J Barcz, Zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek SEDA eps 2010 09 011
ARTYKUAY I ROZPRAWY Jan Barcz Zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek w prawie UE w 艣wietle wyroku TS z 19.01.2010 r. w sprawie C-555/07 Seda K點黭deveci Bezpo艣rednim asumptem dla podj臋cia rozwa偶a艅 zawartych w niniejszym artykule sta艂 si臋 wyrok Trybuna艂u Sprawiedliwo艣ci (dalej jako TS) z 19.01.2010 r. w sprawie C-555/07, Seda K點黭deveci v. Swedex GmbH&Co. KG1. Niemniej w wyroku tym TS pod膮偶y艂 艣ladem zamarko- wanym ju偶 wcze艣niej2 w g艂o艣nym wyroku z 22.11.2005 r. w sprawie C-144/04, Werner Man- gold v. R黡iger Helm3 oraz umocnionym w wyrokach: z 16.10.2007 r. w sprawie C-411/05, F閘ix Palacios de la Villa v. Cortefiel Servicios SA4, z 23.09.2008 r. w sprawie C-427/06, Birgit Bartsch v. Bosch und Siemens Hausger鋞e (BSH) Altersf黵sorge GmbH5 oraz z 5.03.2009 r. w sprawie C-388/07, The Incorporated Trustees of the National Council on Ageing (Age Concern England) v. Secretary of State for Business, Enterprise and Regulatory Reform6. okre艣lonych w art. 1 , natomiast dyskryminacja bezpo艣rednia 1. Postanowienia dyrektywy 2000/78/WE (ust. 2 art. 2 dyrektywy) wyst臋puje w przypadku gdy osob臋 trak- We wszystkich tych sprawach zasadniczym punktem odnie- tuje si臋 mniej przychylnie ni偶 traktuje si臋, traktowano lub trakto- sienia, je偶eli chodzi o prawo unijne, by艂a dyrektywa Rady wano by inn膮 osob臋 w por贸wnywalnej sytuacji, z jakiejkolwiek 2000/78/WE z 27.11.2000 r., ustanawiaj膮ca og贸lne warunki przyczyny wymienionej w art. 1 . Nast臋pnie w art. 3 ust. 1 lit. c ramowe r贸wnego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy7. stwierdza si臋, 偶e w zakresie warunk贸w zatrudnienia i pracy Dyrektywa ta zosta艂a uchwalona na podstawie 贸wczesnego 艂膮cznie z warunkami zwalniania i wynagradzania posta- art. 13 Traktatu ustanawiaj膮cego Wsp贸lnot臋 Europejsk膮 nowienia dyrektywy (w granicach kompetencji Wsp贸lnoty) (dalej jako TWE)8 (wprowadzonego do TWE na mocy Traktatu z Amsterdamu), kt贸ry (w ust. 1) ustanowi艂 podstaw臋 prawn膮 dla 1 Wyrok TS z 19.01.2010 r. w sprawie C-555/07, Seda K點黭deveci v. Swe- dex GmbH & Co. KG, niepubl., dalej jako wyrok w sprawie K點黭deveci. przyj臋cia przez Rad臋 UE 艣rodk贸w niezb臋dnych w celu zwalcza- Og贸lnie na temat tego wyroku np. M. Aubert, E. Broussy, F. Donnat, nia wszelkiej dyskryminacji ze wzgl臋du na p艂e膰, ras臋 lub pocho- Chronique de jurisprudence communautaire. Travail discrimination en dzenie etniczne, religi臋 lub 艣wiatopogl膮d, niepe艂nosprawno艣膰, function de age, droit administratif, 15 fevrer 2010, s. 249; J.F. Lind- wiek lub orientacj臋 seksualn膮 . ner, Rechtsprechung. Europ鋓sches Gerichtshof. Urteil vom 19.1.2010, Rs. C-555/07, Bayerische Verwaltungsbl鋞ter 2010/9, s. 268. Na temat Motyw 25 dyrektywy 2000/78/WE odnosi si臋 do zakazu opinii z 7.07.2009 r. rzecznika generalnego Yvesa Bota w tej sprawie dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek, podkre艣laj膮c, 偶e zakaz ten C. Schubert, Altersdiskriminierung, K黱digungsfrist, Unanwendbarkeit natio- jest podstawowym elementem na drodze do osi膮gni臋cia cel贸w nalen Rechts/K點黭deveci, Entscheidungen zum Wirtschaftsrecht 2009/16, okre艣lonych w wytycznych dotycz膮cych zatrudnienia i popiera- s. 519. 2 Por. J.-H. Bauer, A. von Medem, K點黭deveci Mangold hoch zwei? nia zr贸偶nicowania zatrudnienia. Jednak w niekt贸rych okolicz- Europ鋓sche Grundrechte verdr鋘gen deutsches Arbeitsrecht, Zeitschrift no艣ciach r贸偶nice w traktowaniu ze wzgl臋du na wiek mog膮 by膰 f黵 Wirtschaftsrecht 2010/10, s. 456. uzasadnione i wymagaj膮 wprowadzenia szczeg贸lnych przepis贸w, 3 Wyrok ETS z 22.11.2005 r. w sprawie C-144/04, Werner Mangold kt贸re mog膮 si臋 r贸偶ni膰 w zale偶no艣ci od sytuacji pa艅stw cz艂onkow- v. R黡iger Helm, Zb. Orz. 2005, s. I-9981, dalej jako wyrok w sprawie Mangold. skich UE. Nale偶y wi臋c odr贸偶ni膰 odmienne traktowanie, kt贸re 4 Wyrok ETS z 16.10.2007 r. w sprawie C-411/05, F閘ix Palacios de la Villa v. jest uzasadnione, w szczeg贸lno艣ci wynikaj膮cymi z prawa celami Cortefiel Servicios SA, Zb. Orz. 2007, s. I-8531, dalej jako wyrok w sprawie polityki zatrudnienia, rynku pracy i kszta艂cenia zawodowego, od Palacios de la Villa. dyskryminacji, kt贸ra musi by膰 zakazana . 5 Wyrok ETS z 23.09.2008 r. w sprawie C-427/06, Birgit Bartsch v. Bosch und Siemens Hausger鋞e (BSH) Altersf黵sorge GmbH, Zb. Orz. 2008, Artyku艂 1 dyrektywy 2000/78/WE okre艣la jej cel, polega- s. I-7245, dalej jako wyrok w sprawie Bartach. j膮cy na wyznaczeniu og贸lnych ram dla walki z dyskrymina- 6 Wyrok ETS z 5.03.2009 r. w sprawie C-388/07, The Incorporated Trustees cj膮 ze wzgl臋du na religi臋 lub przekonania, niepe艂nosprawno艣膰, of the National Council on Ageing (Age Concern England) v. Secretary wiek lub orientacj臋 seksualn膮 w odniesieniu do zatrudnienia of State for Business, Enterprise and Regulatory Reform, niepubl., dalej jako wyrok w sprawie Age Concern England. i pracy, w celu realizacji w pa艅stwach cz艂onkowskich zasady 7 Dyrektywa Rady 2000/78/WE z 27.11.2000 r. ustanawiaj膮ca r贸wnego traktowania . Artyku艂 2 definiuje w ust. 1 zasad臋 og贸lne warunki ramowe w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz. Urz. r贸wnego traktowania jako oznaczaj膮c膮 brak jakichkolwiek WE L 303 z 27.11.2000 r., s. 16). form bezpo艣redniej lub po艣redniej dyskryminacji z przyczyn 8 Obecnie art. 19 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dalej jako TFUE. Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010 11 ARTYKUAY I ROZPRAWY stosuje si臋 do wszystkich os贸b, zar贸wno sektora publicznego, oceni艂 jednak, 偶e niemieckie regulacje ustawowe nie s膮 w艂a艣ciwe jak i prywatnego, w艂膮cznie z instytucjami publicznymi . Artyku艂 6 i konieczne , a tym samym nie spe艂niaj膮 kryteri贸w zasady pro- ust. 1 dyrektywy nawi膮zuje do jej motywu 25 i wskazuje na porcjonalno艣ci Takie przepisy, w zakresie, w jakim uznaj膮 wiek mo偶liwo艣膰 uzasadnienia dzia艂a艅 r贸偶nicuj膮cych Niezale偶nie od danego pracownika za jedyne kryterium dla stosowania um贸w przepis贸w art. 2 ust. 2, pa艅stwa cz艂onkowskie mog膮 uzna膰, 偶e o prac臋 na czas okre艣lony, o ile nie zosta艂o wykazane, 偶e okre艣- odmienne traktowanie ze wzgl臋du na wiek nie stanowi dyskry- lenie granicy wieku samo w sobie, niezale偶nie od wszystkich minacji, je偶eli w ramach prawa krajowego zostanie to obiektyw- innych okoliczno艣ci zwi膮zanych ze struktur膮 danego rynku pracy nie i racjonalnie uzasadnione zgodnym z przepisami i celem, i sytuacji osobistej zainteresowanego pracownika, jest obiektyw- w szczeg贸lno艣ci celami polityki zatrudnienia, rynku pracy nie konieczne dla zrealizowania celu integracji zawodowej bez- i kszta艂cenia zawodowego, i je偶eli 艣rodki maj膮ce s艂u偶y膰 realizacji robotnych starszych pracownik贸w, nale偶y uzna膰 za wykraczaj膮ce tego celu s膮 w艂a艣ciwe i konieczne . poza to, co jest w艂a艣ciwe i konieczne dla osi膮gni臋cia tego celu. Nast臋pnie wskazuje si臋, 偶e takie odmienne traktowanie mo偶e Poszanowanie zasady proporcjonalno艣ci wymaga mianowicie, polega膰 m.in. na: (a) wprowadzeniu specjalnych warunk贸w by ka偶de ograniczenie prawa podmiotowego w mo偶liwie naj- dost臋pu do zatrudnienia i kszta艂cenia zawodowego, zatrudnie- wy偶szym stopniu godzi艂o wymogi r贸wnego traktowania z rea- nia i pracy, w艂膮cznie z warunkami zwalniania i wynagradzania, lizowanym celem 14. dla ludzi m艂odych, pracownik贸w starszych i os贸b maj膮cych na utrzymaniu inne osoby, w celu wspierania ich integracji zawo- " Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci odni贸s艂 si臋 r贸wnie偶 do sposobu dowej lub zapewnienia im ochrony, (b) okre艣leniu warunk贸w transpozycji dyrektywy w interesuj膮cym aspekcie okresu mi臋- dolnej granicy wieku, do艣wiadczenia zawodowego lub sta偶u dzy wej艣ciem w 偶ycie dyrektywy a up艂ywem okresu transpozycji. pracy, wymaganego do zatrudnienia lub niekt贸rych korzy艣ci TS nawi膮za艂 przy tym do swojego sta艂ego orzecznictwa, podkre- zwi膮zanych z zatrudnieniem, (c) okre艣leniu g贸rnej granicy wieku 艣laj膮c, 偶e w okresie przewidzianym na dokonanie transpozycji przy rekrutacji, z uwzgl臋dnieniem