Laetiporus sulphureus (żółciak siarkowy)


www.grzyby.pl| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Polyporaceae
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |

Laetiporus sulphureus (Bull.: Fr.) Murr. - żółciak siarkowy
Łatwy do rozpoznania, rzucający się w oczy dzięki swojej żółtopomarańczowej barwie, bardzo duży grzyb nadrzewny. Wyrasta w maju i czerwcuowocniki na przydrożnym dębiedąb na poboczu drogi; stary, bardzo duży, wyblakły owocnik na dębie przy szosiewysoko, na konarze starej czereśni przy drodze polnejmłode owocniki na przydrożnym dębiedojrzałe owocniki na przydrożnym dębiemłody owocnik na spróchniałym pniu
Owocnik
  Jednoroczny owocnik jest dość duży, bocznie przyrośnięty do drewna. Składa się z wachlarzowatych lub półkolistych kapeluszy, średnicy do 25(40) cm, grubości 2 - 5 cm, zazwyczaj ułożonych w duże rozety lub dachówkowato jeden nad drugim. Powierzchnia nierówna, promieniście pomarszczona i pagórkowata; matowa - zamszowata. Barwa jaskrawo żółtopomarańczowa, morelowa, pomarańczowa, przy brzegu cytrynowa; starsze owocniki blakną. Brzeg powyginany, falisty, czasem podwinięty.
  Rurki siarkowożółte, długości 1.5 - 4 mm, nie dają się oddzielić od miąższu. Pory tej samej barwy, bardzo drobne, 3 - 5 na mm, okrągłe do podłużnych.
  Miąższ grubości do 3 cm. Miękki, soczysty. Barwy kremowożółtawej, kremowej lub słomkowożółtej. Z wiekiem w miarę wysychania miąższ jaśnieje, jest biały lub kremowożółty, łykowaty i korkowaty. Wyschnięte owocniki są bardzo lekkie, kruche, serowate. Zapach nieprzyjemny (aromatyczny, przyjemny grzybowy?), smak kwaskowaty z wiekiem gorzki.

Zarodniki
  Wysyp zarodników barwy słomkowożółtej, szybko odbarwiający się do białego. Wymiary zarodników 5 - 7.5 x 3.5 - 4.5 µm. Jajowate do szeroko jajowatych. Gładkie i bezbarwne.

Występowanie
  Częsty. Owocniki wyrastają wiosną i na początku lata, głównie w maju i czerwcu (do lipca), na żywych i rzadziej martwych drzewach liściastych: robinie, dęby, topole, bardzo rzadko na iglastych. Najczęściej na drzewach przydrożnych, w parkach, przy drogach, w sadach i ogrodach, także w lasach. Groźny pasożyt, szybko zabija opanowane drzewa - powoduje brunatną zgniliznę i zamarcie drzewa po kilku latach.

Wartość
  Jadalne młode owocniki po odpowiednim przygotowaniu; surowy trujący. Z uwagi na nieprzyjemny i zapach ni to terpentyny ni to innego rozpuszczalnika nie miałem chęci spróbować. Specjalne przyrządzenie polega na sparzeniu i odlaniu wody aby usunąć nieprzyjemny zapach i posmak - następnie można panierować jak sznycle i piec. [1]





| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Polyporaceae
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |