Seminarium Odnowy życia w Duchu Świętym
5. ODRODZONY W DUĆHU ŚWI
TYM
1. W dniu Zielonych Świąt uczniowie Jezusa byli zebrani na modlitwie i zstąpił na nich
obiecany przez Jezusa Duch Święty. Od tej chwili stali się ludz
mi przemienionymi Jego mocą:
Kiedy nadszedł wreszcie dzieo Pięddziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym
samym miejscu. Nagle dał się słyszed z nieba szum,
jakby uderzenie gwałtownego wialni. i napełnił cały dom. w którym przebywali.
Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły. i na każdym z nich spoczął jeden.
I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówid obcymi językami. Tak jak im
Duch pozwalał mówid.
(Dz 2,1-4)
2. Pan obdarzył cię nową mocą w Duchu Świętym. Wykorzystaj to. W tej chwili może się to
nie wydawad czymś wielkim, albo przeciwnie, może ci się wydawad czymś wspaniałym. On
wyposaża cię w dary duchowe, abyś mógł nimi służyd. Musisz pamiętad, że każdy
chrześcijanin obdarzony jest darami Ducha Świętego. I dane są one dla wspólnego dobra. Czy
żyjesz darami, które otrzymałeś od Ducha Świętego w Sakramencie Chrztu i Bierzmowania?
Nie chciałbym, bracia, byście nie wiedzieli o darach duchowych.
Wiecie, że gdy byliście poganami, ciągnęło was nieodparcie ku niemym bożkom. Otóż
zapewniam was, że nikt, pozostając pod natchnieniem Ducha Bożego, nie może mówid:
Wiech Jezus będzie przeklęty. Nikt też nie może bez pomocy Ducha Świętego
powiedzied:  Panem jest Jezus Różne są dary łaski. lecz ten sam Duch; różne też
są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg,
sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim objawia się Duch dla wspólnego dobra.
Jednemu dane jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętnośd poznawania
według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu,
innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów,
innemu proroctwo, innemu rozpoznanie duchów, innemu dar języków i wreszcie dar
tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak,
jak chce.
(1Kor 12,1-11)
3. Gdy żyjesz w Duchu Świętym. Duch modli się w tobie pozwalaj Mu często w ciągu dnia
modlid się w tobie, czasem w twoim własnym języku, a niekiedy w nowym którym ci
obdarował, Nawet gdy wypowiadasz tylko kilka sylab nowego języka. módl się w tym języku
codziennie, a dar ten będzie wzrastał Słowo Boże zachęca cię:
Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu!
(616,18)
4. Ucz się skupiad swoje myśli na Panu na Jego sprawach Starał się rozumied jak żyd Bożym
życiem Mysi o Bogu często Rozważaj słowa życia, które Pan kieruje do ciebie Jeśli Boża
prawda będzie kształtowad twój umysł, znajdziesz życie i pokój.
Jeżeli Mnie miłujecie będziecie zachowywad moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca. a
innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze Ducha Prawdy, którego świat przyjąd
nie może. ponieważ Go nie widzi ani nie zna Ale wy Go znacie, ponieważ w was przebywa i w
was będzie Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was.
(J 14,15 -18)
5. Pan chce byś posiadał dary duchowe. ponieważ chce ci dad moc, abyś Mu służył
skutecznie. Ale pragnie, abyś wiedział, ze celem chrześcijaoskiego życia jest miłośd Boga i
miłośd braci To ma byd twoją główną troską Słowo Boże mówi:
Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedz
brzęcząca albo cymbał brzmiący
Gdybym też miał dar prorokowania i znal wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę. i
wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętnośd moją. a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał.
Miłośd cierpliwa jest, łaskawa jest.
Miłośd nie zazdrości. nie szuka poklasku. nie unosi się pychą. nie dopuszcza się bezwstydu, nie
szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego,
nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz wpółweseli się z prawdą Wszystko znosi, wszystkiemu
wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłośd nigdy nie ustaje
[nie jest] jak proroctwa, które się skooczą, albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza. której zabraknie.
Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to,
co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. Gdy byłem dzieckiem. mówiłem jak
dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego. co dziecięca Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś
[zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak jak i
zostałem poznany.
Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłośd - te trzy:
z nich zaś największa jest miłośd.
Starajcie się posiąśd miłośd, troszczcie się o dary duchowe. szczególnie zaś o dar proroctwa.
(1 Kor 13. 1 - 14,1)
6. Twoja decyzja zawierzenia Panu dokonuje w mocy Ducha Świętego zmiany twojego życia.
Możesz liczyd się z tym, że szatan będzie się starał wprowadzid w twoje serce niepokój i
wątpliwości. Ale możesz tym bardziej liczyd na Boga, Jego obecnośd przy tobie i to,
że pragnie wprowadzid cię w nowe życie. Słowo Boże mówi:
Wszystkie troski wasze przerzudcie na Niego, gdyż Jemu zalety na was. Bądz
cie trzez
wi!
Czuwajcie! Przeciwnik wasz. diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożred. Mocni w
wierze przeciwstawiajcie się jemu!
(1 P5,7-9a)
7. Bóg chce, abyśmy z Nim żyli w niebie. Trudności, które nas spotykają na ziemi, są małe w
porównaniu z chwałą w niebie. Dar Ducha jest jedynie pierwszym zwiastunem tego, co
przyjdzie. Bóg obiecuje cl:
Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz
człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia
na dzieo. Niewielkie bowiem utrapienia naszego obecnego czasu gotują bezmiar
chwały przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co
niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija. to zaś co niewidzialne, trwa wiecznie.
Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy
mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie. A Bóg, który
nas do tego przeznaczył, dal nam Ducha jako zadatek.
(2Kor 4,16-5,1.5)