2011/2012 GRZYBICE JAKO ZOONOZY KLASYFIKACJA GRZYBÓW Òð Typ: Thallophyta plechowce Éð Gromada: Fungi grzyby Ðð Klasa: Basidiomycetes podstawczaki Ðð Klasa: Zygomycetes sprzężniaki ×ð Rodzina: Mucoraceae pleÅ›niakowate Îð Rodzaj: Absidia, Mucor, Rhizopus ×ð Rodzina: Coccidioidaceae Îð Rodzaj: Coccidioides, Rhinosporidium Ðð Klasa: Ascomycetes workowce ×ð Rodzina: Aspergillaceae kropidlakowate Îð Rodzaj:Aspergillus, Penicillium, Allescheria ×ð Rodzina: Saccharomycetaceae - drożdżowate KLASYFIKACJA GRZYBÓW Klasa: Fungi imperfecti grzyby niedoskonaÅ‚e ×ð Rodzina: Mucedinaceae Îð Rodzaj: Blastomyces, Histoplasma, Geotrichum, Sporotrichum, Microsporum, Trichophyton, Epidermophyton ×ð Rodzina: Cryptococcaceae - drożdżopodobne Îð Rodzaj: Candida, Cryptococcus, Torulopsis, Rhodotorula, Pityrosporum, Malassesia ×ð Rodzina: Dematiaceae Îð Rodzaj: Homodendrum, Stachybotrys, Fusarium, Cladosporium, Alternaria GRZYBICE JAKO ZOONOZY Òð poznano okoÅ‚o 100 tysiÄ™cy gatunków grzybów Òð głównie organizmy saprofityczne a tylko niewielki odsetek pasożytuje na roÅ›linach i zwierzÄ™tach Òð OkoÅ‚o 1000 gatunków jest chorobotwórczych dla ludzi i zwierzÄ…t Òð choroby wywoÅ‚ywane przez te grzyby stanowiÄ… poważny i rosnÄ…cy problem w medycynie ludzkiej i weterynaryjnej Òð Grzyby sÄ… znacznie mniej swoiste w stosunku do okreÅ›lonego żywiciela, niż inne organizmy pasożytnicze (np. obleÅ„ce, pÅ‚aziÅ„ce czy kokcydia) Òð SÄ… bardzo odporne na niekorzystne czynniki Å›rodowiskowe Òð WszÄ™dobylskie sÄ… grzyby skórne, tzw. dermatofity, przenoszÄ… siÄ™ z jednego gatunku zwierzÄ™cia na drugi, ze zwierzÄ…t na ludzi, ale także i zwierzÄ™ta mogÄ… bardzo Å‚atwo zarażać siÄ™ nimi od czÅ‚owieka Òð Grzybice powierzchniowe skóry sÄ… najczÄ™stszymi zoonozami (chorobami odzwierzÄ™cymi), stanowiÄ… realne zagrożenie dla zdrowia ludzi Òð Szacuje siÄ™, że jedna piÄ…ta Å›wiatowej populacji ludzi dotkniÄ™ta jest grzybicami skórnymi DERMATOFITY Òð Epidermophyton, Trichophyton, Microsporum Òð Zakażenia skóry mogÄ… być wywoÅ‚ane przez grzyby drożdżopodobne, pleÅ›niowe Òð W skali Å›wiatowej dwoma najczÄ™stszymi czynnikami etiologicznymi infekcji grzybiczych u ludzi sÄ… Trichophyton rubrum i Trichophyton mentagrophytes, okoÅ‚o 80%-90% izolowanych gatunków Òð Z kolei Epidermophyton floccosum stanowi okoÅ‚o 5% wszystkich izolowanych dermatofitów. GRZYBY ZOOFILNE- GAÓWNE yRÓDAO TO PSY, KOTY, BYDAO, KONIE I OWCE Òð Trichophyton mantagrophytes var. mentagrophytes Òð T. erinacei Òð T. verrucosum Òð T.eqinum Òð T. quinckeanum Òð T.simmii Òð Microsporum canis Òð M.persicolor Òð M. equinum Òð M.nanum Òð M.galinae Uznane za biologiczne czynniki szkodliwe dla zdrowia (Dyrektywa 2000/54/EC) RYZYKO ZARAÅ»ENIA Òð Osoby chore - cukrzyca czy choroby nowotworowe Òð osoby narażone na niekorzystne czynniki prowadzÄ…ce do zaburzenia odpornoÅ›ci organizmu (antybiotyki, sterydy, Å›rodki immunodepresyjne, cytostatyki czy terapia radiologiczna) Òð Å›rodki antykoncepcyjne Òð Zarodniki grzybów można wprowadzić także drogÄ… jatrogennÄ… (zanieczyszczone igÅ‚y iniekcyjne, materiaÅ‚y do szycia ran, cewniki czy narzÄ™dzia chirurgiczne, protezy) Òð Ilość przypadków wzrasta nawet do 50% w grupach szczególnego ryzyka np. wÅ›ród osób poddanych dużemu wysiÅ‚kowi fizycznemu (personel wojskowy, sportowcy) lub czÄ™stej ekspozycji (pracownicy ferm hodowlanych czy towarowych, rolnicy, itd.) NP. ROLNICY Òð Na 6963 osoby u 1476 stwierdzono problemy skórne, Òð Aupież pstry- 175 osób, 46,4 % potwierdzona grzybica Òð Grzybice rÄ…k i stóp- 74 osoby, 24,6 % stw. grzybica Òð Grzybice skóry gÅ‚adkiej- na 20 osób, 5,3 % potw. grzybica Òð Grzybica skóry owÅ‚osionej- z 11 osób, 2,9 % grzybica WYSTPOWANIE ZALEÅ»Y OD: Òð Regionu geograficznego Òð Czynników klimatycznych Òð Rozwoju cywilizacyjnego