Księga ubogich"Wiersz III: Nie ma tu nic szczególnego"











Wtorek, 25 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marek, Jarosław, Elwira
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Młoda
Polska >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Księga ubogich"Wiersz
III: Nie ma tu nic szczególnego"










kategoria:   J.polski
zakres:   Młoda Polska
dodano:   1999-08-17




Tom wierszy pt.
Księga ubogich" Jana Kasprowicza powstał w 1916 roku, w trzecim
okresie twórczo?ci poety. Kasprowicz zaczął wyznawać i głosić
filozofię ?w. Franciszka z Asyżu, polegającą na życiu w zgodzie z
naturą i miło?ci do przyrody. Jest to okres pogodzenia się z losem,
pokornego życia w zgodzie z Bogiem. Chrakteryzował się on nową
postawą życiową przejawiającą się w ?wiadomej stylizacji na
prymitywizm i odwołaniach do wzorców poezji ludowej. W utworach
panuje nastrój pogodny, spokojny, melancholiczny. Tytuł -
Księga ubogich" - nawiązuje do dawnych wydań Pisma ?więtego w
obrazkach - Biblia pauperum" (Księga ubogich") - przeznaczonych
głównie dla ludzi prostych, nie umiejących czytać. Do nich
skierowane są wiersze Księgi ubogich". W wierszu trzecim -
Nie ma tu nic szczególnego" - poeta traktuje przyrodę jako podstawę
ludzkiej egzystencji, ludzkiego bytowania. To dzięki przyrodzie
człowiek może budować domy: Fundament z skalnych odłamów, z płazów
?wierkowych chata". Przyroda zapewenia człowiekowi spokój oraz daje
mu schronienie: Czuwa nad naszym spoczynkiem rząd pewnych siebie
jasieni", Rozłożył swoje konary [...] nad zrębem naszego domu".
Przyroda, to naturalne piękno, dane przez Boga, symbol trwało?ci, a
także przemijania i odradzania się. Kasprowicz opisuje łąki, potoki,
góry... Na ich widok serce poety pozbywa się wszelakiej skazy".
Człowiek egzystuje wyłącznie dzięki Bogu. To dzięki Niemu może
zgarniać skarby bożego władztwa" i przekształcać je na swój pożytek.
Kasprowicz jest przekonany, że ludzie zdają sobie z tego sprawę, ale
nie wszyscy. Mądro?ć tę posiadają tylko chłopi - ludzie ubodzy, gdyż
oni są w najbliższym kontakcie z naturą. Wiersz składa się z
trzynastu strof, jest toniczny - rytm oparty na równej ilo?ci
akcentów (osiem), rozpoczyna się i kończy tą samą strofą. Często
powtarza się zwrot Nie ma tu nic szczególnego". Występują
przeżutnie, krótkie epitety. Wiersz ten jest ubogi w ?rodki
artystyczne. Poeta stylizuje się w tym utworze na prostego
wiejskiego chłopa, który doznaje najprostszych i
najszlachetniejszych uczuć: rado?ći z istnienia ?wiata i własnego
życia. Podporządkowuje się naturalnemu porządkowi ?wiata,
stworzonemu przez Boga.







Autor: Nieznany

Ocena : 0.0 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000