Jedyne zmiany jakie zrobiłem w tym tekście , to częściowe przywróceniePolskich czcionek i konwersja z TXT na HTMLJeśli autorzy mają jakieś zastrzeżenia co do publikacjiP roszę o kontakt .Adres na stronie głównej Autorstwo BIEDROL i LESTAT WIEDZMIN GERALT STRIKES BACK Geralt stanął u wrót małego grodku tulącego się do podnóża góry, jak szczenię do suki. ściekły, bo głodny i nieumyty, a białe włosy zaczęły pokrywać się łupieżem, kopnął obuta w glana stopa w zamknięte odrzwia.- Qrffffaaaa, otwierać natychmiast!!!! Jam Geralt Wiedźmin!!!Wrota drgnęły i zaczęły się powoli rozsuwać. Zaleciało łajnem i spalenizna, w szparze ukazał się obśliniony i ujadający pysk wychudłego psa, zaraz po nim, trochę wyżej wyjrzała twarz, trochę tylko mniej obśliniona ale nie mniej wystraszona i wychudła.Wszelki duch...wiedźmin...- wybełkotała twarz, ta wyżej.- A kogo się spodziewaliście? Ducha? Noc się zbliża, zjeść cos chcę i napić czego, kawałek dachu nad głowa, to wszystko czego mi trzeba, zapłacę. - Prosimy, prosimy ... po wójta nynie skoczę, prosimy... Wrota rozwarły się szerzej, pies zniknął zmieciony silnym zamachem gołej stopy. Smród spalenizny nasilił się.- Pożar jakiś mięliście?Pytanie pozostało bez odpowiedzi, kmiot już pędził do jedynej w grodzie chaty o murowanych ścianach.Wiedźmin trochę nerwowo rozejrzał się dookoła.Shit, znowu mnie autor pakuje w jakieś gówno - zamruczał pod nosem. Medalion na jego piersi wyda l słaby pisk aprobaty. Tymczasem od strony chałupy podążał już w kierunku Geralta wójt Znikeron kłaniając mu się w pas już z daleka. Witajcie mości panie, witajcie, ran waszych, tfu..., stop waszych nie godzien całować, czegoż szukacie w naszych niskich progach? - płaszczył się Znikeron.- Żreć! - krotko i po żołniersku wyraził swoje pragnienia wiedźmin.- Natychmiast! - raźno odpowiedział wójt, klasnął w dłonie i przed Geraltem pojawił się Stolik, Który Sam Się Nakrył.Przez moment patrzyli na niego w milczeniu, wiedzmin z dezaprobata, wójt z panika w oczach.- Wrrrrroc! - warknął Geralt - To nie ta bajka, a poza tym on się miał nakryć żarciem, a nie kopytami!- Wybaczcie miłościwy panie, wczoraj kto inny o mnie pisał, wszystko mi się pieprzy, zapraszam do siebie na wieczerze - zaczął się tłumaczyć główny kmiotek.- Dobra, dobra, no to idziemy, ale powiedzcie co tu tak śmierdzi, co?Wójt szybko odwrócił oczy.- Nie ma to tamto ze boi, przed wami, wiedzminie t o się nic nie ukryje. Wzdechnal wójt, a zapach jego "wzdecha" już nasunął Geraltowi pewna myśl.- Ten dym i "bardaszany cap" to tylko kamuflaż? - z uśmiechem rzucił Geralt.- Jaki tam "karmuflasz", Panie - rzucił wójt - było tak, zima idzie, mróz ścisk a, ze koty pierdzą, trochę zajzajeru trza było nagotować. A to żeby plecy natrzeć, a to na syfy na mordach..., no wiecie jak jest, światowy z was człek. Opowieść przerwał niecodzienny widok. Z pomiędzy chat dwóch chłopów wyciągnęło za ręce wyrywająca się dziewuchę. Na widok wójta i obcego naraz ja puścili i pogwizdując z rękami splecionymi na plecach i wzrokiem utkwionym w nieobecne na niebie ptaki odeszli pomiędzy chałupy.Dziewka podbiegła do wójta i poczęła wrzeszczeć.- Wójcie, wójcie, znowu rury zapchało! Szybko!!!Chwile potem rozległ się potężny huk BUUUUUMMMMMMM!!!!!- No tak...- pokiwał głowa posmutniały jeszcze bardziej wójt kolejny kibel poszedł w eter... kolejne balony zacieru poszły się je...zuuuu! Jak my ta zimę przetrzymiem?! - lamentował Znikeron.- A wszystko przez te ślamdziungwy, panie wiedzminie, uwziuny się na nas!No tak, znowu... - pomyślał Geralt - niech ja kiedy dorwę tych maniaków co to z n udów wymyślają te historie a w dodatku ślamdziungwy! Co to qrna jest?!?! Zaklął szpetnie pod nosem i sięgnął do swojego wiedzminskiego pleczaczka ze skaju, z którego wydobył specjalna, numerowana, 12-tomowa edycje dzieła "Potwory Dla Opornych", nosząca ślady częstego używania. Troszkę czasu zabrało mu znalezienie tomu zawierającego potwory na ś (zawsze miął kłopoty z ś,ć,ż,ł,ą,ę,ó ponieważ książka była napisana w ISO8859-2, a on dekodował z definicji w Starej Mowie), ale już za chwile wodził paluchem po właś ciwych wersach. "ślamdziungwy - (w Starej Mowie - ślamdziungwy) - a bo my wiemy co to jest, sam se sprawdź!!!"- Taaaa, to by było na tyle jeśli chodzi o źródła - westchnął wiedzmin.Tymczasem wójt Znikeron wpatrywał się tępo w książkę trzymana prze z Geralta.- Ccccco ttto? - wyjąkał.- To? Książka - padła odpowiedz.- Książka?!?! Ależ panie! Słyszałem o książkach, ale mam w chałupiekompika ze stałym podpięciem do sieci. Tam wszystko znajdziecie!- Eeee, nie wierze w te wynalazki - sceptycznie odniósł się do błogosławieństwa internetu wiedzmin - Dobra! Co proponujecie za pozbycie się ślamdziungwy, cokolwiek by to nie było?