Wykaz orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich


Wykaz orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (marzec  czerwiec
2007 r.) oraz pytań prejudycjalnych (listopad 2006  maj 2007) w sprawach mających
znaczenie dla sądownictwa administracyjnego
W opracowaniu zamieszczono po tezach poszczególnych wyroków odesłania do strony
internetowej Trybunału, prowadzące do tekstu danego wyroku w j. polskim.
Spis treści:
I. Wyroki ETS i SPI & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ..s.1
II. Sprawy w toku przed SPI - własność przemysłowa& & & & & & & & & .. s.21
III. Sprawy w toku  pytania prejudycjalne skierowane przez sądy krajowe& ..s. 22
I.
1. Unia celna/ Wspólna Taryfa Celna
1.1 Wyrok Trybunału z 8 marca 2007 r. w sprawie C-44/06 Gerlach und Co. mbH przeciwko
Hauptzollamt Frankfurt (Oder)
Słowa kluczowe:
Unia celna  Tranzyt wspólnotowy  Dowód wskazujący na prawidłową realizację procedury tranzytu
lub na miejsce, w którym nastąpiło naruszenie  Trzymiesięczny termin  Udzielenie terminu po
przyjęciu decyzji o pobraniu nale\ności celnych przywozowych
Teza:
Wykładni art. 11a ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1062/87 z dnia 27 marca 1987 r.
w sprawie przepisów w celu wykonania procedury tranzytu wspólnotowego oraz niektórych
uproszczeń tej procedury, zmienionego rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1429/90 z dnia 29 maja
1990 r., nale\y dokonywać w ten sposób, \e państwo członkowskie, do którego nale\y urząd wyjścia,
nie mo\e przyznać głównemu zobowiązanemu trzymiesięcznego terminu na przedstawienie dowodu
wskazującego na prawidłową realizację procedury tranzytu lub na miejsce, w którym naruszenie lub
nieprawidłowość faktyczne nastąpiły, po przyjęciu decyzji o przystąpieniu do pobrania nale\ności
celnych przywozowych, w postępowaniu odwoławczym od tej decyzji.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-44/06
1.2. Wyrok Trybunału z dnia 19 kwietnia 2007 r. w sprawie C-229/06 Sunshine Deutschland
Handelsgesellschaft mbH przeciwko Hauptzollamt Kiel
Słowa kluczowe:
Wspólna Taryfa Celna  Klasyfikacja taryfowa  Nomenklatura Scalona  Nasiona dyni niemające
zdolności kiełkowania
2
Teza:
Podpozycję 1212 99 80 Nomenklatury Scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady
(EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz
w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1789/2003 z dnia
11 września 2003 r. nale\y interpretować w ten sposób, \e obejmuje ona obrane nasiona dyni, które
utraciły zdolność kiełkowania i które są przeznaczone dla przemysłu piekarniczego.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-229/06
2. VAT
2.1.Wyrok Trybunału z 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN przeciwko
Skatteverket
Słowa kluczowe:
Szósta dyrektywa VAT Dostawa towarów  Artykuł 8 ust. 1 lit. a)  Kabel światłowodowy łączący
dwa państwa członkowskie znajdujący się częściowo poza terytorium Wspólnoty  Kompetencje
podatkowe ka\dego państwa członkowskiego ograniczone do części kabla zainstalowanego na jego
terytorium  Nieopodatkowanie części znajdującej się w wyłącznej strefie ekonomicznej, na szelfie
kontynentalnym i na morzu pełnym
Tezy:
1) Transakcja obejmująca dostawę i uło\enie kabla światłowodowego łączącego dwa państwa
członkowskie i znajdującego się częściowo poza terytorium Wspólnoty winna być uznana za dostawę
towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1997 r. w
sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych
 wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, w
brzmieniu zmienionym dyrektywą Rady 2002/93/WE z dnia 3 grudnia 2002 r., je\eli z okoliczności
wynika, \e po przeprowadzeniu przez dostawcę prób funkcjonowania kabel będzie przekazany
klientowi, który będzie mógł rozporządzać nim jak właściciel, cena samego kabla stanowi wyraznie
większą część całkowitego kosztu transakcji, a usługi świadczone przez dostawcę ograniczają się do
uło\enia kabla, bez zmiany jego charakteru i bez przystosowania go do specyficznych potrzeb klienta.
2) Artykuł 8 ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy 77/388 musi być interpretowany w ten sposób, \e
kompetencja do opodatkowania dostawy i uło\enia kabla światłowodowego łączącego dwa państwa
członkowskie i znajdującego się częściowo poza terytorium Wspólnoty przysługuje ka\demu państwu
członkowskiemu proporcjonalnie do długości kabla znajdującego się na jego terytorium, zarówno w
odniesieniu do ceny samego kabla oraz pozostałych materiałów, jak i do kosztu usług związanych z
jego uło\eniem.
3) Artykuł 8 ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy w77/388 związku z jej art. 2 pkt 1 i art. 3 musi być
interpretowany w ten sposób, \e dostawa i uło\enie kabla światłowodowego łączącego dwa państwa
członkowskie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w odniesieniu do tej części
transakcji, która wykonywana jest w wyłącznej strefie ekonomicznej, na szelfie kontynentalnym i na
morzu pełnym.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-111/05
3
2.2. Wyrok Trybunału z 19 kwietnia 2007 r. w sprawie C-455/05 Velvet & Steel Immobilien und
Handels GmbH przeciwko Finanzamt Hamburg-Eimsbttel
Słowa kluczowe:
Szósta dyrektywa VAT  Zwolnienia  Artykuł 13 część B lit. d) pkt 2  Pojęcie  przejęcie
zobowiązań  Przejęcie zobowiązania do renowacji nieruchomości  Odmowa zwolnienia
Teza:
Artykuł 13 część B lit. d) pkt 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r.
w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków
obrotowych  wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku
powinien być interpretowany w ten sposób, \e pojęcie  przejęcie zobowiązań wyłącza z zakresu
zastosowania tego przepisu zobowiązania inne ni\ zobowiązania finansowe, takie jak zobowiązanie do
renowacji nieruchomości.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-455/05
2.3. Wyrok Trybunału z 7 czerwca 2007 r. w sprawie C-335/05 Xzen Letovho Provozu R, s.p.
przeciwko Bundesamt fr Finanzen
Słowa kluczowe:
Trzynasta dyrektywa VAT  Artykuł 2 ust. 2  GATS  Klauzula największego uprzywilejowania 
Wykładnia wtórnego prawa wspólnotowego z uwzględnieniem umów międzynarodowych zawartych
przez Wspólnotę
Teza:
Artykuł 2 ust. 2 trzynastej dyrektywy Rady 86/560/EWG z dnia 17 listopada 1986 r. w sprawie
harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych 
warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium
Wspólnoty musi być interpretowany w ten sposób, \e zawarte w nim wyra\enie  państwa trzecie
obejmuje wszystkie państwa trzecie oraz, \e przepis ten nie wpływa na mo\liwość przestrzegania
przez państwa członkowskie zobowiązań, jakie na nich cią\ą na mocy umów międzynarodowych,
takich jak Układ ogólny w sprawie handlu usługami (GATS), ani na odpowiedzialność za ich
przestrzeganie.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-335/05
2.4. Wyrok Trybunału z 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-434/05 Stichting Regionaal Opleidingen
Centrum Noord-Kennemerland/West-Friesland (Horizon College) przeciwko Staats-
secretaris van Financin
Słowa kluczowe:
Szósta dyrektywa VAT  Zwolnienia  Artykuł 13 część A ust. 1 lit. i) ust. 2  Udostępnianie
personelu nauczycielskiego odpłatnie przez instytucję edukacyjną innej tego rodzaju instytucji
4
Tezy:
1) Artykuł 13 część A ust. 1 lit. i) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w
sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych 
wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku nale\y
interpretować w ten sposób, \e zawarte w tym przepisie pojęcia  edukacji dzieci i młodzie\y,
szkolnictwa powszechnego i wy\szego, szkoleń zawodowych lub zmiany kwalifikacji zawodowych
nie obejmują odpłatnego udostępniania nauczyciela instytucji edukacyjnej w rozumieniu tego
przepisu, w której nauczyciel ten tymczasowo prowadzi nauczanie w ramach jej zakresu
odpowiedzialności nawet, jeśli instytucja, która udostępnia nauczyciela sama jest podmiotem prawa
publicznego mającym cele edukacyjne lub innym podmiotem określonym przez dane państwo
członkowskie jako mający podobne cele.
2) Artykuł 13 część A ust. 1 lit. i), w związku z art. 13 część A ust. 2, szóstej dyrektywy
77/388/EWG nale\y interpretować w ten sposób, \e odpłatne udostępnianie nauczyciela instytucji
edukacyjnej, w której nauczyciel ten tymczasowo prowadzi nauczanie w ramach jej zakresu
odpowiedzialności mo\e stanowić czynność zwolnioną od podatku od wartości dodanej jako
świadczenie usług  ściśle związanych z działalnością edukacyjną w rozumieniu tego przepisu, jeśli
jest ono środkiem do lepszego korzystania z nauczania traktowanego jako świadczenie główne, o ile
jednak sąd krajowy stwierdzi spełnienie następujących warunków:
 zarówno to świadczenie główne, jak i ściśle z nim związane udostępnienie nauczyciela
dokonywane są przez podmioty, o których mowa w powołanym art. 13 część A ust. 1 lit. i),
z uwzględnieniem ewentualnych warunków, jakie dane państwo członkowskie mogło wprowadzić na
podstawie ust. 2 lit. a) tego przepisu,
 omawiane świadczenie  polegające na udostępnieniu nauczyciela  ma taki charakter lub taką
jakość, \e bez odwołania się do tej usługi nie byłoby gwarancji, i\ nauczanie prowadzone przez
instytucję przejmującą, czyli nauczanie, z którego korzystają jej uczniowie lub studenci, miałoby
równowa\ną wartość, oraz
 udostępnienie nauczyciela nie ma głównie na celu osiągnięcia dodatkowego dochodu poprzez
dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności
przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej podatkiem od wartości dodanej.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-434/05
2.5. Wyrok Trybunału z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko
Finanzamt Luckenwalde
Słowa kluczowe:
Szósta dyrektywa - Podatek VAT - Pojęcie  pośrednictwa w sprawach kredytów
Tezy:
1) Okoliczność, i\ podatnik analizuje sytuację majątkową samodzielnie wyszukanych klientów w
celu uzyskania dla nich kredytów, nie stanowi przeszkody dla stwierdzenia istnienia świadczenia
pośrednictwa kredytowego zwolnionego zgodnie z art. 13 część B lit. d) pkt 1 szóstej dyrektywy Rady
77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w
odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona
5
podstawa wymiaru podatku, jeśli w świetle poprzedzających wskazówek interpretacyjnych usługę
pośrednictwa kredytowego oferowaną przez tego podatnika nale\y uznać za świadczenie główne, w
stosunku do którego doradztwo majątkowe ma charakter pomocniczy z tym skutkiem, \e to ostatnie
dzieli los prawny pośrednictwa kredytowego. Do sądu krajowego nale\y ustalenie, czy sytuacja taka
ma miejsce w zawisłym przed nim sporze.