wykszta艂cenia wymaganego dyrektywy pa艅stwa cz艂onkowskie s膮 zobowi膮zane do powstrzy- na danym stanowisku lub potrzeby racjonalnego okresu zatrud- mania si臋 od przyjmowania przepis贸w, kt贸rych charakter powa偶- nienia przed przej艣ciem na emerytur臋 . nie zagra偶a osi膮gni臋ciu celu tej dyrektywy 15. Stwierdzenie Stosownie do art. 18 ak. 1 dyrektywy 2000/78/WE okres jej powy偶sze odnosi艂o si臋 r贸wnie偶 do niemieckiego 艣rodka prawa transpozycji up艂yn膮艂 2.12.2003 r. Niemniej jednak ak. 2 tego krajowego, kt贸ry wszed艂 w 偶ycie w艂a艣nie w takim okresie. Oko- artyku艂u upowa偶nia艂 pa艅stwa cz艂onkowskie do przesuni臋cia ter- liczno艣ci膮 wzmacniaj膮c膮 argumentacj臋 Trybuna艂u by艂o to, 偶e 艣ro- minu transpozycji dyrektywy o dalsze trzy lata, tj. do 2.12.2006 r. dek ten obowi膮zywa艂 w dodatkowym okresie, jaki RFN uzyska艂a w odniesieniu do przyj臋cia odpowiednich 艣rodk贸w krajowych na uchwalenie 艣rodk贸w krajowych, m.in. w odniesieniu do usta- dotycz膮cych zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek i niepe艂- nowienia zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek16, a w okre- nosprawno艣膰. Republika Federalna Niemiec, kt贸rej dotyczy艂y sie tym pa艅stwa cz艂onkowskie mia艂y przedstawi膰 Komisji trzy spo艣r贸d omawianych spraw, skorzysta艂a z tej mo偶liwo艣ci. corocznie raport na temat krok贸w, jakie podj臋艂o w celu uporania si臋 z dyskryminacj膮 ze wzgl臋du na wiek (...) oraz post臋pu we wprowadzeniu w 偶ycie dyrektywy 17. TS stwierdzi艂 w zwi膮zku 2. Punkty wyj艣cia wyrok w sprawie Mangold z tym: Przepis ten wymaga wi臋c, by pa艅stwo cz艂onkowskie, Zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek wywo艂any zosta艂 kt贸re wyj膮tkowo korzysta w ten spos贸b z przed艂u偶onego terminu jak wspomniano w wyroku z 22.11.2005 r. w sprawie Mangold na dokonanie transpozycji, podj臋艂o stopniowo konkretne 艣rodki (wszystkie wyr贸偶. J.B.). Warto doda膰, 偶e wyrok zosta艂y wydany w celu zbli偶enia krajowego uregulowania do rezultatu zamierzo- w trybie prejudycjalnym (na wniosek S膮du Pracy w Monachium nego w dyrektywie. Ot贸偶 zobowi膮zanie to utraci艂oby wszelki sens, Arbeitsgericht M黱chen)9, a stan faktyczny dotyczy艂 niemie- je偶eli pa艅stwom cz艂onkowskim umo偶liwione zosta艂oby przyjmo- ckiego 艣rodka krajowego, dopuszczaj膮cego obni偶enie wieku wanie w okresie przewidzianym na wprowadzenie w 偶ycie tej do 58, a nawet okresowo 52 lat, i w konsekwencji umo偶liwiaj膮- dyrektywy 艣rodk贸w niezgodnych z celem tej dyrektywy 18. cego zawieranie bez ogranicze艅 um贸w o prac臋 na czas okre艣lony. Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci podkre艣li艂 co prawda, 偶e postanowienia " Nast臋pnie TS zwr贸ci艂 uwag臋 na to, 偶e dyrektywa 2000/78/WE Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas okre艣lony zawar- nie stanowi sama w sobie zr贸d艂a zasady r贸wnego traktowa- tego 18.03.1999 r. i wprowadzonego w 偶ycie przez dyrektyw臋 nia w zakresie zatrudnienia i pracy 19, poniewa偶 jej celem jest Rady 99/70/WE z 28.06.1999 r.10 nie stanowi膮 przeszkody jedynie wyznaczenie og贸lnych ram dla walki z dyskryminacj膮 w przyj臋ciu takiego 艣rodka krajowego11, niemniej jednak wskaza艂 na sprzeczno艣膰 takiego niemieckiego 艣rodka krajowego z dyrek- 9 Por. motywy 21 do 25 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. 10 Dyrektywa Rady 99/70/WE z 28.06.1999 r. dotycz膮ca Porozumienia tyw膮 2000/78/WE oraz og贸ln膮 zasad膮 prawa wsp贸lnotowego Ramowego w sprawie um贸w na czas okre艣lony, zawartego przez Europej- zakazuj膮cego dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek12. sk膮 Uni臋 Konfederacji Przemys艂owych i Pracodawc贸w (UNICE), Europej- Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci odni贸s艂 si臋 przy tym do kilku fun- skie Centrum Przedsi臋biorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejsk膮 Kon- damentalnych kwestii: federacj臋 Zwi膮zk贸w Zawodowych (ETUC) (Dz. Urz. WE L 175 z 1999 r., s. 43). " Odwo艂uj膮c si臋 do art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE, 11 Por. motywy 40 do 54 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. TS stwierdzi艂, 偶e odmienne traktowanie ze wzgl臋du na wiek 12 Motywy 55 do 76 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. w prawie krajowym pa艅stw cz艂onkowskich mo偶e by膰 uzasad- 13 Motyw 58 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. nione interesem powszechnym, wynikaj膮cym z cel贸w polityki 14 Motyw 65 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. 15 Motyw 67 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. zatrudnienia, rynku pracy i kszta艂cenia zawodowego 13. Uzna艂, 16 Motywy 68 do 70 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. 偶e niemieckie regulacje ustawowe mog膮 by膰 uzasadnione takim 17 Motyw 71 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. interesem powszechnym, pod warunkiem jednak spe艂nienia 18 Motyw 72 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. wymog贸w zasady proporcjonalno艣ci. W dalszej analizie Trybuna艂 19 Motyw 74 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010 12 ARTYKUAY I ROZPRAWY ze wzgl臋du na religi臋 lub przekonania, niepe艂nosprawno艣膰, wiek tradycje konstytucyjne pa艅stw cz艂onkowskich, ani obowi膮zu- lub orientacj臋 seksualn膮 . Zasadnicze znaczenie w omawianym j膮ce umowy mi臋dzynarodowe nie uzasadniaj膮 jej ustanowienia. kontek艣cie mia艂o ugruntowanie przez Trybuna艂 zasady zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek jako og贸lnej zasady prawa Po czwarte zarzuty kierowa艂y si臋 w stosunku do podkre艣- wsp贸lnotowego, maj膮cej swoje zr贸d艂o we wsp贸lnych tradycjach lonego przez TS wymogu niestosowania prawa krajowego konstytucyjnych pa艅stw cz艂onkowskich i w wi膮偶膮cych je umo- w przypadku jego sprzeczno艣ci z zasad膮 og贸ln膮 prawa wsp贸lno- wach mi臋dzynarodowych20. towego. W istocie oznacza艂oby to bowiem uniewa偶nienie prawa krajowego. Podej艣cie takie stanowi艂oby w膮tpliwe przesuni臋cie " Powy偶sza zasada mo偶e s艂u偶y膰 jako test badania legalno艣ci paradygmatu, do tej pory bowiem stosownie do TWE dyrek- odpowiednich 艣rodk贸w prawa krajowego pa艅stwa cz艂onkow- tywa nie wywo艂ywa艂a skutku bezpo艣redniego w pa艅stwach skiego UE, bowiem z chwil膮 gdy uregulowania krajowe (...) cz艂onkowskich. Tym samym wi臋c to nie dyrektywa, lecz prawo s艂u偶膮 wykonaniu dyrektywy , wchodz膮 one w zakres kompeten- krajowe transponuj膮ce dyrektyw臋 by艂o zr贸d艂em praw i obo- cji UE, a tym samym w zakres stosowania tej zasady 21. wi膮zk贸w obywateli. " W ko艅cu TS podkre艣li艂 nawi膮zuj膮c ponownie do swojej Jak si臋 wydaje, w kolejnych wyrokach Trybuna艂 Sprawiedli- utrwalonej linii orzeczniczej, 偶e na s膮dzie krajowym, przed kt贸rym wo艣ci podj膮艂 pr贸b臋 sprecyzowania swojego stanowiska w dzie- zawis艂 sp贸r dotycz膮cy zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek, spo- dzinach, kt贸re sta艂y si臋 przedmiotem szczeg贸lnej krytyki, jedno- czywa obowi膮zek zagwarantowania w ramach jego kompetencji cze艣nie wskazuj膮c na znacz膮c膮 przestrze艅 dzia艂ania, zastrze偶on膮 ochrony prawnej wynikaj膮cej z prawa wsp贸lnotowego oraz zapew- dla kompetencji pa艅stw cz艂onkowskich. I tak potwierdzaj膮c nienia jej pe艂nej skuteczno艣ci poprzez niestosowanie jakichkolwiek wykreowanie zasady og贸lnej prawa unijnego, zakazuj膮cej dyskry- przepis贸w prawa krajowego, kt贸re mog膮 by膰 z nim sprzeczne 22. minacji ze wzgl臋du na wiek TS wskaza艂 na stosunkowo du偶e pole manewru po stronie pa艅stw cz艂onkowskich w odniesieniu Wyrok TS w sprawie Mangold wywo艂a艂 powa偶ne kontrower- do uzasadnienia ogranicze艅 r贸wnego traktowania ze wzgl臋du sje. Zw艂aszcza za艣 zarzucano TS dzia艂alno艣膰 prawotw贸rcz膮 , na wiek. Z jednej strony skonkretyzowa艂 r贸wnie偶 (stosunkowo nakierowan膮 na rozszerzenie kompetencji Unii Europejskiej, pro- restryktywnie) zasady okre艣lenia kompetencji unijnej w dziedzinie wadzon膮 w spos贸b sprzeczny zar贸wno z prawem unijnym, jak warunk贸w zatrudnienia i pracy. Z drugiej jednak TS potwierdzi艂 i w spos贸b naruszaj膮cy interesy pa艅stw cz艂onkowskich. Repre- obowi膮zki pa艅stw cz艂onkowskich zar贸wno w okresie transpozy- zentatywna dla tego kierunku krytyki by艂a ocena by艂ego prezesa cji dyrektywy, jak i po up艂ywie