- No to chodźmy obgadać sprawę przy wieczerzy - rzekł Znikeron, szerokim gestem zapraszając wiedzmin do chaty i lekkim kopnięciem odpychając dziewkę, która próbowała wleźć do wnętrza razem z nimi.W chacie wójta tez "jechało" jak gnomowi z pępka ale cap ten łamał się z bardziej przyjaznym aromatem podgardla wędzonego z syropem klonowym na papryce kandyzowanej.- Ot, kuchnia regionalna, no to dawajcie wójcie te michę. A zasmażki dajcie z bita śmietaną dużo!Geralt rozsiadł się za lawa i katem oka zauważył ruch, właściwie tylko ruchu cień, a właściwie to chyba nic nie widział tylko z głodu postaci e z kreskówek mu przed oczami łatały, pomiędzy czarnymi plamkami, zręcznie je omijając.- Nie, tam cos jest - pomyślał - może to ta slamdziungwa co to wężownice od bimbrowni zapycha, zaraz się przekonamy...Szybki rzutem ciała znalazł się w rogu izby, ale po chwili zorientowal się, ze to nie ten róg, wiec tygryskiem przeskoczył pod przeciwległy.- Ech, starzeje się... - pomyślał i zamknął na oślep dłonie na tym czymś chowającym się w cieniu.- Pomalujcie Panie!!! Nie bijcie! Wytłumaczcie!!! L a boga! Matulu, Tatulku ! Wiedzmuch mnie ucapiiiiiillll!!!!Wrzask zmroził Geraltowi krew w żyłach - Zamknij ryja! Kiego się drzesz?! Krzywdy ci nie zrobię, wychodź z kata !Najpierw z ciemności pokazała się twarzyczka, chyba dziecięca ale to należało raczej do domysłów zważywszy na plątaninę kłaków i gruba warstwa brudu, sadzy i (chyba) resztek owsianki.- Jam wójtowy syn, Misiomor ... - z drżeniem wyszeptała twarzyczka - a wy jesteście wiedzmuch co dzieci porywa i je potworzy?- Kto ci taki ch pierdol naopowiadał? Czy ja wyglądam na potwora? Powiedz mi lepiej, smarku, co tu u was się dzieje? ... I mordę wytrzyj bo narazi tylko z imienia wnośże żeś chłopcem.- SLAMDZINGWY Panie, nas opadły, Burka mi zeżarły, tatulkowi ynteresa psowa ja a matuli pachnidła wypijają. Kowalową pono wydydkaly, hi hi hi, i wygódki nam wybuchlyyyyy - jednym tchem wyrecytował smarkacz i adekwatnie do swego wieku i pochodzenia zakończył wypowiedz taaaaaakim pociągnięciem nosa ze chyba jednocześnie pięt y sobie odszlamil...- No dobra - mruknął wiedzmin - cho no teraz do stołu.- Gdzie! Do stołu?!?! On juze jadł w tym tygodniu, wystarczy! - zawarczał Znikeron.Wieczerza przebiegła spokojnie, aczkolwiek Geralt musiał momentami korzystać ze swoich wiedzminskich zdolności aby złapać kawałki mięsa chyżo spieprzające z talerza. Po kolacji wójt wskazał Geraltowi jego izbę i wiedzmin uwalił się na spoczynek.- Jeszcze tylko papierosek przed snem - westchnął błogo - a jutro z rana wezmę się za te ślamdziungwy.Wiedzmin właśnie zaczynał śnic cyfry jakie wypadną w najbliższym losowaniu CML-u (Cesarski Monopol Loteryjny), kiedy poczuł, ze ktoś mu się gramoli to wyra.- Kto tu? Co tu? - wrzasnął - wyciągając spod poduszki miecz, d wa sztylety i UZI.- A cichojcie, to ja, wójtowa - dobiegł go szept.- A wy tu czego?- U nas taki zwyczaj - łgała baba - gościowi oferuje się wszystko co gospodarz ma w domu, jak u tych..., nooo... Seksimosow.- To czego mam być cicho?- A bo małżonek jakiś nieprzekonany do tego zwyczaju - gadała kobieta majstrując Geraltowi przy rozporku.- Zara, zara - wiedzmin westchnął i odsunął wójtowa od siebie - nic z tego nie będzie.- Dlaczego? Co wy panie, jakiś nie teges?- Teges, teges, ale wi dzicie... ja... mm.. ja.. eee... tylko z czarodziejkami mogę. - Tylko?!??!- No tak, taka dola. Słyszeliście, żeby kiedy wiedzmin się zabawiał z jakąś prosta kobieta z ludu? Nie? No właśnie. I to nie dlatego, ze nie chce, tylko konstrukcja taka. Nie ma magii, nie stoi! No chyba żeby jakiś miły chłopaczek - rozmarzył się nieoczekiwanie wiedzmin.- Bez magii nie da rady, mówicie? - zmartwiła się kobiecina - ale ja podobno wręcz magicznie robię laskę.- A co mi po waszej lasce - zdenerwował się Geralt - laskawczyni się znalazła!!! - zaburczał.- Laskę, nie l(/)aske robię magicznie!!!! Rozumiecie co się do was mówi??? Laskę!! - dla odmiany wkurzyła się wójtowa.-Hmmm.. no dobra, spróbujemy - zgodził się l(/)askawie wiedzmin.He, he, nic z te go zboczeńcy.......Geralt obudził się o świcie. Z niesmakiem wspomniał wydarzenia ostatniej nocy i po raz n-ty przeklął swoje wiedzminskie pochodzenie.- Żeby normalny wiedzmin nie mógł z gola baba w win... łóżku...... - zaszlochał bezgłośnie, ale zaraz przerwał bo to co pomyślał wydało mu się skądś znajome. Chwile szukał źródła w pamięci, ale w końcu to olał.- Dobra, idę wytłuc te ślamdziungwy, przynajmniej w tym jestem niezły - pocieszył się i zaczął przygotowywać się do walki. Umył i uczesał włosy, podcieniował sobie oczy, pociągnął pomadka po ustach i umalował paznokcie.- Jestem ready!!!! - gromko zakrzyknął wychodząc z chaty na podwórze i malowniczo wypieprzył się prosto w wielka kałuże zaraz za progiem.