ludnoÅ›ci WystÄ™powanie dermatofitów w Polsce w II poÅ‚. XX w lata antropofile zoofile geofile 1952-1967 30,3 % 69,6 % 0,1 % (Prochacki) 1988-1992 64,3 % 35,0 % 0,7 % (Baran) Òð Dzieci w okresie przed dojrzewaniem pÅ‚ciowym sÄ… podatne na zakażenie przez Microsporum audouini Òð Podatność na zakażenie wywoÅ‚ane przez M. canis i przez trichofity jest niezależna od wieku, jakkolwiek wiÄ™kszÄ… podatność wykazujÄ… dzieci Òð Zakażenie nie powoduje odpornoÅ›ci Òð CzÄ™stość wystÄ™powania grzybicy skóry owÅ‚osionej zależy od takich czynników jak: ogólny stan higieniczny danego Å›rodowiska, możliwość zakażenia od zwierzÄ…t domowych itp. Òð MogÄ… wystÄ™pować zakażenia sporadyczne, lecz mogÄ… również szerzyć siÄ™ epidemicznie, np. w szkoÅ‚ach, internatach, zakÅ‚adach wychowawczych itp. GRZYBICA SKÓRY OWAOSIONEJ Òð ciepÅ‚e i wilgotne Å›rodowisko, Òð czÄ™sty kontakt z wodÄ…, Òð leczenie antybiotykami i kortykosteroidami, ogólne osÅ‚abienie organizmu, choroby metaboliczne Òð wywoÅ‚ana przez Òð grzyby antropofilne - ma postać powierzchownÄ… Òð grzyby zoofilne forma odmiany gÅ‚Ä™bokiej z odczynem zapalnym GRZYBICA STRZYGCA Òð Trichophyton violaceum Òð owalne lub okrÄ…gÅ‚e ogniska zÅ‚uszczenia o Å›rednicy 2-4 cm Òð W jego obrÄ™bie wÅ‚osy sÄ… uÅ‚amane, co robi wrażenie przerzedzenia i jakby wyÅ‚ysienia w tym miejscu Òð po dokÅ‚adnym obejrzeniu widać uÅ‚amane kikuty wÅ‚osów Òð Ognisk takich może być kilka Òð w przypadkach o przebiegu przewlekÅ‚ym, mogÄ… obejmować znacznÄ… powierzchniÄ™ skóry gÅ‚owy Òð W odmianie gÅ‚Ä™bokiej grzybicy strzygÄ…cej zakażeniu ulega wÅ‚os i mieszek wÅ‚osowy Òð Powstaje silny odczyn zapalny i guzowaty naciek Òð DoÅ‚Ä…cza siÄ™ wtórne zakażenie ropne i naciek ulega zropieniu, a zakażenie szerzy siÄ™ na sÄ…siednie odcinki skóry zdrowej GRZYBICA POWIERZCHOWNA SKÓRY OWAOSIONEJ DOTYCZY GAÓWNIE DZIECI JEST ZAKAyNA I MOÅ»E PRZYBRAĆ POSTAĆ EPIDEMII MICROSPOROZA TO PROBLEM DUÅ»YCH MIAST (80% PRZYPADKÓW HOSPITALIZOWANYCH), ÅšREDNI CZAS LECZENIA 40 DNI GRZYBICA OWAOSIONEJ SKÓRY GAOWY Òð Częściej wystÄ™puje u dzieci szkolnych Òð WiÄ™kszość gatunków dermatofitów jest w stanie zakażać wÅ‚osy Òð Microsporum audounii, Trichophyton schoenleinii i Trichophyton violaceum, szczególnie! Òð Gatunki grzybów dermatofitowych wywoÅ‚ujÄ…ce grzybicÄ™ owÅ‚osionej skóry gÅ‚owy sÄ… odmienne w różnych krajach, regionach i mogÄ… siÄ™ zmieniać w miarÄ™ upÅ‚ywu czasu. Òð W ostatnich latach w wiÄ™kszoÅ›ci krajów Europy obserwuje siÄ™ wzrost czÄ™stoÅ›ci infekcji wywoÅ‚anych przez Microsporum canis i szerzenie siÄ™ Trichophyton tonsurans w wielkomiejskich Å›rodowiskach USA i Wielkiej Brytanii. Òð W latach 1993-2005 w GdaÅ„sku, 90,7 % przyp. M.canis KLINIKA Òð ogniska Å‚ysienia i zÅ‚uszczania Òð zmiany rozwijajÄ… siÄ™ na podÅ‚ożu rumieniowym, u niektórych osób rumieÅ„ może być nieznaczny Òð w skrajnych przypadkach zmiany sÄ… miÄ™kkie, cheÅ‚boczÄ…ce i z obecnoÅ›ciÄ… krost - grzybica gÅ‚Ä™boka (kerion) Òð reakcja zapalna na obecność grzyba Òð utrata wÅ‚osów jest z reguÅ‚y przejÅ›ciowa Òð nawet w najcięższych przypadkach dochodzi do odrostu wÅ‚osów MIKROSPOROZA U KRÓLIKÓW Òð Osoby zagrożone- w fermach królików, Òð yródÅ‚em mogÄ… być także zabawki z futra króliczego! Òð Microsporum canis, Òð Trichophyton mentagrophytes var. mentagrophytes Òð T. rubrum Òð Zakażenia zoofilne sÄ… rejestrowane w obszarach, gdzie króliki sÄ… hodowane, obszar wybrzeża Morza Å›ródziemnego i Europy Centralnej Òð W Nowej Zelandii 50% królików byÅ‚o zarażonych Microsporum canis Òð W Polsce Centralnej hoduje siÄ™ 25 000 ton królików, to daje 0,48 kg/osobÄ™, WÅ‚ochy 5,7 kg/osobÄ™, Hiszpania 2,6 kg/osobÄ™ Òð Kliniczna postać częściej u dzieci! GRYZONIE JAKO POTENCJALNE yRÓDAO DERMATOMIKOZ Òð Badano laboratoryjne jak również ze sklepów i