tego okresu, w tym konieczno艣膰 niemieckiego Federalnego Trybuna艂u Konstytucyjnego oraz prze- stosowania prawa unijnego, w przypadku gdy prawo krajowe jest wodnicz膮cego Konwentu UE 2002/2003, Romana Herzoga oraz sprzeczne z aktem unijnym (w tym z dyrektyw膮). L黡era Gerkena, dyrektora Centre for European Policy23. Zarzuty Po przeprowadzeniu takiego sprecyzowania w om贸wionych koncentrowa艂y si臋 wok贸艂 nast臋puj膮cych kwestii24 . ni偶ej trzech wyrokach TS w wyroku z 19.01.2010 r. w sprawie K點黭deveci utwierdzi艂 przyj臋ty w wyroku w sprawie Man- Po pierwsze zarzucano, 偶e Trybuna艂 ingeruje w dziedzin臋 gold kierunek interpretacji odnosz膮c si臋 dodatkowo do wa偶nych polityki zatrudnienia i polityk spo艂ecznych, kt贸re nale偶膮 do kwestii proceduralnych. zasadniczych kompetencji pa艅stw cz艂onkowskich. Ewentualne przyjmowanie 艣rodk贸w unijnych w tych dziedzinach musia- 20 TS odwo艂a艂 si臋 przy tym do motyw贸w 1 i 4 preambu艂y dyrektywy 2000/78/WE. Motyw 1 dyrektywy nawi膮zuje do 贸wczesnego art. 6 ust. 1 Traktatu 艂oby wi臋c z jednej strony uwzgl臋dnia膰 zasad臋 pomocniczo- o Unii Europejskiej (dalej jako TUE), natomiast w motywie 4 stwierdzono 艣ci, z drugiej za艣 regulacje unijne mog艂yby si臋 odnosi膰 jedy- Prawo wszystkich os贸b do r贸wno艣ci wobec prawa i ochrony przed dys- nie do spraw o charakterze transgranicznym: dyskryminacja kryminacj膮 jest powszechnym prawem uznanym przez Powszechn膮 Dekla- ze wzgl臋du na wiek, w przeciwie艅stwie do dyskryminacji ze racj臋 Praw Cz艂owieka, Konwencj臋 Narod贸w Zjednoczonych w sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet, Pakty Narod贸w Zjed- wzgl臋du na obywatelstwo, z natury rzeczy takiego transgranicz- noczonych dotycz膮ce praw obywatelskich i politycznych oraz praw gos- nego charakteru nie mo偶e wykazywa膰. Problemy z tym zwi膮- podarczych, spo艂ecznych i kulturalnych oraz przez Europejsk膮 Konwencj臋 zane powinny wi臋c samodzielnie regulowa膰 pa艅stwa cz艂on- o Ochronie Praw Cz艂owieka i Podstawowych Wolno艣ci, kt贸rych sygnata- kowskie. riuszami s膮 wszystkie pa艅stwa cz艂onkowskie. Konwencja nr 111 Mi臋dzy- narodowej Organizacji Pracy (MOP) zakazuje dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i pracy . Po drugie zarzucano, 偶e TS dokona艂 nadinterpretacji cha- 21 Motyw 75 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. rakteru prawnego dyrektyw, kt贸re nie s膮 stosowane w pa艅- 22 Motyw 77 uzasadnienia wyroku w sprawie Mangold. stwach cz艂onkowskich bezpo艣rednio, lecz musz膮 by膰 transpo- 23 R. Herzog, L. Gerken, Stop the European Court of Justice, EU Observer 2008 . nowane do prawa krajowego, przy czym pa艅stwa zachowuj膮 24 R. Herzog, L. Gerken, Stop the European Court of Justice, EU Obser- swobod臋 wyboru metod i 艣rodk贸w transpozycji. Do czasu ver 10.09.2008. Zob. r贸wnie偶 F. Temming, Freie Rechtssch鰌fung up艂ywu okresu transpozycji pa艅stwo nie ma obowi膮zku stoso- oder nicht: Der Streit um die EuGH-Entscheidung Mangold spitzt wania si臋 do rezultatu okre艣lonego w dyrektywie, co TS zigno- sich zu, Neue Juristische Wochenschrift 2008, s. 3404 3406; T. Gas, Mangold und die Folgen, Europ鋓sche Zeitschrift f黵 Wirt- rowa艂, podobnie jak okoliczno艣膰, 偶e 艣rodek krajowy, obni偶aj膮cy schaftsrecht 2007, s. 713; R. Streinz, Ch. Herrmann, Der Fall Man- wiek, przesta艂 obowi膮zywa膰 przed okresem up艂ywu transpozy- gold eine kopernikanische Wende im Europarecht ?, Recht der cji dyrektywy. Arbeit 2007, s. 165 169; E. Muir, La jurisprudence de la Cour de justice et du Tribunal de premi艁re instance. Chronique des arr臋ts. Arr臋t Werner Mangold c. R黡iger Helm, Mangold , Revue du droit de Po trzecie jako zabieg awanturniczy okre艣lono skonstru- l Union europ閑nne 2006/2, s. 466 472; Z. Hajn, Niemiecka CPE dla owanie przez Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci zasady og贸lnej prawa ludzi starszych w ocenie ETS glosa do wyroku ETS z 22.11.2005 r. unijnego, zakazuj膮cej dyskryminacj臋 ze wzgl臋du na wiek. Zasada w sprawie C-144/04 Werner Mangold v. R黡iger Helm, Europejski ta mia艂aby by膰 wyssana z palca przez TS, bowiem ani wsp贸lne Przegl膮d S膮dowy 2006/6, s. 36 40. Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010 13 ARTYKUAY I ROZPRAWY rodzinnej. Przyczyn膮 odmowy by艂y regulacje odnosz膮ce si臋 do 3. Sprecyzowanie stanowiska pracowniczego programu emerytalnego, stosownie do kt贸rych wyroki w sprawie Palacios de la Villa, wdowa, wzgl臋dnie wdowiec, nie otrzymuje 艣wiadczenia, je艣li jest Bartsch i Age Concern England co najmniej 15 lat m艂odsza (czy m艂odszy) od zmar艂ego pracow- nika (co wyst臋powa艂o w omawianym przypadku)27. W post臋- W wyroku z 16.10.2007 r. w sprawie Palacios de la Villa Try- powaniu kasacyjnym Federalny S膮d Pracy skierowa艂 do TS buna艂 Sprawiedliwo艣ci potwierdzi艂 g艂贸wnie stosunkowo szeroki pytania dotycz膮ce zakresu mo偶liwego powo艂ania si臋 na prawo zakres swobody pa艅stw cz艂onkowskich w uzasadnieniu ograni- unijne w tym przypadku28, w szczeg贸lno艣ci d膮偶y艂 do ustalenia, cze艅 zakazu nier贸wnego traktowania ze wzgl臋du na wiek. Wyrok czy prawo wsp贸lnotowe (obecnie prawo unijne) zawiera zasad臋 ten zosta艂 wydany przez TS w trybie prejudycjalnym, przy czym niedyskryminacji za wzgl臋du na wiek, kt贸rej przestrzeganie s膮dy s膮d hiszpa艅ski przed艂o偶y艂 TS wniosek w ramach sporu pomi臋- krajowe musz膮 zagwarantowa膰 tak偶e wtedy, gdy ewentualnie dzy F. Palaciosem de la Villa a jego pracodawc膮 Cortefiel Servi- dyskryminuj膮ce traktowanie nie ma zwi膮zku z prawem wsp贸lno- cios SA, dotycz膮cego rozwi膮zania z mocy prawa stosunku pracy towym29. Wyrok TS dotyczy艂 r贸wnie偶 interpretacji 贸wczesnego z powodu osi膮gni臋cia przez F. Palacios de la Villa limitu wieku, art. 13 TWE, dyrektywy 2000/78/WE i zasad og贸lnych prawa okre艣lonego na 65 lat przez ustawodawstwo krajowe, powoduj膮- wsp贸lnotowego30. cego obowi膮zkowe przej艣cie pracownika na emerytur臋25. Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci podkre艣li艂 w szczeg贸lno艣ci, 偶e W wyroku TS stwierdzi艂, 偶e Wyk艂adni zakazu wszelkiej wsp贸lnotowa zasada zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek, o kt贸rym stanowi dyrek- mo偶e by膰 podstaw膮 interpretacji przez TS w trybie prejudy- tywa Rady 2000/78/WE z 27.11.2000 r. ustanawiaj膮ca og贸lne cjalnym w kontek艣cie stosownych 艣rodk贸w prawa krajowego warunki ramowe r贸wnego traktowania w zakresie zatrudnienia jedynie w贸wczas, gdy przepis krajowy wchodzi w zakres sto- i pracy, nale偶y dokona膰 w ten spos贸b, 偶e nie sprzeciwia si臋 on sowania prawa wsp贸lnotowego 31. Tymczasem podkre艣li艂 uregulowaniu krajowemu takiemu jak to, b臋d膮ce przedmio- TS ani dyrektywa 2000/78/WE, ani art. 13 TWE nie pozwalaj膮 tem sporu w post臋powaniu przed s膮dem krajowym, na pod- na obj臋cie zakresem stosowania prawa wsp贸lnotowego w sytuacji, stawie kt贸rego za wa偶ne uznaje si臋 klauzule o obowi膮zkowym kt贸ra zaistnia艂a w post臋powaniu przed s膮dem krajowym 32. Je偶eli przej艣ciu na emerytur臋, zawarte w uk艂adach zbiorowych pracy chodzi o dyrektyw臋 2000/78/WE33, to wchodz膮ce w gr臋 regulacje i stawiaj膮ce jako jedyne wymogi uko艅czenie przez pracownika krajowe nie stanowi膮 艣rodka s艂u偶膮cego transpozycji dyrektywy. okre艣lonego wieku umo偶liwiaj膮cego nabycie uprawnie艅 eme- Niezale偶nie od tego ma艂偶onek B. Bartsch zmar艂 przed up艂ywem rytalnych, ustalonego przez uregulowanie krajowe na 65 lat, okresu transpozycji dyrektywy. W odniesieniu do 贸wczesnego i spe艂nienie pozosta艂ych kryteri贸w z zakresu zabezpieczenia art. 13 TWE Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci potwierdzi艂34, 偶e postano- spo艂ecznego umo偶liwiaj膮cych nabycie uprawnie艅 do emerytury wienia tego artyku艂u maj膮 charakter kompetencyjny, zawieraj膮c pod- z systemu sk艂adkowego . TS podkre艣li艂 przy tym, 偶e po pierwsze staw臋 prawn膮 dla dzia艂ania prawotw贸rczego Rady UE, maj膮cego powy偶sze przepisy krajowe s膮 co prawda oparte na wieku , na celu przyj臋cie 艣rodk贸w unijnych niezb臋dnych w celu zwalczania jednak s膮 obiektywnie i racjonalnie uzasadnione, w ramach dyskryminacji m.in. ze wzgl臋du na wiek. Same jednak postanowie- prawa krajowego, s艂usznym celem zwi膮zanym z polityk膮 zatrud- nia