* * *- Dzizus, mój łeb... - szept dobiegał jakby z oddali, poprzez szara mgiełkę oparów Burbozura, najmocniejszego gatunku krasnoludzkiego piwa. Spod sterty kapot i waciaków ktoś zaintonował:Jontek się wypreeeeeezyl !gumka mu strzeliiiiila !gacie mu opaaaaaaadly !niczego tam niiiii ma !...- Laskier ! Jak Cię zara łunę to się glutem owiniesz ! Zamknij się ! Sterta odzieży się poruszyła. Niczym ślimak z muszli wypełzł Laskier, wokalista ludowej kapeli " Szaza und Przeraża Bend", aktualnie na urlopie, to znaczy przymusowym urlopie, a raczej w trakcie ucieczki przed innymi członkami grupy. Cóż, dobrym charakterem się cechował i nikomu nie potrafił odmówić, tym bardziej pięknej Mariannie "co lubi w wan nie", przodownicy pracy Kolka Ladacznic Miejskich...i cala wspólna kiesa poszła się je... jeszcze do tego wrócimy. - Ech, wy leszcze barowe - odrzekł Laskier, przeciągając się w akompaniamencie trzasku stawów i eksplozji gazów. - I to ma być wesele? Piąta rano a tu wszystko leży zdedowane jak po jakim pomorze. Hańba to dla mnie śpiewać na takich weselach, mi, któremu królowie i książęta ucha nadstawiali. No, ale lubię Was i docencie to. Trza mi zapłatę odebrać i w drogę ruszać. Gdzie jest gosp odarz ?- Jaka zapłatę ?! - odezwał się gospodarz, czyli ojciec pana młodego - chyba żeście się, bardzie, przez ścianę z głupim macali. Umawialiśmy się na 100 dudlikow, a przeżarliście i przechlaliście ze 300 albo i lepiej. O nadwyrężonej opinii dru hny i jej matki nie wspomnę!- No dobra, spoko, jakoś się dogadamy. Kopsnijcie pięćdziesiątkę i będziemy kwita, och, za dobry jestem, tak dąć się wykorzystywać ...- O wykorzystywaniu to mi lepiej nic nie wspominajcie. Bo mi o wykorzystywaniu okazji i gwałcie na nieletnim to mój młodszy syn cos napominał, alem do szkol nie chodził i ni kuta go nie rozumiem, ale minę miął nietęga, okrakiem chodził i ze strachem za tobą wypatrywał.- Eeee...no to milo było, szacuneczek, co złego to nie ja, Hvala li epa i bywajcie. Nim gospodarz zdążył jeszcze wspomnieć o swojej kozie co od rana na widok każdego człowieka w czerwonych rajstopach na dupę siada, Laskier był już na trakcie. Jeszcze tylko przez chwile przez zarośla, drzewa i tumany traktowego pyłu, oczy ojca pana młodego wyławiały mignięcia czerwieni Lasierowych rajstop.* * *Gromadka wiejskich dzieci grających w scrable w pobliżu chaty wójta, na widok wiedzmin lądującego w kałuży zawyła beztroskim śmiechem. - Ja wam dam podsmiechujki - omyślał wściekle Geralt gramoląc się z błota.Wyciągnął UZI i pociągnął krotka seria po bachorach. Ku jego satysfakcji śmiech ucichł na dobre.- O żesz w mordę.... - krzywił się Geralt ścierając błoto z twarzy - cały makijaż poszedł się zajączkowac, jak ja się ludziom na oczy pokaże.Pozbierał się w końcu jednak jakoś do kupy i poszedł w kierunku najbliższej studzienki kanalizacyjnej, cwane kombinując, ze ta droga najłatwiej dotrze do legowiska ślamdziungwy. Już po chwili odsuwał właz i powoli, nieufnie opuści się w półmrok kanału.Jest tu kto? - zawołał na próbę, głownie dlatego, ze nic innego mu do głowy nie przychodziło. Postąpił naprzód, wodząc lufa pistoletu m aszynowego po oślizgłych ścianach. Nie podobali mu się to miejsce. Oj nie. Przed oczyma stanęła mu piwnica w rodzinnym domu w Indiana, gdzie ojczym zamykał go za karę, kiedy łapał go na oglądaniu pornograficznych drzeworytów. Cos zabulgotało w płytkiej cieczy przez która stąpał. Drgnął, po plecach przebiegł mu dreszcz niczym stado prusaków o drugiej rano przez podłogę kuchni w akademiku. Szybko przeleciał w myślach dostępne uzbrojenie. Miecz świetlny, kusza, dwa Stingery i samobieżne działko p rzeciwlotnicze Szylka". Nieeeee, zdecydował, ze chwilowo zostanie przy małym i poręcznym UZI. Nagle medalion na jego piersi drgnął i zagadał Spierdalaj. - Co?- No spierdalaj z tego miejsca łosiu, bo stoisz pod wójtowym kiblem i Znikeron ci zar az zasra na te białe pióra - z lekkim zniecierpliwieniem wyskrzeczal medalion.Dramatyczny skok Geralt wykonał w ostatniej chwili.- Ufff, blisko było....Posunął się jeszcze parę metrów do przodu.* * *Tam na poooolu kole stogaDziewczę seeee urągaZara mila cię pocieeeeeszePrzy pomocy drąga!A jak skrzyyyyykniesz koleżankiZ ichnimi matkaaaamiTo urzoooooondzim widowiskoGrupenseks z fotkami!- Co jest ? Co za cholera ?!Balladę rzewno-drastyczna przerwała Laskierowi zjawa wyłaniająca się z pobliskich krzaków. A zjawa to była iście zjadliwa, na wpół przezroczysta, sunąca stopę nad powierzchnia traktu.- Laskier, trzymaj się ty i twoje zwieracze. Upomniał siebie i nie tylkosiebie bard. Nagle zjawa przemówiła.- Laskier, ty ciucmodruchu zapowietrzony, ty ciulu huculski, ty berbeluchu żołędny ...- Ja tez cię witam uniżenie zjawo, i takoż o zdrowie pytam.- Jakie zdrowie jełopie? Nie wierzyłam jak mi opowiadano o twej tę pocie, ale przyznać musze, ze nie przesadzili. Jak można pytać zjawę, czyli ducha o zdrowie ??? - Noooo, ja tak z grzeczności, w końcu jestem wyksztal...