ŚWIAT ŚREDNIOWIECZNY











Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Średniowiecze >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















ŚWIAT
ŚREDNIOWIECZNY










kategoria:   J.polski
zakres:   Średniowiecze
dodano:   2000-02-19




ŚWIAT
ŚREDNIOWIECZNY Jacy byli ludzie w średniowieczu? Jakie
mieli wzorce osobowe? Co było dla nich najważniejsze? W tamtych, tak
odległych od nas czasach, ludzie mieli całkiem inne poglądy na życie
po śmierci i warunki, które należy spełnić aby dostać się do
królestwa niebieskiego. Inaczej także czczono Boga i z innym zapałem
wykonywano wszystkie obowiązki, które spoczywały na prostych
ludziach. W okresie tym nie doprowadzono do tego, że istniałaby
tylko jedna właściwa droga. Powstały więc cztery alternatywy, jednak
niektóre z nich dla zwykłego obywatela były nie do wykonania. I tak
powstały ideały: świętego, ascety, rycerza, oraz króla. Różniły się
one między sobą, ale we wszystkich z nich główną osobą i opiekunem
był, tak jak w całej kulturze i filozofii średniowiecza, Bóg.
Przykładem pierwszego wzorca był święty Franciszek z Asyżu. Droga ta
zmuszała osobę do wyrzeczenia się swojego majątku, delikatnej
ascezji, czyli umartwiania, oraz braku jakichkolwiek przyjemności.
Ascetą był natomiast św. Aleksy, który umartwianiem swojej duszy
chciał wzbić się na wyżyny królestwa jego jedynego prawdziwego
władcy, Boga. Nigdy jednak nie chciał mu dorównać swoją świętością,
aby przypadkiem nie przyćmić swoim ideałem najwyższego z
najwyższych. Zarówno wzorzec średniowiecznego rycerza, jak i króla
znajdował się w tej samej XIII wiecznej pieśni francuskiej o walce
Rolanda i o wspaniałym królu, jakim był na pewno Karol Wielki.
Wzorzec osobowy świętego Franciszka z Asyżu jest opisany w
anonimowym dziele pt. „Kwiatki św. Franciszka”. Przedstawione tam
historie głównego bohatera w prosty sposób pozwalają zapoznać się ze
sposobem życia, modlitwy i czynnościami, jakie należało spełnić w
średniowieczu, aby zostać świętym. Wzorzec ten był najbardziej
rozpowszechniony, ponieważ stosowana w nim ascezja była sporadyczna
i delikatna. Również cechy, które posiadał Franciszek skłaniały,
tych, którzy mieli sposobność, w epoce iluminatorstwa, zapoznać się
z tymi opowiadaniami. Jednak nie tylko to kierowało ludźmi w
naśladowaniu tej postaci. Największe znaczenie miało zapewne to, że
postawa Franciszka była wynagrodzona jeszcze za życia i dawała
stuprocentowe szanse wstąpienia do państwa wybranych, czyli do
królestwa niebieskiego. Z perspektywy wieków widać w tym ideale, jak
na tamte czasy, kilka błędów ideologicznych. A mianowicie ludzie
biedni, którzy w tamtym okresie nie mieli prawie żadnej szansy na
poznanie tego dzieła, i tak po jego poznaniu nie wiedzieliby co mają
robić. Oni nie mieliby niczego, co mogliby oddać innym. Drugim
powodem, dla którego wzór ten nie był przeznaczony dla wszystkich
była sprzeczność z filozofią św. Tomasza z Akwinu, która zakładała,
że każdy ma swoje miejsce w świecie i nie można tego zmieniać.
Natomiast w filozofii Franciszka było zachęcenie do nauczania
innych, pomocy biednym, życia w ubóstwie i bez przyjemności
przeznaczonych dla danych stanów społecznych. Wzorzec człowieka,