dawnego art. 13 TWE nie mog艂y s艂u偶y膰 obj臋ciu kompetencj膮 nienia i rynkiem pracy oraz po drugie zosta艂y one podj臋te Wsp贸lnoty 艣rodk贸w krajowych, je艣li nie zosta艂y one wydane w celu dla realizacji tego celu interesu og贸lnego i nie wydaj膮 si臋 by膰 wykonania dyrektywy uchwalonej na jego podstawie. niew艂a艣ciwe i niekonieczne dla tego celu . Generalna konstatacja TS w wyroku brzmia艂a Prawo wsp贸l- Wyrok ten jest na tyle interesuj膮cy dla analizowanych dalej notowe nie zawiera zakazu wszelkiej dyskryminacji ze wzgl臋du zagadnie艅, 偶e potwierdza, i偶 omawiana sprawa obj臋ta jest zakre- na wiek, kt贸rej przestrzeganie s膮dy krajowe musz膮 zagwaranto- sem regulacyjnym dyrektywy 2000/78/WE26 oraz wskazuje na wa膰 wtedy, gdy ewentualnie dyskryminuj膮ce traktowanie nie ma znacz膮c膮 swobod臋 decyzyjn膮 pa艅stw cz艂onkowskich w przyj- zwi膮zku z prawem wsp贸lnotowym. Ponadto, taki zwi膮zek z pra- mowaniu 艣rodk贸w prawa krajowego, r贸偶nicuj膮cych warunki wem wsp贸lnotowym nie powstaje na mocy art. 13 WE ani tak偶e zatrudnienia i pracy ze wzgl臋du na wiek, kt贸re w odwo艂aniu w sytuacji, kt贸ra nast膮pi艂a w sprawie przed s膮dem krajowym do art. 6 dyrektywy mog膮 by膰 uzasadnione ze wzgl臋du na inte- na mocy dyrektywy Rady 2000/78/WE z 27.11.2000 r. ustana- res powszechny przy elastycznym interpretowaniu wymog贸w wiaj膮cej og贸lne warunki ramowe r贸wnego traktowania w zakre- zasady proporcjonalno艣ci. sie zatrudnienia i pracy przed up艂ywem terminu transpozycji tej W wyroku z 23.09.2008 r. w sprawie Bartsch Trybuna艂 Spra- dyrektywy wyznaczonego danemu pa艅stwu cz艂onkowskiemu . wiedliwo艣ci sprecyzowa艂 natomiast, 偶e wsp贸lnotowa zasada Warto doda膰, 偶e r贸wnie偶 w wyroku z 5.03.2009 r. w sprawie og贸lna zakazu dyskryminacji dzia艂a na prawo krajowe pa艅stw Age Concern England TS wskaza艂 na szerok膮 mo偶liwo艣膰 uzasad- cz艂onkowskich jedynie w贸wczas, gdy jest ono obj臋te kompeten- nienia zgodnego z prawem unijnym nier贸wnego traktowania cj膮 Wsp贸lnoty. W szczeg贸lno艣ci nie s膮 obj臋te tak膮 kompetencj膮 ze wzgl臋du na wiek. 艣rodki krajowe, kt贸re nie zosta艂y wydane w celu transpozycji dyrektywy; r贸wnie偶 dawny art. 13 Traktatu ustanawiaj膮cego Wsp贸lnot臋 Europejsk膮, dalej jako TWE (obecnie art. 19 TFUE) 25 Por. motyw 2 uzasadnienia wyroku w sprawie Palacios de la Villa. Odno艣- nie do hiszpa艅skiego prawa krajowego om贸wione jest w motywach 11 do 14. samodzielnie jako norma kompetencyjna nie jest w stanie 26 Motywy 42 do 47 uzasadnienia wyroku w sprawie Palacios de la Villa. rozci膮gn膮膰 takiej kompetencji na 艣rodki krajowe. 27 Motywy 8 do 12 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch. Wyrok zosta艂 wydany przez TS w trybie prejudycjalnym na wnio- 28 Motyw 13 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch. sek niemieckiego Federalnego S膮du Pracy (Bundesarbeitsgericht), 29 Motyw 14 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch. 30 Motyw 1 i 2 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch. z艂o偶ony w ramach sporu pomi臋dzy B. Bartsch i Bosch und Sie- 31 Motyw 15 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch. mens Hausger鋞e (BSH) Altersf黵sorge GmbH, kt贸ry jest fun- 32 Motyw 16 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch. duszem ubezpiecze艅 spo艂ecznych tego przedsi臋biorstwa, i doty- 33 Motyw 18 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch. czy艂 odmowy przez fundusz wyp艂aty na rzecz B. Bartsch renty 34 Motyw 18 uzasadnienia wyroku w sprawie Bartsch. Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010 14 ARTYKUAY I ROZPRAWY Wyrok ten zapad艂 w trybie prejudycjalnym, na wniosek High prawa wsp贸lnotowego, zawieraj膮cej zakaz dyskryminacji ze Court of Justice (England and Wales), Queen s Bench Division wzgl臋du na wiek, wskazywa艂a jednak r贸wnie偶 na mo偶liwe, (Administrative Court) (Zjednoczone Kr贸lestwo). Pytanie pre- uzasadnione odst臋pstwa od tej zasady39. judycjalne zosta艂o przed艂o偶one w ramach post臋powania35, wszcz臋tego na podstawie skargi kwestionuj膮cej zgodno艣膰 z pra- 4. Konsekwencja w stanowisku TS wem transpozycji dyrektywy 2000/78/WE w Zjednoczonym wyrok w sprawie K點黭deveci Kr贸lestwie, kt贸rego stronami s膮 The Incorporated Trustees of the National Council on Ageing (Age Concern England) oraz Wyrok z 19.01.2010 r. w sprawie K點黭deveci wydany zosta艂 Secretary of State for Business, Enterprise and Regulatory Reform przez TS w trybie prejudycjalnym na wniosek niemieckiego Kra- (minister gospodarki, przedsi臋biorczo艣ci i reformy legislacyjnej). jowego S膮du Pracy (Landesarbeitsgericht D黶seldorf), rozpatru- Przedmiotem skargi ze strony organizacji charytatywnej Age j膮cego w ostatniej instancji sp贸r mi臋dzy pani膮 Sed膮 K點黭deveci Concern England (maj膮cej na celu dzia艂anie dla dobra os贸b star- a jej pracodawc膮 firm膮 Swedex GmbH & Co. KG w sprawie szych) sta艂o si臋 postanowienie Employment Equality (Age) Regu- okresu wypowiedzenia maj膮cego zastosowanie przy rozwi膮zaniu lations 2006 (rozporz膮dzenie o r贸wnouprawnieniu w zakresie z ni膮 umowy o prac臋. Stan faktyczny sprawy by艂 nast臋puj膮cy40. zatrudnienia i pracy wiek), wydanego w celu transpozycji S. K點黭deveci by艂a zatrudniona przez Swedex po uko艅cze- dyrektywy, stosownie do kt贸rego dozwolone jest nier贸wne trak- niu 18. roku 偶ycia. Po przepracowaniu 10 lat w 2007 r. wypo- towanie ze wzgl臋du na wiek, polegaj膮ce m.in. na tym, 偶e nie jest wiedziano jej umow臋 o prac臋 i ustalono ustawowy okres wypo- niezgodne z prawem rozwi膮zanie stosunku pracy z osob膮, do wiedzenia, przy czym sta偶 pracy obliczono na trzy lata. Okres kt贸rej stosuje si臋 niniejsze rozporz膮dzenie, je艣li osi膮gn臋艂a ona wypowiedzenia wynosi艂 wi臋c jeden miesi膮c, zamiast czterech lub przekroczy艂a wiek 65 lat, a przyczyn膮 rozwi膮zania stosunku miesi臋cy (nale偶nych w przypadku 10-letniego okresu pracy). pracy jest przej艣cie na emerytur臋 36. Stowarzyszenie zarzuca艂o Rzecz bowiem w tym41, 偶e stosownie do og贸lnej ustawy o r贸w- nieprawid艂ow膮 transpozycj臋 dyrektywy, polegaj膮c膮 na sprzeczno- no艣ci traktowania (Allgemeines Gleichbehandlungsgesetz) 艣ci powo艂anego wy偶ej postanowienia z dyrektyw膮 2000/78/WE z 14.08.2006 r.42, kt贸ra transponowa艂a dyrektyw臋 2000/78/WE, i z zasad膮 proporcjonalno艣ci. pewna r贸偶nica w traktowaniu zwi膮zana z wiekiem jest dopusz- Ustosunkowuj膮c si臋 do pyta艅 prejudycjalnych, TS nie mia艂 czalna, je偶eli jest obiektywnie i racjonalnie uzasadniona celem w膮tpliwo艣ci, 偶e kwestionowane rozporz膮dzenie obj臋te jest zgodnym z przepisami 艢rodki maj膮ce s艂u偶y膰 realizacji tego celu kompetencj膮 wsp贸lnotow膮, zosta艂o bowiem m.in. wydane powinny by膰 w艂a艣ciwe i konieczne paragraf 10 ustawy). Nato- w celu transpozycji dyrektywy 2000/78/WE37. TS nie mia艂 te偶 miast punkt 1 tego paragrafu stwierdza, 偶e takie odmienne w膮tpliwo艣ci, 偶e kwestionowane rozporz膮dzenie krajowe skut- traktowanie mo偶e polega膰 m.in. na wprowadzeniu specjal- kuje nier贸wnym traktowaniem ze wzgl臋du na wiek. Niemniej nych warunk贸w dost臋pu do zatrudnienia i kszta艂cenia zawodo- jednak odwo艂uj膮c si臋 do art. 6 dyrektywy wskaza艂, 偶e nie- wego, zatrudnienia i pracy, w艂膮cznie z warunkami zwalniania kiedy takie nier贸wne traktowanie mo偶e nie stanowi膰 zakazanej i wynagradzania, dla ludzi m艂odych, pracownik贸w starszych dyskryminacji, je艣li 艣rodki krajowe s膮 uzasadnione zgodnymi i os贸b maj膮cych na utrzymaniu inne osoby, w celu wspierania z prawem celami dotycz膮cymi polityki spo艂ecznej, takimi jak te, ich integracji zawodowej . Postanowienia te generalnie odpo- kt贸re wi膮偶膮 si臋 z polityk膮 zatrudnienia, rynku pracy i kszta艂ce- wiadaj膮 przewidzianej w dyrektywie 2000/78/WE mo偶liwo艣ci nia zawodowego 38. W konsekwencji, stwierdzi艂, 偶e Wyk艂adni uzasadnienia zr贸偶nicowanego traktowania ze wzgl臋du na art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE nale偶y dokonywa膰 w ten wiek. Zr贸偶nicowanie takie wyst臋puje w odniesieniu do okre- spos贸b, 偶e nie stoi on na przeszkodzie ustanowieniu przepis贸w s贸w wypowiedzenia stosunku pracy, ustalonych w niemieckim krajowych, kt贸re tak jak art. 3 rozporz膮dzenia, kt贸rego dotyczy kodeksie cywilnym (B黵gerliches Gesetzbuch): r贸偶nicuje on post臋powanie przed s膮dem krajowym, nie wymieniaj膮 w spo- okresy wypowiedzenia w zale偶no艣ci od sta偶u pracy (par. 622) s贸b precyzyjny cel贸w uzasadniaj膮cych mo偶liwo艣膰 odst臋pstwa od co odpowiada przyj臋tej praktyce, niemniej jednak nakazuje zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek , a do s膮du krajowego 35 Motyw 2 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Concern England. nale偶y ustalenie, czy uregulowania, kt贸rych dotyczy sprawa 36 Motywy 11 do 13 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Concern England. przed nim zawis艂a, maj膮 taki zgodny z prawem cel i czy krajowe 37 Szczeg贸艂owo motywy 21 do 30 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Con- organy ustawodawcze lub wykonawcze mog艂y w spos贸b uzasad- cern England. 