Fronda - Archiwum - Nr 04-05 TABLE.main {} TR.row {} TD.cell {} DIV.block {} DIV.paragraph {} .font0 { font:7.5pt "Arial", sans-serif; } .font1 { font:8.5pt "Arial", sans-serif; } .font2 { font:9.0pt "Arial", sans-serif; } .font3 { font:10.5pt "Times New Roman", serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; to słynna Enneada, reprezentująca porządek teo - kosmogoniczn. Wreszcie 40 tygodni 7 - dniowych to okres ciąży, czyli 280 dni. Po hebrajska koach (20 + 8 = 28), znaczy siła, moc a hechejjah (5+8+10+5=28) - ożywić, powtórnie ożyć, przywrócić do życia. Nie od rzeczy będzie więc wspomnieć w tym miejscu, że wysokość piramidy Cheopsa liczyła 280 łokci królewskich. W Biblii cykl 7 -dniowy zjawia się na samym początku jako odzwierciedlający porządek etapów kosmogonii, aby następnie stać się cyklem tygodniowym regulującym życie społeczno - rytualne Izraela. Szczególnie wyróżniony był dzień 7 -my - szabbath (300+2+400=702), w którym Bóg "wytchnął", jak powiada księga Bahir (u.57): "...a w siódmym dniu położył kres dziełu i wytchnął (wa - jinafasz) (Ex.31.17)". Co oznacza wa -jinafasz?: Poucza nas ono, że dzień Szabbathu podtrzymuje wszystkie dusze (nefeszim), gdyż zostało powiedziane wa -jinafasz." Mamy więc 6 "dni" stwórczych, co w życiu społecznym oznacza 6 dni pracy, kiedy człowiek "wytwarza". Potem przychodzi całkowicie odmienny dzień siódmy, gdy zawiesza się taką aktywność na rzecz zwrócenia się ku Bogu. Liczba 7 zamyka więc cykl jako katastroficzne przejście do "nowego świata", który zacznie się wraz z dniem 8-mym, czyli 1-szym nowego tygodnia. Z kolei 7 dni tygodnia odpowiada i klasycznym planetom w porządku geocentrycznym: Księżyc, Merkury, Wenus, Słońce, Mars, Jowisz i Saturn (zw. Siódmym -Szabbathaj). Ta siedmiodzielność odwzorowana jest w 7- ramiennym świeczniku o formie drzewa migdałowego, którego oliwne lampy nazwał Zachariasz "oczami Pana, które przepatrują całą ziemię" (Za.4.10). W obszarze gwiazd stałych 7 planet reprezentuje 7 gwiazd Wielkiego Wozu (Ursa Major), które w Egipcie odgrywają zasadniczą rolę inicjacyjnąjako 7 Duchów - Ureusów. W Biblii Duch (i Jego moce) jest także siedmioraki (lz.11.2; Apk.4.5). Oprócz cyklu 7 - dniowego występuje też cykl 7 - letni, znów z wyróżnieniem roku 7, w czasie którego nie wolno uprawiać roli, a co samo wyrośnie ma być pożywieniem dla ubogich i zwierząt dzikich (Ex 23 10 - 11; Lev 25 1-7). Po upływie zaś 7x7= 49 lat, następuje szczególnie wyróżniony Rok Jubileuszowy (Lev.25.8 - 55), tj. 50 - ty, który jak widać wiąże system 7 - letni, z systemem 4 -kowym. l oto do Ziemi Obiecanej jako pierwsze wkracza pokolenie Gad (3+4=7), co znaczy zarazem atak i pomyślność, a cała konkwista odbywa się, jak to wspomniano wyżej, pod wodzą Jehoszuah, syna Nuna, czyli imienia litery 50. Szczególnie układem 7 - kowym przepojona jest Apokalipsa św. Jana. Do tego wypada dodać, że 7 na poziomie dziesiątki, czyli 70, symbolizuje wielką, ale skończoną mnogość jakiegoś jednolitego zbioru. Będzie więc 70 Starszych Izraela, 70 narodów i 70 języków, a też 70 tygodni, albo lat o sensie historiozoficznym (lz.23.15-17;jr.25.11-12;Da.9.2,24). Tę wielość rzeczy widzi oko - ajin (70+10+50=130), imię litero-cyfry o wartości 70. Jest tak, bowiem to dzięki wzrokowi człowiek widzi świat jako wielość odgraniczonych od siebie rzeczy, l oto, ogólne pojęcie czasu określa hebrajskie słowo eth (70+400=470), a więc czas oznacza przejście od wielkiej mnogości zdarzeń w ich 70 wyrazie ku ich ostatecznemu kresowi - 400. Generowanie mnogości liczby 7 odbywa się przez jednoczenie się pierwotnej dwoistości męsko -żeńskiej, czyli 3+4=7. Z kolei, jedną z liczb granicznego przejścia do nowej całości