uwagach) zrób wydech i zacznij powoli opuszczać sztangę, aż do momentu pełnego rozciągnięcia
mięśni.

Uwagi: Wiosłowanie sztangą jest jednym z najbardziej podstawowych złożonych ćwiczeń stosowanym w rozwoju mięśni
pleców. Dzięki możliwości oddziaływania na różne obszary mięśni pleców poprzez zmianę m.in. szerokości uchwytu,
sposobu uchwytu itd. jest ćwiczeniem bardzo wszechstronnym. Można je wykonywać również sztangą łamaną, która
zmniejsza naprężenia w nadgarstkach. Podczas jego wykonywania kluczową sprawą jest unikanie okrągłych pleców
czyli tzw. kociego grzbietu. Wiosłowanie powinno być robione głównie przez odpowiedni ruch barków i łopatek,
a zgięcie przedramion powinno być tylko wykończeniem ruchu (ćwiczenia), dzięki czemu unika się zbyt dużej pracy
ramion w stosunku do pleców.

Nachwyt czy podchwyt? Łapiąc sztangę nachwytem angażuje się bardziej mięsień równoległoboczny i dolną część
mięśnia czworobocznego, a podczas ćwiczenia łokcie prowadzi się szeroko. Łapiąc sztangę podchwytem bardziej
angażuje się biceps (co może być niekorzystne przy dużych ciężarach) i górną część mięśnia czworobocznego,
zaś łokcie prowadzi się bliżej tułowia. W podchwycie można ćwiczyć ze sztangą łamaną.

Szerokość ustawienia dłoni: Łapiąc sztangę szerzej niż szerokość barków mocniej angażuje się zewnętrzną część
pleców (mięsień najszerszy grzbietu, obły większy, obły mniejszy i podgrzebieniowy), zaś łapiąc sztangę wężej,
bardziej angażuje się środkowe części pleców (mięsień czworoboczny i równoległoboczny).

Do brzucha czy do klatki? Wykonując wiosłowanie do klatki mocniej angażuje się górną cześć pleców - mięśnie
czworoboczne grzbietu, obłe większe, obłe mniejsze i tylne aktony mięśni naramiennych, zaś
wiosłowanie wykonywane do brzucha mocniej angażuje dolne obszary mięśni pleców.

Kąt nachylenia tułowia: Im mniej pochylony tułów (wyższa pozycja), tym bardziej angażuje się wyższe partie
mięśnia czworobocznego i górną część pleców. Im tułów bardziej pochylony (niższa pozycja), tym mocniej pracują
niższe partie mięśnia czworobocznego i dolna część pleców oraz prostowniki.

Wyszukiwarka