Dwa największe rynki, jakie istnieją na świecie to rynki: USA i Unii Europejskiej. Porównanie procentowego udziału USA i UE w światowym imporcie i eksporcie:
Import Eksport USA 21% 16% Unia Europejska 18% 19%
Biorąc pod uwagę handel wewnątrz i na zewnątrz Unii można stwierdzić, że przez kraje członkowskie przepływa 40% strumieni światowego handlu. UE jest jednym z dwóch największych bloków w dziedzinie handlu. Podstawą Unii jest unia celna. Zgodnie z art. 4 Traktatu Rzymskiego Unia ustanawia wspólne cło, które obejmuje wszystkie towary i wszystkie usługi pochodzące z krajów członkowskich, jednakże zgodnie z art. 223 można podjąć niezbędne środki dla ochrony zasadniczych interesów bezpieczeństwa oraz przemysłu zbrojeniowego lub handlu bronią. Środki te może podjąć każde państwo członkowskie. Art. 36- Państwa członkowskie dopuszczają możliwość wprowadzenia zakazów lub ograniczeń przywozu, wywozu lub tranzytu dóbr i usług, jeżeli jest uzasadnione ochroną zdrowia, majątku narodowego, bezpieczeństwa lub zasadami moralności i zasad współżycia społecznego. Unia celna miała być wprowadzona w ciągu 12- letniego okresu przejściowego. Przez 12 lat kraje członkowskie miały znieść cło i wprowadzić wspólną taryfę (lata 1957- 1970). Kraje członkowskie zakończyły wprowadzanie unii celnej w zakresie towarów przemysłowych 1.VII.1968r. tj. na 1,5 roku przed upływem wyznaczonego terminu, a na towary rolnicze z dniem 1.I.1970r. Wraz z cłami zniesiono kontyngenty oraz ograniczenia o podobnym skutku jak kontyngenty. Wspólną taryfę celną wprowadzono w okresie przejściowym. Przyjęto, że będzie ona średnią ceł z 4 krajów, które początkowo obejmowała unia celna. I tak: Włochy miały- 25% cła; Francja- 24% RFN- 10% Kraje Beneluxsu (były już wcześniej w unii celnej)- 9% Ogółem dawało to 17% stopę celną na terenie unii celnej. Początkowo taryfy celne dla importu wynosiły 12,5%, a w roku 1998 ustalono je na przeciętnym poziomie 7,3%. Wiele produktów tak jak surowce (ropa naftowa, miedź, drewno) w ogóle nie była obłożona cłem. Na niektóre towary były bardzo wysokie cła (np. samochody i obuwie- 20%; banany- 177%, ryż- 166%). W latach 1958- 72 handel między "6" wspólnoty wzrósł dziewięciokrotnie, a z krajami trzecimi trzykrotnie. Wskutek tego kraje unii celnej stały się największymi partnerami handlowymi. Największym dostawcą oraz odbiorcą produktów na rynku są Niemcy.