38 Szczeg贸lnie motyw 35 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Concern Eng- niony stwierdzi膰, 偶e przy wzi臋ciu pod uwag臋 zakresu uznania, kt贸- land. rym dysponuj膮 pa艅stwa cz艂onkowskie w zakresie polityki spo艂ecznej, 39 W motywie 40 uzasadnienia wyroku w sprawie Age Concern England wybrane 艣rodki s膮 w艂a艣ciwe i konieczne dla osi膮gni臋cia tego celu . stwierdzono Komisja Wsp贸lnot Europejskich, powo艂uj膮c si臋 na wyrok Precyzuj膮c spos贸b wyk艂adni art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE z 22.11.2005 r. w sprawie C-144/04 Mangold, Zb. Orz. s. I-9981, pkt 75, i na art. 21 ust. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, proklamo- TS podkre艣li艂, 偶e stwarza on mo偶liwo艣膰 wprowadzenia przez wanej w Nicei 7.12.2000 r. (Dz. Urz. WE C 364 z 2000 r., s. 1), podnosi, pa艅stwa cz艂onkowskie, w ramach ich przepis贸w krajowych, 偶e zasada niedyskryminacji ze wzgl臋du na wiek jest podstawow膮 zasad膮 okre艣lonych rodzaj贸w r贸偶nic w traktowaniu ze wzgl臋du na wiek, prawa wsp贸lnotowego i 偶e ka偶dy wyj膮tek od tej zasady powinien by膰 uza- je艣li b臋d膮 one 玱biektywnie i racjonalnie uzasadnione zgodnym sadniony celem publicznym z zakresu polityki spo艂ecznej. Zgodnie z pro- ponowan膮 przez ni膮 wyk艂adni膮, dokonywan膮 w 艣wietle jej motywu 25, z prawem celem, takim jak cel z zakresu polityki zatrudnienia, art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE ustanawia rodzaj ograniczonego rynku pracy i kszta艂cenia zawodowego, a 艣rodki s艂u偶膮ce osi膮g- odst臋pstwa od wspomnianej podstawowej zasady, uzasadnionego szcze- ni臋ciu tych cel贸w b臋d膮 w艂a艣ciwe i konieczne. Przepis ten nak艂ada g贸lnymi wzgl臋dami polityki spo艂ecznej danego pa艅stwa cz艂onkowskiego. na pa艅stwa cz艂onkowskie obowi膮zek udowodnienia zgodno艣ci Zdaniem Komisji w drodze przepisu art. 6 ust. 1 zak艂ada si臋 wi臋c przyj臋cie konkretnego 艣rodka krajowego, odzwierciedlaj膮cego ca艂o艣膰 szczeg贸lnych z prawem celu przywo艂anego tytu艂em uzasadnienia, w po艂膮cze- okoliczno艣ci i cel贸w . niu z wysokimi wymaganiami dowodowymi . 40 Motywy 12 do 16 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. Z takim kierunkiem interpretacji korespondowa艂a ocena 41 Motywy 10 do 12 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. Komisji, kt贸ra odwo艂ywa艂a si臋 co prawda do zasady og贸lnej 42 BGBl. 2006 I., s. 1897. Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010 15 ARTYKUAY I ROZPRAWY obliczanie okresu zatrudnienia pracownika od uko艅czenia natomiast charakter zasady og贸lnej prawa unijnego i wywodzi przez niego 25. roku 偶ycia (pkt 4). Niemiecki rz膮d federalny si臋 z tradycji konstytucyjnych pa艅stw cz艂onkowskich oraz wi膮- oraz odsy艂aj膮cy s膮d niemiecki uzasadnia艂43 takie rozwi膮zanie 偶膮cych je um贸w mi臋dzynarodowych w tej dziedzinie52. Nowym celami polityki zatrudnienia i pracy (do kt贸rych nawi膮zuje elementem uzasadnienia ustanowienia takiej zasady w stosunku art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE), polegaj膮cymi na tym, do wywod贸w w wyroku w sprawie Mangold jest nawi膮zanie 偶e m艂odsi pracownicy 艂atwiej i szybciej reaguj膮 na utrat臋 pracy przez Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci do Karty Praw Podstawowych53. i mo偶na wymaga膰 od nich wi臋kszej elastyczno艣ci, kr贸tszy natomiast TS wskaza艂, 偶e Karta ma stosownie do art. 6 ust. 1 TUE tak膮 dla takich pracownik贸w okres wypowiedzenia sprzyja ich zatrud- sam膮 moc prawn膮 jak Traktaty , czyli nale偶y do unijnego prawa nianiu dzi臋ki zwi臋kszeniu elastyczno艣ci w zarz膮dzaniu personelem. pierwotnego. Natomiast art. 21 Karty stanowi, 偶e zakazana jest S. K點黭deveci zaskar偶y艂a rozwi膮zanie z ni膮 umowy o prac臋 wszelka dyskryminacja w szczeg贸lno艣ci ze wzgl臋du na (...) wiek . do niemieckiego S膮du Pracy (Arbeitsgericht M鰊chengladbach), Niemniej unijna zasada og贸lna zakazu dyskryminacji mo偶e podkre艣laj膮c zw艂aszcza, 偶e stosowne postanowienia kodeksu by膰 testem badania legalno艣ci prawa krajowego jedynie w zakresie cywilnego stanowi膮 dyskryminacj臋 ze wzgl臋du na wiek sprzeczn膮 kompetencji UE. Dlatego te偶 niezmiernie istotna jest konstatacja TS z prawem UE44. Rozpoznaj膮cy spraw臋 w post臋powaniu odwo- podtrzymuj膮ca stwierdzenie zawarte w wyroku w sprawie Man- 艂awczym Krajowy S膮d Pracy (Landesarbeitsgericht D黶seldorf) gold 偶e przyj臋cie dyrektywy unijnej i up艂yw terminu jej transpo- potwierdzi艂, 偶e w czasie rozwi膮zania stosunku pracy S. K點黭de- zycji sprawiaj膮, i偶 w zakres zastosowania prawa Unii wesz艂o ure- veci okres transpozycji dyrektywy 2000/78/WE min膮艂. Potwier- gulowanie b臋d膮ce przedmiotem sporu przed s膮dem krajowym, dzi艂 r贸wnie偶, 偶e wskazane wy偶ej niemieckie przepisy przewiduj膮 obejmuj膮ce materi臋 uregulowan膮 w dyrektywie, tj. w niniejszej odmienne traktowanie bezpo艣rednio zwi膮zane z wiekiem. Nie- sprawie, warunki rozwi膮zania stosunku pracy przez pracodawc臋 54. mniej jednak mia艂 wiele istotnych w膮tpliwo艣ci, kt贸re znalaz艂y Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci potwierdzi艂, 偶e niemieckie rozwi膮- wyraz w pytaniach prejudycjalnych skierowanych do TS oraz zania ustawowe zawieraj膮 zr贸偶nicowanie ze wzgl臋du na wiek podczas rozprawy: w zakresie obliczania okres贸w wypowiedzenia, kt贸re mo偶e by膰 " Przede wszystkim Krajowy S膮d Pracy mia艂 w膮tpliwo艣ci co badane w 艣wietle og贸lnej zasady prawa unijnego, zakazuj膮cej do zakresu prawa unijnego, kt贸re mia艂oby zastosowanie do oma- dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek. Dokona艂 r贸wnie偶 badania, wianej sprawy i do charakteru zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du czy zr贸偶nicowanie takie mo偶e by膰 uzasadnione celami polityki na wiek45, oraz nawi膮zywa艂 do mo偶liwo艣ci uzasadnienia nier贸w- zatrudnienia i rynku pracy55, stwierdzaj膮c naruszenie zasady pro- nego traktowania ze wzgl臋du na wiek interesem powszechnym46. porcjonalno艣ci. W konsekwencji, TS stwierdzi艂: (& ) wyk艂adni " Nast臋pnie Krajowy S膮d Pracy odni贸s艂 si臋 do zasady pierw- prawa Unii, a dok艂adniej zasady niedyskryminacji ze wzgl臋du sze艅stwa prawa unijnego (nawi膮zuj膮c do wyroku w sprawie na wiek skonkretyzowanej w dyrektywie 2000/78/WE, nale偶y Mangold) i zastanawia艂 si臋47, czy w sporze mi臋dzy podmiotami dokonywa膰 w ten spos贸b, 偶e stoi na przeszkodzie istnieniu prze- prywatnymi s膮d krajowy pa艅stwa cz艂onkowskiego jest zobowi膮- pisu krajowego takiego jak w sporze przed s膮dem krajowym, zany do niestosowania prawa krajowego, jednoznacznie sprzecz- kt贸ry przewiduje, 偶e okresy zatrudnienia uko艅czone przez pra- nego w prawem unijnym. S膮d podkre艣li艂 przy tym, 偶e sporny cownika, zanim osi膮gn膮艂 on wiek 25 lat, nie s膮 uwzgl臋dniane niemiecki przepis krajowy jest jasny i rozbie偶no艣ci z prawem przy obliczaniu okresu wypowiedzenia stosunku pracy 56. unijnym nie da si臋 rozwi膮za膰 w drodze interpretacji tego prze- Nale偶y jeszcze powr贸ci膰 do odwo艂ania si臋 przez TS do pisu w spos贸b zgodny (przyjazny) prawu unijnemu. Karty Praw Podstawowych. Ot贸偶 art. 51 ust. 1 Karty wyraznie " W ko艅cu, zauwa偶aj膮c tak膮 sprzeczno艣膰 mi臋dzy niemieckim wskazuje, 偶e jej postanowienia maj膮 zastosowanie do pa艅stw przepisem prawa krajowego a prawem unijnym, Krajowy S膮d cz艂onkowskich wy艂膮cznie w zakresie, w jakim stosuj膮 one Pracy zastanawia艂 si臋, czy maj膮c na uwadze zaufanie, jakie prawo Unii (naturalnie przy poszanowaniu granic kompe- adresaci norm pok艂adaj膮 w zastosowaniu obowi膮zuj膮cych ustaw tencji UE). W doktrynie niemieckiej wskazano57, 偶e rozwa偶y膰 krajowych skutek niestosowania prawa krajowego, sprzecz- 43 Zw艂aszcza motywy 35 i 36 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. nego z prawem unijnym, nie powinien nast膮pi膰 dopiero po 44 Zw艂aszcza motyw 15 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. wydaniu przez TS stosownego wyroku prejudycjalnego48. 45 Por. pytanie 1 a) przytoczone w motywie 17 uzasadnienia wyroku w spra- " W tym kontek艣cie pojawi艂 si臋 r贸wnie偶 problem poniewa偶 wie K點黭deveci. Krajowy S膮d Pracy nie by艂 przekonany co do sprzeczno艣ci oma- 46 Por. pytanie 1 b) przytoczone w motywie 17 uzasadnienia wyroku w spra- wie K點黭deveci. wianych rozwi膮za艅 ustawowych z konstytucj膮 (Ustaw膮 Zasadni- 47 Por. pytanie 2 przytoczone w motywie 17 uzasadnienia wyroku w sprawie cz膮 RFN)49 czy uprzednio w takiej sprawie nie powinien wypo- K點黭deveci. wiedzie膰 si臋 niemiecki Federalny Trybuna艂 Konstytucyjny50. 48 Por. pytanie 2 przytoczone w motywie 17 uzasadnienia wyroku w sprawie Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci odni贸s艂 si臋 do powy偶szych prob- K點黭deveci. 49 Motyw 16 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. lem贸w, wypowiadaj膮c si臋 r贸wnie偶 w istotnych kwestiach doty- 50 Motyw 52 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. cz膮cych zasad transpozycji dyrektyw unijnych oraz obowi膮zku 51 Motyw 20 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. zapewnienia efektywno艣ci prawa UE. 52 Motyw 21 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. 53 Motyw 22 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. 54 Motyw 25 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. 4.1. Zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek 55 Motywy 28 do 42 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. w prawie unijnym 56 Motyw 43 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. Na temat kon- sekwencji wyroku dla niemieckiego prawa pracy por. S. Kolbe, K點黭- Rozwa偶aj膮c t臋 kwesti臋, TS nawi膮za艂 do wyroku w sprawie deveci und tarifliche Altersgrenzen, Betriebs-Berater 2010/9, s. 501; G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts bei Versto gegen das Mangold i przypomnia艂, 偶e sama dyrektywa 2000/78/WE ustana- Verbot der Altersdiskriminierung (K點黭deveci) Anmerkung. Zeitschrift wia jedynie og贸lne ramy dla zwalczania dyskryminacji w zakresie f黵 Wirtschaftsrecht 2010/4, s. 199 i 200. zatrudnienia i pracy m.in. ze wzgl臋du na wiek, nie ustanawia wi臋c 57 Reprezentatywnie J.-H. Bauer, A. v. Medem, K點黭deveci Mangold hoch zasady zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek51. Zasada ta ma zwei?..., s. 451. Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010 16 ARTYKUAY I ROZPRAWY nale偶y, czy takie graniczenie odpowiada kryterium zakresu " W konsekwencji, s膮d krajowy powinien przede wszyst- stosowania prawa Unii , do kt贸rego nawi膮zuje TS (w motywie kim stosowa膰 wyk艂adni臋 prawa krajowego w spos贸b przyja- 25 uzasadnienia), tym bardziej 偶e w niemieckim tek艣cie Karty zny prawu unijnemu (wyk艂adnia zgodna z prawem unijnym), stosowany jest termin, w jakim wykonuj膮 one prawo Unii tj. w przypadku dyrektywy powinien w najszerszym mo偶liwym (niem. bei der Durchf黨rung des Rechts der Union , a nie sto- zakresie dokonywa膰 (interpretacji prawa krajowego przyp. J.B.) sowanie niem. Anwendung). Zakres wykonywania prawa w 艣wietle tre艣ci i cel贸w dyrektywy w celu osi膮gni臋cia zamie- Unii jest bowiem interpretowany w臋ziej ni偶 zakres jego stoso- rzonego przez ni膮 skutku, post臋puj膮c tym samym zgodnie wania i wchodzi艂by w gr臋 w贸wczas, gdy pa艅stwo cz艂onkowskie z art. 288 akapit trzeci TFUE 67, wyk艂adnia zgodna prawa krajo- dzia艂a jako przed艂u偶one rami臋 Unii 58. Za takim w臋偶szym zakre- wego jest bowiem nieroz艂膮cznie zwi膮zana z systemem traktatu, sem zwi膮zania pa艅stw cz艂onkowskich postanowieniami Karty gdy偶 zezwala s膮dowi krajowemu na zapewnienie, w ramach jego przemawia艂yby r贸wnie偶 wywody zawarte w Wyja艣nieniach w艂a艣ciwo艣ci, pe艂nej skuteczno艣ci prawa Unii przy rozpoznawaniu do art. 51 ust. 1, kt贸re stanowi膮 autentyczn膮 interpretacj臋 Karty59. zawis艂ego przed nim sporu 68. Czyli je偶eli pa艅stwa dzia艂aj膮 w ramach stosowania prawa " Je偶eli ze wzgl臋du na jednoznaczn膮 sprzeczno艣膰 prze- unijnego, a nie jego wykonania , nie by艂yby zwi膮zane postano- pisu prawa krajowego z prawem unijnym nie ma mo偶liwo艣ci wieniami Karty Praw Podstawowych; zasady og贸lne dzia艂a艂yby zastosowania wyk艂adni zgodnej (jak w omawianej sprawie), natomiast r贸wnie偶 w zakresie stosowania prawa UE. Kryty- to s膮d krajowy powinien kierowa膰 si臋 prawem unijnym, przy kuje si臋 co prawda takie podej艣cie, ale jednocze艣nie wskazuje na czym dyrektywa 2000/78/WE konkretyzuje jedynie zasad臋 og贸ln膮 to, 偶e postanowienia art. 6 TUE je potwierdzaj膮: art. 6 ust. 1 TUE prawa unijnego, zakazuj膮c膮 dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek69. odnosi si臋 bowiem do charakteru prawnego Karty, kt贸ra wi膮- W konsekwencji, Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci stwierdzi艂 za艂aby pa艅stwa cz艂onkowskie w zakresie wykonywania prawa (nawi膮zuj膮c do wyroku w sprawie Mangold) W tych okoliczno艣- UE, natomiast art. 6 ust. 3 odnosi si臋 do zasad og贸lnych prawa ciach na s膮dzie krajowym, przed kt贸rym zawis艂 sp贸r dotycz膮cy unijnego, kt贸re wi膮偶膮 pa艅stwa cz艂onkowskie w szerszym zakre- zakazu dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek skonkretyzowanej sie stosowania prawa Unii60. W omawianej sprawie ma to co w dyrektywie 2000/78/WE, spoczywa obowi膮zek zagwarantowania prawda znaczenie drugorz臋dne, bowiem w przypadku dyrek- w ramach jego kompetencji ochrony prawnej wynikaj膮cej tyw w gr臋 wchodzi wykonywanie prawa unijnego (nawet dla podmiot贸w prawa z prawa Unii oraz zapewnienia jego pe艂- przy wskazanej wy偶ej zaw臋偶aj膮cej interpretacji wykonania ), nej skuteczno艣ci poprzez niestosowanie jakichkolwiek przepis贸w niemniej mocniejsze oddzia艂ywanie zasad og贸lnych prawa prawa krajowego sprzecznych z t膮 zasad膮 70. unijnego (w stosunku do postanowie艅 Karty) mo偶e mie膰 istotne Nie budzi w膮tpliwo艣ci, 偶e zasada og贸lna prawa unijnego mo偶e znaczenie w innych dziedzinach wychodz膮cych poza cz臋sto nie- by膰 testem badania legalno艣ci 艣rodk贸w krajowych, je艣li 艣rodki jednoznaczne postanowienia Karty61. Z kolei sam tenor dyskusji takie obj臋te s膮 zakresem stosowania prawa wsp贸lnotowego potwierdza wniosek przewa偶aj膮cej cz臋艣ci polskiej doktryny, 偶e (unijnego). Dotychczas przyjmowano, 偶e wyst臋puje to w trzech tzw. protok贸艂 polsko-brytyjski (i czeski) nie b臋dzie mia艂 wi臋k- przypadkach: szego znaczenia dla stosowania praw podstawowych jako testu " gdy w gr臋 wchodzi wykonanie normy prawa wsp贸lnoto- badania legalno艣ci r贸wnie偶 艣rodk贸w krajowych, gdy偶 prawa wego (unijnego); podstawowe b臋d膮 w dalszym ci膮gu kreowane przez TS jako zasady og贸lne prawa unijnego62 i b臋d膮 dzia艂a艂y w zakresie sto- 58 J.-H. Bauer, A. v. Medem, K點黭deveci Mangold hoch zwei?..., s. 451. sowania prawa unijnego. 59 Na Wyja艣nienia wskazuje wyraznie ak. 3 art. 6 ust. 1 TUE. Na margi- nesie autor pozostawia problem prawid艂owo艣ci t艂umaczenia postanowie艅 art. 51 ust. 1 Karty Praw Podstawowych UE na j臋zyk polski, cho膰 nale偶y 4.2. Zasada pierwsze艅stwa prawa unijnego: zauwa偶y膰, 偶e w Wyja艣nieniach do art. 51 ust. 1 Karty wpierw nast臋puje nakaz niestosowania prawa krajowego odwo艂anie do zakresu stosowania (art. 51 ust. 1 Karty), a nast臋pnie w przypadku sprzeczno艣ci z prawem unijnym mowa jest o wykonywaniu prawa UE. Wersje j臋zykowe inne ni偶 niemie- cka r贸wnie偶 wskazuj膮 na to, 偶e nale偶a艂oby odpowiednie postanowienia art. 51 ust. 1 Karty sformu艂owa膰 w j臋zyku polskim jako Postanowienia Nawi膮zuj膮c do swojego trwa艂ego orzecznictwa, TS przypo- niniejszej Karty maj膮 zastosowanie do (...) Pa艅stw Cz艂onkowskich wy艂膮cz- mnia艂 przede wszystkim nast臋puj膮ce zasady w dziedzinie obo- nie w zakresie, w jakim wykonuj膮 one prawo Unii ; brzmienie w j臋zyku wi膮zku pa艅stw cz艂onkowskich do zapewnienia efektywno艣ci angielskim (...) to the Member States only when they are implementing prawu UE63: Union law ; brzmienie w j臋zyku francuskim aux Etats membres uni- quement lorsqu ils met ten en oeuvre le droit de l Union . " S膮dy krajowe pa艅stw cz艂onkowskich maj膮 obowi膮zek 60 J.-H. Bauer, A. v. Medem, K點黭deveci Mangold hoch zwei?..., s. 451. zapewnienia ochrony prawnej gwarantowanej podmiotom 61 J.-H. Bauer, A. v. Medem, K點黭deveci Mangold hoch zwei?..., s. 451. prawa poprzez przepisy prawa unijnego oraz zapewnienie pe艂nej 62 Zob. A. Wyrozumska, Inkorporacja Karty Praw Podstawowych do prawa skuteczno艣ci tych przepis贸w r贸wnie偶 w sporach mi臋dzy jed- UE: status Karty w prawie UE, zakres obowi膮zywania i stosowania, nostkami, w sytuacji gdy prawo krajowe jest sprzeczne z prawem g艂贸wne problemy interpretacyjne z uwzgl臋dnieniem stanowiska polskiego, w: Ochrona praw podstawowych w Unii Europejskiej, J. Barcz (red.), unijnym64. Warszawa 2008, s. 99. " Dyrektywa nie mo偶e co prawda sama z siebie tworzy膰 obo- 63 Por. J. Barcz (przy wsp贸艂pracy A. Grzelak, M. Kapko, A. Siwek), Wytyczne wi膮zk贸w po stronie jednostki i nie mo偶na zatem powo艂ywa膰 si臋 polityki legislacyjnej i techniki prawodawczej. Zapewnienie skuteczno艣ci na dyrektyw臋 jako tak膮 przeciwko jednostce ,65 niemniej wyni- prawa Unii Europejskiej w polskim prawie krajowym, Warszawa 2009, s. 13. 64 Motyw 45 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. kaj膮ce z dyrektywy zobowi膮zanie pa艅stw cz艂onkowskich do 65 Motyw 46 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. osi膮gni臋cia rezultatu w niej wskazanego, jak r贸wnie偶 powinno艣膰 66 Motyw 47 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. podj臋cia wszelkich w艂a艣ciwych 艣rodk贸w og贸lnych lub szczeg贸l- 67 Chodzi o dawny art. 249 TWE. nych w celu zapewnienia wykonania tego zobowi膮zania, ci膮偶y na 68 Motyw 48 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. wszystkich organach tych pa艅stw, w tym, w granicach ich kom- 69 Motywy 49 i 50 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. 70 Motyw 51 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. petencji, na organach s膮dowych 66. Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010 17 ARTYKUAY I ROZPRAWY " gdy 艣rodek krajowy odwo艂uje si臋 do wyj膮tku dopuszczal- pok艂adaj膮 w zastosowaniu obowi膮zuj膮cych ustaw krajowych nego wed艂ug prawa wsp贸lnotowego (unijnego), oraz skutek niestosowania prawa krajowego sprzecznego z prawem " gdy w inny spos贸b obj臋ty by艂 zakresem stosowania prawa unijnym nie powinien nast膮pi膰 dopiero po wydaniu przez TS wsp贸lnotowego (unijnego), poniewa偶 specyficzna norma wsp贸l- stosownego wyroku prejudycjalnego. TS potwierdzi艂 w zwi膮zku notowego (unijnego) prawa materialnego ma w danym przy- z tym jednoznacznie, 偶e w przypadku gdy dokonanie wyk艂adni padku zastosowanie71. (...) przepisu zgodnej z prawem Unii okazuje si臋 niemo偶liwe, Nie budzi艂o te偶 w膮tpliwo艣ci co potwierdzi艂 TS 偶e na (s膮d krajowy przyp. J.B.) powinien odst膮pi膰 od stosowania dyrektywy, co do zasady, nie mo偶na powo艂ywa膰 si臋 w stosunku tego przepisu i ani nie jest przy tym zobowi膮zany do uprzed- do jednostki i w stosunkach mi臋dzy jednostkami72. Niemniej niego wyst膮pienia do Trybuna艂u z pytaniem prejudycjalnym, ani TS kieruj膮c si臋 d膮偶eniem do umocnienia skuteczno艣ci prawa nie mo偶na mu w tym przeszkodzi膰 74. unijnego si臋gn膮艂 w omawianych orzeczeniach do nast臋puj膮cej Zgodnie z postanowieniami art. 267 TFUE decyzja o skiero- argumentacji: je偶eli 艣rodki krajowe obj臋te s膮 zakresem rezultatu waniu pytania prejudycjalnego pozostaje w autonomicznej kom- okre艣lonego w dyrektywie, to tym samym podpadaj膮 pod zakres petencji s膮du krajowego75, nie mo偶e natomiast przekszta艂ci膰 si臋 stosowania prawa UE; sama dyrektywa nie mo偶e by膰 co prawda w obowi膮zek wynikaj膮cy z tego, 偶e prawo krajowe nie pozwala powo艂ywana przed s膮d, aby uzasadni膰 niestosowanie 艣rodka temu s膮dowi na niestosowanie przepisu krajowego, kt贸ry uwa偶a krajowego, ale je偶eli w danej dziedzinie istnieje zasada og贸lna sprzeczny z konstytucj膮, je偶eli wcze艣niej trybuna艂 konstytucyjny prawa unijnego, to s膮d krajowy musi si臋 do niej odwo艂a膰 i je偶eli nie stwierdzi艂 jego niekonstytucyjno艣ci. Na podstawie bowiem wyk艂adnia przyjazna prawu unijnemu nie mo偶e mie膰 zastosowa- zasady pierwsze艅stwa prawa Unii, z kt贸rej korzysta tak偶e zasada nia ze wzgl臋du na sprzeczno艣膰 艣rodka krajowego z zasad膮 og贸ln膮 niedyskryminacji ze wzgl臋du na wiek, uregulowanie krajowe, prawa unijnego, odst膮pi膰 od jego stosowania. kt贸re wchodzi w zakres zastosowania prawa Unii, a jest z nim Ten kierunek rozumowania spotka艂 si臋 z krytyk膮 nie tylko sprzeczne, nie powinno by膰 stosowane 76. ze tego wzgl臋du, 偶e w ten spos贸b obchodzona jest szcze- W konsekwencji, stwierdzenie TS jest jednoznaczne: pod- g贸lna natura prawna dyrektywy, ale przede wszystkim tak偶e staw膮 skierowania pytania prejudycjalnego przez s膮d krajowy z tego powodu, i偶 konsekwencj膮 b臋dzie eksplozja przypad- do Trybuna艂u nie mog膮 by膰 wy艂膮cznie stwierdzona sprzeczno艣膰 k贸w, w kt贸rych s膮dy b臋d膮 musia艂y odmawia膰 stosowania 艣rodka prawa krajowego z prawem UE oraz problemy wyst臋puj膮ce krajowego: wystarczy bowiem, 偶e dany obszar obj臋ty zostanie w procedurze krajowej (o czym ni偶ej)77. S膮d krajowy mo偶e lub jedynie zakresem regulacji dyrektywy, aby s膮d krajowy zmuszony musi kierowa膰 pytanie prejudycjalne, je偶eli spe艂nione s膮 prze- by艂 do odmowy stosowania 艣rodka krajowego nie ze wzgl臋du na s艂anki okre艣lone w art. 267 TFUE, tj. dla wydania wyroku nie- naruszenie dyrektywy, lecz prawa pierwotnego zasady og贸lnej zb臋dna jest decyzja w kwestii interpretacji traktat贸w lub w kwes- prawa unijnego, wyinterpretowanej przez TS73. tii wa偶no艣ci i wyk艂adni akt贸w unijnego prawa pochodnego. Niemniej jednak argumenty przytoczone przez TS mo偶na uzna膰 za przekonuj膮ce, szczeg贸lnie w 艣wietle jego sta艂ego orzecznictwa 4.4. Rola s膮du konstytucyjnego nakierowanego na umacnianie skuteczno艣ci prawa UE. Je偶eli przyj- mowana jest dyrektywa (a nale偶y zauwa偶y膰, 偶e w omawianym obsza- Krajowy S膮d Pracy podnosi艂 r贸wnie偶, 偶e s膮d krajowy nie rze procedura jest trudna wymaga jednomy艣lno艣ci w Radzie UE mo偶e stosownie do regulacji krajowych odst膮pi膰 od sto- art. 19 ust. 1 TFUE), to niezale偶nie od szczeg贸lnych technik sowania przepis贸w prawa krajowego bez uprzedniego stwier- transpozycji dyrektywy pa艅stwa cz艂onkowskie zobowi膮zane s膮 dzenia przez niemiecki Federalny Trybuna艂 Konstytucyjny nie- stosownie do zasady lojalno艣ci (art. 4 ust. 3 TUE) do zapewnienia jej konstytucyjno艣ci takich przepis贸w (co mia艂oby by膰 ewentualne skuteczno艣ci (podobnie jak ca艂ego prawa unijnego). Je偶eli w danym kompensowane pytaniem prejudycjalnym do TS)78. Trybuna艂 obszarze prawa unijnego TS jest w stanie stwierdzi膰 istnienie zasady Sprawiedliwo艣ci odni贸s艂 si臋 do tego problemu jedynie po艣red- og贸lnej prawa unijnego, to pa艅stwa cz艂onkowskie (w tym ich s膮dy) nio (nie chc膮c zapewne ingerowa膰 w regulacje na szczeblu musz膮 wyci膮ga膰 z tego konsekwencje w sferze prawa krajowego, prawa krajowego), lecz jednoznacznie. Wy偶ej ju偶 wskazano stosownie do zasady pierwsze艅stwa prawa unijnego. Stanowisko na wywody TS, w kt贸rych podkre艣lono, 偶e ewentualne regu- TS jest wi臋c bez w膮tpienia nakierowane na umocnienie skutecz- lacje krajowe, zabraniaj膮ce s膮dowi krajowemu niestosowa- no艣ci prawa UE, szczeg贸lne za艣 na ochron臋 jednostek, kt贸re cz臋- nia przepis贸w prawa krajowego sprzecznego z prawem unij- sto do tej pory skazane by艂y na 艂ask臋 pa艅stwa cz艂onkowskiego, nym przed rozstrzygni臋ciem krajowego s膮du konstytucyjnego odwo艂uj膮cego si臋 do zasad transpozycji dyrektywy. Czy w艂a艣nie w sprawie ich niekonstytucyjno艣ci, nie mog膮 w 偶adnym razie to nie prowadzi艂o do rozchwiania zasady pewno艣ci prawa? rodzi膰 obowi膮zku po stronie s膮du krajowego do wyst膮pienia To nie orzeczenia w sprawie Mangold i K點黭deveci doprowadzaj膮 jak tego chc膮 krytycy do takiego rozchwiania , lecz przeciw- 71 Zob. wywody rzecznik generalnej Eleanory Sharpston zawarte w jej opi- nie umacniaj膮c skuteczno艣膰 prawa unijnego przyczyniaj膮 si臋 nii w om贸wionej wy偶ej sprawie C-427/06, Birgit Bartsch. Szerzej na ten temat G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 200. do umocnienia tej zasady przede wszystkim w stosunku do jed- 72 Zob. szerzej na temat orzecznictwa TS w tej sprawie: J.-H. Bauer, nostek, ale tak偶e w stosunku do pa艅stw cz艂onkowskich, kt贸rych A. v. Medem, K點黭deveci Mangold hoch zwei?..., s. 450. zobowi膮zanie do transpozycji dyrektywy zostaje wzmocnione: 73 Reprezentatywne dla kierunku krytycznego s膮 zarzuty zebrane przez niemniej jednak jedynie w najistotniejszych dziedzinach, kt贸re G. Th黶inga, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts... mog膮 by膰 obj臋te formu艂膮 zasady og贸lnej prawa unijnego. 74 Motyw 53 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. 75 Na ten temat po rz膮dami TFUE por. I. Skomerska-Muchowska, Pytania prejudycjalne s膮d贸w krajowych, w: System ochrony prawnej w Unii Euro- 4.3. Rola post臋powania prejudycjalnego pejskiej, A. Wyrozumska (red.), Warszawa 2010. 76 Motyw 54 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. Jak wskazano wy偶ej, niemiecki Krajowy S膮d Pracy zastana- 77 Por. J.F. Lindner, Rechtsprechung. Europ鋓scher Gerichtshof..., s. 272. wia艂 si臋, czy maj膮c na uwadze zaufanie jakie adresaci norm 78 Motyw 52 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010 18 ARTYKUAY I ROZPRAWY z pytaniem prejudycjalnym do TS. Nast臋pnie TS podkre艣li艂79 szczeg贸lnych, uzasadnionych interesem powszechnym i prze- Z powy偶szych rozwa偶a艅 wynika, 偶e s膮d krajowy, rozpoznaj膮c strzegaj膮cych zasad臋 proporcjonalno艣ci. Ponadto, TS jedno- sp贸r mi臋dzy jednostkami, nie jest zobowi膮zany do wyst膮pienia znacznie kontynuuje lini臋 orzecznicz膮 nakierowan膮 na umoc- do Trybuna艂u w trybie prejudycjalnym o wyk艂adni臋 zasady nie- nienie skuteczno艣ci prawa unijnego. W omawianym przy- dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek skonkretyzowanej w dyrek- padku dotyczy to zw艂aszcza umocnienia praw jednostek, tywie 2000/78/WE przed odst膮pieniem od stosowania przepisu kt贸re dotychczas w zakresie regulacyjnym dyrektyw by艂y prawa krajowego, kt贸ry uwa偶a za sprzeczny z t膮 zasad膮, lecz skazane w znacznej mierze na 艂ask臋 pa艅stw cz艂onkowskich. ma takie uprawnienie. Fakultatywno艣膰 takiego zwr贸cenia si臋 Obecnie je艣li w zakresie regulacyjnym dyrektywy mo偶na si臋 do Trybuna艂u jest niezale偶na od szczeg贸艂owego trybu, kt贸rego b臋dzie odwo艂a膰 do zasady og贸lnej prawa unijnego, s膮d kra- s膮d krajowy powinien przestrzega膰 na podstawie prawa krajo- jowy b臋dzie odmawia艂 stosowanie 艣rodka krajowego sprzecz- wego przy odst臋powaniu od stosowania przepisu krajowego, nego z prawem Unii. kt贸ry uwa偶a za sprzeczny z Konstytucj膮 . A zatem TS wskaza艂 jednoznacznie, 偶e to czy s膮d krajowy ma zwr贸ci膰 si臋 do w艂as- Summary nego s膮du konstytucyjnego, czy nie, nie mo偶e mie膰 wp艂ywu Prohibition of discrimination on grounds of age in EU law na zapewnienie efektywno艣ci prawa UE, czyli (w omawianym in the light of CoJ judgment of 19 January 2010 przypadku) obowi膮zku niestosowania prawa krajowego in case C-555/07 Seda K點黭deveci z nim sprzecznego. CoJ judgment of 19 January 2010 in K點黭deveci case W przypadku RFN problem dodatkowy wynika z tego, 偶e confirms and develops the line of case law initiated by the niemiecki Federalny Trybuna艂 Konstytucyjny ma kompeten- judgment in Mangold case of 2005. This line was criticised: cje do stwierdzenia niewa偶no艣ci ustawy w przypadku stwier- the main objection is that the CoJ broadens the powers dzenia jej sprzeczno艣ci z Ustaw膮 Zasadnicz膮 (dalej jako UZ), of the EU (and its own powers) at the expense of Member nie ma natomiast takiej kompetencji w przypadku stwierdze- States powers. nia sprzeczno艣ci ustawy z prawem UE (art. 100 ust. 1 UZ), Nevertheless the arguments quoted by the CoJ may be consi- a nale偶y doda膰, 偶e do tej pory nie m贸g艂 nie zastosowa膰 dered as convincing, especially in the light of its regular case ustawy bez odwo艂ania si臋 do Federalnego Trybuna艂u Kon- law oriented on strengthening the effectiveness of EU law. stytucyjnego80. TS podkre艣li艂 natomiast w tym kontek艣- If a directive is adopted, then regardless of the particular cie, 偶e post臋powanie prejudycjalne nie mo偶e by膰 rodzajem techniques of directive transposition Member States are kompensaty tego rodzaju regulacji krajowej81. S膮d kra- obliged to apply the principle of loyalty (Art. 4.3 TEU) jowy zobowi膮zany jest do niestosowania prawa krajowego in order to ensure it will be effective (just like the whole EU sprzecznego z prawem unijnym, przy czym decyzja s膮du law). If, in a given area of EU law, the CoJ is able to ascertain krajowego w tej sprawie nie wywiera skutku erga omnes: the existence of a general principle of EU law, then Mem- inny s膮d krajowy w podobnej sprawie m贸g艂by orzec w inny ber States (including their courts) must draw conclusions spos贸b. Nowy wymiar nadaje problemowi wyrok w sprawie from this fact, in line with the principle of precedence of EU K點黭deveci, poniewa偶 obecnie s臋dzia b臋dzie m贸g艂 odm贸- law. So, the standpoint of the CoJ is undoubtedly focused wi膰 stosowania 艣rodka krajowego, kt贸ry uzna za sprzeczny on strengthening the effectiveness of EU law, in particular z prawem UE, przy czym wystarczy, je艣li 艣rodek krajowy on protecting individuals, who until now were often at the obj臋ty jest zakresem oddzia艂ywania dyrektywy. Stan taki mercy of Member States which referred to the principles oceniany jest w doktrynie niemieckiej krytycznie, g艂贸wnie of transposition of the directive. One can justifiably ask ze wskazaniem na rozchwianie bezpiecze艅stwa prawnego82. whether this situation was not the reason why the principle Wskazuje si臋 m.in., 偶e wymagana by艂aby dyskusja na temat of legal certainty started to falter. But this is rather not Man- interwencji ustawodawcy83, nakierowanej na przyznanie gold or K點黭deveci judgments that lead as critics want kompetencji jednemu z s膮d贸w federalnych do uniewa偶niania it to this faltering. Quite the contrary while strengthe- ustaw sprzecznych z prawem UE. ning the effectiveness of EU law they also contribute to strengthening the principle of legal certainty, mainly 5. Refleksja ko艅cowa in respect of individuals, but also in respect of the very Member States, whose obligation to transpose a directive is strengthe- W doktrynie niemieckiej wyrok w sprawie K點黭- ned in the most important areas that may be covered by the deveci oceniany jest emocjonalnie84 jako cios pa艂k膮 formula of general principles of EU law. (Paukenschlag) w por贸wnaniu z wyrokiem w sprawie Mangold, zapowiadaj膮cym jedynie delikatnymi dzwi臋kami nadcho- prof. dr hab. Jan Barcz dz膮ce problemy odnosz膮ce si臋 przede wszystkim do zakresu Autor jest kierownikiem Katedry Prawa Mi臋dzynarodowego jurysdykcji TS. Oddzia艂ywanie praktyczne wyroku w sprawie K點黭deveci, w kt贸rym TS potwierdzi艂 lini臋 orzecznicz膮 zapo- i Prawa UE w Kolegium Prawa Akademii Leona Kozmi艅skiego w Warszawie. cz膮tkowan膮 w wyroku Mangold, jest oceniane znacznie mniej emocjonalnie85. Trybuna艂 Sprawiedliwo艣ci podkre艣li艂 bowiem, 偶e stanowczy zakaz dyskryminacji ze wzgl臋du na wiek maj膮cy 79 Motyw 55 uzasadnienia wyroku w sprawie K點黭deveci. charakter zasady og贸lnej prawa unijnego, odnosi si臋 do wszel- 80 G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 201. 81 J.F. Lindner, Rechtsprechung. Europ鋓scher Gerichtshof..., s. 272. kich og贸lnych klauzul zawartych w prawie krajowym pa艅stw 82 G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 201. cz艂onkowskich, wprowadzaj膮cych zr贸偶nicowanie ze wzgl臋du na 83 G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 201. wiek. Co jednak nie wyklucza dopuszczenia z punktu widze- 84 G. Th黶ing, Unanwendbarkeit des nationalen Rechts..., s. 199. nia prawa UE zr贸偶nicowania w krajowych rozwi膮zaniach 85 Np. S. Kolbe, K點黭deveci und tarifliche Altersgrenzen..., s. 503. Europejski Przegl膮d S膮dowy wrzesie艅 2010 19