hurtowni Òð Np. 43 zwierzÄ…t (różnych gatunków) 18 (41,9%) miaÅ‚o zmiany skórne, 25 (58,1%) nie miaÅ‚o zmian skórnych Òð Grzyby wyhodowano od 23 zw, od 15 dermatofity (11 Å›winek morskich, 1 królik, 1 koszatniczka, 1 chomik syr., 1 chomik dżungarski) od 11 wyizolowano grzyby drożdżopodobne TRICHOPHYTON MENTAGROPHYTES W 14/15 IZOLATÓW Izolowane od Å›winek morskich byÅ‚y wrażliwe na gryzeofulwinÄ™, mikonazol, klotrimazol, tiokonazol, GRZYBICA WOSZCZYNOWA (TRICHOPHYTON) Òð Charakterystyczne jest tworzenie siÄ™ tarczek woszczynowych, zmiany we wÅ‚osach, tworzenie siÄ™ blizn Òð Tarczki sÄ… to kolonie grzyba rozwijajÄ…cego siÄ™ w otoczeniu torebki wÅ‚osowej Òð Ucisk tarczki woszczynowej powoduje zanik skóry, blizny i ogniska trwaÅ‚ego wyÅ‚ysienia Òð ZajÄ™te przez grzyb wÅ‚osy tracÄ… poÅ‚ysk i barwnik, wypadajÄ…. Òð Òð yródÅ‚o zakażenia stanowi czÅ‚owiek chory na grzybicÄ™ oraz używane przez niego przedmioty, jak np. szczotki do wÅ‚osów, grzebienie, czapki, części odzieży itp. Òð Zakażenie może być przeniesione przez chore na grzybicÄ™ zwierzÄ™ta, jak: kot, pies, bydÅ‚o domowe. GRZYBICA OWAOSIONEJ SKÓRY BRODY- B. RZADKO! Òð To choroba mężczyzn, czÄ™sto rolników, lekarzy weterynarii Òð Zmiany o typowym obrÄ…czkowatym ukÅ‚adzie Òð Najczęściej objawem zakażenia jest rumieÅ„ nie wyraznie odgraniczony od zdrowej skóry z towarzyszÄ…cym Å›wiÄ…dem Òð ZÅ‚uszczanie bywa zwykle niezauważalne, co tÅ‚umaczy siÄ™ mechanicznym usuwaniem Å‚usek podczas czÄ™stego mycia PRZYPADEK U 25 LETNIEGO ROLNIKA Zmiany u byka Zmiany u rolnika- gÅ‚Ä™boki naciek zapalny, pokryty krostami + rumieÅ„ guzowaty skóry + zapalenie stawów skokowych + silne dolegliwoÅ›ci i bólowe brzucha LECZENIE KETOKONAZOL 100 PER OS, FLUKONAZOL DOÅ»YLNIE 100 MG PRZEZ 10 DNI TERBINAFINA 250 PER OS PRZEZ 30 DNI DODATKOW0- AMOKSYCYLINA Z KWASEM KLAWULANOWYM 2X 1,2 DOÅ»YLNIE ORAZ NIESTEROIDOWY PRZECIWZAPALNY PO POWROCIE DO DOMU JESZCZE PRZYJMOWA TERBINAFINE PRZEZ 30 DNI INNE Òð Leukocyty w normie 17,800/mm3 Òð CRP 105,9 mg/l (norma 0,5 3 mg/l) Òð Trombocyty 712,000/mm3 (norma 140,000- 400,000/mm3) GRZYBICA SKÓRY NIE OWAOSIONEJ Òð Grzyby po zakażeniu naskórka tworzÄ… na nim kolonie i rozrastajÄ… siÄ™ odÅ›rodkowo Òð PowstajÄ… okrÄ…gÅ‚e lub owalne wykwity szerzÄ…ce siÄ™ obwodowo, a ustÄ™pujÄ…ce i zanikajÄ…ce w części Å›rodkowej Òð W części obwodowej stwierdza siÄ™ mierny stan zapalny, zaczerwienienie i nieznaczny obrzÄ™k, a nawet wytwarzanie siÄ™ pÄ™cherzyków Òð PrzyczynÄ… grzybicy skóry nie owÅ‚osionej sÄ… najczęściej Òð Trichophyton, Microsporon i Epidermophyton Òð zródÅ‚em zakażenia może być czÅ‚owiek, chore na grzybice zwierzÄ™ta domowe Òð Do zakażenia może dojść poprzez poÅ›redni lub bezpoÅ›redni kontakt z materiaÅ‚em zakaznym, np. poprzez drewniane podÅ‚ogi i wykÅ‚adziny w publicznych natryskach i kÄ…pieliskach Òð Podatność na zakażenie jest powszechna. Òð WiÄ™kszÄ… skÅ‚onność do zakażenia wykazujÄ… osoby o nadmiernej potliwoÅ›ci, szczególnie w faÅ‚dach skóry, gdzie wyprzenie i maceracja naskórka uÅ‚atwiajÄ… wtargniÄ™cie zarazka Òð Pewien wpÅ‚yw wywierajÄ… warunki klimatyczne. Częściej wystÄ™pujÄ… w klimacie gorÄ…cym o dużej wilgotnoÅ›ci powietrza, gdyż wilgoć i nadmierna potliwość skóry stwarzajÄ… warunki korzystne dla szerzenia siÄ™ grzybic. GRZYBICA SKÓRY TUAOWIA Òð NajczÄ™stszÄ… przyczynÄ… grzybicy skóry gÅ‚adkiej sÄ… dermatofity antropofilne, zwÅ‚aszcza Trichophyton rubrum, Òð rzadziej Trichophyton mentagrophytes i Epidermophyton floccosum. Òð Zakażeniu sprzyja duża wilgotność, podwyższona temperatura, noszenie obcisÅ‚ych syntetycznych ubraÅ„ i nieodpowiednia higiena osobista. ODZWIERZC GRZYBIC SKÓRY GAADKIEJ WYWOAUJ Òð Microsporum canis, Trichopbyton verrucosum, Òð Trichophyton mentagrophytes varietas mentagrophytes Trichophyton erinace. Òð zródÅ‚em infekcji sÄ… koty, zwÅ‚aszcza mÅ‚ode, bezpaÅ„skie osobniki Òð U zwierzÄ…t objawy chorób; mogÄ… być niewidoczne lub mogÄ… mieć maÅ‚e na silenie. Zakażenia wywoÅ‚ane przez dermatofity antropofilne cechujÄ… siÄ™ obecnoÅ›ciÄ… rumieniowo -obrzÄ™kowych ognisk z pÄ™cherzykami, nadżerkami, krostami, Å‚uskami i strupami. Òð TypowÄ… cechÄ… wykwitów jest ich obwodowe powiÄ™kszanie siÄ™ z najwiÄ™kszym nasileniem czynnych zmian zapalnych na obwodzie ognisk chorobowych i ich wygasaniem w części centralnej. Òð Ogniska chorobowe mogÄ… być pojedyncze lub mnogie. GRZYBICA RK Òð Czynnikami etiologicznymi sÄ… trzy antropofilne gatunki dermatofitów, powodujÄ…ce także grzybicÄ™ stóp. Òð Grzybica rÄ…k jest prawie zawsze wtórna do grzybicy stóp. Bardzo rzadko pierwotna postać może rozwinąć siÄ™ w przypadku zawodowej ekspozycji na dermatofity. Òð Czasami pacjenci majÄ… rozlegÅ‚Ä… grzybicÄ™ obu stóp i jednej rÄ™ki, zwykle dominujÄ…cej, co sugeruje bezpoÅ›redniÄ… inokulacjÄ™. Òð Jest to tak zwany zespół dwóch stóp i jednej rÄ™ki (Trichophyton rubrum) Òð Rozwojowi grzybicy rÄ…k mogÄ… sprzyjać różne czynniki powodujÄ…ce maceracjÄ™ skóry, takie jak: Òð noszenie obrÄ…czek, zegarków, deformacje anatomiczne, a także czynniki Å›rodowiskowe zwiÄ…zane z wykonywanym zawodem (Trichophyton mentagrophytes varietas interdigitale) Òð Może siÄ™ też rozwijać bez infekcji stóp GRZYBICA RK Òð może przybierać kilka różnych postaci klinicznych Òð Najpowszechniej wystÄ™pujÄ…ca jest hiperkeratotyczna, która charakteryzuje siÄ™ nadmiernym rogowaceniem skóry rÄ…k, z obecnoÅ›ciÄ… drobnej, silnie przylegajÄ…cej Å‚uski na rumieniowym podÅ‚ożu. Òð Procesem infekcyjnym objÄ™te sÄ… typowo koÅ„ce palców oraz wyniosÅ‚oÅ›ci kÅ‚Ä™bu i kÅ‚Ä™bika. CzÄ™sto współistnieje także zakażenie grzybicze paznokci. Rzadziej wystÄ™puje postać dyhydrotyczna i wyprzeniowa. GRZYBICA PAZNOKCI Òð Paznokcie zakażone grzybem tracÄ… poÅ‚ysk, stajÄ… siÄ™ Å‚amliwe, ich powierzchnia jest nierówna, chropowata. Òð W pÅ‚ytce paznokciowej pojawiajÄ… siÄ™ szare lub żółte plamki i prążki. Paznokieć może być podminowany nawarstwieniami mas rogowych. Zmiany postÄ™pujÄ… od wolnego brzegu paznokcia. Òð PrzyczynÄ… zakażenia mogÄ… być Epidermophyton floccosum oraz różne odmiany grzybów z grupy Trichophyton. Òð Grzyby chorobotwórcze (grzybicy woszczynowej, grzybicy strzygÄ…cej, grzybicy powierzchniowej, drożdżycy) mogÄ… wywoÅ‚ywać również zmiany chorobowe w paznokciach albo Å‚Ä…cznie z grzybicÄ… innych okolic skóry, albo niezależnie, jako jedyne zmiany grzybicze. GRZYBICE STÓP Òð W grzybicy miÄ™dzypalcowej zmiany zajmujÄ… faÅ‚dy miÄ™dzypalcowe stóp, zwÅ‚aszcza faÅ‚d 3 i 4. Òð Boczne powierzchnie palców i dno faÅ‚dów sÄ… pokryte warstwami i Å‚uskami zrogowaciaÅ‚ego naskórka. Òð W gÅ‚Ä™bi faÅ‚du mogÄ… nastÄ…pić szczelinowate pÄ™kniÄ™cia skóry. Zmiany mogÄ… przechodzić na grzbietowÄ… i stopowÄ… powierzchniÄ™ palców. WystÄ™puje lekkie zaczerwienienie i zÅ‚uszczanie siÄ™ skóry, a czasem drobne pÄ™cherzyki i krostki. Òð Przebieg zwykle przewlekÅ‚y, lecz może ulegać zaostrzeniu. Òð W grzybicy potnicowej wystÄ™pujÄ… wykwity podobne do wyprysku lub potnicy w przegubach stopy po stronie podeszwowej oraz na dÅ‚oniowej powierzchni rÄ…k. WystÄ™pujÄ… swÄ™dzÄ…ce pÄ™cherzyki różnej wielkoÅ›ci. Òð Przebieg przewlekÅ‚y i nawracajÄ…cy, nieraz jednak ostry, powikÅ‚any wtórnym zakażeniem ropnymi ze skÅ‚onnoÅ›ciÄ… do wtórnej alergizacji. Òð Epidermophyton floccosum, odmiany Trichophyton TRICHOPHYTON RUBRUM- INFEKCJA U 41 LETNIEGO HODOWCY I ZW. GRZYBICE NARZDOWE IZG- INWAZYJNE ZAKAÅ»ENIA GRZYBICZE Òð IZG- grzybice narzÄ…dowe Òð W ciÄ…gu ostatnich 30 lat znaczÄ…co zwiÄ™kszyÅ‚a siÄ™ czÄ™stość grzybic narzÄ…dowych (u pacjentów chorych na nowotwory krwi) Òð Jedno z najpoważniejszych