Podstawy 3D Studio MAX Nieznany


Podstawy 3D Studio MAX

7 grudnia 2001 roku

1

Charakterystyka programu

3D Studio MAX jest zintegrowanym środowiskiem modelowania i anima-

cji obiektów trójwymiarowych. Doświadczonemu użytkownikowi pozwala na

tworzenie scen tak realistycznych, jak gdyby były filmowane tradycyjnymi

metodami.

Rysunek 1: Przykładowy obraz wygenerowany przez 3D Studio MAX

Modelowanie obiektów za pomocą wielu technik, od CSG1 i stosy modyfikatorów poprzez zaawansowane metody edycji siatek trójwymiaro-

wych do metaobiektów i obiektów typu NURBS 2.

1CSG (Constructive Solid GEometry) – metoda modelowania polegająca na składaniu skomplikowanych obiektów z prostych brył.

2NURBS (NonUniform Rational B-Splines) – rodzaj krzywych i powierzchni skleja-

1





Projektowanie materiałów za pomocą zaawansowanego edytora materiałów pozwala nadać dowolne parametry powierzchni modelowanego

obiektu. Hierarchiczna budowa materiałów i tekstur pozwala łączyć

tekstury bitmapowe i parametryczne w drzewa, co pozwala nadać

każdemu parametrowi powierzchni precyzyjne wartości na całej po-

wierzchni obiektu. Dzięki temu można symulować materiały o prostych

charakterystykach jak n.p. matowy plastik, do tak skomplikowanych

materiałów jak mokra skóra, szlifowany metal o anizotropowych3 odbiciach,obiekty przeźroczyste o wewnętrznych odbiciach, czy materiały

wielowarstwowe n.p. politurowane drewno.

Światła i kamery pozwalają na zbudowanie sceny jak na prawdziwym

planie filmowym oraz tworzenie wielu efektów specjalnych.

Animacja obiektów pozwala tworzyć sekwencje, które mogą być włączone

do tradycyjnego filmu lub mogą być filmem same w sobie. 3D Studio

MAX pozwala używać takich technik animacyjnych jak klatki kluczo-

we, odwrotna kinematyka oraz dynamika obiektów.

Rendering , czyli tworzenie wynikowego obrazu sceny może być przepro-

wadzony z użyciem wielu technik poprawiających jakość generowanego

obrazu. Te techniki to: antyaliasing, śledzenie promieni, motion blur

(rozmycie szybko poruszających się obiektów), światła przestrzenne i

efekty atmosferyczne.

2

Interfejs programu

Aby praca z programem była łatwiejsza należy zapoznać się z elementami

interfejsu użytkownika. Przykładowy wygląd programu pokazuje rysunek 2.

2.1

Pasek menu

Pasek menu (Rys. 3)znajduje się na samej górze okna programu. Pozwala na szybki dostęp do głównych menu programu, które są pogrupowane ze

względu na funkcje, które pełnią.

2.2

Paski narzędzi

Paski narzędzi znajdują się tuż poniżej menu głównego programu. Narzędzia

są pogrupowane w formie zakładek ze względu na pełnione funkcje (Rys. 4).

nych pozwalający na łatwą definicję gładkich kształtów przy użyciu niewielu parametrów.

W odróżnieniu od innych krzywych sklejanych NURBS pozwalają na transformacje przestrzenne bez zmiany kształtu krzywej.

3Odbicia anizotropowe to takie odbicia światła, których charakterystyka zależy od kąta patrzenia na powierzchnię.

2





Rysunek 2: Główne okno programu.

Rysunek 3: Pasek menu.

Dzięki paskom narzędzi użytkownik ma szybki dostęp za pomocą myszki do

najczęściej używanych funkcji.

Może się zdarzyć, że część przycisków będzie ukryta pod brzegiem ekra-

mu. Można się do nich dostać łapiąc pasek myszką za wolne miejsce pomię-

dzy przyciskami i przesuwając go w lewo lub w prawo.

2.3

Panel komend

Panel komend (Rys. 5) składa się z sześciu zakładek, które dają użytkownikowi dostęp do narzędzi do modelowania, edycji, animacji, selekcji oraz do

narzędzi pomocniczych.

Zakładki dzielą się na sekcje, które można zwijać lub rozwijać. Jeśli na

lewo od tytułu sekcji znajduje się znak +, oznacza to, że sekcja jest zwinięta 3





Rysunek 4: Paski narzędzi.

Rysunek 5: Panel komend.

i można ją rozwinąć. Jeśli na lewo od tytułu znajduje się znak -, sekcja jest rozwinięta i można ją zwinąć.

Czasem po rozwinięciu wielu sekcji panel przestaje się mieścić na ekranie

i część opcji zostaje ukryta. W takim przypadku do ukrytych opcji można

się dostać łapiąc panel za puste miejsce i przesuwając go w górę lub w dół.

2.3.1

Zakładka Create

Zakładka Create

służy do tworzenia nowych obiektów: brył, kształ-

tów, świateł, kamer itp.

2.3.2

Zakładka Modify

Zakładka Modify

służy do zmiany parametrów istniejących obiektów

lub do dodawania modyfikatorów do istniejących obiektów.

4





2.3.3

Zakładka Hierarchy

Zakładka ta

służy do łączenia obiektów w hierarchiczne struktury

drzewiaste, dzięki czemu można definiować, jak mają się zachowywać połą-

czone ze sobą obiekty, w przypadku, kiedy jeden z nich zmieni położenie.

2.3.4

Zakładka Motion

Zakładka Motion

jest zbiorem narzędzi pozwalających na kontrolę

ruchu obiektu. Można tu przypisać obiektowi ścieżkę, po której ma się poru-

szać, zdefiniować jak ma się zachowywać w klatkach kluczowych lub można

przypisać obiektowi kontroler ruchu, który na podstawie różnych parame-

trów będzie definiował sposób zachowania się obiektu.

2.3.5

Zakładka Display

Na zakładce tej

można określić, które elementy sceny mają być wi-

doczne, a które nie. Przy bardzo skomplikowanych scenach pozwala to na

lepszą orientację, gdyż można ukryć obiekty, które są już gotowe, żeby nie

zaciemniały obrazu sceny, a skupić się na aktualnie tworzonym obiekcie.

Ukrywa się również obiekty pomocnicze, które pomagały modelować, ale

nie są częścią składową sceny.

2.3.6

Zakładka Utilities

Na zakładce Utilities

znajdują się narzędzia dodatkowe.

2.4

Widoki

Większą część okna programu zajmuje prostokątny obszar prezentujący two-

rzoną scenę (Rys. 6). Obszar ten jest podzielony na widoki (viewport), z których każdy może przedstawiać inny rzut projektowanej sceny. Domyślnie

obszar wyświetlania jest podzielony na cztery widoki, ale podział ten może

być zmieniany przez użytkownika. Również rzuty prezentowane w widokach

mogą być dowolnie konfigurowane. widok aktywny jest oznaczany przez ota-

czającą go białą ramkę. Aktywować widok można klikając lewym klawiszem

myszki na jego nazwę, która znajduje się w lewym górnym rogu. Kliknięcie

prawym klawiszem na nazwie widoku przywoła menu pozwalające na zmianę

parametrów widoku.

5



Rysunek 6: Widoki tworzonej sceny w 3D Studio MAX

6





Document Outline


Charakterystyka programu

Interfejs programu Pasek menu

Paski narzedzi

Panel komend Zakladka Create

Zakladka Modify

Zakladka Hierarchy

Zakladka Motion

Zakladka Display

Zakladka Utilities





Widoki







Wyszukiwarka