- Milcz i słuchaj! - Przerwała mu zjawa. - Gdzie jedziesz ?!- Ja ?- No Ty! Ty! Przecież z twoim koniem nie rozmawiam, tylko z tobą! Pewnie z nim by łatwiej było... Jeszcze raz pytam, dokąd jedziesz ?- Ja ?... Eeee... to znaczy do Lodzbergu jadę, tak, do Lodzbergu !- Po kiego grzyba ?- No jak to? Na Festiwal Pieśni Bitewnych "Sztacheta M ityng"- Daj se spokój, masz misje dziejowa, nie będę tłumaczyła dlaczego akurat ty, bo sama nie wiem i szczerze podziwiam odwagę tego co tym całym bałaganem na tym padole kreci. Padło na ciebie i już. Pojedziesz na rozstaje dróg, za stojącym tam GS -em (Gospoda Samostojaca) skręcisz w lewo, pojedziesz dwa i pól dnia prosto jak źrebak nasikał, potem kole "Trupiego Dola" skręcisz w prawo, nadążasz? Notuj sobie bo nie będę powtarzec, zaraz znikam. Jak już skręcisz to zaraz pewnie, sieroto, wpadnie sz w zasadzkę Zboja-Kluja. Uratuje Cię z jego łap i lędźwi nadobna Krycha-Zdzicha Dwojga Imion Co Pod Okiem Nosi Limon, tez bandyta niespożyta o obyczajach od puchu lżejszych, ale z nią się jakoś dogadasz.- Ale jak mam się z nią dogadać ? Słyszę ze wszystko z góry przewidziane to mi powiedz!- Siedź cicho i słuchaj jak trawa rośnie! Jak mam napisane tak czytam! Powtarzam "z nią się jakoś dogadasz". Ona wskaże ci drogę do wiedzmin Geralta i już razem będziecie świrować coby świat ocalić i wstydu nie przynieść. A to się ma stać na wniosek autorów, bo im głupio pisać tak oddzielnie. No dobra, to ja spadam a ty w dyrdy ruszaj bo przygody czekają na cię!I... zjawa jak się zjawiła tak znikła, o!Laskier po chwili pokręcił głowa rozpraszając źle myśli, co mu były do łba przyszły i ruszył dalej podśpiewując.Mila moooooja kochaneczko Dajże mi swej moooordkiA ja dam Ci co inneeeeegoTylko zdejmę portki.* * *Prosty do tej pory k orytarz skręcił ostro w lewo i przeobraził się w obszerna grotę wypłukana przez nieczystości przepływające tedy w przeciągu ostatnich paru wieków. Nogo... paru dziesiątków lat, noooo... niech będzie, ze w przeciągu ostatnich kilku lat. Wiedzmin minął zakręt i jego oczom ukazał się środek pieczary- Jeeeeeee.....khhhhh... - zatkało go - khhhh...!!!!! To musi być ta slamdziungwa!!! - pomyślał gorączkowo.W centrum groty stało COS. Wielkie i brzydkie. Wyglądało jak skrzyżowanie ośmiornicy z autobusem Jelcz. Spokojnie piło wódę wypływająca cienka stróżka z podłoża.- Samiec - stwierdził Geralt, spoglądając z lekka zazdrością w niższe partie stwora. Nie myśląc wiele, jak zwykle zresztą, wygarnął w cielsko cały magazynek. Pociski nieszkodliwi e odbiły się od grubej skory potwora. Slamdziungw leniwie odwrócił głowę w kierunku przybyłego.- Pojebało cię? Wody się nie można spokojnie napić? - zahuczał łagodnie.- Eeeee.... sorki, noooo... ale..... - zaczął się plątać wiedzmin.- Ty jakiś nietutejszy? - kontynuował osmiornicoautobusowaty - chcesz mięć problemy z Zielonymi, albo z Greenpeace? Jakiś nieszczęśliwy jesteś. - zakończył z niesmakiem.- Ja jestem wiedzmin Geralt!!! Mam na ciebie zlecenie - zdobył się na odwagę Geralt.- Pokaz.- Niby co?- No, zlecenie pokaz, chce zobaczyć, kto wydal, kto potwierdził, a poza tym twoje pozwolenie na bron i świadectwo niekaralności.- Teraz to chyba ciebie pojebało - złość w wiedzminie przełamała strach i zaskoczenie - kto by się tam w papierki bawił.... A w ogóle to powiedz jak mam się do ciebie zwracać, bo głupio tak bezosobo.. bezpotworowo - dokończył.- A przepraszam, gdzież moje maniery - potwor wyraźnie się spłoszył i choć to prawie niemożliwe, lekko się zaczerwienił - Jowyga Ruc hama jestem, ale mów mi Jowy, jak wszyscy. - No to słuchaj Jowy, wójt Znikeron wydal na ciebie wyrok, a ja musze go wykonać - twardo rzekł wiedzmin sięgając do plecaczka po stingera.- Zara, moment, nie masz papierka to powiedz chociaż za co, a tak nawiasem mówiąc to tego stingera możesz sobie w rzyć wsadzić, jestem zimnokrwisty, nie dasz rady namierzyć się na źródło ciepła - ostudził zapal Geralta Jowy.- Zarzutów było sporo, ale głownie to mu chodziło o to, ze bimbrownie im szlag przez ciebi e trafia. - wyłuszczył wiedzmin, z żalem rezygnując z rakiety. - Taaa, cholera, wiedziałem ze się w końcu do tego dopieprzą. - zacukał się stwór - A myślisz, ze w tym syfie to tak łatwo o suchym pysku wytrzymać? - No, ale nie musisz chyba wszystkiego rozwalić, podebrałbyś trochę, to może nawet by nie zwrócili uwagi i miałbyś spokój.- To niechcący, myślisz ze tymi łapami - Jowy zamachał kończynami, które pacnęły o podłoże z ohydnym mlaśnięciem - wiele można zdziałać? - Co robimy? - twarz Geralt a przybrała rzadki u niego wyraz zamyślenia charakteryzujący się wytrzeszczę oczu i pofałdowaniem czoła w głębokie bruzdy. - Zrobimy tak... - powiedział Jowy, zwalniając tym samym wiedzmin z niewdzięcznego zajęcia.