powikÅ‚aÅ„ infekcyjnych u pacjentów hematoonkologicznych, poddawanych zabiegom przeszczepienia komórek ukÅ‚adu krwiotwórczego Òð Candida, Aspergillus Òð Inwazyjne zakażenia grzybicze praktycznie nie wystÄ™pujÄ… u osób z prawidÅ‚owo funkcjonujÄ…cym ukÅ‚adem odpornoÅ›ciowym IZG Òð Å›miertelność z powodu zakażenia jest wysoka (do 95% w przypadku zakażeÅ„ grzybami z rodzaju Aspergillus) Òð Wczesna i wiarygodna diagnostyka inwazyjnych zakażeÅ„ grzybiczych, jest podstawÄ… skutecznej terapii, Òð Obraz kliniczny ukÅ‚adowych zakażeÅ„ grzybiczych jest maÅ‚o charakterystyczny, podobny do zakażeÅ„ o etiologii wirusowej lub bakteryjnej. Òð W każdym przypadku prawdopodobnej infekcji grzybiczej istnieje konieczność przeprowadzenia dodatkowych badaÅ„ laboratoryjnych celem ustalenia czynnika etiologicznego i jego lekowrażliwoÅ›ci oraz monitorowania skutecznoÅ›ci leczenia. Òð U chorych w stanie immunosupresji rozpoznanie zakażeÅ„ jest trudne. Òð Przebieg kliniczny jest skÄ…po - objawowy, Òð w poczÄ…tkowej fazie czÄ™sto ograniczony tylko do gorÄ…czki, Òð jednoczeÅ›nie możliwoÅ›ci przeprowadzenia badaÅ„ diagnostycznych sÄ… ograniczone ze wzglÄ™du na ciężki stan kliniczny i hematologiczny, a wyniki testów laboratoryjnych faÅ‚szywie ujemne Òð Standardy profilaktyki i leczenia inwazyjnych zakażeÅ„ grzybiczych STANDARDY ZOSTAAY OPRACOWANE PRZEZ ZESPÓA EKSPERTÓW POWOAANY PRZEZ FUNDACJ URSZULI JAWORSKIEJ, OD ROKU 2008 Òð Zespół pracowaÅ‚ w skÅ‚adzie: Òð prof. dr hab. n. med. Danuta Dzierżanowska, Òð prof. dr hab. n. med. Jerzy HoÅ‚owiecki, Òð prof. dr hab. n. med. WiesÅ‚aw Wiktor JÄ™drzejczak, Òð prof. dr hab. n. med. Aleksander B. Skotnicki. Òð Głównym celem standardów jest zmniejszenie ryzyka wystÄ…pienia IZG u pacjentów z obniżonÄ… odpornoÅ›ciÄ…. Òð Dokument zawiera m.in. identyfikacjÄ™ czynników ryzyka IZG, wytyczne dotyczÄ…ce diagnostyki mikrobiologicznej i klinicznej, zasady higieny oraz zalecenia dotyczÄ…ce profilaktyki i leczenia farmakologicznego grzybic ukÅ‚adowych. Òð Polskie standardy postÄ™powania w profilaktyce inwazyjnego zakażenia grzybiczego u pacjentów z chorobami ukÅ‚adu krwiotwórczego powstaÅ‚y wzorem standardów opracowanych przez miÄ™dzynarodowe zespoÅ‚y ekspertów DO IZG DOACZONO Òð Fusarium Òð Poecillomyces Òð Mallassezia Òð Penicillum Òð Pythosis GRZYBICE NARZDOWE (MYCOSES SYSTEMATICA) GRZYBICE GABOKIE (ENDOMIKOZY) Òð sÄ… schorzeniami tkanek i narzÄ…dów wewnÄ™trznych, a także posocznicami wywoÅ‚ywanymi przez grzyby z rodzaju: Òð Aspergillus, Òð Candida, Òð Cryptococcus, Òð Histoplasma, Òð Mucor Òð Absidia. Òð Zakażenie rozwija siÄ™ najczęściej drogÄ… oddechowÄ…, rzadziej przyrannÄ… - przez uszkodzone powÅ‚oki skórne. Òð Grzybice narzÄ…dowe czÄ™sto nie dajÄ… charakterystycznych objawów klinicznych, stÄ…d prawidÅ‚owe rozpoznanie ich sprawia czasami poważne trudnoÅ›ci. ZÅ‚a lub spózniona diagnoza może być przyczynÄ… Å›mierci. ASPERGILOZA (ASPERGILLOSIS) Òð powodowana jest przez grzyby z rodzaju Aspergillus (kropidlak), które sÄ… szeroko rozpowszechnione w caÅ‚ym Å›wiecie Òð W zależnoÅ›ci od tego, czy mamy do czynienia z infekcjÄ… tkanek przez rozwijajÄ…cy siÄ™ grzyb, czy też z zatruciem toksynami (aflatoksyny) wytworzanymi przez saprofitycznie bytujÄ…ce drobnoustroje poza organizmem, możemy mówić o grzybicy narzÄ…dowej (sytemomykozie) lub zatruciu (mykotoksykozie) Òð Aflatoksyny sÄ… jednymi z najsilniejszych trucizn pochodzenia naturalnego. WytwarzajÄ… je szczepy A. flavus i A. parasiticus. Do tej pory rozpoznano okoÅ‚o 300 gatunków kropidlaka, z czego kilka odgrywa w patologii chorób znaczÄ…cÄ… rolÄ™ (m.in.: A. fumigatus, A. flavus, A. niger, A.nidulans, A. versicolor) Òð Grzyby te sÄ… chorobotwórcze głównie dla ptaków. Òð U koni aspergiloza przebiega w postaci groznej, przewlekÅ‚ej