RAJ NAJMAODSZYCH Jestem nauczycielką nauczania zintegrowanego w Szkole Podstawowej w Tomaszowie Bolesławieckim w woj. dolnośląs- kim. Na łamach Waszego czasopisma chciałam przedstawić scenariusz powitania wiosny, który zawiera w sobie troskę o środowisko. Problemy ekologii są bardzo dobrze znane uczniom szkoły, w której pracuję. Dzieci na co dzień spotykają się z degradacją śro- dowiska, w którym żyją. W związku z tym edukacja ekologiczna jest stałym elementem nauczania i wychowania, nie tylko w szkole, ale i w domu. Wprowadzana jest od najmłodszych lat, bo przecież jest to okres największej ciekawości i wrażliwości dzieci na otaczającą przyrodę. To wtedy kształtują się praktyczne postawy i zachowania zmierzające do ochrony środowiska. Aby tak było, wzbogacam program nauczania klas I-III problemami ekologicznymi, wykorzystując własną wiedzę, pomys- łowość oraz twórczą postawę dzieci, z którymi pracuję. Oprócz ciekawych zajęć organizuję przedstawienia, które pozwalają ukształtować właściwe postawy i zrozumieć prawa rządzące przyrodą. Wykorzystując zamiłowanie dzieci do bajek, ułożyłam program pt. To wiosna, wiosna na świecie. Mam nadzieję, że inni nauczyciele zechcą z niego skorzystać. Anna Dzierżyć Postaci: narrator, wiewiórka, kras- Krasnal I: (mruczy senny) Miś: nale, miś, Baba Jaga, Królowa Śniegu, Ależ gdzie tam, gdzież tam... To ja, niedzwiadek z leśnego podwór- Mag, Czerwony Kapturek, Małgorzat- (Znika w głębi dziupli i słychać pochra- ka. Mama prosi, żeby pan przyszedł w ka, Jaś, Kopciuszek, Wiosna, dzieci pywanie. Wiewiórka wybiega. Wchodzi ważnym interesie do naszej gawry w baj- -ptaki. miś, puka łapką) kowym lesie. Rekwizyty: fartuch, kwiaty sztuczne Miś: Krasnal II: - zawilce, koszyki wiklinowe, dwa kije, Stuk! Puk! Stuk! Puk! Owszem, owszem, przyjść przyjdę, ale kukła Marzanny. (Drugi krasnal woła z dziupli, trochę nie inaczej, póki się z wiosną nie zobaczę. Dekoracja: makieta sosny z dziuplą, zagniewany.) Nie będę przy byle pogodzie nóg nadwe- domek-chatka, namalowana rzeka. Krasnal II: rężał - taka moja zasada. Przyjdz kiedy A kto tam? indziej, trudna rada. WIOSNA NA Narrator: Spały sobie krasnale całą zimę długą, znużone wielce, w swojej dziupli po wie- wiórce na mchowej pościeli. Nóżki w czer- wonych bamboszach podwinęły pod siebie i czekały, aż słonko wiosenne na dobre się rozzłoci na niebie. Aż nagle któregoś dnia w południe ktoś im sen przerywa. (Narrator wychodzi. Wbiega wiewiór- ka, stuka łapką w sosnę, w której miesz- kają krasnale.) Wiewiórka: Stuk, puk! Stuk, puk! Krasnal 1: Kto tam? Wiewiórka: To ja, wiewiórki córka z leśnego pod- wórka. Moja mama nie miała czasu przyjść sama, więc mnie przysłała do pana krasnala, żeby pan przyszedł do mamy w ważnym interesie. Mieszkamy opodal, w bajkowym lesie. Krasnal I: (wychylając się z dziupli) Owszem, pójdę, ale nie inaczej, póki się z wiosną nie zobaczę. Nie będę się przy byle RYS. PATRYK PCZEK, SP PIOTRKOWICZKI pogodzie spieszył. Taka już moja zasada. KONKURS MOJA ZIEMIA - MÓJ ŚWIAT 2004 Przyjdz kiedy indziej, trudna sprawa. Wiewiórka: (zatroskana) Ależ proszę pana, przecież już pąki widać na głogu i na suchej trawce słońce cudnie świeci, a baśniowe dzieci szukają bazi nad rzeką. Już wiosna niedaleko. 40 LIPIEC-SIERPIEC 2005 NR 7-8 (144-145) EKOLOGICZNY PAPIER