I) Zasada-> W inercjalnym układzie odniesienia, jeśli na ciało nie działa żadna siła lub siły
działające równoważą się, to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem
jednostajnym prostoliniowym.
II) Jeśli siły działające na ciało nie równoważą się (czyli siła wypadkowa jest różna od
zera), to ciało porusza się z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do siły wypadkowej, a
odwrotnie proporcjonalnym do masy ciała.
; (nad F, v, a są strzałki ozn. wielk. wektorowe)
III) Jeżeli ciało A działa na ciało B siłą FAB, to ciało B działa na ciało A siłą FBA, o takim
samym kierunku i wartości jak FAB, ale przeciwnym zwrocie. Siły nie równoważą się.
ZASADA ZACHOWANIA P
DU
Jeżeli na jakiś układ ciał nie działają siły (oddziaływania) zewnętrzne, wtedy układ ten
ma stały pęd.
Czyli, zapisujÄ…c to wzorami:
jeżeli F = 0, to p = const
Lub jeszcze inaczej:
Zmienić pęd układu może tylko siła działająca z zewnątrz układu.
Pęd definiujemy jako iloczyn masy i prędkości ciała czyli
<--- nad p, t, i F są strzałki ozn.wielkości wektorowe
Pęd jest wielkością wektorową.
Kierunki i zwroty wektorów pędu i prędkości są takie same. Obrazując:
Jednostką pędu w układzie SI jest: kilogram razy metr na sekundę.
p = [kg " m/s]
Energią potencjalną (Ep) nazywamy energię ciała pozostającego w spoczynku.
Wyróżniamy dwa rodzaje energii potencjalnej:
-energia potencjalna grawitacji (ciężkości) ciała o masie m podniesionego na wysokość h jest
równa pracy wykonanej przy podnoszeniu ciała na wysokość h ruchem jednostajnym
prostoliniowym. Ep=W ; W=mgh czyli Ep=mgh g->przyspieszenie ziemskie
- energię potencjalną sprężystości, np. nakręcony zegarek.
z Ep wiążą się wzory:
F=- "Ep czyli siła wynosi minus gradient energii potencjalnej
czyli
A teraz wzór  studyjny na En. potencjalną --> Ep = -+"F*dr
(nad F i r jest strzałka ozn. wielkość wektorową)
Energia kinetyczna związana jest z ruchem ciała
2
v-prędkość ciała; m-masa ciała
Praca W jest to energia przekazana ciału lub od niego odebrana na
drodze działania na ciało siłą. Gdy energia jest przekazana ciału
praca jest dodatnia, a gdy energia jest ciału odebrana, praca jest
ujemna.
W=F*d (praca wykonana przez siłę stałą)
gdzie d jest przebytą drogą przez ciało
W=F*d*cos ą (praca wykonana przez siłę stałą)
gdzie ą jest kątem między kierunkami wektorów przemieszczenia
d i siły F
Moment pędu ("L") punktu materialnego:
jest to iloczyn wektorowy "r" i "p".
Czyli:
L = r * p
p = m * V
L = r * m * V
Przy czym "r" to wektor łączący pewien punkt (np. O) z aktualnym położeniem ciała o masie "m", "V"
- prędkość z jaką porusza się ciało, "p" - pęd tego ciała.
W wypadku ruchu po okręgu moment pędu liczymy względem jego środka.
Ogólny wzór to: L = r * m * V * sin ą
Wektor jest prostopadły do ruchu, czyli ą = 90* , a siną = 1.
Wtedy L = rmV tylko, że "r" to promień okręgu.
Moment pędu dla bryły sztywnej:
L = I * w
"I" , czyli moment bezwładności, jest inne dla różnych rodzajów brył (np. inne jest dla walca, inne
dla rury cienkościennej itd.)
"w" to prędkość kątowa, w = " ą / " t
"t" to oczywiście czas
I to by byÅ‚o chyba wszystkoJð Pozdrawiam Matthew=)