2) Okoliczność, \e podatnik nie jest związany umownie z \adną ze stron umowy kredytowej, do
której zawarcia się przyczynił, oraz \e nie kontaktuje się bezpośrednio z \adną z tych stron, nie
stanowi przeszkody dla tego, aby świadczył on usługę pośrednictwa kredytowego, zwolnioną zgodnie
z 13 część B lit. d) pkt 1 szóstej dyrektywy 77/388.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-453/05
2.6. Wyrok Trybunału z 26 czerwca 2007 r. W sprawie C-369/04 Hutchison 3G UK Ltd, MmO2
plc, Orange 3G Ltd, T-Mobile (UK) Ltd, Vodafone Group Services Ltd przeciwko
Commissioners of Customs and Excise
Słowa kluczowe:
Szósta dyrektywa VAT  Czynności podlegające opodatkowaniu  Pojęcie  działalności
gospodarczej  Artykuł 4 ust. 2  Udzielenie zezwoleń na korzystanie z określonego zakresu
częstotliwości radiowych zastrze\onych dla usług telekomunikacyjnych
Teza:
Artykuł 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie
harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych 
wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku nale\y
interpretować w ten sposób, \e udzielanie  przez krajowy organ regulacyjny odpowiedzialny za
przydział częstotliwości  zezwoleń, takich jak zezwolenia w dziedzinie telekomunikacji komórkowej
trzeciej generacji, zwane  UMTS , w drodze licytacji na przyznanie praw do korzystania z urządzeń
telekomunikacyjnych, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu tego przepisu
i w konsekwencji nie nale\y do zakresu zastosowania tej dyrektywy.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-369/04
2.7. Wyrok Trybunału z 26 czerwca 2007 r. w sprawie C-284/04 T-Mobile Austria GmbH, 3G
Mobile Telecommunications GmbH, Mobilkom austria AG, dawniej mobilkom austria AG
& Co. KG, Master-talk Austria Telekom Service GmbH & Co. KG, ONE GmbH, Hutchison
3G Austria GmbH, Tele.ring Telekom Service GmbH, Tele.ring Telekom Service GmbH,
będąca następcą prawnym TRA 3G Mobilfunk GmbH, przeciwko Republice Austrii
Słowa kluczowe:
Szósta dyrektywa VAT  Czynności podlegające opodatkowaniu  Pojęcie  działalności
gospodarczej  Artykuł 4 ust. 2  Przyznanie praw do korzystania z określonego zakresu
częstotliwości radiowych zastrze\onych dla usług telekomunikacyjnych
Teza:
Artykuł 4 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji
ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych  wspólny system
podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku nale\y interpretować w ten
6
sposób, \e przyznanie w drodze licytacji  przez krajowy organ regulacyjny odpowiedzialny za
przydział częstotliwości  praw, takich jak prawa do korzystania z częstotliwości radiowych w celu
publicznego świadczenia usług telefonii komórkowej, nie stanowi działalności gospodarczej
w rozumieniu tego przepisu i w konsekwencji nie jest objęte zakresem zastosowania tej dyrektywy.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-284/04
2.8. Wyrok Trybunału z 28 czerwca 2007 r. w sprawie C-73/06 Planzer Luxembourg Sąrl
przeciwko Bundeszentralamt fr Steuern
Słowa kluczowe:
Szósta dyrektywa VAT  Artykuł 17 ust. 3 i 4  Zwrot podatku VAT  Ósma dyrektywa  Zwrot
podatku VAT na rzecz podatników niemających siedziby na terytorium danego kraju  Artykuły 3 lit.
b) i 9 akapit drugi  Załącznik B  Zaświadczenie o opodatkowaniu  Doniosłość prawna  Trzynasta
dyrektywa VAT  Zwrot podatku VAT na rzecz podatników niemających siedziby na terytorium
Wspólnoty  Artykuł 1 pkt 1  Pojęcie  przedsiębiorstwa w celu realizacji transakcji handlowych
[siedziby dla celów wykonywania działalności gospodarczej]
Tezy:
1) Artykuły 3 lit. b) oraz 9 zdanie drugie ósma dyrektywy Rady z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie
harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych 
warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju
powinny być interpretowane w ten sposób, i\ zaświadczenie zgodne ze wzorem znajdującym się w
załączniku B do tej dyrektywy zasadniczo pozwala na domniemanie, i\ zainteresowany nie tylko jest
podatnikiem podatku VAT w państwie członkowskim, którego organ podatkowy wydał mu to
zaświadczenie, ale tak\e, i\ ma on siedzibę w tym państwie członkowskim.
Przepisy te nie oznaczają jednak, i\ istnieje zakaz, aby państwo członkowskie dokonujące zwrotu,
które ma wątpliwości co do zgodności z rzeczywistością gospodarczą przedsiębiorstwa, którego adres
został wymieniony w tym zaświadczeniu, mogło upewnić się co do owej zgodności z rzeczywistością
gospodarczą za pomocą środków administracyjnych przewidzianych w tym celu przez przepisy
wspólnotowe w dziedzinie podatku VAT.
2) Artykuł 1 pkt 1 trzynastej dyrektywy Rady z dnia 17 listopada 1986 r. w sprawie harmonizacji
ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych  warunki zwrotu
podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty powinien
być interpretowany w ten sposób, i\ siedzibą dla celów wykonywania działalności gospodarczej danej
spółki jest miejsce, w którym są podejmowane istotne decyzje dotyczące ogólnego zarządu tą spółką,
oraz w którym wykonywane są jej centralne zadania administracyjne.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-73/06
2.9. Wyrok Trybunału z 28 czerwca 2007 r. w sprawie C-363/05 JP Morgan Fleming
Claverhouse Investment Trust plc, The Association of Investment Trust Companies
przeciwko The Commisioners of HM Revenue and Customs
Słowa kluczowe:
7
Szósta dyrektywa VAT  Artykuł 13 część B lit. d) pkt 6  Zwolnienie  Fundusze powiernicze 
Pojęcie  Określenie przez państwa członkowskie  Uprawnienia dyskrecjonalne  Granice 
Fundusze o stałym kapitale
Tezy:
1) Artykuł 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w
sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych 
wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku nale\y
interpretować w ten sposób, \e zawarte w tym przepisie pojęcie  specjalnych funduszy
inwestycyjnych [funduszy powierniczych] mo\e obejmować fundusze powiernicze o stałym kapitale
takie jak spółki inwestycyjne (Investment Trust Companies).
2) Artykuł 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy 77/388 nale\y interpretować w ten sposób, \e
przyznaje on państwom członkowskim swobodne uznanie w przedmiocie określenia funduszy
mających siedzibę na ich terytorium, które objęte są zakresem pojęcia  specjalnych funduszy
inwestycyjnych [funduszy powierniczych] dla celów zwolnienia od podatku przewidzianego w tym
przepisie. Jednak\e państwa członkowskie muszą wykonywać te uprawnienie z poszanowaniem celu
tej dyrektywy, jakim jest ułatwianie inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za
pośrednictwem przedsiębiorstw inwestycyjnych, zapewniając przestrzeganie zasady neutralności
podatkowej z punktu widzenia poboru podatku od wartości dodanej związanego z zarządzaniem
funduszami powierniczymi pozostającymi w stosunku konkurencji z innymi funduszami
powierniczymi, takimi jak fundusze objęte zakresem zastosowania dyrektywy Rady 85/611/EWG z
dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i
administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery
wartościowe (UCITS), w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2005/1/WE Parlamentu Europejskiego i
Rady z dnia 9 marca 2005 r.
3) Artykuł 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy 77/388 wywiera bezpośredni skutek w tym
znaczeniu, \e podatnik mo\e się na niego powołać przed sądem krajowym w celu sprzeciwienia się
stosowaniu uregulowania krajowego niezgodnego z tym przepisem.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-363/05
3. Akcyza
3.1. Wyrok Trybunału z 19 kwietnia 2007 r. w sprawie C-63/06 UAB Profisa przeciwko Muitins
departamentas prie Lietuvos Respublikos finanss ministerijos
Słowa kluczowe:
Dyrektywa 92/83/EWG  Harmonizacja struktur podatków akcyzowych od alkoholu i napojów
alkoholowych  Artykuł 27 ust. 1 lit. f)  Alkohol zawarty w wyrobach czekoladowych  Zwolnienie
z ujednoliconej akcyzy
Teza:
Artykuł 27 ust. 1 lit. f) dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 pazdziernika 1992 r. w sprawie
harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych nale\y
interpretować w ten sposób, \e nakłada on na państwa członkowskie obowiązek zwolnienia z
ujednoliconego podatku akcyzowego alkoholu etylowego przywiezionego na obszar celny Wspólnot
Europejskich, zawartego w wyrobach czekoladowych przeznaczonych do bezpośredniego spo\ycia,
8
pod warunkiem, \e zawartość alkoholu w tych produktach nie przekracza 8,5 litra na 100 kilogramów
produktu.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-63/06
3.2. Wyrok Trybunału z 26 kwietnia 2007 r. w sprawie C-392/05 Georgios Alevizos przeciwko
Ypourgos Oikonomikon
Słowa kluczowe:
Swobodny przepływ pracowników  Dyrektywa 83/183/EWG  Artykuł 6  Przywóz na stałe do
państwa członkowskiego samochodu do u\ytku prywatnego pochodzącego z innego państwa
członkowskiego  Członek personelu sił zbrojnych państwa członkowskiego oddelegowany
tymczasowo do innego państwa członkowskiego w celach słu\bowych  Pojęcie  miejsca stałego
pobytu
Tezy:
Podatek akcyzowy taki jak ten, będący przedmiotem sporu w postępowaniu przed sądem krajowym,
objęty jest zakresem zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 1 ust. 1 dyrektywy Rady
83/183/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień od podatku stosowanych do przywozu na
stałe z państw członkowskich majątku prywatnego osób fizycznych, zmienionej dyrektywą Rady
89/604/EWG z dnia 23 listopada 1989 r., gdy oka\e się  co sprawdzi sąd krajowy  \e jest zwykle
wymagalny przy przywozie na stałe przez osobę fizyczną samochodu do u\ytku prywatnego
pochodzącego z innego państwa członkowskiego. Specjalna jednorazowa opłata rejestracyjna, taka jak
ta, będąca przedmiotem sporu przed sądem krajowym, objęta jest tak\e tym\e art. 1 ust. 1 gdy oka\e
się - co sprawdzi sąd krajowy  \e związana jest ona z czynnością przywozu samochodu jako taką.
Wykładni art. 6 ust. 1 dyrektywy 83/183 nale\y dokonać w taki sposób, \e członek personelu
administracji publicznej, sił zbrojnych, słu\b bezpieczeństwa lub słu\b portowych państwa
członkowskiego, który przebywa przynajmniej 185 dni w roku w innym państwie członkowskim wraz
ze swoją rodziną celem wypełnienia w tym państwie misji słu\bowej o określonym czasie, ma w
trakcie odbywania tej misji stałe miejsce pobytu w rozumieniu tego\ art. 6 ust. 1 w tym innym
państwie członkowskim.
W sytuacji, gdyby po sprawdzeniu przez sąd krajowy okazało się, \e podatki będące przedmiotem
sporu w postępowaniu przed sądem krajowym nie są objęte zakresem zwolnienia podatkowego, o
którym stanowi art. 1 ust. 1 dyrektywy 83/183, do tego sądu nale\eć będzie sprawdzenie, z punktu
widzenia do wymogów, jakie wynikają z art. 39 WE, czy stosowanie prawa krajowego dotyczącego
tych podatków gwarantuje, \e w odniesieniu do tych podatków osoba dokonująca w ramach zmiany
miejsca pobytu przywozu samochodu do państwa członkowskiego pochodzenia, nie znajduje się w
sytuacji gorszej niz sytuacja osób stale przebywających w tym państwie, a je\eli tak właśnie jest, to
czy taka ró\nica traktowania jest uzasadniona względami obiektywnymi niezale\nymi od miejsca
pobytu osób, których dotyczy, a tak\e proporcjonalna do słusznego celu, jaki realizują przepisy
krajowe.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-392/05
9
4. Podatek pośredni od gromadzenia kapitału
4.1. Wyrok Trybunału z 29 marca 2007 r. w sprawie C-347/04 Rewe Zentralfinanz eG, która
wstąpiła w ogół praw i obowiązków spółki ITS Reisen GmbH przeciwko Finanzamt Kln-Mitte
Słowa kluczowe:
Swoboda wykonywania działalności gospodarczej  Podatek dochodowy od osób prawnych 
Bezpośrednie odliczenie strat poniesionych przez spółki dominujące  Straty wynikające z odpisów
amortyzacyjnych od wartości udziałów posiadanych w spółkach zale\nych mających siedzibę
w innych państwach członkowskich
Teza:
W okolicznościach takich jak w postępowaniu przed sądem krajowym, w których spółka dominująca
posiada w spółce zale\nej niebędącej rezydentem udziały, które przyznają jej określony wpływ na
decyzje tej zagranicznej spółki zale\nej i umo\liwiają określenie jej przedmiotu działalności, art. 52
traktatu WE (obecnie, po zmianie, art. 43 WE) i 58 traktatu WE (obecnie art. 48 WE) sprzeciwiają się
uregulowaniu państwa członkowskiego, które ogranicza mo\liwość odliczenia przez spółkę
dominującą będącą rezydentem tego państwa strat poniesionych przez nią w związku z odpisami
amortyzacyjnymi dokonanymi od wartości udziałów w spółkach zale\nych mających siedziby
w innych państwach członkowskich.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-347/04
4.2. Wyrok Trybunału z 7 czerwca 2007 r. w sprawie C-178/05 Komisja Wspólnot Europejskich
przeciwko Republice Greckiej
Słowa kluczowe:
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego  Dyrektywa 69/335/EWG  Podatki pośrednie
od gromadzenia kapitału  Podatek kapitałowy  Harmonizacja wyczerpująca  Uregulowanie
krajowe przewidujące opodatkowania ka\dego przeniesienia siedziby, o ile dana spółka nie podlega
opodatkowaniu podatkiem kapitałowym w państwie członkowskim pochodzenia  Uregulowanie
krajowe przewidujące zwolnienie od podatku spółdzielni rolniczych i ich stowarzyszeń oraz
konsorcjów ka\dego rodzaju  Uregulowanie krajowe przewidujące zwolnienie od podatku
współwłasności statków, konsorcjów \eglugi i spółek \eglugi ka\dego rodzaju  Zwalczanie unikania
opodatkowania  Nadu\ycie prawa  Ograniczenie skutków wyroku w czasie
Teza:
Republika Grecka przyjmując uregulowanie dotyczące pobrania podatku kapitałowego w przypadku
przeniesienia siedziby statutowej lub przeniesienia rzeczywistego centrum zarządzania spółki, jak
równie\ zwolnienia od tego podatku współwłasności statków, konsorcjów \eglugi i spółek \eglugi
ka\dego rodzaju, naruszyła zobowiązania wynikające z dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca
1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.U. L 249, str. 25), zmienionej
dyrektywą Rady 85/303/EWG z dnia 10 czerwca 1985 r.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-178/05
10
4.3. Wyrok Trybunału z 21 czerwca 2007 r. W sprawie C-366/05 Optimus  Telecomunicaes
SA przeciwko Fazenda Pśblica
Słowa kluczowe:
Podatki pośrednie od gromadzenia kapitału  Dyrektywa 69/335/EWG, w brzmieniu zmienionym
dyrektywą 85/303/EWG  Artykuł 7 ust. 1  Podatek kapitałowy  Zwolnienie  Przesłanki  Sytuacja
w dniu 1 lipca1984 r.