postaci pÅ‚ucnej lub rzadziej jelitowej. Òð Ze strony ukÅ‚adu oddechowego objawy nie sÄ… zbyt charakterystyczne. Odnotowuje siÄ™ kaszel, duszność różnego stopnia, nieznacznie podwyższonÄ… temperaturÄ™ ciaÅ‚a i zmniejszony apetyt. Z infekcjÄ… ukÅ‚adu oddechowego może wiÄ…zać siÄ™ także aspergiloza worków powietrznych. Kropidlaki Aspergillus sp. mogÄ… być także przyczynÄ… ronieÅ„ u klaczy i zapaleÅ„ rogówki oka. Òð U ludzi ASPERGILOZA PAUC (SYN. POL. GRZYBICA KROPIDLAKOWATA PAUC; AAC. ASPERGILLOSIS PULMONUM) Òð Choroba Éð pierwotna lub wtórna grzybica narzÄ…dowa Éð przebiega przewlekle Éð objawy oddechowe Éð wystÄ™puje u różnych gatunków ssaków i ptaków w różnym wieku Éð stwierdzana w wielu krajach Òð Etiologia Éð kropidlaki z rodzaju Aspergillus ×ð A. fumigatus ×ð A. niger ×ð A. nidulans ×ð A. flavus Schemat budowy konidofora i ukÅ‚ad zarodników Aspergillus sp. Preparaty mikroskopowe Aspergillus niger (lewy) A. fumigatus (prawy) ASPERGILLOZA- ASPERGILOZA PAUC Òð Objawy kliniczne Éð przebieg zwykle przewlekÅ‚y Éð niecharakterystyczne objawy oddechowe Ðð duszność, kaszel Ðð okresowe wahania WCC Ðð postÄ™pujÄ…ce wychudzenie Ðð żółto zielona, żółto szara lub czarna wykrztusina z pÅ‚uc Ðð zwykle Å›mierć Éð u bydÅ‚a zmiany również w żwaczu, czepcu, rzadziej w ksiÄ™gach zaburzenia pokarmowe Éð u psów guzy w jamach nosowych - rinoskopia Éð u owiec i Å›wiÅ„ guzy w pÅ‚ucach (kaszel) ASPERGILOZA PAUC Òð Zmiany anatomopatologiczne Éð guzy w pÅ‚ucach Ðð podobne do gruzliczych Ðð różnej iloÅ›ci i wielkoÅ›ci (ziarno prosa orzech wÅ‚oski) Ðð wypeÅ‚nione zielonkawÄ…, żółtawÄ… lub ciemnoszarÄ…, serowatÄ… masÄ… Éð jamy lub suche ogniska martwicowe Éð histopatologicznie Ðð budowa typowa dla zakaznych ziarniniaków Ðð cechy zapalenia swoistego Ðð w Å›rodku elementy grzyba uÅ‚ożone w ksztaÅ‚cie rozety ASPERGILOZA PAUC Òð Rokowanie Éð NiepomyÅ›lne (ostrożne) Éð Leczenie Éð Trudna terapia Òð Zapobieganie i zwalczanie Éð wÅ‚aÅ›ciwe warunki mikroklimatyczne Éð utrzymanie Éð profilaktyka lub wÅ‚aÅ›ciwe leczenie innych chorób Éð Eliminacja zagrożeÅ„ Aspergiloza oskrzeli u czÅ‚owieka strzÄ™pki i główki Aspergillus sp. wrastajÄ… do Å›wiatÅ‚a oskrzeli Wyciek z nosa i depigmentacja przy aspergilozie ukÅ‚adu oddechowego u psa na tle A. fumigatus Wrzód rogówki- keratoconiunctivitis, aspergilloza RONIENIA NA TLE GRZYBICZYM Òð yródÅ‚a i drogi zakażenia Éð grzyby Aspergillus, Mucor, Rhizopus i Absidia wystÄ™pujÄ… ubikwitarnie w wilgotnych pomieszczeniach, paszy, sÅ‚omie i sianie Éð grzyby Candida i Trichosporon bytujÄ… jako komensale na bÅ‚onach Å›luzowych przewodu pokarmowego, dróg oddechowych i rodnych Éð drogi zakażenia Ðð aerogenna Ðð alimentarna i pÅ‚ciowa (rzadziej) Ðð ciężarnej macicy hematogenna z ogniska pierwotnego w pÅ‚ucach (główna droga) RONIENIA NA TLE GRZYBICZYM Òð Objawy kliniczne Òð zmiany anatomopatologiczne Éð ronienia bez komplikacji Ðð wyjÄ…tkowo wtórne powikÅ‚ania bakteryjne ropomacicze (0,5%) Éð bÅ‚ony pÅ‚odowe pokryte brudno szaro żółtawym nalotem Éð liÅ›cienie suche, szaro żółte, z ogniskami martwicowymi Éð poronione pÅ‚ody Ðð mÅ‚odsze caÅ‚e pokryte szaro biaÅ‚ymi nalotami Ðð starsze - ogniskowe lub rozlane zmiany zapalne, wykwity i naloty na skórze gÅ‚owy, szyi, w okolicy mostka i pÄ™pka KANDYDAZA (CANDIDASIS) Òð Jest chorobÄ… m.in. bydÅ‚a, koni, psów i kotów, wywoÅ‚ywanÄ… przez Candida albicans (u ludzi i zw.) Òð Także C. non-albicans Òð Głównie obserwuje siÄ™ zakażenia skóry (dermatidis) i bÅ‚on Å›luzowych, ukÅ‚adu pokarmowego, szyjki i jamy macicy, zapalenia pÅ‚uc a czasami zapalenie rogówki oka., zapalenie ucha zewn., Òð Najbardziej wrażliwe sÄ… na zachorowania sÄ… mÅ‚ode zw. Òð U ludzi DROÅ»DÅ»YCA MOÅ»E LOKALIZOWAĆ SI WSZDZIE, NAJCZÅšCIEJ WYSTPUJE W : Òð jelicie grubym, Òð amie ustnej, Òð