Style i preferencje
dotyczące uczenia się.
Czynniki sukcesu
i porażki
Motywacja
To poziom gotowości człowieka do podejmowania konkretnych działań.
To również proces wewnętrzny warunkujący dążenie ku określonym celom.
Wewnętrzna: Zewnętrzna:
" Potrzeby psychologiczne " Procedury, zasady, wymogi
" Zainteresowania " Nagrody i kary
" System wartości
Cel  rezultat podejmowanej czynności
Ujemny, czyli taki,
Dodatni, czyli taki,
którego staramy się
który chcemy osiągnąć
uniknąć
Motywacja dodatnia
Motywacja ujemna
Proces motywacyjny występuje wtedy, gdy zrealizowane
zostaną dwie przesłanki:
1. cel, który osiągniemy, musi być dla
nas pożyteczny oraz pożądany;
2. możliwość zrealizowania przez daną
jednostkę wyznaczonego celu musi być
większa od zera.
Teoria potrzeb według A. Maslowa
Samorealizacji
(rozwoju)
Uznania
(sukcesów, szacunku)
Potrzeby
wyższego rzędu
Przynależności
(miłości, przyjaz
ni)
Bezpieczeństwa
Potrzeby
(ochrony, zatrudnienia)
niższego rzędu
Fizjologiczne
(pożywienia, mieszkania, prokreacji)
Teoria potrzeb ERG C. Alderfera
E (existance needs)
R (relatedness needs)
potrzeby egzystencji
potrzeby kontaktu ze
(bezpieczeństwa i fizjologiczne)
społeczeństwem
(przynależności oraz uznania)
G (growth needs)
potrzeby dotyczące samorealizacji
(osobistego rozwoju)
Teoria potrzeb D. McClellanda
Potrzeba władzy Potrzeba afiliacji Potrzeba osiągnięć
Kontroli
Osiągania sukcesów
Przynależności do
i nadzorowania
w sposób bardziej
społeczeństwa,
zachowania innych
skuteczny od tego,
ludzkiego
osób oraz
jaki miał miejsce
towarzystwa
wpływania na nie
w przeszłości
Dwuczynnikowa teoria potrzeb
F. Herzberga
Czynniki higieny Motywatory
Odnoszą się do warunków pracy, t.j. Związane są z satysfakcją, którą daje
polityka firmy, wynagrodzenie, wykonywana praca, odnoszą się do jej
sprawowany nadzór nad treści. Zaliczyć się tu możliwość rozwoju,
pracownikami, warunki bhp. Dzięki awansu zawodowego, poczucia
czynnikom higieny możliwe jest samorealizacji. Motywatory mają wpływ na
zminimalizowanie poziomu zadowolenie jednostki z wykonywanej
niezadowolenia z pracy. pracy.
TEORIE POTRZEB  PORÓWNANIE
Teoria
Teoria potrzeb Teoria Teoria trzech Dwuczynnikowa
A. Maslowa potrzeb ERG potrzeb teoria potrzeb
C. Alderfera D. McClellanda F. Herzberga
Potrzeby
Fizjologiczne Egzystencji Czynniki higieny
Bezpieczeństwa
Przynależności Kontaktu Przynależności
Uznania Władzy
Rozwoju Motywatory
Samorealizacji
Rozwoju
Według Malcolma Knowlesa motywowanie osób dorosłych do
uczenia się jest uzależnione od czterech czynników:
Woli  chęci wpływu na swoje kształcenie
Sukcesu  możliwości odnoszenia sukcesów
w swojej edukacji
Wartości - świadomości, że nauka
i wykształcenie stanowią cenny kapitał jednostki
Przyjemności  płynącej z uczenia się
i rozwijania umiejętności
Chęć/potrzeba
Decyzja o podjęciu
Odłożenie czynności
podjęcia działania
działania
PROKRASTYNACJA
odwlekanie wykonania zadań
Refleksja
Silne
pomimo dysponowania nad
postanowienie
skutkami
możliwościami ich realizacji
poprawy
Wykonanie zadania Usprawiedliwianie,
Dalsze odwlekanie
w ostatniej chwili wymówki
Prokrastynacja - z
ródła
" Doświadczenia dzieciństwa (surowi lub wymagający
rodzice, perfekcjonistyczni rodzice)
" Problem z ustalaniem priorytetów