Tezy:
1) W przypadku państwa, takiego jak Republika Portugalska, które przystąpiło do Wspólnot
Europejskich ze skutkiem od dnia 1 stycznia 1986 r., w braku postanowień wprowadzających
odstępstwa w akcie przystąpienia tego państwa lub w innym akcie prawa wspólnotowego, art. 7 ust. 1
dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od
gromadzenia kapitału, w brzmieniu wynikającym z dyrektywy Rady 85/303/EWG z dnia 10 czerwca
1985 r., musi być interpretowany w ten sposób, \e przewidziane w nim obowiązkowe zwolnienie
dotyczy wszystkich czynności objętych zakresem zastosowania dyrektywy 69/335, które w dniu 1
lipca 1984 r. były w tym państwie członkowskim zwolnione od podatku kapitałowego lub które były
opodatkowane tym podatkiem według stawki obni\onej wynoszącej 0,50% lub ni\szej.
2) W przypadku państwa, takiego jak Republika Portugalska, które przystąpiło do Wspólnot
Europejskich ze skutkiem od dnia 1 stycznia 1986 r., art. 7 ust. 1 i art. 10 dyrektywy 69/335, w
brzmieniu wynikającym z dyrektywy 85/303, zakazują wprowadzania po dniu 1 stycznia 1986 r.
opłaty skarbowej od czynności podwy\szenia kapitału zakładowego objętej zakresem zastosowania
dyrektywy 69/335, która w dniu 1 lipca 1984 r. była zwolniona od tej opłaty na gruncie prawa
krajowego.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-366/05
4.4. Wyrok Trybunału z 28 czerwca 2007 r. w sprawie C-466/03 Albert Reiss
Beteiligungsgesellschaft mbH przeciwko Land Baden-Wrttemberg
Słowa kluczowe:
Dyrektywa 69/335/EWG  Podatki pośrednie od gromadzenia kapitału  Przepisy krajowe
przewidujące pobieranie opłat za sporządzenie w formie aktu notarialnego umowy przeniesienia
udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością  Decyzja o opodatkowaniu  Zakwalifikowanie
 podatek podobny do podatku kapitałowego  Uprzedni wymóg formalny  Podatek od przeniesienia
papierów wartościowych  Opłaty
Teza:
Artykuł 10 lit. c) dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków
pośrednich od gromadzenia kapitału, zmienionej dyrektywą Rady 85/303/EWG z dnia 10 czerwca
1985 r. sprzeciwia się poborowi opłaty notarialnej za sporządzenie w formie aktu notarialnego
przeniesienia udziałów w spółce dokonanego tytułem wkładu w ramach podwy\szenia kapitału
zakładowego spółki kapitałowej w systemie, który charakteryzuje się tym, \e notariusze są
urzędnikami, a opłata jest przynajmniej częściowo płacona na rzecz państwa na pokrycie wydatków
publicznych.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-466/03
11
5. Środowisko naturalne
5.1. Wyrok Trybunału z dnia 10 maja 2007 r. w sprawie C-252/05 Thames Water Utilities Ltd,
Regina przeciwko South East London Division, Bromley Magistrates' Court
Słowa kluczowe:
Odpady - Dyrektywy 75/422/EWG - 91/156/EWG i 91/271/EWG - Ścieki wydostające się z sieci
kanalizacyjnej - Kwalifikacja - Zakres zastosowania dyrektyw 75/422/EWG i 91/271/EWG
Tezy:
Ścieki wydostające się z sieci kanalizacyjnej utrzymywanej przez publiczne przedsiębiorstwo
oczyszczania ścieków na podstawie dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej
oczyszczania ścieków komunalnych i przepisów ustanowionych w celu jej transpozycji stanowią
odpady w rozumieniu dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów,
zmienionej dyrektywą Rady 91/156/EWG z dnia 18 marca 1991 r.
Dyrektywa 91/271 nie stanowi "innej legislacji" w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 75/442,
zmienionej dyrektywą Rady 91/156/EWG. Do sądu krajowego nale\y zbadanie, zgodnie z kryteriami
określonymi w niniejszym wyroku, czy przepisy krajowe mo\na uznać za stanowiące "inną legislację"
w rozumieniu tego przepisu. Zachodzi to w przypadku, gdy uregulowanie krajowe zawiera precyzyjne
przepisy organizujące gospodarkę omawianymi odpadami i gdy jest w stanie zapewnić ochronę
środowiska odpowiadającą poziomowi ochrony zagwarantowanemu dyrektywą 75/442 zmienioną
dyrektywą Rady 91/156/EWG, a w szczególności art. 4, 8 i 15 dyrektywy 75/442.
W odniesieniu do gospodarki ściekami wydobywającymi się sieci kanalizacyjnej dyrektywa 91/271
nie mo\e być traktowana jako lex specialis w stosunku do dyrektywy 75/442, zmienionej dyrektywą
Rady 91/156/EWG, i nie znajduje zastosowania na podstawie art. 2 ust. 2 dyrektywy 75/442.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-252/05
5.2. Wyrok Trybunału z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-259/05 Omni Metal Service
[środowisko naturalne]
Słowa kluczowe:
Rozporządzenie (EWG) nr 259/93  Odpady  Kable składające się z miedzi i PCW  Wywóz do
Chin w celu odzysku  Kod GC 020  Odpad mieszany  Zestawienie dwóch materiałów
występujących w zielonym wykazie odpadów  Brak uwzględnienia wskazanego odpadu mieszanego
we wspomnianym wykazie  Konsekwencje
Tezy:
1) Kod GC 020 zielonego wykazu odpadów zawartego w załączniku II do rozporządzenia Rady
(EWG) nr 259/93 z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w
obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem
Komisji (WE) nr 2557/2001 z dnia 28 grudnia 2001 r., nale\y interpretować w ten sposób, i\ obejmuje
on przewody wyłącznie pod warunkiem, \e pochodzą z wyposa\enia elektronicznego.
2) Rozporządzenie nr 259/93, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 2557/2001, nale\y
interpretować w ten sposób, \e okoliczność, i\ zło\ony odpad składa się z dwóch materiałów, z
których oba są wymienione w zielonym wykazie odpadów znajdującym się w załączniku II do tego
rozporządzenia, nie prowadzi do zastosowania do rzeczonego zło\onego odpadu uregulowań
12
ustanowionych na mocy tego rozporządzenia w odniesieniu do odpadów wymienionych w tym
wykazie.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-259/05
6. Rolnictwo
6.1. Wyrok Trybunału z 24 maja 2007 r. w sprawie C-45/05 Maatschap Schonewille-Prins
przeciwko Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit
Słowa kluczowe:
Struktury rolne - Systemy pomocy wspólnotowej - Sektor wołowiny - Identyfikacja i rejestracja bydła
- Premia za ubój - Wyłączenie i obni\ka
Tezy:
1) Artykuł 21 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej
organizacji rynku wołowiny i cielęciny nale\y interpretować w ten sposób, \e niedochowanie terminu
zgłoszenia danych o przewozie bydła do i z gospodarstwa do skomputeryzowanej bazy danych,
przewidzianego w art. 7 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
1760/2000 z 17 lipca 2000 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczącego
etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr
820/97, dyskwalifikuje daną sztukę bydła w zakresie uzyskania premii za ubój, a tym samym
powoduje wyłączenie prawa do premii za to zwierzę.
2) Analiza drugiego pytania prejudycjalnego nie wykazała \adnego elementu, który w świetle zasady
proporcjonalności miałby naruszać wa\ność art. 21 rozporządzenia nr 1254/1999 w zakresie, w jakim
przepis ten stwierdza, \e nie są spełnione warunki uzyskania premii za ubój w przypadku sztuki bydła,
w stosunku do której nie dochowano terminu zgłoszenia do skomputeryzowanej bazy danych
przewidzianego w art. 7 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia nr 1760/2000, a tym samym powoduje
wyłączenie prawa do premii za to zwierzę.
3) Artykuły 44 i 45 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2419/2001 z dnia 11 grudnia 2001 r.
ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli
niektórych wspólnotowych systemów pomocy ustanowionych rozporządzeniem Rady (EWG) nr
3508/92 nie znajdują zastosowania do wyłączenia prawa do premii za ubój sztuki bydła, w odniesieniu
do której dane dotyczące przewozu z i do gospodarstwa nie zostały zgłoszone do skomputeryzowanej
bazy danych w terminie przewidzianym w art. 7 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia 1760/2000, z takim
skutkiem, by zakwalifikować wspomnianą sztukę bydła do premii za ubój, nawet jeśli dane
przekazane do tej bazy po terminie były prawidłowe.
4) Artykuł 11 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3887/92 z dnia 23 grudnia 1992 r. ustanawiającego
szczegółowe zasady stosowania zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli niektórych
wspólnotowych systemów pomocy lub art. 22 rozporządzenia nr 1760/2000 nale\y interpretować w
ten sposób, \e państwo członkowskie nie mo\e ustanawiać sankcji krajowych polegających na
obni\eniu całkowitej kwoty pomocy i wyłączeniu prawa do pomocy wspólnotowej, o którą mo\e się
ubiegać rolnik, który zgłosił wniosek o premię za ubój, poniewa\ sankcje tego rodzaju zostały
przewidziane w sposób szczegółowy w rozporządzeniu nr 3887/92.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-45/05
13
6.2. Wyrok Trybunału z 7 czerwca 2007 r. w sprawach połączonych od C-222/05 do C-225/05
J. van der Weerd i inni przeciwko Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit
Słowa kluczowe:
Rolnictwo  Zwalczanie pryszczycy  Dyrektywa 85/511/EWG  Podniesienie przez sąd krajowy z
urzędu (zarzutów wynikających z) prawa wspólnotowego  Autonomia proceduralna  Zasady
równowa\ności i skuteczności
Tezy:
1. W braku uregulowań wspólnotowych w danym zakresie, do wewnętrznego porządku prawnego
ka\dego państwa członkowskiego nale\y wyznaczenie właściwych sądów oraz uregulowanie trybów
odwołań do nich, mających zapewnić ochronę praw jednostek wynikających z prawa wspólnotowego
w taki sposób, aby, po pierwsze, zasady te nie były mniej korzystne od zasad dotyczących podobnych
środków w prawie krajowym (zasada równowa\ności), a po drugie, aby nie czyniły one wykonywania
praw przyznanych przez wspólnotowy porządek prawny praktycznie niemo\liwym lub nadmiernie
utrudnionym (zasada skuteczności).