który umartwianiem swojego ciała, chciał wywyższyć swoją duszę i
zapomnieć o potrzebnych mu przyjemnościach, był ideałem świętego
ascety. Jego głównym przedstawicielem był św. Aleksy, który dla Boga
porzuca żonę, żyje w skrajnej nędzy, śpi na mrozie, żyje z datków
innych, oraz cały czas się modli. Wzorzec ten miał być alternatywą
dla ludzi, którzy chcieli być świętymi, ale nie umieli nawiązać
kontaktu z ludźmi, w celu ich nauczania. Ideał taki pozwala na nie
zmuszanie się do tych czynności. Zmusza jednak do zadawania sobie
bólu. Dzisiaj wzorzec ten byłby odrzucony w całości, ponieważ
zadawanie sobie cierpienia nie prowadzi do niczego. Dlatego uważam,
że zachowanie św. Aleksego było, jak na dzisiejsze czasy conajmniej
archaiczne. Wizerunek rycerza przedstawiony w „Pieśni o
Rolandzie” przedstawia go za osobę bardzo wierzącą. Jednocześnie
główny bohater ma nadludzką sile, nie wie co to strach przed
śmiercią, jest dobrym patriotą i osobą szlachetną, oraz dumną. Takie
zestawienie cech jest niemożliwe. Część z przymiotów, które opisują
w średniowiecznym dziele jego walkę jest sprzeczna. Jest on bardzo
silny, bez żadnych skrupułów zabija ogromne ilości ludzi, a przy tym
jest uważany za wzorowego chrześcijaństwa. Przecież w dekalogu,
który otrzymał Mojżesz, jest bezwzględny zakaz zabijania innych.
Nikt przecież nie może imię jakiś idei bezkarnie skazywać
nieświadomych o swoich błędach ludzi na śmierć. Wzorzec ten jest
błędny ponieważ mało osób mogłaby z niego skorzystać. Przecież nie
każdy ma nadludzką siłę. Dlatego uważam, że niektóre cechy, które
posiadał Roland odstraszały ludzi, a nie jak miały czynić garnęły do
walki z poganami. W średniowieczu był również wizerunek
idealnego władcy. Był nim Karol Wielki, który za wszelką cenę, nawet
straty siostrzeńca, chciał szerzyć wiarę chrześcijańską wśród pogan.
Był on również wielkim patriotą i świetnym rycerzem. Wizerunek tego
władcy, który miał bezpośredni kontakt z Bogiem był wprowadzony w
celu nawracania nowych terenów i zwrócenia uwagi innym władcą na
możliwość prowadzenia wojen w imię szerzenia wiary. W Polsce ten
wzorzec zainteresował Bolesława Chrobrego, którego Gall Anonim
nazwał idealnym władcą. Miał on jednak cały czas świadomość, że nie
dorówna Karolowi. Również i ten wzorzec miał wady. Największą była
jej powszechność. Przecież królów w tamtych czasach można było
policzyć na palcach jednej ręki. Kolejną wadą było to, że jej
zadaniem było prowadzić do coraz to większej ilości konfliktów. W
nich nie ginęli tylko grzesznicy, a przede wszystkim nie mający
pojęcia o zaletach wiary chrześcijańskiej, prości, bezbronni i
niewinni ludzie. Dlatego cały ten wizerunek idealnego władcy w
dzisiejszych czasach nazwano by prawdopodobnie wzorcem zbrodniarza,
który zasłania się religią w imię czystek etnicznych. Uważam, że
zarówno ludzie w średniowieczu, jak i wzorce, jakimi się posługiwali
były zacofane i prowadziły do nieszczęścia. Szerzyły one w ludziach
poczucie niższości, nienawiść do innych, tylko dlatego, że wierzyli
w coś innego niż oni, oraz ogólnego, moim zdaniem niepotrzebnego
zastraszania, które objawia się przede wszystkim w średniowiecznej
filozofii.







Autor: Rymaś

Ocena : 5 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000