Kamienie na szaniec - tytuł książki Aleksandra Kamińskiego, opartej na autentycznych wydarzeniach z okresu okupacji niemieckiej Warszawy podczas II wojny światowej. Książka w sposób beletrystyka opisuje autentyczne historie z działań podziemnej działalności harcerskiej Szarych Szeregów. Grupa przyjaciół (której autor nadał fikcyjną nazwę Buki), harcerzy 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej "Pomarańczarnia" , wśród nich Alek (w niektórych wydaniach jako Wojtek), Zośka i Rudy (w niektórych wydaniach jako Czarny), kończy maturą Liceum im. Stefana Batorego w 1939 roku. Mają piękne plany, stają jednak wobec przerażającej wojennej rzeczywistości. Aleksander Kamiński bardzo sugestywnie kreśli obraz charakteru każdego z głównych bohaterów, poznajemy ich pasje, cechy charakteru oraz rodzinne domy. To one razem z harcerską szkołą życia nie pozwalają być im obojętne wobec okrutnej okupacji niemieckiej. Początkowo aktywnie uczestniczą w akcjach Małego Sabotażu, z czasem przechodzą do walki z bronią w ręku w ramach Grup Szturmowych i tam obejmują dowództwo. Alek pod pomnikiem Kopernika rys.Stanisława Kunstettera z I wydania "Kamieni na Szaniec" A.Kamińskiego Szybko dojrzewają wśród dramatycznych zdarzeń okupacyjnej codzienności, nie wyrzekając się jednak uroków i marzeń młodości. W świecie w którym na każdym kroku upadają wszelkie wartości wiedzą, że przyjdzie im zapłacić najwyższą cenę za wierność, lojalność i wiarę w sens walki zbrojnej. Niespodziewanie wróg uderza, aresztując Janka Bytnara "Rudego". "Zośka" podejmuje szybką decyzję - trzeba odbić przyjaciela. Tak dochodzi do najsłynniejszej, brawurowej akcji Szarych Szeregów - Akcji pod Arsenałem. Autor mówi o swojej książce, że jest to: Opowieść o wspaniałych ideałach braterstwa i służby, o ludziach, którzy potrafią pięknie umierać i pięknie żyć. Tytuł nawiązuje do wiersza Juliusza Słowackiego "Testament mój".