" Problem z zarządzaniem czasem
" Niskie poczucie skuteczności (oczekiwania własnego
sukcesu)
" Niska atrakcyjność zadania
" Lęk przed porażką
" dziel pracę na małe, prostsze czynności
" sporządzaj listy zadań do wykonania
" uwzględniaj w planowaniu poślizgi i
Walka z
imponderabilia
prokrastynacją
" ustalaj konkretny termin rozpoczęcia
czynności
" zacznij od środka, jeśli nie wychodzi ci
początek,
" stosuj  przypominajki
" zacznij pracę od zadań najtrudniejszych
" szukaj inspiracji u innych ludzi
" naucz się prosić o pomoc
" proś o informacje zwrotne
" uporządkuj miejsce pracy  wyeliminuj
dystraktory
" dbaj o siebie
" postaraj się aby praca była dla Ciebie
atrakcyjna i przyjemna
" opracuj system samonagradzania
Cykl Kolba
DOŚWIADCZENIE
Zdaniem D. Kolba uczenie
się to proces, w którym
REFLEKSYJNA
EKSPERYMENTOWANIE
główną funkcję pełni
OBSERWACJA
doświadczenie
jednostki i jego analiza.
KONCEPTUALIZACJA
Cykl Kolba a style uczenia się
Styl asymilacyjny
Styl konwergencyjny Preferowany przez kontemplatorów,
Preferowany przez empiryków osoby refleksyjne
uczących się przez doświadczenie uczące się przez gromadzenie
informacji, wyciąganie wniosków
Styl dywergencyjny
Preferowany przez teoretyków, Styl akomodacyjny
uczących się przez szukanie Preferowany przez pragmatyków,
związków i zależności, uczących się przez zastosowanie
osadzających obserwacje wiedzy w praktyce
w złożonej logicznie całości.
EMPIRYCY
Lubią być stawiani wobec nowych doświadczeń
i problemów, które muszą rozwiązać. Kolejne
Charakterystyka
pojawiające się przed nimi zadania traktują jak wyzwania.
Uczą się aktywnie,
Metody
stosując chętnie symulacje, ćwiczenia,
gry i dyskusje
Chętnie angażują się w nowe działania, są otwarci na
Zalety
nowe doświadczenia, są inicjatorami zmian,
działają szybko i skutecznie.
Mają tendencję do ryzyka, szybciej działają niż myślą,
Wady
wykazują niechęć do samodzielnej pracy, nuży ich
wdrażanie długoterminowych, żmudnych projektów.
KONTEMPLATORZY
Uczą się w sposób przemyślany, analizując to, co obserwują.
Potrzebują czasu na przemyślenie problemu i rozwiązanie go.
Charakterystyka
Nie sprawdzają się jako liderzy - nie lubią podejmować
decyzji na podstawie niepełnych informacji czy pod presją czasu
Uczą się wykorzystując metody nastawione na myślenie kreatywne.
Metody
Lubią techniki wspierające analityczne myślenie
 analiza SWOT, Ishikawa, studia przypadków.
Mają bujną wyobraz
nię, łatwo generują nowe pomysły.
Zalety
Są skrupulatni i systematyczni.
Działają tylko po gruntownym przemyśleniu sytuacji.
Podejmują decyzje bardzo wolno,
Wady
mają skłonność do nadmiernej ostrożności i unikania ryzyka.
Są skłonni do wycofania i obserwacji.
TEORETYCY
Lubią wyjaśniać związki i zależności poszczególnych elementów.
W uczeniu się preferują treści ustrukturalizowane, uporządkowane.
Charakterystyka
Włączani w działanie muszą znać jego cel i kontekst.
Mogą przejawiać trudność we współpracy z empirykami.
Lubią zadawać pytania, analizować przyczyny danych zdarzeń.
Metody
Sprawdzają się w zadaniach wymagających
opracowania teoretycznego modelu.
Logiczne myślenie, racjonalizm i obiektywizm,
poszukiwanie związków przyczynowo-skutkowych,
Zalety
skłonność do perfekcjonizmu i porządkowania wszystkiego,
analityczne podejście.