gardle, Òð pÄ™cherzu moczowym, Òð pochwa, Òð oskrzelach, Òð skórze, Òð palcach dÅ‚oni i stóp Òð paznokciach Òð ObumarÅ‚e komórki zaatakowane przez Candida stanowiÄ… doskonaÅ‚e zródÅ‚o pożywienia dla rozwijajÄ…cego siÄ™ drożdżaka Òð Zaczyna on wytwarzać grzybniÄ™, która wrasta w otaczajÄ…ce je tkanki, powodujÄ…c jej uszkodzenie Òð Zarodniki, które powstajÄ… z nitek grzybni zaczynajÄ… siÄ™ rozsiewać i wraz z krwiÄ… przedostajÄ… siÄ™ do poszczególnych części organizmu Òð Grzybnia, która siÄ™ rozrasta uszkadza bÅ‚onÄ™ Å›luzowÄ… i kosmki jelitowe, co powoduje zaburzenia wchÅ‚aniania skÅ‚adników pokarmowych Òð TworzÄ… biofilm, co utrudnia eradykacjÄ™ grzybów ZESPÓA DZIURAWEGO JELITA Òð Do krwiobiegu przepuszczane sÄ… różne alergeny pokarmowe, metale ciężkie, toksyny wytworzone przez drożdżaka. Ich duża ilość blokuje dostÄ™p do komórek wÄ…troby i nerek, gdzie muszÄ… być zneutrelizowane i wydalone wraz z żółciÄ… i moczem na zewnÄ…trz. Ponieważ jest ich zbyt wiele blokujÄ… dostÄ™p do komórek wÄ…troby innym substancjom odpadowym, które powstajÄ… w trakcie naturalnej przemiany materii i tak dochodzi do toksemii. Òð Drożdżaki odżywiajÄ… siÄ™ czystÄ… glukozÄ… i aminokwasami, kradnÄ…c dużą ilość skÅ‚adników odżywczych i czÄ…steczki tlenu żywiciela. Òð CzÅ‚owiek zakażony drożdżakiem jest z reguÅ‚y wychudzony, odczuwa nieustannÄ… potrzebÄ™ jedzenia sÅ‚odyczy oraz biaÅ‚ka. Ponieważ Candida wysysa resztki glukozy z zaatakowanego organizmu, czÄ™sto nastÄ™puje gwaÅ‚towny spadek stężenia cukru we krwi. Odczuwa siÄ™ wtedy duży dyskomfort psychiczny, spadek samopoczucia, utratÄ™ energii, bóle gÅ‚owy oraz drżenie mięśni. KRYPTOKOKOZA (CRYPTOCOCCOSIS) Òð to schorzenie ukÅ‚adu oddechowego i zatok nosowych. Òð Może rozwinąć siÄ™ infekcja narzÄ…dów wewnÄ™trznych, koÅ›ci i opon mózgowych. Òð Objawy sÄ… nietypowe (głównie ze strony narzÄ…du oddechowego) i nie pozwalajÄ… na jednoznaczne postawienie diagnozy. Òð Cryptococcus neoformans. ZMIANY KLIMATU A CHOROBY GRZYBICZE Òð Przewiduje siÄ™, że zmiany klimatu mogÄ… wpÅ‚ynąć na wzrost rozpowszechnienia niektórych gatunków grzybów, powodujÄ…c zaburzenia dotychczasowych ekosystemów. Òð Regionalny wzrost temperatury Å›rodowiska może spowodować rozwój gatunków grzybów chorobotwórczych, które aktualnie wystÄ™pujÄ… w klimacie tropikalnym i subtropikalnym np. Paracoccidioides brasiliensis, Penicillium marneffei lub dominacjÄ™ gatunków grzybów o wyższej termotolerancji np. Cryptococcus. Òð O wpÅ‚ywie temperatury Å›rodowiska na rozwój poszczególnych infekcji grzybiczych może Å›wiadczyć obserwowany w Afryce wyższy odsetek zachorowaÅ„ na kryptokokozÄ™ u chorych na AIDS (30%) w stosunku do chorujÄ…cych na AIDS z regionów o niższej temperaturze Å›rodowiska (5-10%). TRDZIK- Obszary hypopigmentacji Komórki Malassiezia w warstwie kolczystej PERSPEKTYWY Òð Jednym z czynników ograniczajÄ…cych infekcje grzybicze jest znaczny gradient temperatury pomiÄ™dzy organizmem czÅ‚owieka a jego otoczeniem Òð zmniejszenie tego gradientu w nastÄ™pstwie ocieplenia klimatu spowoduje wzrost zachorowaÅ„ Òð w wyniku dziury ozonowej może dojść do wzrostu ilość promieniowania UVB docierajÄ…cego na ZiemiÄ™ Òð immunosupresyjne dziaÅ‚anie UV na ukÅ‚ad immunologiczny powoduje obniżenie naturalnej odpornoÅ›ci Òð OsÅ‚abienie na tej drodze mechanizmów obronnych wpÅ‚ynie dodatkowo na wzrost zachorowalnoÅ›ci na grzybice, w tym podskórne i gÅ‚Ä™bokie DIAGNOSTYKA MIKOLOGICZNA Òð Objawy zakażenia wywoÅ‚ane przez poszczególne gatunki mogÄ… być bardzo różne Òð w wiÄ™kszoÅ›ci nie sÄ… to objawy patognomoniczne Òð rozpoznania grzybicy nie można opierać wyÅ‚Ä…cznie na obrazie klinicznym Òð Konieczne sÄ… badania mikologiczne, które powinny być standardem Òð SÄ… to: Òð bezpoÅ›rednie badanie mikologiczne, z użyciem 