* * *- Hej! Jest tamuj kto ?! - Laskier zaczynał się już z lekka wkurzać. - Hej! Otwierać kmioty jedne!!! No tak, artysta przyjechał, a chamstwo pewnie pijane w barłogach leży. No żesz kurza wasza twarzycha!Laskier stal przestępując z nogi na nogę przed brama podupadłego Gródka, choć zastanawiał się czy ta kupa belek i szmat kiedykolwiek miała dni świetności... Laskier, piewca koronowanych głów, rezydent na dworach królewskich, wykładowca Pieśni Barowych na Akademii Muzycznej stal obdarty, posiniaczony i CHCIALO MU SIE! A przecież nie pójdzie w byle krzaki, nieee?!!!- A narobię wam tu, zobaczycie, wy ćwoki z gnojem na łydkach! I wszędzie rozgłośże, ze ... Nie dokończył gdyż wrota przeraźliwie skrzypnęły i poczęły się otwierać...- Won!!! Krzyk nął potrącając cos szarego i kosmatego, wbiegł na dziedziniec i począł się panicznie rozglądać za budowla o znajomychkształtach z wyciętym serduszkiem na drzwiach.- Jest!!! Konia rozkulbaczyć! Wiadro browca i golonka z chrzanem! - zaordynował w b iegu....- Ooooooooo... Taaaaaa... - Rozchylił powieki z błogim uśmiechem na twarzy - Co ja takiego żarłem???Pociągnął nosem i mało się nie zwalił z podestu, a pająk konsumujący właśnie tłusta muchę nad Laskierowa głowa, w agonii podkurczył odnóża i krzyknął po pajęczemu-"Nie przy jedzeniuuuuuu... ggghhhhhhh...."Czego oczywiście nasz dzielny bard nie usłyszał...Oprócz dobrze znanych odgłosów do uszu Laskiera dotarły dźwięki cokolwiek odmienne, nie pasujące do okoliczności, a dobiegające sp od niego."Co robimy ?""Zrobimy tak..."Laskier zbladł...- Co, a raczej kogo ja zeżarłem... W tym momencie mocno nadwyrężone deski sraczyka nie wytrzymały i pękły z przerażającym trzaskiem. Na nic zdały się desperackie próby Laskiera utrzymania się na górze za pomocą paznokci wbitych w boczne ścianki wygódki i okręcenia języka wokół haczyka do drzwi. Siła przyciągania ziemskiego jest nieubłagana i bard miął przekonać się o tym na własnej skórze. Natomiast Geralt nigdy nie miął się dowiedzieć jak Jowy wyobrażał sobie rozwiązanie problemu tyczącego się wioskowych zapasów bimbru na zimę. W momencie kiedy potwor już miął podzielić się z nim swym błyskotliwym, niewątpliwie pomysłem, ze stropu jaskini dobiegł ich najpierw okrutny smród, później straszny trzask, łomot i przeszywający uszy wrzask. Tego serce 247 letniego Jowyłego Ruchamy nie wytrzymało. Nie pomógł nawet rozrusznik, który kiedyś magister Rel Igiusz z Akademii Medycznej w Kopydlowie Dolnym, wymontował w przypływie dobroci ze swojego, prawie nowego, 14 letniego trabanta i wstawił stworowi. Jowy zatrzepotał odnóżami, smarknął, beknął, no po prostu wziął i wykitował. Geralt nie wykitował tylko dla tego, ze strachu zapomniał jak się to robi. Po chwili (jakiś 15 minutach) otrząsnął się jednak deko i na drżących nogach podszedł do tego czegoś co raczyło (ta myśl zaczęła mu właśnie świtać) załatwić kontrakt za niego. Zbliżył się ostrożnie, spojrzał, nie uwierzył, spojrzał jeszcze raz.- Laskier?!?!?!?!Delikatnie wymierzył cucącego kopa w śliczny pysk barda, zupełnie nieświadomie przeżywając drżenie rozkoszy na myśl, o chociaż lekkim uszkodzeniu tej ślicznej buźki.- Laskier?!?!?! Ty miałki waflu, to na prawdę ty?!?!?!?! - nie mógł uwierzyć wiedzmin.- Ja chyba umarłem - myślał gorączkowo Laskier - i trafiłem prosto do piekła czy innego Hadesu, ja znam ten glos, to ten błazen Geralt, qrna, przepowiednia zjawy niby była, ale miąłem go spotkać po jakiś tam przygodach, a nie za pierwsza potrzeba skorzystania z kibla. Ja nie kcem, buuuu.........- Wstawaj ciećwierzu, przeca widzę, ze dychasz - Geralt poczuł się zdecydowanie pewniej - co ty tutaj robisz, do stu par parchatych bierdronek, tfu, biedronek. Ostatnio widziałem cię ze dwa miechy temu w knajpie w Warszogrodzie.- Taaaaaaa!!!!! W Warszogrodzie!!!!! Ty blaszany odbycie!!!!! - bard błyskawicznie doszedł do siebie - Ty łachmyto kopany, ty glizdawcu robiony na parapecie, zostawiłeś mnie tam z niezapłaconym rachunkiem za oberże i jeszcze mi, świnio garbata, konia podpieprzyłes.- Oooo tam, ale ty jesteś pamiętliwy i małostkowy - obruszył się do żywego wiedzmin - musiałem szybko spadać z miasta, bo jakieś zmiotki wymyśliły sobie, ze wziąłem kasę za załatwienie wampira, a się niby nie wywiązałem.- A wywiązałeś się?!?!?!- No nie, co ja, jakiś gupi jestem? Okazało się ze jest Wyższego Rzędu, jeszcze nie zwariowałem, żeby z takim zaczynać. Siedliśmy, pogadaliśmy, popiliśmy, milo było - odpowiedział Geralt.- Co piliście - nieufnie spytał bard.- Aa Taaa, nieważne...- No dobra, a to, to co tam leży? - Laskier wskazał na ciało Jowyłego. - To, to moja ostatnia zdobycz. Właśnie się z nim rozprawiłem, kiedy zde cydowałeś się tu do nas zawitać - zełgał wiedzmin bezczelnie.