Z trudem uczestniczą w sytuacjach mocno angażujących ich emocje,
z
le znoszą niepewność, nieuporządkowanie, brak jasnych reguł.
Wady
Nie tolerują subiektywizmu i intuicji.
Odczuwają silną presję wykonania pracy.
PRAGMATYCY
Uczą się poprzez praktyczne zastosowanie teoretycznych
zagadnień, lubią próbować, ćwiczyć i uzyskiwać
Charakterystyka
informację zwrotną od eksperta.
W nauce wykorzystują metody i ćwiczenia praktyczne.
Metody
Lubią projekty, eksperymenty, symulacje.
Pragmatyzm, realizm, nastawienie na praktyczność,
Zalety
nastawienie techniczne, przechodzenie wprost do sedna.
Odrzucanie rozwiązań nie mających zastosowania w praktyce,
Wady
ignorowanie teorii i modeli, orientacja na zadania,
a nie na osobę, brak niecierpliwości.
Modalności sensoryczne
Styl wizualny (Visual)
Preferencje dla obrazów
i rozumienia przestrzennego
Styl
interpersonalny
Styl Fizyczny (Physical)
Styl Dz
więkowy (Aural)
Przeferencje dla
/
Preferencje dla dz
więku,
wykorzystania,
intrapersonalny
muzyki.
ciała, dotyku.
Styl Słowny (Verbal)
Preferencje dla słowa
mówionego i pisanego
Styl wizualny (Visual)
Korzystaj z: Ucz się:
map, tabel, wykresów, Robiąc graficzne notatki,
schematów, podkreśleń, zapisując dane do zapamiętania
różnych kolorów, na wykresach, w tabelach,
obrazów, posterów, rysuj obrazki dla przedstawiania
slajdów swoich pomysłów
Na egzaminach:
Przypominaj sobie swoje rysunki, schematy, plakaty, nie konkretne słowa czy definicje
Spokojnie udzielaj odpowiedzi na pytania egzaminacyjne.
Rysuj w czasie udzielania odpowiedzi  przedstawiaj odpowiedzi graficznie
Styl Dz
więkowy (Aural)
Zbieraj informacje:
Ucz się:
wyjaśniając innym nowe pomysły,
czytając na głos, wyjaśniając
dyskutując ze studentami
swoje notatki innym lub rozmawiając
i wykładowcami, korzystając z dyktafonu
z samym sobą, nagrywając
do nagrywania wykładów, zapamiętując
notatki na dyktafon i odsłuchując je.
przykłady, historie i dowcipy.
Na egzaminach:
Jeżeli system na to pozwala wybieraj egzaminy ustne.
Wypowiadaj swoje odpowiedzi słuchając własnego głosu,
dostrajaj się do swoich nauczycieli mówiących o temacie.
Przygotowuj się do egzaminu w cichym i spokojnym miejscu.
Styl Słowny (Verbal)
Ucz się:
Korzystaj z:
zapisując słowa, czytając cicho swoje
Notatek, esejów, podręczników,
notatki, wyrażając definicje
słowników, definicji, cytatów,
i opisy własnymi słowami,
encyklopedii, Internetu i stron WWW,
opisując diagramy, wykresy, tabele.
zbiorów zadań i zestawów ćwiczeń.
Na egzaminach:
Zapisuj odpowiedzi na pytania egzaminacyjne.
Na pytania wielokrotnego wyboru staraj się wyszukać w głowie rozbudowaną
odpowiedz
.
Styl Fizyczny (Physical)
Ucz się:
Korzystaj z:
przypominając sobie wykonywane
przykładów praktycznych, próbek,
na zajęciach eksperymenty,
fotografii, demonstratorów, tutoriali,
doświadczenia, zapamiętując przebieg
poprzednich prac egzaminacyjnych,
wydarzeń, posługując się
do zbierania informacji wykorzystuj
modelami i symulatorami.
wszystkie zmysły.
Na egzaminach:
Odgrywaj sytuację egzaminacyjną w pokoju, w którym się uczysz.
Umieszczaj przykłady w swoich notatkach i w odpowiedziach, których udzielasz.
Pisz praktyczne odpowiedzi, streszczenia rozdziałów.