10-20% roztworu KOH, DMSO, tusz Parkera. badanie z kalkofluorem - substancja ta wiąże siÄ™ z chitynÄ… i celulozÄ…, a reakcja ta daje Å›wiecenie w obecnoÅ›ci promieniowania UV (Badanie to daje znacznie mniejszy odsetek wyników faÅ‚szywie ujemnych) Òð poÅ›rednie badanie mikologiczne, hodowla na podÅ‚ożu Sabourauda z dodatkiem aktidionu oraz chloramfenikolu PodÅ‚oże inkubuje siÄ™ - drożdże w temp. 37ºC, grzyby pleÅ›niowe i dermatofity w temperaturze pokojowej Wynik hodowli znany jest po okoÅ‚o 2-3 tygodniach. HISTORIA- LECZENIA CHOROBY SKÓRNE - LECZENIE Òð Problemem jest narastajÄ…ca lekooporność, szybkie reinfekcje. Òð Grzyby posiadajÄ… wiele mechanizmów umożliwiajÄ…cych skutecznÄ… eliminacjÄ™ leków, tj. Òð zbudowana z chityny Å›ciana komórkowa, utrudniajÄ…ca przenikanie leku do wnÄ™trza komórki, Òð pleomorfizm i zwiÄ…zana z tym różnorodność morfologiczna grzybów, Òð zdolność wytwarzania form zarodnikowych i przetrwalnikowych (chlamydospor), Òð zdolność do wytwarzania enzymów lipolitycznych i hydrolitycznych, które uÅ‚atwiajÄ… inwazjÄ™ grzyba, ale również mogÄ… chronić grzyby przed rozmaitymi czynnikami toksycznymi do których należą również leki. GRZYBICE SKÓRY OWAOSIONEJ GAOWY ORAZ POSTACI GABOKIE GRZYBICY SKÓRY WYMAGA LECZENIA OGÓLNEGO. Òð Stosuje siÄ™: Òð gryzeofulwinÄ™ w dawkach 10-25 mg/ kg/ dobÄ™ u dzieci i 500-1000 mg u dorosÅ‚ych, Òð itrakonazol w dawkach 3-5 mg/ kg/ dobÄ™ u dzieci i 100-200 mg/ dobÄ™ u dorosÅ‚ych, (powinien być stosowany po 16 roku życia), Òð terbinafinÄ™ w dawce 62,5 mg/ dobÄ™ przy masie poniżej 20 kg, w dawce 125 mg/ dobÄ™ przy masie 20-40 kg, w dawce 250 mg/ dobÄ™ przy masie powyżej 40 kg; Òð flukonazol w dawkach 6 mg/ kg/ dobÄ™ u dzieci i 50 mg/ dobÄ™ u dorosÅ‚ych. Òð Kuracja trwa 4-8 tygodni. Òð W przypadku braku powodzenia można terapiÄ™ wydÅ‚użyć do 12 tygodni. Należy pamiÄ™tać, że gryzeofulwina i itrakonazol wywierajÄ… lepszy efekt terapeutyczny w infekcjach Microsporum, a terbinafina w przypadku T. tonsurans. Òð Ponadto w przypadku zakażeÅ„ wywoÅ‚anych przez grzyby z rodzaju Microsporum leczenie powinno trwać nieco dÅ‚użej. Òð DecyzjÄ™ o zakoÅ„czeniu leczenia podejmuje siÄ™ po trzech ujemnych wynikach badaÅ„ mikologicznych wÅ‚osów w odstÄ™pach tygodniowych. LECZENIE MIEJSCOWE Òð Miejscowe preparaty przeciwgrzybicze peÅ‚niÄ… rolÄ™ jedynie wspomagajÄ…cÄ…, ale wpÅ‚ywajÄ… na skrócenie terapii ogólnej. Òð W infekcjach przebiegajÄ…cych z dużym odczynem zapalnym może doÅ‚Ä…czyć siÄ™ infekcja bakteryjna. Wskazane sÄ… wówczas leki przeciwbakteryjne stosowane zarówno miejscowo, jak i podawane ogólnie. Òð Miejscowe postÄ™powanie przeciwgrzybiczne sprowadza siÄ™ do: Òð czÄ™stego mycia gÅ‚owy zaleconymi preparatami przeciwgrzybicznymi, zawierajÄ…cymi jod czy też po prostu wodÄ… z mydÅ‚em. Òð W przypadku grzybicy woszczynowej konieczne jest Òð codzienne mycie gÅ‚owy z równoczesnym usuwaniem strupów rozmiÄ™kczanych na przykÅ‚ad 10% oliwÄ… salicylowÄ…, Òð golenia lub strzyżenia tuż przy skórze wÅ‚osów co 7-10 dni, co ma na celu usuwanie zakażonych jeszcze obwodowych części wÅ‚osów (w przypadku liczniejszych ognisk strzyże siÄ™ wÅ‚osy na caÅ‚ej gÅ‚owie), Òð odkażania ognisk i ich otoczenia (na przykÅ‚ad 1,5-3% spirytusowym roztworem jodu) i równoczesnego stosowania maÅ›ci przeciwgrzybicznych, odpowiednich do stanu ognisk. CO DZIAA PRZECIWGRZYBICZO Òð jodyna Òð Rezorcyna Òð Dziegcie Òð Kwas salicylowy Òð Fiolet gencjany Òð Siarczek selenu Òð Chlorchinaldin Òð Antybiotyki przeciwgrzybicze NOWE LEKI PRZECIWGRZYBICZE STOSOWANE U LUDZI Òð Nowe azole - worikonazol. Rawukonazol, posakonazol Òð Kandyny- p-ko candidozie i aspergillozie Òð Caspofungin- kaspofungina, Òð Anidulafungina- candidoza Òð Mikafungina- Òð Pochodne sordarinu, nikkomycyny Òð Postać liposomalna nystatyny