- Wcale mi spieszno nie było, jeeeej, chodźmy stad... a ja myślałem ze to tam na górze capi...Ogień wesoło trzaskał, równie przyjemnie jak tłuszcz z piekącego się nad nim łosia, którego Geralt powalił na kolacje znakiem runiczno-bojowym ZUKH (Zarabiaszczy Uścisk Klanu Hedozonych). Była pogodna,ciepła i gwiaździsta noc.Ćwoku... - zagaił wiedzmin. Czego? - spytał bard domyślając się o kogo chodzi. - Zostało jeszcze trochę "winka" w bukłaku?Pięknym lukiem pojemnik z łatwopalnym płynem poszybował nad ogniskiem.- Dajcie i mnie, trochę się odwodniłam.- Kto to powiedział - zaniepokoił się Laskier - Geralt, to ciebie tak pogięło ?- To nie ja, myślałem ze to ciebie muli, trochę już wypiłeś. Skoro to nie ty ani nie ja ... - szare komórki Geralta poszły w ruch, jedna pobudziła druga, ta zaś bzyka prądem trzecia, trzecia z kolei ... pierwsza bo czwarta zeżarta była już alkoholem.- To ja, mośki plamiste, wasz łosiu, wieczerza wasza, gorąco tu.- Ja pierdole, gadający łosiu! Geralt, trzepnij go, bo ja go później do ust nie wezmę!- Wigilia była, no dajcie łyka... A w ogóle to jak już siedzimy.. to znaczy wy siedzicie, a ja wiśże przy wspólnym ognisku, to może brudzi? - z pewna taka nieśmiałością spytał łosiu.- Ja z jedzeniem się nie bratam, co, ja jakiś fetyszysta??? A w ogóle to po jakiego grzyba się odzywasz i apetyt psujesz. Nieee no, Geralt, trzepnij go!Geralt się nie odżywał, nadal roztrząsał wazki problem o naturze egzystencjonalnej "skoro to nie Laskier i nie ja... to kto", z zamyśleniawyrwało go dopiero uderzenie w potylice. Tu nie trzeba było myśleć, zadziałał instynkt. Zerwał się na równe nogi, odchylił się w tył, złapał rękami to cos co go uderzyło, wywalił z bani i ... zwalił się na glebę.- Ech, Geralt, pomyśl najpierw, a później wal z bani. Chciałeś zwalić ze łba łosia ? Pocieszny jesteś...- roześmiał się Laskier.W trakcie jak trwała szaleńcza gonitwa myśli w głowie wiedzmin, łosiu sam zsunął się z rożna. Pragnąc zwrócić na siebie uwagę i rozprószyć myśli Geralta, które groziły wylewem, puknął go porożem w czachę.Zasiedli wszyscy kręgiem wokół ogniska. Dziwny to był zaiste widok, wiedzmin jak zawsz e skupiony i posępny, masujący głowę, bard z oczami jak niezabudki i policzkami czerwonymi jak lampy burdelu oraz łosiu oskórowany, podpieczony, spływający tłuszczem i całkiem ... apetycznie wyglądający.Pierwszy odezwał się łosiu.- A widzisz Laskie r, śmierdzielu? Mówiłam, ze się spotkasz z Geraltem. Jestem zjawa Zjawlinka-Znikulinka, wcieliłam się w tego łosia sposobem automagicznym by wam przekazać kolejne wyroki bogów. A nie występuje w mojej normalnej postaci bo mnie znowu szarpi drucie olejesz...- Ja Ciebie nie olałem wtedy na trakcie, tylko pomyślałem ze może mnie z kimś pomyliłaś. No wiesz ... rozumiesz... ja się do takich przygód nie nadaje. Najchętniej to bym się z tego opowiadania wypisał, ale autorzy jakiegoś podania żądają, czy cus takie...- Laskier, jesteś postacią komiczna i moim zdaniem zbędna, zgadzam się, ale jakiś palant zawsze musi być, dla kolorytu.- Zaraz... - odezwał się wreszcie Geralt. - Ale o co właściwie chodzi? Bo ja ni ku nie kumam ! (Tez mi n owina...- autor). Jeżdżę se, potwory szlachtuje, kasę zgarniam, przepijam i ... dalej se jadę. A tu jakieś misje dziejowe? Światów ratowanie? A profit jakiś z tego będzie, a?- Ty mi tu Geralt konwencji nie lam! Pozytywna postać jesteś! -obruszył się łosiu, aż tusz ochlapał naszych bohaterów.- Laskier? - spytał wiedzmin barda. - Czy on.. to znaczy ona mnie czasem nie obraza ?Leskie już spal, dosyć miął wrażeń jak na jeden dzien. Przykrył głowę siodłem i przeniósł się w ramiona Morfel iny, patronki sennych polucji.- Ja Ci to zar az wyłożę, Geralt, jest tak , ty to nie jesteś taki pierwszy lepszy wiedzmin. J esteś zdecydowanie gorszy, ale nie wiedzieć czemu zostałeś wybrany.- Wybrany?! Przez kogo?!- Oj, w dupę, a ja wiem przez kogo?!?!!? - zdrażnił się zjawo-los - tak się mówi, nie?- A chociaż do czego, można wiedzieć? - wiedźminowi coraz mniej podobało się to co słyszał.- To nie jest taka prosta sprawa.. - zjawa dramatycznie zawies iła glos- słyszałeś kiedyś o Dziecku Niespodziance?- Nieeeeeee, no nieeeeee, to na pewna to wiedźma... eee. czarodziejka Renifer cię nasłała - Geralt zerwał się na nogi i nerwowo począł przechadzać się wokół ogniska. - To suka, to małpa, a mówiła, ze się zabezpieczyła, ze wszystko OK, a teraz mi psia mac z niespodzianka" wyjeżdża. Powiedz tej...., powiedz jej, ze wala! Nie będę płacił. A proces o ojcostwo to jej bokiem wyjdzie!! - wściekał się wiedzmin.Łosiu rozchichotał się tak, ze podpieczona skora zaczęła mu pękać na brzuchu.- Oj, nie mogę, buhahaha, ten mosiek myśli, ze mógłby zrobić dziecko czarodziejce, oj, hihihihi, nie dość, ze Renifer do tej pory nie może odżałować, ze się tak schlała, ze cię do wyra dopuściła, to ten jeszcze z takimi teoriami wyjeżdża, hahahahaha - nie mogła się opanować zjawa. - No co, no co - oburzył się Geralt dotknięty do żywego - Wcale nie była taka pijana, no może troszkę...