Abstrakcjonizm Kierunek w sztukach plastycznych, którego podstawą jest świadoma rezygnacja z mimetycznej funkcji sztuki (naśladownictwo) na rzecz wyłącznego ograniczenia się do środków formalnych: gry linii, koloru, brył, płaszczyzn
Akmeizm Kierunek w poezji rosyjskiej ukształtowany około 1910 r. Jego twórcy negowali ezoteryczność i wieloznaczność, postulowali zwrot do mowy potocznej. Artyście wyznaczali rolę świetnie panującego nad warsztatem literackim rzemieślnika Awangarda Z j. francuskiego (znaczy: straż przednia) - to określenie nowatorskich tendencji, kierunków w sztuce, których podstawą była krytyka sztuki tradycyjnej, zastanej
Behawioryzm Kierunek w psychologii, którego zwolennicy wzorowali zachowania ludzi na zachowaniach zwierząt. W rozwoju behawioryzmu dużą rolę odegrały badania I. Pawiowa Dadaizm Kierunek artystyczny, który ukształtował się we Francji, Szwajcarii, Niemczech i USA w latach 1916-1924. Wyrósł z gwałtownego sprzeciwu wobec współczesności, mającego charakter anarchistyczny. Dadaiści odrzucali całość dotychczasowego dorobku kulturalnego, instytucje społeczne i polityczne. Twórczość artystyczna była dla nich spontaniczną działalnością wolnej fantazji, której nie krępuje logika, moralność, kanony estetyczne Egzystencjalizm Kierunek filozoficzny, zapoczątkowany przez S. Kierkegaarda, a rozwijający się w latach dwudziestych XX wieku w Niemczech i w latach czterdziestych we Francji. Egzystencjaliści interesowali się szczególnie problemem ludzkiego istnienia, jego absurdalnością, wynikającą z braku przyczyn i celów
Ekspresjonistyczny Wyrażający silne uczucia i przeżycia za pomocą środków takich, jak: wyolbrzymienie, deformacja, groteska Futuryzm Kierunek artystyczny, który rozwijał się głównie we Włoszech i Rosji. Jego twórcy buntowali się przeciwko utartym konwencjom i schematom obyczajowym. Byli zafascynowani rozwojem techniki, rytmem wielkomiejskiego życia, mechanizacją Intertekstualność Obszar powiązań i odniesień międzytekstowych, w których uczestniczy dane dzieło Konstytucjonalizm Kierunek w psychologii, którego twórca, E. Kretschmer, wyróżnił trzy typy konstrukcji fizycznej i trzy typy psychiki Kubizm Kierunek w malarstwie i rzeźbie zapoczątkowany we Francji przez Hiszpana Pabla Picassa i Francuza Georges'a Braque'a kubizm analityczny kubizm syntetyczny Neoklasycyzm Cząstka „neo" w złożeniach oznacza nową postać, odrodzenie tego, co już było, w tym przypadku - poetyki, tradycji klasycznej. W przeciwieństwie do surrealistów neoklasycy cenią intelekt, to on staje się podstawą twórczości. Ich poezja opiera się na intelektualnej abstrakcji. Wymaga także od czytelnika pewnego wysiłku, ponieważ posługuje się często aluzjami kulturowymi czy filozoficznymi. Neoklasycyzm nosi także nazwę „poezji czystej'' Psychoanaliza Inaczej psychologia głębi; koncepcja psychologiczna stworzona przez S. Freuda, oparta na przekonaniu o złożoności ludzkiej psychiki i wyjaśniająca budowę i funkcjonowanie osobowości działaniem podświadomych czynników Surrealizm (nadrealizm) Kierunek w sztuce, który miał wyrażać podświadome stany psychiki, czemu służyło zerwanie z życiowym prawdopodobieństwem i logiką, czyli z realistycznym naśladowaniem rzeczywistości.