2. W odniesieniu do zasady skuteczności, z orzecznictwa Trybunału wynika, \e w ka\dym przypadku
analiza kwestii, czy przepis krajowego prawa procesowego powoduje, i\ stosowanie prawa
wspólnotowego staje się niemo\liwe lub nadmiernie utrudnione, uwzględniać musi miejsce tego
przepisu w całym postępowaniu, tryb tego postępowania i jego szczególne cechy przed ró\nymi
sądami krajowymi. Z tej perspektywy, nale\y uwzględnić, gdy jest to właściwe, zasady, które
stanowią podstawę krajowego systemu sądowniczego, takie jak zasada ochrony prawa do obrony,
zasada pewności prawa oraz zasada prawidłowego przebiegu postępowania.
3.Zasada prawa krajowego, zgodnie z którą uprawnienie sądu do podniesienia z urzędu w
postępowaniu krajowym zarzutów jest ograniczona przez cią\ący na nim obowiązek trzymania się
przedmiotu sporu i oparcia swego rozstrzygnięcia na przedstawionych mu okolicznościach 
stanowiąca ograniczenie uprawnień sądu krajowego wynika z zasady, zgodnie z którą inicjatywa
procesowa nale\y do stron, a zatem, sąd mo\e działać z urzędu jedynie w wyjątkowych przypadkach,
w interesie publicznym. Zasada ta chroni prawo do obrony i zapewnia prawidłowy przebieg
postępowania, w szczególności zapobiegając powstawaniu opóznień wynikających z konieczności
rozpatrzenia nowych zarzutów.
4. Zasada skuteczności nie stoi w sprzeczności z przepisem krajowym uniemo\liwiającym sądom
krajowym podnoszenie z urzędu zarzutu opartego na naruszeniu przepisów wspólnotowych, jeśli
analiza takiego zarzutu zmuszałaby je do rezygnacji do przypisanej im biernej roli poprzez wyjście
poza granice sporu wyznaczone przez jego strony oraz oparcie się na okolicznościach innych ni\ te, na
których strony zainteresowane stosowaniem tych przepisów opierają swoje roszczenie.
5. Zasada skuteczności nie nakłada, w sprawach takich jak zawisłe przed sądem krajowym, na ten sąd
obowiązku podniesienia z urzędu zarzutu opartego na prawie wspólnotowym, niezale\nie od jego
znaczenia dla wspólnotowego porządku prawnego, jeśli strony mają rzeczywistą mo\liwość
podniesienia przed sądem krajowym zarzutu mającego podstawy w prawie wspólnotowym.
6. Prawo wspólnotowe nie nakłada, w postępowaniu takim, jak zawisłe przed sądem krajowym, na ten
sąd obowiązku podniesienia z urzędu zarzutu opartego na naruszeniu przepisów prawa
wspólnotowego, poniewa\ nie wymaga tego ani zasada równowa\ności, ani skuteczności.
14
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-222/05
6.3. Wyrok Trybunału z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-428/05 Firma Laub GmbH & Co.
Vieh & Fleisch Import-Export przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Jonas
Słowa kluczowe:
Refundacje wywozowe  Rozporządzenie (EWG) nr 3665/87  Pojęcie  nienale\nej wypłaty
refundacji  Wypłata refundacji na podstawie niepełnej dokumentacji  Mo\liwość uzupełnienia
dokumentów dotyczących refundacji po upływie terminów wskazanych w art. 47 ust. 2 i art. 48 ust. 2
lit. a) rozporządzenia, w ramach wszczętej w pózniejszym okresie procedury odzyskiwania
Teza:
Refundacja wywozowa nie mo\e zostać zakwalifikowana jako  nienale\nie wypłacona w rozumieniu
art. 11 ust. 3 akapit pierwszy zdanie pierwsze rozporządzenia Komisja (EWG) nr 3665/87 z dnia 27
listopada 1987 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji
wywozowych do produktów rolnych (Dz.U. L 351, str. 1), w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem
Komisji (WE) nr 604/98 z dnia 17 marca 1998 r., jeśli w ramach procedury odzyskiwania tej
refundacji, beneficjent przedstawi dowody niezbędne dla uzasadnienia jego uprawnienia do rzeczonej
refundacji. Do właściwych władz krajowych nale\y wyznaczenie rozsądnego terminu pozwalającego
beneficjentowi na przedstawienie tych dowodów.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-428/05
6.4. Wyrok Trybunału z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie C-1/06 Bonn Fleisch Ex- und Import
GmbH przeciwko Hauptzollamt Hamburg-Jonas
Słowa kluczowe:
Rolnictwo - System refundacji wywozowych do produktów rolnych - Rozporządzenie (EWG)
nr 3665/87 - Przedstawienie dowodu wywozu produktów - Przedstawienie dowodu równowa\nego -
Artykuł 47 ust. 3 - Uznanie z urzędu, za dowód równowa\ny, dokumentów, wraz z którymi nie
zło\ono sformułowanego w sposób wyrazny uzasadnionego wniosku o uznanie innych dokumentów
za równowa\ne - Brak zastosowania do wywozu bezpośredniego - krajowe przepisy proceduralne -
Obowiązki cią\ące na właściwych władzach krajowych
Tezy:
Artykuł 47 ust. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3665/87 z dnia 27 listopada 1987 r.
ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do
produktów rolnych w brzmieniu ustalonym przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 2955/94 z dnia 5
grudnia 1994 r., nie ma zastosowania do bezpośredniego wywozu produktów.
Je\eli jednak na skutek okoliczności niezale\nych od eksportera, krajowy dokument wywozowy
potwierdzający, \e dane produkty opuściły obszar celny Wspólnoty nie mo\e zostać przedstawiony,
władze krajowe właściwe w zakresie refundacji wywozowych powinny zgodnie z celami
rozporządzenia nr 3665/87 w brzmieniu ustalonym przez rozporządzenie nr 2955/94 z urzędu
uwzględnić równowa\ne środki dowodowe oraz wnioski o uznanie innych dokumentów za
równowa\ne zło\one w sposób dorozumiany. Tego rodzaju środki dowodowe powinny jednak być w
15
równym stopniu wystarczające dla celów kontroli przeprowadzonej zgodnie ze szczegółowymi
uregulowaniami krajowymi w zakresie, w jakim uregulowania te są zgodne z zakresem i
skutecznością prawa wspólnotowego.
Je\eli wygaśnięcie terminu na przedło\enie równowa\nych środków dowodowych nale\y przypisać
właściwym władzom krajowym, to nie mogą się one powołać w stosunku do eksportera, który
dochował nale\ytej staranności na 12-miesięczny termin określony w art. 47 ust. 2 rozporządzenia nr
3665/87 w brzmieniu ustalonym przez rozporządzenie nr 2955/94.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-1/06
7. Zamówienia publiczne
Wyrok Trybunału z 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-6/05 Medipac-Kazantzidis AE przeciwko
Venizeleio-Pananeio (PE.S.Y. KRITIS)
[zamówienia publiczne]
Słowa kluczowe:
Swobodny przepływ towarów  Dyrektywa 93/42/EWG  Zakup przez szpital wyrobów medycznych
posiadających oznakowanie CE  Środki ochronne  Zamówienie publiczne na dostawy 
Zamówienie poni\ej progu uzasadniającego zastosowanie dyrektywy 93/36/EWG  Zasada równego
traktowania i obowiązek zachowania przejrzystości
Tezy:
1) Zasada równego traktowania i obowiązek zachowania przejrzystości sprzeciwiają się, aby
instytucja zamawiająca, która wszczęła postępowanie przetargowe na dostawę wyrobów medycznych,
wskazując, \e wyroby te muszą być zgodne z Farmakopeą Europejską i posiadać oznakowanie CE,
odrzuciła proponowane materiały bezpośrednio i z pominięciem procedury ochronnej, ustanowionej
w art. 8 i 18 dyrektywy Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych
zmienionej rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września
2003 r., ze względów dotyczących zdrowia publicznego, mimo \e spełniają one ten wymagany
warunek techniczny. Jeśli instytucja zamawiająca uzna, \e te wyroby medyczne mogą stanowić
zagro\enie dla zdrowia publicznego, jest zobowiązana powiadomić właściwy krajowy organ w celu
zastosowania rzeczonej procedury ochronnej.
2) Instytucja zamawiająca, która zwróciła się do właściwego organu krajowego w celu
zastosowania procedury ochronnej, ustanowionej w art. 8 i 18 dyrektywy 93/42 zmienionej
rozporządzeniem nr 1882/2003, w zakresie wyrobów medycznych posiadających oznakowanie CE,
jest zobowiązana zawiesić postępowanie przetargowe do czasu zakończenia procedury ochronnej,
poniewa\ jej wynik jest wią\ący dla tej instytucji zamawiającej. Je\eli zastosowanie takiej procedury
ochronnej powoduje opóznienia mogące stanowić zagro\enie dla funkcjonowania szpitala publicznego
i w związku z tym dla zdrowia publicznego, instytucja zamawiająca mo\e, z zachowaniem zasady
proporcjonalności, podjąć wszelkie niezbędne środki tymczasowe umo\liwiające jej zaopatrzenie się
w materiały konieczne do właściwego funkcjonowania tego szpitala.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-6/05
16
8. Własność intelektualna
8.1. Wyrok Trybunału z 19 kwietnia 2007 r. w sprawie C-273/05 P Urząd Harmonizacji
w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) - OHIM przeciwko Celltech
R&D Ltd
Słowa kluczowe:
Odwołanie  Wspólnotowy znak towarowy  Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 40/94
 Zgłoszenie słownego znaku towarowego CELLTECH  Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji
 Brak charakteru odró\niającego  Charakter opisowy
Tezy:
Aby znak towarowy składający się z wyrazu powstałego z połączenia elementów, jak w przypadku
zgłoszonego znaku towarowego, miał charakter opisowy w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. c)
rozporządzenia nr 40/94, nie wystarczy, by ewentualny opisowy charakter został stwierdzony dla
ka\dego z tych elementów. Taki charakter musi być stwierdzony w odniesieniu do samego wyrazu
[zob. odnośnie do art. 3 ust. 1 lit. c) pierwszej dyrektywy Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r.
mającej na celu zbli\enie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków
towarowych (Dz.U. 1989, L 40, str. 1)  przepisu zredagowanego zasadniczo w ten sam sposób, co
art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 40/94.
Stąd, chocia\ w przypadku znaku towarowego zło\onego ze słów, jego ewentualny charakter
odró\niający mo\e być po części badany pod kątem ka\dego z pojęć i elementów składowych
z osobna, jednak winien on zawsze zale\eć od analizy całości, którą te elementy składowe tworzą.
W niniejszej sprawie Sąd Pierwszej Instancji słusznie ocenił odró\niający charakter znaku
towarowego CELLTECH jako całości, dochodząc do przekonania, i\ nie zostało wykazane, by znak
ten  nawet rozumiany jako oznaczający  cell technology  był opisowy w stosunku do towarów
i usług wskazanych w zgłoszeniu. A zatem nie doszło do naruszenia art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia
nr 40/94.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-273/05
8.2. Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z 12 czerwca 2007 r. w sprawach połączonych od T-53/04
do T-56/04, T-58/04 i T-59/04, w sprawach połączonych T-57/04 i T-71/04 oraz w sprawach
połączonych od T-60/04 do T-64/04 Bud%1łjovickż Budvar, nrodn podnik przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) - OHIM
Słowa kluczowe:
Wspólnotowy znak towarowy  Postępowanie w sprawie sprzeciwu  Zgłoszenie graficznego
wspólnotowego znaku towarowego zawierającego określenia  AB ,  genuine ,  budweiser i  king of
beers  Wcześniejszy słowny międzynarodowy znak towarowy BUDWEISER  Nazwy pochodzenia
zarejestrowane na podstawie porozumienia lizbońskiego  Artykuł 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 4
rozporządzenia nr 40/94  Częściowe uwzględnienie i częściowe odrzucenie sprzeciwu
Tezy:
17
Powołane przez Budjovickż Budvar nazwy pochodzenia są chronione na podstawie Porozumienia
lizbońskiego tylko w odniesieniu do piwa i towarów podobnych.
Prawo francuskie dopuszcza jednak szerszą ochronę  poza zakresem podobieństwa towarów. W celu
skorzystania z owej szerszej ochrony Budjovickż Budvar musiałby wykazać, \e u\ywanie przez
Anheuser-Busch spornych oznaczeń mo\e stanowić nienale\ne korzystanie z powszechnej znajomości
przywołanych nazw pochodzenia we Francji lub mogłoby tę powszechną znajomość osłabić.