- Trooooszke, trooooooooszke, hihihi, była tak nawalona, ze pomyliła cię z Księciem Niemcamii Her Kulasem. Jak ona mogła to zrobić, to ja nie wiem na prawdę, nieważne, fartnęło ci się, sprawa jest inna. Dziecko Niespodzianka to kryptonim ściśle tajnej operacji przeprowadzanej wspólnie przez połączone siły wywiadów; cesarskiego (CIA - Cesarscy Informatorzy Altruistyczni) i radwanskiego, naszego południowego sąsiada (KGB - Kablowanie Gwarantuje Byt). Operacja wymierzona jest przeciwko najrzadszym i najbardziej niebezpiecznym okazom fauny potworzastej zamieszkującej te krainy. Ma być przeprowadzona na szeroka skale, z użyciem oddziałów wojska, gazów bojowych, itp, itd. Cześć stworów ma być odłowiona i posprzedawana za gruba kasę za ocean, albo, tez nie za darmo, pokazywana w Ogrodach Potworologicznych, reszt a - kaput. - łosiu zakończył, spojrzał na swoje już ładnie przypieczone udko, odłamał kawałek i począł z apetytem pałaszować.- Ty, daj gryzą, nic nie jadłem, bo zwiałeś z rożna - wypomniał mu wiedzmin.- A prośże cię uprzejmie, z prawego, z lewego?- Z lewego - zaordynował Geralt, po czym, już wgryzając się w mięso zapytał.- A co mnie do tego wszystkiego?- No co za głupek!!!!!! No nie mogę.... - zalamentowała zjawa - przecież, matołku, jak ci potwory wybija, to co będziesz robił, skąd forsę na wódeczkę weźmiesz, co? Co prawda wiedzmin to z ciebie taki, jak koziej dupy łódź podwodna, no, ale zawsze wiedzmin i jakieś kmioty cię tam od czasu do czasy wynajmują.- No, no!!! Wiedzmin ci ja!! Pełna gęba!!! Próbę Traw przeszedłem - zaprotestowa ł oburzony Geralt.- Aaaaa Taaa, taka Próbę Traw ta ja z przyjaciółkami co tydzień sobie robię. Tez mi problem! Phi! Po skręcie na twarz wypalić. Ale próba..... - z pogarda skomentowała zjawa odrzucając obgryzionego gnata i zabrała się żeberka.- Zar az znikniesz - ostrzegł wiedzmin.- Pewnie, ze zniknę, w końcu na drugie mam Znikulinka, nie?- Zaraz znikniesz, bo się zeżresz to ostatka.- No tak, dobra, znikam tak czy tak, a ty rób co uważasz, pewnie się jeszcze spotkamy, see you - zakończyła zjawa, a mocno nadjedzone truchło łosia strąciło pion i gruchnęło na ziemie przy ognisku.- No i co ja mam, biedny żuczek, teraz robić? - rozczulił się nad sobą Geralt - potwory mi wybija, to zostanę bez roboty, a jak cos zacznę kombinować przeciwko C IA to zostanę bez głowy.... A, w mordę jeża, najwyżej się przekwalifikuje.Uspokojony ta myślą walnął się na ziemie przy Laskierze, przykrył się, starym wiedzminskim zwyczajem, własnym koniem i zasnął snem sprawiedliwego.- Geralt, gdzie my właściwie jedziemy? - A ja wieeeem? Przed siebie. Ponoć i tak wszystko jest zapisane. Mamy po prostu jechać a przygody same nas znajda. Zamów jeszcze po calaku.- Ehmmm! Karczmarzu! Cho no tu - zaordynował Laskier.- Gówno się wyspałem, koń się cala noc wiercił, rżał przez sen, ech, nareszcie wyśpimy się na pożądnych łóżkach...Karczmarz postawił przed nimi kolejne wiaderko siwuchy i podął specjalność zakładu, migdałki łosiowe w sosie cudzym z kopytkami.- Co to jest ?! - zerwał się od stołu Geralt - Zabierz mi to! Chce mięć chwile spokoju, jak mi to to znowu zacznie gadać ...!Karczmarz zdębiał, popatrzył wytrzeszczę na wiedzmin, po chwili pokiwał głowa i rzekł.- No już doooobrze, grzeeeeeczny wiedzminek, amciu teraz damy wiedzminkowi, tak? O, jakie fajne kopytko, no, powiedz "aaaaa".- Panie karczmarz, z nim jest wszystko OK. Tylko przygody mięliśmy no wiecie ... noooo... po prostu nie lubi losiny.- A co wam moja łosina nie smakuje?! - karczmarz począł już czerwienieć ze złości - W ząbki miastowych kluje?! To może sikorki w śmietanie mam podąć, coooo?! Łosiu pierwsza klasa, kopytka jak marzenie, mordka jak malowana, zamówiony u samych Gucwinskich! Jak się nie podoba to nie ! Płacić za gorzale i go home!- No i kij ci w ryj, sam to zryj! Laskier plac temu chamowi i idziemy - Geralt choć przywykły do sposobu bycia prowincjuszy, nie zwykł był tolerować takiego chamstwa.- No tego ... karczmarzu, macie tu piękny zajazd - z uśmiechem począł nawijać Laskier, a Geralt już wiedział co się świeci. - A i klientela zacna i widać wymagająca - Laskier powiódł wzrokiem po siedzących w kupce kiziorach, co to mogliby grac w horrorze bez charakteryzacji. - To może jakąś muzyka by się zdała coby podnieść jeszcze atrakcyjność tego lokalu? Jakież wy, karczmarzu macie szczęście żeśmy tu stanęli! Bom jest Bard Laskier! - A w Polchacie bylista? Jakieś clipy nagralista ?- Moooowa. Cztery albumy nagrałem mych ballad w tym jeden patynowy! No nie ch będzie, nie dam się już dłużej prosić, zaśpiewam! Jakoś się rozliczymy... - z uśmiechem dodał Laskier.Gdy karczmarz odszedł Geralt chwycił Laskiera za gardło, przyciągnął do swej twarzy i wysyczał.