KONSTRUOWANIE
PROGRAMÓW INDYWIDUALNYCH
DO ZAJĘĆ DYDAKTYCZNO - WYRÓWNAWCZYCH
Z DZIEĆMI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
Opracowała:
Łucja Skrzypiec
ROZWÓJ DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
W zakresie rozwoju intelektualnego różnice indywidualne w rozwoju umysłowym wynoszą w przeliczeniu 4 lata.
Nawet niewielkie opóźnienia w rozwoju umysłowym kładą się cieniem na szkolnych losach dzieci.
Żadna funkcja nie kształtuje się w oderwaniu od pozostałych.
Każda wcześniejsza faza dojrzewania dziecka jest niezbędną podstawą do pojawienia się nadbudowanych na niej nowych umiejętności.
Najczęściej u dzieci wolniej lub nieharmonijnie rozwijających się wymagających stymulacji rozwojowej nie jest zaburzona jedna sfera/funkcja.
Konstruowanie programów indywidualnych do zajęć dydaktyczno - wyrównawczych z dziećmi w wieku przedszkolnym musi poprzedzać diagnoza
DIAGNOZA GOTOWOŚCI SZKOLNEJ POWINNA BYĆ:
ciągła (polimodalna);
uwzględniać aspekt instrumentalny (możliwości intelektualne, wykonawcze dziecka) i motywacyjny;
oceną rozwoju, która uświadamia nauczycielowi zarówno możliwości badanego, jak i jego ograniczenia;
POZYTYWNA i określić, co dziecko już potrafi (Pozwoli to nauczycielowi na ustalenie strefy najbliższego rozwoju.);
prowadzona w celu zbudowania programu pracy z dzieckiem na zajęciach dydaktyczno - wyrównawczych.
ZAJĘCIA DYDAKTYCZNO - WYRÓWNAWCZE
Zajęciami dydaktyczno -wyrównawczymi powinny być objęte dzieci, które rozwijają się trochę wolniej lub nieharmonijnie.
Celem głównym zajęć ma być intensywne wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci i kształtowanie umiejętności potrzebnych im w szkole.
Program wspomagania rozwoju umysłowego dzieci musi być dostosowany do ich potrzeb rozwojowych i możliwości edukacyjnych.
Jeżeli dostosujemy proces uczenia się do możliwości rozwojowych dziecka, wówczas następuje przyspieszenie rozwoju.
Kierowanie uczeniem się w zabawie jest skutecznym sposobem wspierania dzieci w rozwoju umysłowym.
ZABAWA
W zabawie proces uczenia się jest najlepiej dopasowany do potrzeb rozwojowych dziecka.
Dziecku nie jest obojętne, w co i jak się bawią.
Dziecko bawi się, aby zgromadzić doświadczenia przydatne do kształtowania w swoim umyśle schematów intelektualnych.
Dziecko jest zainteresowane zabawą i powtarza ją tak długo dopóki dany schemat nie zostanie zbudowany.
Trzeba wspomagać rozwój dzieci w zakresie:
Nabywania umiejętności społecznych i zwiększania ich podatności na proces uczenia
Czynności intelektualnych
Rozwoju mowy
Spostrzegawczości
Uważnego słuchania
Rozwoju fizycznego ze szczególnym uwzględnieniem SPRAWNOŚCI RĄK
Lepszej koordynacji wzrokowo - ruchowej (przy niekorzystnej dominacji stronnej)
Gotowości do nauki czytania i pisania
Kształtowania umiejętności matematycznych
Pamiętajmy!
Mechanizmy emocjonalne wyznaczają ramy intelektualnego poznania - motywacje.
Emocje decydują o poczuciu sensu zadania.
Emocjonalne rozpoznanie sytuacji zadaniowej sprawia, że dziecko dąży do wykonania zadania, albo może też bronić się przed tym, co ma poznać lub wykonać.
Trzeba uczynić proces uczenia się przyjemnym dla dziecka.
W każdym programie należy umieścić ćwiczenia, których celem jest kształtowanie odporności emocjonalnej, a także rozwijanie zdolności radzenia sobie w sytuacjach trudnych.
ZAJĘCIA DYDAKTYCZNO - WYRÓWNAWCZE
Zajęcia dydaktyczno -wyrównawcze powinny być realizowane zgodnie z programem opracowanym stosownie do potrzeb i możliwości dziecka.
Intensywne wspomaganie rozwoju dziecka wymaga systematyczności.
Mogą być prowadzone w małych grupach lub indywidualnie, w zależności od potrzeb dzieci.
Czasami nie sposób wszystkich kompetencji ukształtować w ciągu kilku miesięcy - trzeba z czegoś zrezygnować (wiadomości).
Dzieci różnią się znacznie podatnością na uczenie. Są takie, którym wystarczą doświadczenia wyniesione z 2, 3 sytuacji. Innym nie wystarczą doświadczenia z 5, 6 sytuacji edukacyjnych.
WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI
Efekty zajęć dydaktyczno - wyrównawczych zależą od współpracy z rodzicami.
Rodzice powinni znać wyniki diagnozy i program zajęć dydaktyczno - wyrównawczych opracowany dla ich dziecka.
Rodzice mogą i powinni uczestniczyć w realizacji programu.
LITERATURA
Gruszczyk - Kolczyńska E., Zielińska E., Zajęcia dydaktyczno - wyrównawcze dla dzieci, które rozpoczną naukę w szkole, Warszawa 2009.
Cieszyńska J., Korendo M., Wczesna interwencja terapeutyczna, Kraków 2006.
Bogdanowicz M., Rożańska M., Lewa ręka rysuje i pisze. Gdańsk 2006.
Brazelton T. B., Emocjonalny i fizyczny rozwój twojego dziecka przez pierwsze lata życia: punkty zwrotne., Warszawa 2002.
Brzezińska A., Burtowy M., Psychologiczne problemy edukacji przedszkolnej., Poznań 1992.
Jagodzińska M., Rozwój pamięci w dzieciństwie., Gdańsk 2003.
Kurcz I., Pamięć, uczenie się, język., Warszawa 1992.
„SOKRATES” Grupa Edukacyjno Szkoleniowa
Kontakt: tel./fax 032 389-15-37, 032 281-33-82
„SOKRATES” Grupa Edukacyjno Szkoleniowa
Kontakt: tel./fax 032 389-15-37, 032 281-33-82
Strona | 4