W tym zakresie Budjovickż Budvar nie zdołał udowodnić powszechnej znajomości swoich nazw
pochodzenia we Francji. Nawet gdyby przyjąć istnienie powszechnej znajomości tych nazw
pochodzenia we Francji, to Budvar nie wykazał, w jaki sposób mogłoby dojść do nienale\nego z niej
korzystania lub do jej osłabienia, gdyby Anheuser-Busch był uprawniony do u\ywania omawianych
oznaczeń dla towarów objętych dokonanymi zgłoszeniami.
Tekst wyroku w j. polskim obecnie niedostępny.
Tekst komunikatu prasowego w j. polskim:
http://www.curia.europa.eu/pl/actu/communiques/cp07/aff/cp070040pl.pdf
Tekst wyroku w j. angielskim:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=EN&Submit=rechercher&numaff=T-53/04
Tekst wyroku w j. francuskim:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=FR&Submit=rechercher&numaff=T-53/04
8.3. Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z 12 czerwca 2007 r. w sprawie T-190/05 The Sherwin-
Williams Company przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego
(znaki towarowe i wzory) - OHIM
Słowa kluczowe:
Wspólnotowy znak towarowy  Zgłoszenie wspólnotowego słownego znaku towarowego
TWIST & POUR  Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji  Znak towarowy pozbawiony
charakteru odró\niającego  Artykuł 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 40/94
Tezy:
Oznaczenie jest zło\one z dwóch form słownych języka angielskiego  twist  i  pour  , które
oznaczają, jak wskazała to Izba Odwoławcza w pkt 12 zaskar\onej decyzji,  odkręcić i  wylać lub
 odkręć i  wylej .
To oznaczenie słowne rozpatrywane w swym całokształcie opisuje bezpośrednio czynność dotyczącą
w szczególności otwarcia pojemnika wyposa\onego w korek, który nale\y odkręcić, by wylać
zawartość pojemnika. Zestawienie tych pojęć ogranicza się zatem do opisu właściwości rzeczonego
towaru, a mianowicie łatwości u\ycia, w szczególności w odniesieniu do farby, która zazwyczaj przed
u\yciem powinna zostać rozmieszana lub której pojemnik powinien zostać potrząśnięty, zanim jego
zawartość zostanie przelana do innego pojemnika. U\ycie pojęć  twist i  pour podkreśla zatem
szczególnie wa\ną właściwość rzeczonego towaru, a mianowicie wyjątkowo prosty sposób jego
u\ycia. Jak słusznie stwierdziła Izba Odwoławcza  trudno sobie wyobrazić prostszy sposób
poinformowania konsumentów, \e wystarczy odkręcić przykrywkę i wylać zawartość, ni\ poprzez
wydrukowanie wyrazów TWIST & POUR na puszce.
W związku z powy\szym oznaczenie słowne TWIST & POUR opisuje bezpośrednio właściwość
rzeczonego towaru. W istocie bowiem, bezpośrednie przedstawienie informacji właściwemu kręgowi
18
odbiorców dotyczącej łatwości u\ycia towaru stanowi wystarczająco konkretny i bezpośredni związek
między zgłoszonym znakiem towarowym i rzeczonymi towarami.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=T-190/05
9. Varia
9.1. Wyrok Trybunału z 13 marca 2007 r. w sprawie C-432/05 Unibet (London) Ltd, Unibet
(International) Ltd przeciwko Justitiekanslern
[swoboda świadczenia usług]
Słowa kluczowe:
Zasada ochrony sądowej  Ustawodawstwo krajowe nieprzewidujące odrębnego środka prawnego dla
kontroli zgodności przepisów prawa krajowego z prawem wspólnotowym  Autonomia proceduralna
 Zasady równowa\ności i skuteczności  Ochrona tymczasowa
Tezy:
1. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zasada skutecznej ochrony sądowej jest zasadą ogólną prawa
wspólnotowego wynikającą ze wspólnych tradycji konstytucyjnych państw członkowskich, chronioną
na mocy art. 6 i 13 europejskiej konwencji praw człowieka, potwierdzoną równie\ w art. 47 Karty
praw podstawowych Unii Europejskiej.
2. Zgodnie z zasadą współpracy wyra\oną w art. 10 WE sądy krajowe mają obowiązek zapewnić
ochronę sądową uprawnień podmiotów prawa wynikających z prawa wspólnotowego. W braku
uregulowań wspólnotowych w tej dziedzinie zadaniem wewnętrznego porządku prawnego ka\dego
z państw członkowskich jest wyznaczenie właściwych sądów i określenie zasad postępowania
w sprawach mających za przedmiot ochronę uprawnień podmiotów prawa wynikających z prawa
wspólnotowego.
3. Jakkolwiek to prawo krajowe normuje legitymację i interes podmiotów prawa do wniesienia sprawy
do sądu, prawo wspólnotowe wymaga, by przepisy krajowe nie naruszały prawa do skutecznej
ochrony sądowej. Państwa członkowskie mają obowiązek ustanowić system środków prawnych
i procedur zapewniających poszanowanie tego prawa. Zasady postępowania w sprawach mających na
celu zapewnienie ochrony uprawnień podmiotów prawa wynikających z prawa wspólnotowego nie
mogą być mniej korzystne ni\ w przypadku podobnych postępowań o charakterze wewnętrznym
(zasada równowa\ności) i nie mogą powodować w praktyce, \e korzystanie z uprawnień
wynikających z prawa wspólnotowego stanie się niemo\liwe lub nadmiernie utrudnione (zasada
skuteczności).
4. Zasada skutecznej ochrony sądowej nie wymaga co do zasady istnienia odrębnego środka prawnego
mającego za główny przedmiot kontrolę zgodności przepisów prawa krajowego z prawem
wspólnotowym, je\eli w wewnętrznym systemie środków prawnych zapewnione jest poszanowanie
zasad równowa\ności i skuteczności.
5. Zasadę skutecznej ochrony sądowej uprawnień podmiotów prawa mających zródło w prawie
wspólnotowym nale\y interpretować w ten sposób, \e nie wymaga ona istnienia w porządku prawnym
państwa członkowskiego odrębnego środka prawnego, którego głównym przedmiotem byłaby
kontrola zgodności przepisów prawa krajowego z art. 49 WE, pod warunkiem \e inne środki prawne,
nie mniej korzystne ni\ w przypadku podobnych spraw o charakterze krajowym, pozwalają dokonać
takiej kontroli w sposób incydentalny, co ustalić winien sąd krajowy.
19
6. Sąd krajowy rozpatrujący spór, który podlega prawu wspólnotowemu, winien mieć mo\liwość
zarządzenia środków tymczasowych w celu zapewnienia całkowitej skuteczności przyszłemu
orzeczeniu w przedmiocie istnienia uprawnień dochodzonych na podstawie prawa wspólnotowego.
Je\eli dopuszczalność środka prawnego mającego na celu zapewnienie ochrony uprawnień podmiotu
prawa wynikających z prawa wspólnotowego nie jest pewna na gruncie prawa krajowego stosowanego
zgodnie z zasadami prawa wspólnotowego, zasada skutecznej ochrony sądowej wymaga, by sąd
krajowy miał jednak mo\liwość, ju\ na tym etapie, zarządzić odpowiednie środki tymczasowe w celu
zapewnienia ochrony tych uprawnień. Jednak\e zasada skutecznej ochrony sądowej uprawnień
podmiotów prawa wynikających z prawa wspólnotowego nie wymaga istnienia w porządku prawnym
państwa członkowskiego mo\liwości uzyskania od właściwego sądu krajowego zarządzenia środków
tymczasowych w związku ze środkiem prawnym, który jest niedopuszczalny na gruncie prawa tego
państwa, je\eli prawo wspólnotowe, nie podwa\a tej niedopuszczalności.
7. Zasadę skutecznej ochrony sądowej uprawnień podmiotów prawa mających zródło w prawie
wspólnotowym nale\y interpretować w ten sposób, \e wymaga ona istnienia w porządku prawnym
państwa członkowskiego mo\liwości skorzystania ze środków tymczasowych polegających na
zawieszeniu stosowania przepisów krajowych do czasu wydania przez właściwy sąd rozstrzygnięcia
w przedmiocie ich zgodności z prawem wspólnotowym, je\eli ich zastosowanie jest konieczne w celu
zapewnienia całkowitej skuteczności przyszłemu orzeczeniu w przedmiocie istnienia uprawnień
dochodzonych na podstawie prawa wspólnotowego.
8. Zasadę skutecznej ochrony uprawnień podmiotów prawa mających zródło w prawie wspólnotowym
nale\y interpretować w ten sposób, \e w przypadku wątpliwości co do zgodności przepisów
krajowych z prawem wspólnotowym ewentualne zastosowanie środków tymczasowych w celu
zawieszenia stosowania tych przepisów do czasu wydania przez właściwy sąd rozstrzygnięcia
w przedmiocie ich zgodności z prawem wspólnotowym podlega kryteriom określonym w prawie
krajowym, na podstawie którego sąd ten orzeka, pod warunkiem \e kryteria te nie są mniej korzystne
ni\ w przypadku podobnych wniosków o charakterze wewnętrznym i nie powodują w praktyce, \e
tymczasowa ochrona uprawnień wynikających z prawa wspólnotowego stanie się niemo\liwa lub
nadmiernie utrudniona.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-432/05
9.2. Wyrok Trybunału z 7 czerwca 2007 r. w sprawie C-156/04 Komisja Wspólnot Europejskich
przeciwko Republice Greckiej
[zwolnienia podatkowe we Wspólnocie]
Słowa kluczowe:
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego  Dyrektywa 83/182/EWG  Czasowy przywóz
środków transportu  Zwolnienia od podatku  Miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim
Tezy:
Utrzymując w mocy:
 art. 18 część A ust. 1 ustawy 2682/1999, zgodnie z którym w przypadku posiadania lub
u\ywania na terytorium Grecji pojazdu zarejestrowanego w innym państwie członkowskim przez
osobę fizyczną mająca miejsce stałego pobytu w Grecji nie wszczyna się przewidzianego jako zasadę
postępowania karnego, je\eli zainteresowana osoba wniesie nało\oną opłatę rejestracyjną i zrzeknie
się jednocześnie przewidzianych w prawie krajowym środków zaskar\enia aktu, na mocy którego
nało\ono tę opłatę, oraz
20
 art. 18 część C tej samej ustawy, zgodnie z którym w przypadku nało\enia grzywien
dokonywane jest jednocześnie czasowe zajęcie pojazdów, a ich wydanie następuje po zapłaceniu
grzywien i ewentualnych innych nale\nych opłat,
Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej cią\ą na mocy dyrektywy Rady
83/182/EWG z dnia 18 marca 1983 r. w sprawie zwolnień podatkowych we Wspólnocie, dotyczących
niektórych środków transportu czasowo wwo\onych do jednego państwa członkowskiego z innego
państwa członkowskiego.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-156/04
9.2. Wyrok Trybunału z 26 czerwca 2007 r. w sprawie C-305/05 Ordre des barreaux
francophones et germanophone, Ordre franais des avocats du barreau de Bruxelles, Ordre
des barreaux flamands, Ordre nerlandais des avocats du barreau de Bruxelles, przeciwko
Conseil des ministres
[pranie brudnych pieniędzy ; zakres tajemnicy adwokackiej]
Słowa kluczowe:
Dyrektywa 91//208/EWG  Przeciwdziałanie korzystaniu z systemu finansowego w celu prania
pieniędzy  Nało\ony na adwokatów obowiązek informowania właściwych organów o ka\dej
okoliczności mogącej wskazywać na pranie pieniędzy  Prawo do rzetelnego procesu sądowego 
Tajemnica zawodowa i niezale\ność adwokatów
Teza:
Obowiązki informowania i współpracy z władzami odpowiedzialnymi za zwalczanie prania pieniędzy,
wprowadzone w art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 91/308/EWG z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie
uniemo\liwienia korzystania z systemu finansowego w celu prania pieniędzy (Dz.U. L 166, str. 77)
zmienionej dyrektywą 2001/97/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2001 r. i
nało\one na adwokatów w art. 2a pkt 5 tej dyrektywy, uwzględniając art. 6 ust. 3 akapit drugi tej
dyrektywy, nie naruszają prawa do rzetelnego procesu sądowego, jaki gwarantuje art. 6 EKPCz i art. 6
ust. 2 UE.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-305/05
9.3. Wyrok Trybunału z 10 maja 2007 r. w sprawie C-391/04 Ypourgos Oikonomikon,
Prostamenos DOY Amfissas przeciwko Charilaosowi Georgakisowi
[zbli\anie ustawodawstw]
Słowa kluczowe:
Dyrektywa 89/592/EWG  Wykorzystywanie informacji poufnych  Pojęcia  informacji
wewnętrznej oraz  wykorzystywania informacji wewnętrznej  Wcześniej uzgodnione transakcje
giełdowe dokonywane w ramach grupy osób, które mogą posiadać informacje poufne  Sztuczne
zawy\anie kursu zbywanych papierów wartościowych
Teza:
Artykuły 1 i 2 dyrektywy Rady 89/592/EG z dnia 13 listopada 1989 r. koordynującej przepisy
dotyczące wykorzystywania poufnych informacji powinny być interpretowane w ten sposób, \e je\eli
21
główni akcjonariusze i członkowie rady nadzorczej danej spółki uzgadniają dokonanie pomiędzy nimi
transakcji giełdowych dotyczących papierów wartościowych tej spółki w celu sztucznego
wzmocnienia kursu, to dysponują oni informacją wewnętrzną, której nie wykorzystują w sposób
świadomy przy realizacji tych transakcji.
Tekst wyroku w j. polskim dostępny:
http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=PL&Submit=rechercher&numaff=C-391/04
II.
1. Skarga wniesiona w dniu 2 marca 2007 r., Agencja Wydawnicza Technopol przeciwko
OHIM - ("150") - sprawa T-66/07
Podniesione zarzuty:
Błędne zastosowanie przepisów art. 7, ust. 1 b) i c) rozporządzenia Nr 40/94 w sprawie
wspólnotowego znaku towarowego1, jako \e według skar\ącej oznaczenie "150" nie jest ani opisowe
ani niewyró\niające dla wskazanych towarów.
2. Skarga wniesiona w dniu 2 kwietnia 2007 r. - Fratex Indśstria e Comrcio, Lda
przeciwko OHIM - USA Track & Field (TRACK & FIELD USA) - sprawa T-103/07
Podniesione zarzuty:
Skar\ąca uwa\a, i\ zaskar\ona decyzja narusza przepisy art. 8 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 40/941,
poniewa\ istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd konsumentów z uwagi na ewentualne
współistnienie na rynku przedmiotowych oznaczeń, poniewa\ napis TRACK & FIELD występuje w
obydwu przypadkach. W istocie, towary oznaczone przedmiotowymi znakami towarowymi są
identyczne i nawet, jeśli nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w całym tego słowa
znaczeniu zawsze będzie występować prawdopodobieństwo skojarzenia, które zgodnie z art. 8 ust. 1
lit b) in fine ww. rozporządzenia objęte jest prawdopodobieństwem wprowadzenia w błąd
3. Skarga wniesiona w dniu 13 kwietnia 2007 r. - Last Minute Network przeciwko OHIM -
Last Minute Tour (LAST MINUTE TOUR) - sprawa T-115/07
Podniesione zarzuty:
naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) i ust. 4 rozporządzenia Rady nr 40/94, poniewa\ Izba Odwoławcza
błędnie orzekła, \e niezarejestrowany znak towarowy skar\ącej nie daje jej prawa zakazywania
u\ywania w Zjednoczonym Królestwie zgłoszonego znaku towarowego oraz błędnie zastosowała
kryteria ustalenia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.
4. Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2007 r. - Colgate-Palmolive przeciwko OHIM -
CMS Hasche Sigle (VISIBLE WHITE) - sprawa T-136/07
Podniesione zarzuty:
Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia Rady nr 40/94, jako \e Izba Odwoławcza błędnie
uznała oba składniki "VISIBLE" i "WHITE" za opisowe w stosunku to "pasty do zębów" i "płynu do
płukania jamy ustnej", uznając to połączenie za posiadające walor opisowy i pozbawione charakteru
odró\niającego.
22
5. Skarga wniesiona w dniu 7 maja 2007 r. - Lancme przeciwko OHIM - CMS Hasche
Sigle (COLOR EDITION) - Sprawa T-160/07
Podniesione zarzuty:
naruszenie art. 55 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady nr 40/94 polegające na uznaniu przez Izbę
Odwoławczą, \e wniosek o uniewa\nienie zło\ony przez CMS Hasche Sigle jest dopuszczalny oraz
naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia polegające na uznaniu w zaskar\onej decyzji, \e
sporny znak towarowy COLOR EDITION jest opisowy.
III.
1. Unia celna
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Hof van beroep te
Antwerpen (Belgia) w dniu 23 maja 2007 r. - B.V. Trespa International przeciwko N.V. Nova
Haven- en Vervoerbedrijf i B.V.B.A. Meadwestvaco Europe (sprawa C-248/07)
Pytania prejudycjalne:
Czy osobą, która dokonuje przywozu towarów lub która zleca dokonanie ich przywozu w celu
dopuszczenia do swobodnego obrotu w rozumieniu art. 291 rozporządzenia wykonawczego do
wspólnotowego kodeksu celnego, w wersji obowiązującej w okresie od dnia 1 lipca 1997 r. do dnia 15
maja 1998 r., jest tak\e agent celny, który dokonuje zgłoszenia we własnym imieniu i na własny
rachunek, czy tylko podmiot dokonujący przywozu, dla którego towary są przeznaczone?
Czy przeniesienie towarów wewnątrz Wspólnoty w rozumieniu art. 297 względnie art. 1a ma miejsce,
gdy przywóz towarów do Unii ma miejsce w Antwerpii i są one następnie przewo\one do
Niderlandów, a jeśli tak, to czy osoba, o której mowa w art. 291 rozporządzenia [o którym mowa w
pytaniu 1] musi w takim przypadku posiadać określone w tym przepisie pozwolenie?
Czy przez "beneficjenta przeniesienia" w rozumieniu art. 297 rozporządzenia [o którym mowa w
pytaniu 1] nale\y rozumieć agenta celnego, który odprawia towary na rachunek właściwego podmiotu
dokonującego przywozu z państwa trzeciego do Unii Europejskiej?
2. VAT
2.1. Wniosek zło\ony przez Hoge Raad der Nederlanden w dniu 27 listopada 2006 r. - Fiscale
eenheid Koninklijke Ahold NV przeciwko Staatssecretaris von Financin (sprawa C-484/06)
Pytania prejudycjalne:
Czy zaokrąglanie kwoty podatku od wartości dodanej jest regulowane wyłącznie przez prawo krajowe
czy te\ stanowi ono - w szczególności w świetle art. 2 ust. 1 i 2 pierwszej dyrektywy i art. 11 część A
ust. 1 lit. a) oraz art. 22 ust. 3 lit. b) zdanie pierwsze (w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 stycznia
2004 r.) i ust. 5 szóstej dyrektywy - zagadnienie objęte zakresem prawa wspólnotowego?
Je\eli hipoteza druga pytania pierwszego jest prawidłowa: Czy z przywołanych przepisów dyrektyw
wynika, \e państwo członkowskie jest zobowiązane do dopuszczenia stosowania metody zaokrąglenia
do wartości pozycji faktury w dół równie\ wtedy, gdy faktura lub deklaracja obejmują ró\ne pozycje?
23
2.2. Wniosek zło\ony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Rzeczpospolita
Polska) 25 stycznia 2007 - Alicja Sosnowska / Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu
Ośrodek Zamiejscowy w Wałbrzychu (sprawa C-25/07)
Pytania prejudycjalne:
Czy unormowanie art. 5 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską w zw. z art. 2
Pierwszej Dyrektywy Rady Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej z dnia 11 kwietnia 1967 roku w
sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich zakresie podatków obrotowych (67/227/EEC)
i art. 18 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich z dnia 17 maja 1977 roku w sprawie
harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system
podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) daje państwu
członkowskiemu prawo wprowadzenia do krajowego unormowania podatku od towarów i usług
rozwiązań określonych w art. 97 ust. 5 i 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i
usług?
Czy do przewidzianych w art. 27 ust. 1 VI Dyrektywy środków specjalnych mających na celu
zapobie\enie pewnym rodzajom uchylania się lub unikania opodatkowania zaliczają się rozwiązania
określone w art. 97 ust. 5 i 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług?
2.3. Wniosek zło\ony przez Commissione tributaria provinciale (Włochy) 20 lutego 2007 r. -
Ecotrade spa przeciwko Agenzia Entrate Ufficio Genova (sprawa C-96/07)
Pytania prejudycjalne:
Czy właściwa wykładnia art. 17, art. 21 ust. 1 i art. 22 szóstej dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia
17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do
podatków obrotowych stoi na przeszkodzie obowiązywaniu przepisu krajowego (w tym przypadku art.
19 D.P.R. nr 633 z dnia 26 pazdziernika 1972 r.), który uzale\nia korzystanie z prawa do odliczenia
podatku od wartości dodanej, nale\nego od podatnika z tytułu czynności dokonanych w ramach
wykonywania działalności gospodarczej, od dochowania (dwuletniego) terminu, przewidując sankcję
wygaśnięcia samego prawa w przypadku niedochowania terminu; w szczególności w odniesieniu do
przypadków, w których objęcie podatkiem VAT nabycia towaru lub usługi następuje wskutek
zastosowanie mechanizmu odwrotnego obcią\enia (reverse charge), który zezwala organom
administracji na \ądanie zapłaty podatku w terminie (czteroletnim, o którym mowa w art. 57 D.P.R.
633/72) dłu\szym od terminu ustanowionego dla przedsiębiorcy do dokonania odliczenia, który stracił
w międzyczasie mo\liwość dokonania odliczenia wskutek upływu owego terminu?
Czy właściwa wykładnia art. 18 ust. 1 lit. d) szóstej dyrektywy Rady nr 77/388EWG z dnia 17 maja
1977 r. sprzeciwia się obowiązywaniu przepisów krajowych, które ustalając "formalności"
przewidziane w tym artykule, za pomocą mechanizmu odwrotnego obcią\enia (reverse charge)
ustanowionego w art. 17 ust. 3 w związku z art. 23 i 25 D.P.R. 633/72, wprowadzają (na szkodę
podatnika) obowiązek dochowania terminu - zgodnie z art. 19 D.P.R. 633/72 - do skorzystania z
prawa do odliczenia przyznanego na mocy art. 17 tej dyrektywy?
2.4. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Hłjesteret (Dania)
22 lutego 2007 r. - Nordania Finans A/S oraz BG Factoring A/S przeciwko Skatteministeriet
(sprawa C-98/07)
Pytanie prejudycjalne:
Czy pojęcie "dóbr inwestycyjnych, z których korzysta podatnik w swojej firmie [swoim
przedsiębiorstwie]" zawarte w art. 19 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977
r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków
obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku,
nale\y interpretować w ten sposób, \e obejmuje ono rzeczy, które przedsiębiorstwo leasingowe
24
nabywa zarówno w celu oddania w leasing, jak i w celu odsprzeda\y po zakończeniu umowy
leasingu?
2.5. Wniosek zło\ony przez Hoge Raad der Nederlanden 2 marca 2007 r. - J. C. M. Beheer B.V.
przeciwko Staatssecretaris van Financin (sprawa C-124/07)
Pytanie prejudycjalne:
Czy art. 13 część B lit. a) szóstej dyrektywy obejmuje działalność osoby (prawnej), która wykonuje
działalność charakterystyczną i zasadniczą dla maklera ubezpieczeniowego i jego przedstawiciela, w
przypadku gdy działa ona przy zawieraniu umów ubezpieczenia w imieniu innego maklera
ubezpieczeniowego lub jego przedstawiciela?
2.6. Wniosek zło\ony przez Corte suprema di cassazione (Włochy) 26 marca 2007 r. -
Ampliscientifica Srl, Amplifin SpA przeciwko Ministero dell'Economia e delle Finanze,
Agenzia delle Entrate (sprawa C-162/07)
Pytania prejudycjalne:
Czy art. 4 ust. 4 akapit ostatni szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG1 z dnia 17 maja 1977 r. nale\y
interpretować jako przepis, który nie jest wystarczająco dokładny i który pozwala państwom
członkowskim na stosowanie systemu tam przewidzianego w szczególnych przypadkach powiązań
gospodarczych, finansowych lub prawnych pomiędzy ró\nymi podmiotami, czy te\ jako przepis
wystarczająco dokładny, który w sytuacji, gdy państwo członkowskie postanowiło ustanowić taki
system, zobowiązuje to państwo, by przewidziało ono jego stosowanie we wszystkich przypadkach, w
których występują więzi tam opisane?
Niezale\nie od odpowiedzi na poprzednie pytanie, czy ustanowienie ograniczeń czasowych w tym
rozumieniu, \e przesłanką stosowania systemu jest istnienie powiązań przez znaczny okres czasu,
podczas gdy zainteresowane podmioty nie mają mo\liwości przeprowadzenia dowodu na okoliczność
istnienia uzasadnionego względu gospodarczego, dla którego powstała więz, stanowi środek
dysproporcjonalny w odniesieniu do celów dyrektywy i zakazu nadu\ywania prawa; czy w ka\dym
razie takie uregulowanie nale\y uznać za sprzeczne z zasadą neutralności podatku VAT?
2.7. Wniosek zło\ony przez cour d'appel de Bruxelles (Belgia) 29 marca 2007 r. - AXA Belgium
SA, dawniej AXA Royale Belge SA przeciwko 1. tat belge, administration de la TVA, de
l'enregistrement et des domaines, 2. tat belge, administration de l'inspection spciale des
impts (sprawa C-168/07)
Pytania prejudycjalne:
Czy przepisy szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji
ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system
podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, a w szczególności art. 13
część A ust. 1 lit. f) nale\y interpretować w ten sposób, \e państwa członkowskie są uprawnione do
przyznania zwolnienia podatkowego jedynie w przypadku, gdy niezale\ne grupy osób świadczą usługi
wyłącznie na rzecz swoich członków, z wyłączeniem osób niebędących ich członkami?
2.8. Wniosek zło\ony przez Zala Megyei Birósg (Węgry) 10 kwietnia 2007 r. - OTP Bank Rt. i
Merlin Gerin Zala Kft. przeciwko Zala Megyei Kzigazgatsi Hivatal (sprawa C-195/07)
Pytania prejudycjalne:
25
Czy ust. 3 lit. a) pkt 4 załacznika X do "Aktu o przystąpieniu" (Aktu dotyczącego warunków
przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej,
Republiki Aotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty,
Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach
stanowiących podstawę Unii Europejskiej), znajdującego zastosowanie na podstawie art. 24
powołanego Aktu o przystąpieniu, który stanowi, \e "Węgry mogą stosować, do 31 grudnia 2007 roku
włącznie, obni\enie nale\nych podatków lokalnych dla przedsiębiorców [czytaj podatków od
działalności gospodarczej] do 2 % przychodów netto, przyznawanych przez samorządy terytorialne w
ograniczonym czasie na podstawie artykułów 6 i 7 ustawy C z 1990 roku w sprawie podatków
lokalnych [...]", nale\y interpretować w ten sposób, \e:
- chodzi o wyjątek o charakterze przejściowym, który umo\liwia Węgrom utrzymanie podatku od
działalności gospodarczej, lub te\
- Akt o przystąpieniu przewidując mo\liwość dalszego stosowania obni\eń w podatku od działalności
gospodarczej, przyznał Węgrom (przejściowe) prawo do dalszego stosowania tego rodzaju podatku od
działalności gospodarczej?
W przypadku odpowiedzi przeczącej na pierwsze pytanie, tut. sąd kieruje ponadto następujące
pytanie:
W świetle prawidłowej wykładni szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG, na podstawie jakich
kryteriów uznaje się, i\ dany podatek nie ma charakteru podatku obrotowego w rozumieniu art. 33
szóstej dyrektywy?
3. Podatki pośrednie od gromadzenia kapitału
3.1. Wniosek zło\ony przez Conseil d'tat (Francja) w dniu 26 stycznia 2007 r. - Banque
Fdrative du Crdit Mutuel przeciwko Ministre de l'conomie, des Finances et de
l'Industrie (sprawa C-27/07)
Pytanie prejudycjalne:
Doliczenie do podlegającego opodatkowaniu zysku spółki dominującej z siedzibą we Francji w
wysokości 5 % wartości kredytów podatkowych przyznanych w związku z wypłatą zysków przez
spółkę zale\ną z siedzibą w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, jeśli wypłacone zyski
podlegają w tym innym państwie podatkowi u zródła, pozostaje bez wpływu na poziom
opodatkowania spółki dominującej, je\eli mo\e ona zaliczyć wszystkie te prawa na podatek od niej
nale\ny. Czy w przypadku gdy - wobec braku decyzji spółki dominującej o dalszej wypłacie tych
zysków jej własnym akcjonariuszom w terminie pięciu lat - nie mo\e ona wykorzystać ulgi
podatkowej, którą stanowią te kredyty podatkowe, dodatkowe opodatkowanie podatkiem
dochodowym od osób prawnych, które wynika z doliczenia do jej zysku podlegającego
opodatkowaniu 5 % wartości kredytów podatkowych, mo\e być uznane za dozwolone na podstawie
art. 7 ust. 2 dyrektywy nr 90/435/EWG, z dnia 23 lipca 1990 r. ze względu na jego nieznaczną kwotę
oraz okoliczność, \e zostało ono ustanowione w bezpośrednim związku z przyznaniem kredytów
podatkowych wprowadzonych w celu zmniejszenia podwójnego opodatkowania dywidend, czy te\
powinno ono zostać uznane za naruszające cele wynikające z art. 4 tej dyrektywy?
3.2. Wniosek zło\ony przez Cour d'appel de LiŁge (Belgia) w dniu 5 lutego 2007 r. - Etat bŁlge -
SPF Finances przeciwko S.A. Les Vergers du Vieux Tauves (sprawa C-48/07)
Pytanie prejudycjalne:
Czy ustawa z dnia 28 grudnia 1992 r. - dokonująca zmiany treści art. 202 code des impts sur les
revenus 1992 poprzez odwołanie się do dyrektywy Rady 90/435/EWG z dnia 23 lipca 1990 r.,
przewidująca wymóg posiadania przez odbiorcę dywidendy udziału w kapitale spółki, która ją
wypłaciła - nie powtarzając expressis verbis wymogu posiadania prawa pełnej własności i zgodnie z
26
wykładnią przedstawioną przez stronę pozwaną uznając w sposób dorozumiany posiadanie prawa
u\ytkowania udziałów w kapitale za wystarczające do skorzystania ze zwolnienia z podatku od
dywidend, jest zgodna z ww. dyrektywą dotyczącą udziału w kapitale, a konkretnie z jej art. 3, 4 i 5?
3.3. Wniosek zło\ony przez Hof van beroep te Antwerpen (Belgia) w dniu 9 marca 2007 r. -
Państwo belgijskie przeciwko N.V. Cobelfret (sprawa C-138/07)
Pytanie prejudycjalne:
Czy przepis, taki jak regulacja belgijska, dotyczący dochodu podlegającego ostatecznie
opodatkowaniu, zgodnie z którym dywidendy, które nale\y uwzględnić podlegają, po pierwsze,
zaliczeniu do podstawy opodatkowania spółki dominującej, a następnie kwoty wypłaconych dywidend
podlegają, zgodnie z art. 205 ust. 2 W.I.B., odliczeniu od podstawy opodatkowania spółki dominującej
(w wysokości 95 %) jedynie, jeśli spółka dominująca uzyskuje podlegające opodatkowaniu zyski, jest
zgodny z art. 4 dyrektywy Rady 90/435/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu
opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zale\nych ró\nych państw
członkowskich, gdy takie ograniczenie odliczenia od dochodu podlegającego ostatecznie
opodatkowaniu prowadzi do tego, \e przedsiębiorstwo dominujące musi zapłacić podatek od
wypłaconych dywidend w pózniejszym okresie podatkowym, jeśli nie uzyskało zysków lub uzyskało
niewystarczające zyski podlegające opodatkowaniu w okresie podatkowym, w którym dokonano
wypłaty dywidend, a co najmniej do tego, \e straty podatkowe powstałe w tym okresie podatkowym
zostaną niesłusznie uwzględnione i w wyniku tego nie podlegają one ju\ przeniesieniu do wysokości
kwoty wypłaconych dywidend, które nawet bez uwzględnienia strat podatkowych byłyby zwolnione w
wysokości 95 % od podatku?
4. Środowisko naturalne
4.1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Verwaltungsgericht
Darmstadt (Niemcy) 27 lutego 2007 r. - Container Service Thorsten Sperzel GmbH
przeciwko Land Essen (sprawa C-119/07)
Pytania prejudycjalne:
1) Czy art. 33 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 259/93 z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru
i kontroli przesyłania odpadów w obrębie Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar1 nale\y
interpretować w ten sposób, \e w przypadku obliczania kosztów administracyjnych z tytułu
przeprowadzenia procedury powiadamiania i nadzoru oprócz kosztów rzeczywiście związanych z
obcią\eniami administracyjnymi czynności urzędowej mo\na uwzględnić równie\ wartość czynności
urzędowej dla zgłaszającego jako adresata czynności urzędowej?
Je\eli Trybunał udzieli odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie
2) Czy art. 33 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 259/93 nale\y interpretować w ten sposób, \e
mo\na uznać za odpowiednie koszty administracyjne z tytułu przeprowadzenia procedury
powiadamiania i nadzoru równie\ wtedy, gdy w ramach obliczania kosztów administracyjnych
uwzględniana w rozliczeniu pozycja "wartość czynności urzędowej dla zgłaszającego" wielokrotnie
(w danym przypadku dwudziestokrotnie) przekracza rzeczywiście poniesione obcią\enia
administracyjne?
4.2. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Consiglio di Stato
(Włochy) 21 marca 2007 r. - Salvatore Aiello i in. przeciwko Comune di Milano, Sindaco del
Comune di Milano, Comitato tecnico-scientifico per l'emergenza del traffico e della mobilitą
nella cittą di Milano, Provincia di Milano, Regione Lombardia, Ministero delle
27
infrastrutture e dei trasporti, Ministero dell'interno, Presidenza del Consiglio dei Ministri,
Euromilano s.p.a., Metropolitana milanese s.p.a. (sprawa C-156/07)
Pytania prejudycjalne:
1) Czy art. 2 dyrektywy 337/19851 w części stanowiącej, i\ podlegają ocenie wpływu na środowisko
przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko naturalne oraz \e przedsięwzięcia te są
zdefiniowane w art. 4, nale\y interpretować:
w ten sposób, i\ jakiekolwiek przedsięwzięcie, które znacząco oddziałuje na środowisko, podlega
ocenie wpływu na środowisko, nawet jeśli nie zostało ono wymienione w załącznikach I lub II do
dyrektywy; czy te\ w odmienny sposób, i\ podlegają ocenie wpływu na środowisko jedynie
przedsięwzięcia, o których mowa w załącznikach I i II do dyrektywy?
2) Czy art. 4 dyrektywy 337/1985 - w zakresie w jakim pozostawia państwom członkowskim
mo\liwość decydowania o konieczności dokonania oceny wpływu na środowisko przedsięwzięć z
załącznika II w ka\dym poszczególnym przypadku z osobna lub według wcześniej ustalonych
kryteriów, biorąc pod uwagę równie\ kryteria, o których mowa w załączniku III - nakłada na państwa
członkowskie obowiązek czy te\ stwarza im jedynie mo\liwość brania pod uwagę wszystkich
kryteriów, o których mowa w załączniku III do dyrektywy?
4.3. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Raad van State
(Belgia) 27 kwietnia 2007 r. - VZW de Nationale Raad van Dierenkwekers en Liefhebbers i
VZW Andibel przeciwko państwu belgijskiemu (sprawa C-219/07)
Pytania prejudycjalne:
1) Czy art. 30 Traktatu z dnia 25 marca 1957 r. ustanawiającego Wspólnotę Europejską rozpatrywany
zarówno odrębnie, jak i w związku z rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/971 z dnia 9 grudnia 1996 r.
w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi nale\y rozumieć w
ten sposób, \e wprowadzony w celu wykonania art. 3a ż 1 Wet betreffende de bescherming en het
welzijn der dieren z dnia 14 sierpnia 1986 r. [ustawy o ochronie zwierząt] i odnoszący się do ssaków,
zakaz przywozu oraz handlu zwierzętami, które pochodzą z innego państwa członkowskiego i są
objęte załącznikami B, C lub D do rozporządzenia lub te\ nie zostały wymienione w tym
rozporządzeniu, nie jest uzasadniony, je\eli ssaki te mogą być utrzymywane w tym państwie
członkowskim na podstawie przepisów prawnych, które są zarazem zgodne z przepisami
rozporządzenia?
2) Czy art. 30 traktatu WE lub rozporządzenie nr 338/97 stoi na przeszkodzie ustanowieniu przez
państwo członkowskie przepisów zakazujących, na podstawie obowiązujących w tym państwie
przepisów prawnych dotyczących ochrony zwierząt, wszelkiego wykorzystania handlowego innych
gatunków ni\ gatunki wyraznie wymienione w tych przepisach krajowych, je\eli cel ochrony tych
gatunków mo\e zostać osiągnięty równie\ - jak to zostało określone w art. 30 traktatu WE - w drodze
działań w mniejszym stopniu ograniczających wewnątrzwspólnotową wymianę handlową?
5. Zamówienia publiczne
5.1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Consiglio di Stato
(Włochy) 28 listopada 2006 r. - Consorzio Elisoccorso San Raffaele przeciwko Elilombarda
s.r.l. (sprawa C-492/06)
Pytanie prejudycjalne:
"Czy art. 1 dyrektywy Rady 89/665/EWG1 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów
ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur
odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane, w wersji
zmienionej przez dyrektywę Rady 92/50/EWG2 z dnia 18 czerwca 1992 r. odnoszącą się do
28
koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi nale\y rozumieć w ten sposób, i\
sprzeciwia się on temu, aby zgodnie z prawem krajowym odwołanie od decyzji udzielenia zamówienia
mogło zostać wniesione indywidualnie przez zaledwie jednego z członków stowarzyszenia ad hoc
nieposiadającego osobowości prawnej, które to stowarzyszenie jako takie uczestniczyło w
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego i które nie uzyskało owego zamówienia".
5.2. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Simvoulio tis
Epiktrateias (Grecja) 29 grudnia 2006 r. - "Emm. G. Lianakis A.E.", Sima Anonimi
Techniki Etairia Meleton kai Epivlepseon, Nikolaos Vlachopoulos przeciwko gminie
Alessandropoli, "Planitiki A.E.", Aikaterini Georgoula, Dim. Vassios, "N. Loukatos &
Sinergates Anonimi Etairia Meleton", "Eratosthenis Meletitiki A.E.", "A. Pantazis-Pan.
Kyriopoulos & Sin/Tes os "Filon" O.E.", Nikolaos Sideris (sprawa C-532/06)
Pytania prejudycjalne:
Czy w przypadku, gdy ogłoszenie o zamówieniu na świadczenie usług, udzielanym w trybie przetargu,
przewiduje jedynie porządek wa\ności kryteriów udzielania zamówienia, bez ustalania
współczynników znaczenia ka\dego z kryteriów, art. 36 dyrektywy 92/50/EWG1 odnoszącej się do
koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi zezwala na to, aby współczynniki
znaczenia kryteriów udzielania zamówienia były ustalane w pózniejszym terminie przez komisję
przetargową, a w przypadku odpowiedzi twierdzącej, na jakich warunkach.
5.3. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Consiglio di Stato
(Włochy) 4 kwietnia 2007 r. - SAVA i C. Srl, SIEME Srl, GRADED SpA przeciwko Mostra
d'Oltremare SpA i in. (sprawa C-194/07)
Pytanie prejudycjalne:
"Czy art. 1 dyrektywy Rady 89/665/EWG (Dz.Urz. L 395, str. 33) z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie
koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do
stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty
budowlane, w wersji zmienionej przez dyrektywę Rady 92/50/EWG (Dz.Urz. L 209, str. 1) z dnia 18
czerwca 1992 r. odnoszącą się do koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi
nale\y rozumieć w ten sposób, i\ sprzeciwia się on temu, aby zgodnie z prawem krajowym odwołanie
od decyzji udzielenia zamówienia mogło zostać wniesione indywidualnie przez zaledwie jednego z
członków stowarzyszenia ad hoc nieposiadającego osobowości prawnej, które to stowarzyszenie jako
takie uczestniczyło w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego i które nie uzyskało owego
zamówienia .
5.4. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Symvoulio tis
Epikrateias (Grecja) 23 kwietnia 2007 - Michaniki AE przeciwko Ethniko Symvoulio
Radiotileorasis, Ypourgos Epikrateias; "Pantechniki AE" i Syndesmos Epicheirisseon
Periodikou Typou (sprawa C-213/07)
Pytania prejudycjalne:
 Czy wyliczenie podstaw wykluczenia wykonawców robót publicznych, zawarty w art. 24 dyrektywy
Rady z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na
roboty budowlane (Dz.U. L 1999, str. 54) jest wyczerpujące?
Je\eli wyliczenie to nie jest wyczerpujące to czy przepis, który z powodów ochrony przejrzystości w
zakresie działalności gospodarczej państwa stanowi, \e status właściciela, wspólnika, głównego
akcjonariusza lub członka kadry zarządzającej przedsiębiorstwa prowadzącego działalność
29
gospodarczą w dziedzinie środków masowego przekazu nie podlega łączeniu ze statusem właściciela,
wspólnika, głównego akcjonariusza lub członka kadry zarządzającej przedsiębiorstwa, któremu
państwo lub publiczna osoba prawna senu largo udziela zamówienia publicznego na roboty
budowlane, dostawy lub usługi, realizuje cele zgodne z zasadami ogólnymi prawa wspólnotowego
oraz czy bezwzględny zakaz udzielania zamówień publicznych takim przedsiębiorstwom jest zgodny
ze wspólnotową zasadą proporcjonalności?
Je\eli art. 24 dyrektywy 93/37 nale\y interpretować w ten sposób, \e zawarte w nim wyliczenie
podstaw wykluczenia wykonawców jest wyczerpujące, lub je\eli dany przepis krajowy nie mo\e być
interpretowany jako realizujący cele zgodne z zasadami ogólnymi prawa wspólnotowego lub wreszcie
je\eli zakaz ustanowiony tym przepisem nie jest zgodny ze wspólnotową zasada proporcjonalności, to
czy przywołana dyrektywa ( zabraniając włączenia jako podstawy wykluczenia wykonawcy z
procedury udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane przypadku, w którym sam
wykonawca lub członek kierownictwa przedsiębiorstwa (taki jak właściciel danego przedsiębiorstwa,
jego główny akcjonariusz, wspólnik lub członek kadry zarządzającej) lub te\ ich pośrednicy, świadczą
prace w przedsiębiorstwach prowadzących działalność w zakresie środków masowego przekazu, które
mogą wpływać w sposób niezgodny z prawem na procedurę udzielania zamówień publicznych na
roboty budowlane, z uwagi szeroki zakres wpływów jakim dysponują ( pozostaje w sprzeczności z
zasadami ogólnymi ochrony konkurencji i przejrzystości, jak i art. 5 ust. 2 traktatu WE
ustanawiającym zasadę subsydiarności?
6. Swoboda przedsiębiorczości  uznawanie kwalifikacji
6.1. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Symvoulio tis
Epikrateias (Grecja) 19 marca 2007 r. - Theologos-Grigorios Chatzithanasis przeciwko
Ypourgos Ygeias kai Koinonikis Allilengyis i Organismos Epangelmatikis Ekpaidefsis kai
Katartisis (OEEK) (sprawa C-151/07)
Pytanie prejudycjalne:
"Czy, w sytuacji gdy obywatel państwa członkowskiego powołujący się na dyplom, który jako taki
objęty jest zakresem zastosowania dyrektywy Rady 92/51/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. w sprawie
drugiego ogólnego systemu uznawania kształcenia i szkolenia zawodowego, uzupełniającej dyrektywę
89/48/EWG (Dz.U. L 209), zwraca się do właściwych organów przyjmującego państwa
członkowskiego o zezwolenie na dostęp do zawodu regulowanego w tym państwie lub na
wykonywanie tego zawodu, organy te są uprawnione na podstawie art. 1, 2, 3 i 4 dyrektywy 92/51,
interpretowanych w świetle art. 149 i 150 traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, do
odrzucenia wniosku zainteresowanego (wykluczając w ten sposób całkowicie względem niego
mo\liwość dostępu do takiego zawodu i wykonywania go w przyjmującym państwie członkowskim),
z uwagi wyłącznie na fakt, \e taki dyplom został wydany przez organ państwa członkowskiego
pochodzenia, ale po odbyciu większej części studiów w przyjmującym państwie członkowskim w
instytucji, która mimo \e ma siedzibę i swobodnie działa w przyjmującym państwie członkowskim,
nie jest w tym państwie uznana za instytucję oświatową na mocy ogólnego przepisu ustawodawstwa
tego państwa?"
6.2. Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym zło\ony przez Tribunal
administratif de Paris (Francja) 9 maja 2007 r. - Diana Mayeur przeciwko MinistŁre de la
sant et des solidarits (sprawa C-229/07)
Pytanie prejudycjalne:
Czy przepisy art. 23 dyrektywy 2004/38/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r.1 pozwalają obywatelowi
państwa trzeciego będącemu mał\onkiem obywatela wspólnotowego powoływać się na przepisy
wspólnotowe dotyczące wzajemnego uznawania dyplomów oraz swobody przedsiębiorczości i czy
30
zobowiązują właściwe organy państwa członkowskiego, w którym zło\ony został wniosek o
zezwolenie na wykonywanie zawodu regulowanego do tego, by wzięły pod uwagę wszystkie
dyplomy, świadectwa i inne dokumenty, nawet je\eli zostały wydane poza Unią Europejską, o ile
zostały przynajmniej uznane w innym państwie członkowskim, jak równie\ mające znaczenie dla
sprawy doświadczenie wnioskodawcy oraz dokonały porównania kompetencji potwierdzonych tymi
dokumentami i tym doświadczeniem z jednej strony oraz wiedzy i kwalifikacji wymaganych
ustawodawstwem krajowym z drugiej strony?
7. Varia
7.1. Wniosek zło\ony przez Sąd Rejonowy w Jaworznie (Rzeczpospolita Polska) 7 marca 2007-
Piotr Kawala przeciwko Gminie Miasta Jaworzna (sprawa C-134/07)
[opłata za kartę pojazdu a swoboda przepływu towarów]
Pytanie prejudycjalne:
Czy art. 90 TWE stanowił przeszkodę w stosowaniu ż1 rozporządzenia z dnia 28 lipca 2003 r.
wydanego przez Ministra Infrastruktury w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu, w zakresie w
jakim uzale\nia zarejestrowanie pojazdu sprowadzonego spoza Rzeczpospolitej Polskiej, z innego
państwa członkowskiego, od uiszczenia opłaty za wydanie karty pojazdu w kwocie 500 zł?
7.2. Wniosek zło\ony przez Finanzgericht Dsseldorf (Niemcy) 7 maja 2007 r. - Flughafen
Kln/Bonn GmbH przeciwko Hauptzollamt Kln (sprawa C-226/07)
[opodatkowanie produktów i energii elektrycznej]
Pytanie prejudycjalne:
Czy art. 14 ust. 1 lit. a) dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 pazdziernika 2003 r. w sprawie
restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów
energetycznych i energii elektrycznej nale\y interpretować w ten sposób, \e przedsiębiorstwo, które
u\ywało opodatkowanego oleju gazowego z pozycji 2710 Nomenklatury Scalonej w celu produkcji
energii elektrycznej i zło\yło wniosek o zwrot podatku, mo\e powołać się bezpośrednio na ten
przepis?
Wybór i opracowanie na podstawie danych zawartych na stronie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot
Europejskich  www.curia.europa.eu pod kierunkiem prof. Stanisława Biernata  Naczelnika WPE:
Przemysław Florjanowicz-Błachut
Marta Kulikowska
Agnieszka Wilk
Piotr Wróbel
Asystenci Specjaliści ds. pr. europejskiego / Wydział Prawa Europejskiego /Biuro Orzecznictwa NSA


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
trybunał sprawiedliwości wspólnot europejskich
Europejski Trybunał Sprawiedliwości
WYKAZ POLSKICH NORM (PN) WPROWADZAJĄCYCH EUROPEJSKIE NORMY ZHARMONIZOWANE Z DYREKTYWĄ 89106EWG
Wspólnota Europejska Unia Europejska procesy integracyjne
statut Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości
Ogonowski A Konstytucyjna wolność działalności gospodarczej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjn
POLITYKA OSWIATOWA WSPOLNOTY EUROPEJSKIEJ Dobromir Dziewulak
Instytucje Wspólnot Europejskich
Oskarżenie koncernów farmaceutycznych przed Trybunałem Sprawiedliwości w Hadze (2003)

więcej podobnych podstron