- Gdzieeeee ssssaaaaa naszszszseeee dudliki!?Nie doczekał się odpowiedzi bo oto nastała cisza i kaprawe oczy innych klientów tej nory, zwanej Karczma "Ostatnia Wieczerza" (mm..) zwróciły się w ich stronę.- No, bardzie , doginaj, ino radośnie - w glosie karczmarza dało się wyczuć ostrzeżenie, ze nazwa karczmy nie wzięła się z koziego popierdu.Laskier zaintonował, głośno i wyraźnie:Cicho wszędzie, głucho wszędzieWłaśnie wieczór nastałFlaszki stoją puste w rzędzieWacek Wacka taśtał...Nagle szmer rozszedł się jak smród po zdjęciu gumiaka.- Karczmarz ma na imię Wacek...zabija nas - ze spuszczona głowa wyszeptał wiedzmin.- Eeeee... to może cos innego...! - zaproponował Laskier.Jadanymi z gości była bardzo niegościnnie wyglądająca grupa tutejszej młodzieży zrzeszonej przy tutejszym hufcu ZHP (Zabijaki Humoru Pozbawione), i to właśnie im cos karczmarz wyłuszczał spoglądając co i raz wrogo na wiedzmin i barda. Niewiele dolatywało do nich, z tego co karczmarz mówił, ale po chwili doleciało cos bardziej materialnego - taboret.No i się zaczęło...Laskier spróbował starej sztuczki, przewrócił się na plecy, usztywnił członki i udawał martwego, nawet z zapachu, przy czym wcale o ten zapach nie musiał się starać ... jakoś tak samo wyszło. Lecz szybko się okazało, ze maja przeciwko siebie wprawionych w walce rezunow i byle sztuczki nie przejdą. Laskier zarobił kopa w "michę".Geralt na skutek ociężałości denaturalnej przeoczył jednego napastnika, który go zaszedł od tylu i wykonał strasz liwy chwyt zwany "bananem dwufazowym", kto nie wie co to takiego to może i lepiej bo nie będzie mu się po nocach śniło. Laskier w tym czasie podniósł się z polepy i pięknym tygryskiem skoczył ... przez okno, niestety, to nie było okno tylko obraz ole jny malarza Nieznanego Zenona "Fly on the Window", efekt? Kolejne parę chwil nieobecności barda w realu.Geraltowi szło trochę lepiej, wyciągnął z plecaka Pale-Zabijale, niezawodna bron na krotki dystans. A Pala ta była iście straszliwa, wystrugana z piszczela smoka Belfegora, z naciągniętym dla kamuflażu wypatroszonym zajączkiem, ćwiekami nabijana, kevlarem przeplatana, ręcznie strugana, w jabolu hartowana. No ale jak to mówią : "Nie pomoże i stu chłopa jak dostaniesz w jaja kopa" tak i w ko ńcu pod wiedzminek ugięły się nogi, choć stawał dzielnie i pozbawił dwóch napastników mitręgi przy porannym myciu zębów. Ach, cóż to była za walka. Pióro tego nie opisze, klawiatura nie wystuka. Przeszła później do legend i pieśni, do bajd, podań i klechd domowych. Jej echa pobrzmiewają w twórczości Andersena, Prosta, Platona, Tolstaja i tego..no.... Sapkowskiego. Pamięć o szaleńczej odwadze i nieskażonym męstwie naszych bohaterów przetrwała wieki. Ale cóż, nie na wiele się to zdało. Już po kilkudziesięciu sekundach od momentu przelotu pierwszego taboretu leżeli , niezbyt wygodnie, w kałuży gnoju przed karczma, a w uszach dźwięczały im jeszcze pogodne słowa pożegnania wypowiedziane przez gospodarza- I żebym was już tu w życiu nie oglądał , pa-alanty pla-amiste - raczył się lekko na koniec zaciąć karczmarz Wacek.Geralt uniósł głowę, wypluł górna, lewa czwórkę, która widać uznał już za zbędna i wściekle zasyczał do Laskiera- Ty..... - nie znalazł słów - ty....ykhh..... - zapowietrzył się.- Nie bij, nie bij!!! - Laskier ze strachu wsadził łeb z powrotem do gnoju. - gul...bul bul...gul, gul.- Mów po ludzku, bo zatłukę - wiedzmin szarpnął barda za kark i wydobył jego organ głosowy z powrotem na powierzchnie - To wszystko twoja wina, już drugi raz w tym opowiadaniu ładuje w kałuży, fatum jakieś, czy co? Cos zrobił z pieniędzmi , które dostałem za wykończenie slamdziungwa, no co?!?!?!- Na zbożny cel...... - wydusił Laskier.- Na zbożny cel?! ?!!? Na dziwki, wódę czy prochy???? Czekaj, no ty fiutku mały ....- Nie, naprawdę na zbożny , jak poszedłeś się odlać, to przyszły dzieci..- Taaa...?No. Dzieci przyszły. Orkiestra jakąś gra, czy cos. Dzieci kwestowały na rzecz innych dzieci, nadgryzionych przez potwory, no i dąłem , takie słodkie były. - To trzeba było je zeżreć, jak były takie słodkie !!! Co za sentymentalny baran z ciebie.Wiedzmin wstał, ochlapał się trochę przy korycie, wsiadł na swoja ulubiona klacz, imieniem Szprotka. Zpojrzal z góry na Laskiera, dalej biwakującego w kałuży.- Wstawaj w końcu, jedziemy.Laskier podniósł się z trudnością, spojrzał z obrzydzeniem po sobie i wsiadł na swojego wałacha Ten obrzucił go równie zniesmaczonym spojrzeniem, po czym puścił pawia w trawę .Ruszyli wolno w kierunku brodu na Jarudze. Bard przeprawiał się pierwszy, a widzmin odwrócił się ku karczmie, ku słońcu zachodzą cemu nad nią wściekłą czerwienią . Rysy mu stwardniały , krwawe słonce zamigotało w rozszerzonych źrenicach .- Iłll be back - szepnął w przestrzeń nieprzyjemnym głosem .
T H E K O N I E C
Lestatpl.rec.hihot XIIł97 / Ił98Copyright by Lestat & Bierdol