Analiza postawy chłopa w opowiadaniu S. Żeromskiego p.t. "Rozdziobi± nas kruki, wrony"

Szukam atrakcyjnej z blond włosami, dwuwymiarowej...>

Sciaga.pl > Prace > Młoda Polska >Home | Reklama | Info | Mail

Analiza postawy chłopa w opowiadaniu S. Żeromskiego p.t.

"Rozdziobi± nas kruki, wrony"

kategoria: J.polskizakres: Młoda Polskadodano:

2000-01-10

„Rozdziobi± nas kruki, wrony” pochodzi z pierwszego zbioru opowiadań

Stefana Żeromskiego, wydanego w 1895 roku. W utworze tym autor

przywołuje pewien epizod z końca powstania styczniowego i ¶mierć

jednego z powstańców, Andrzeja Boryckiego (Szymona Winrycha).

Żołnierz, najpierw bestialsko zamordowany przez oddział rosyjski,

zostaje okradziony przez biednego chłopa z pobliskiej wsi. Chłop ten

obdziera trupa z odzieży, ¶ci±ga skórę z martwego konia, zabiera

uprz±ż i wracaj±c do domu modli się:

„Tak bez wiedzy i woli zem¶ciwszy się za tylowieczne niewolnictwo,

za szerzenie ciemnoty, za wyzysk, za hańbę i za cierpienie ludu,

szedł ku domowi z odkryt± głow± i modlitw± na ustach. Dziwnie rzewna

rado¶ć zstępowała do jego duszy i ubierała mu cały widnokr±g, cały

zakres umysłowego objęcia, cał± ziemie barwami cudnie pięknymi.

Głęboko, prawdziwie z całej duszy wielbił Boga za to, że w

bezgranicznym miłosierdziu swoim zesłał mu tyle żelastwa i

rzemienia.”

Co oznacza ta przejmuj±ca, że aż okrutna scena? Wiemy, że Żeromski

swoje nadzieje wi±zał z ludem, nie miał więc na celu formułowania

aktu oskarżenia wobec biednego chłopa szargaj±cego zwłoki swojego

rodaka poległego za ¶więt±, narodowa sprawę. Jego postawa jest

efektem wielowiekowej „tradycji” poddaństwa, wyzysku tej grupy

społecznej. Zacofany, prymitywny i ciemny chłop nie wie, że

powstanie toczy się m.in. o poprawę jego sytuacji. Zachłanno¶ć i

pragnienie zdobycia za wszelk± cenę dóbr materialnych wynikaj± z

jego ubóstwa. Życie jest dla niego walk± o przetrwanie, i to bez

znaczenia, czy panem będzie Polak, czy zaborca.

Autor obwinia szlachtę o to, że zaniedbywana przez stulecia warstwa

chłopska, żyj±ca w nędzy i poniżeniu nie ukształtowała w sobie

poczucia tożsamo¶ci narodowej, nie rozumiała idei powstania, gdyż

słowo: ojczyzna było dla niej jedynie pustym dĽwiękiem. Wiejski

nędzarz nie zdawał sobie sprawy, że postępuje niegodnie, ponieważ

nikt nie u¶wiadomił mu jak ważn± rolę może odegrać w tocz±cej się

walce i co zwycięstwo może zmienić w jego bytowaniu. Żeromski z

ogromn± odwag± przypomniał prawdę, że egoistyczne postępowanie

warstw posiadaj±cych, nazwanych przez niego „prorokami ciemnoty”,

utrudniało zwi±zanie walki o niepodległo¶ć z wyzwoleniem ludu od

niewoli społecznej. WyraĽnie sugeruje, że gdyby warstwa chłopska

miała wyższ± ¶wiadomo¶ć narodow± i

została wł±czona do powstania, jego scenariusz mógłby być zupełnie

inny, oraz ¶wiadamia, że je¶li sytuacja w kraju się nie zmieni

„rozdziobi± nas kruki, wrony”.

Autor: Iwona Ocena : 3.6

oceń prace: 1 2 3 4 5 6

Home | Reklama | Info | Mail

Prace | Pomoc | Ksi±żki | Artykuły | News | Katalog | