Dziękuję ci Kosmosie
Kosmosie, dziękuję ci,
Za radości chwil piękne zorze,
Co tak falują w moim sercu,
Jak sto burz i sztorm,
Który spienia morze.
Lecz czasem, czasem,
Ta radość blednie,
I zwija się niczym senna róża,
Ale gdy w sercu brzask,
Na nowo wstanie,
Znów mnie ogarnia śmiechu, śmiechu burza.
I znowu płynę żaglowcem pięknym,
Poprzez uśmiechów same fale,
Pozostawiając za sobą wszystko&
To znaczy smutki& i jakieś żale..
A ty Kosmosie  tam  przy sterze,
Co kapitana świetnie zgrywasz,
I salutujesz  co krok  przede mną,
I - co krok   madame
Mnie nazywasz.
Za co dziękuję ci prosto z serca,
I z serca składam  kwiat 
- W purpurze roży 
I przewiązuję wstążką słów kilku,
Słów kilku, bo wiersz dla ciebie,
Jest nieduży
I .Iwańska
Warszawa 2016-03-07