POLITECHNIKA KOSZALIŃSKA

LABORATORIUM Z GEOTECHNIKI 4b

TEMAT: Wyznaczanie wytrzymałości gruntu na ścinanie w aparacie trójosiowym.

Wykonali:

Marta Szyszkowska

Borys Łukaszewicz

Karolina Pawela

Gr.4.2. SIS

Badanie wytrzymałości gruntu w aparacie trójosiowego ściskania.

Badanie polega na pomiarze wartości największego naprężenia głównego
σ₁ przy różnych wartościach najmniejszego naprężenia głównego σ₃ .

Dla każdej wartości ciśnienia w komorze σ₃ obliczamy ze wzoru σ_1:

σ₁=

gdzie:

k - stała dynanmometru, [kN/mm]
ε_d - odkształcenie dynamometru w chwili ścięcia , [mm]
F_p - pole przekroju próbki ,[cm³]
F₁ - pole przekroju tłoka ,[cm³].

Dla każdej wartości σ₁ i σ₃ wykreśliliśmy koła Mohra , następnie narysowaliśmy styczną do wykreślonych wcześniej kół. Styczna do kół Mohra stanowi obwiednię
wytrzymałości na ścinanie , na podstawie której określiliśmy kąt tarcia wewnę-
trznego ϕ i spójności c. Kąt tarcia wewnętrznego ϕ wynosi 30^o, natomiast spójność c wyniosła 12,5.

Wnioski:

Badaniu poddana została próbka piasku drobnoziarnistego . Zagęszczona próbka umieszczona została w komorze aparatu, gdzie poddawana była obciążeniom pionowym P powodującym odkształcenia dynamiczne ε_{d .} Ciśnienie w komorze zapewnione było przez wpompowanie tam wody, a zwiększanie ciśnienia przeprowadzano poprzez zwiększanie ciśnienia gazu doprowadzonego do komory. Na podstawie otrzymanych wyników wykreślono koła Mohra i wykreślono styczną. Otrzymane wyniki obarczone są jednak dużym błędem. Kolejne pomiary przeprowadzane były na tej samej próbce, która była wcześniej poddana obciążeniu i doznała odkształcenia. Aby wyniki były poprawne należałoby przygotować pięć próbek identycznie zagęszczonych i każdą poddać odpowiedniemu obciążeniu. Po wykonaniu pomiarów poddawano próbkę dalszemu obciążeniu, co spowodowało ścięcie próbki, widoczna była płaszczyzna ścięcia, co potwierdziło poprawne zagęszczenie gruntu.