jest 17 (7+10). Jak to zauważył Weinreb, taką wartość zewnętrzną ma słowo thob (9+6+2=17), odnosząc się do pojęcia dobra. Jego graniczną rolę widać wyraźnie w kolejnych wypowiedziach kreacyjnych zakończonych ostatecznie formułką: "l widział Bóg, że to było dobre (thob)", po której następuje stwierdzenie; "l nastał wieczór i poranek - dzień n-ty". Jest to też liczba koziołka - gedij (3+4+10=17), pokrewnego giddejah - brzeg rzeki i, oczywiście -g(e)dijah - kózka. Jest to jedno ze zwierzą ofiarnych, a też nazwa konstelacji Koziorożca miesiąca 10 - go, w której zachodzi zimowe przesilenie Słońca -czasu, kiedy ciemna część doby uzyskuje swe maksimum. Jakub zostaje przybrany przez Rebekę w szaty Ezawa i skórę gedij, aby upodobnić go do Ezawa, który był "rudy, cały jak płaszcz włochaty", "mężem biegłym w myślistwie i żył na stepie" (Gen.25.25 - 27); konsekwentnie Ezaw był władcą krainy Czerwieni - Edomu, ze stolicą w Seir (300 + 70 + 10 + 200 = 580), co znaczy Włochacz, albo Kosmacz (a też gęsty, drobny jak włosy deszcz - kapuśniak), imię demona, oraz gedij w stanie dorosłym, czyli kozła, Rebeka gotuje też potrawę z gedij dla niewidomego już wtedy Izaaka, którą ma mu podać Jakub. Wszystko to dzieje się po to, aby Jakub otrzymał od ojca błogosławieństwo pierworództwa, które normalnie należało się Ezawowi, bowiem urodził się on jako bliźniak pierwszy. Ezaw, "człowiek natury", znaczy: "Całkowicie Gotowy", a Jakub - "Ten, Który Następuje Za...", i Jakub, rodząc się trzymał Ezawa za piętę. Krótko mówiąc, Jakub zostaje przybrany w graniczną powłokę Ezawa, co odmienia dalszy jego status. Ten sens 17, jako kozła, powtarza się też w historii Józefa, który w 17 r.ż. zostaje sprzedany do Egiptu, a jego szaty bracia plamią krwią kozła (tu: seir), aby upozorować jego zabicie przez dzikiego zwierza. Od tej pory zaczyna się nowe życie dla Józefa. Tak samo liczbą granicy jest 58, która oznacza możliwość wejścia w nowy , mesjaniczny świat liczby 8 i 50 Pomazańca. Przeto Mojżesz wstępuje na graniczną górę Nebo (50 + 2 + 6 = 58), tzn. Prorok, skąd widzi Ziemię Obiecaną i tam umiera w wieku 120 lat. Świętem wyrażającym granicę 58 na poziomie setki było Jom Kippurim, tzn. dzień przebłagania, lub pojednania, które przypadało na 10 dzień 7 - go miesiąca 50 roku. W nim składano ofiarę przebłagalną z kozła - seir (=580) dla Pana, a na drugiego kozła, zgodnie z rzuconym losem, arcykapłan nakładał rytualne brzemię grzechów Izraela, i wypędzał go na pustynię dla satanicznego Azazela. Nota bene, zabicie zwierzęcia ofiarnego nazywało się zebah (7 + 2 + 8 = 17). Wtedy też dęto w róg - szofar (300 + 80 + 200 = 580), którego dźwięk nazywał się teqija (400 + 100 + 10 + 70 = 580). Słyszy go ucho - ożeń (1+7 + 50 = 58), a więc: kto ma uszy, niechaj słucha..." Zamknięciem relacji Jakuba z Ezawem jest jego pojednanie się z nim, przypieczętowane ofiarowaniem mu 580 sztuk zwierząt hodowlanych. Po wysłaniu tej trzody Ezawowi, Jakub, przed spotkaniem się z nim, prowadzi zwycięską walkę z aniołem Ezawa i otrzymuje drugie imię - Izrael, tzn. "Przemagający z Bogiem, albo - Boga". Potem spotyka się ze swym bratem -bliźniakiem, który w międzyczasie otrzymał owe 580 zwierząt. Wówczas "tego dnia udał się Ezaw w drogę powrotną do Seiru (=580)". Wypada dodać , że liczba 580 to też słowo saraf (300 + 200 + 80 = 580), które oznacza: ognisty (przydomek Miedzianego Węża), Serafin, a czasownikowo: zognić, palić, spalać... Jakub stał się ojcem przodków 12 pokoleń Izraela, l oto wkraczanastępna liczba tj. 12, odpowiadająca 12 - dzielności cyklu rocznego, 236 FRONDA WIOSNA/ LATO 1995 FRONDA WIOSNA / LATO 1995 237 « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();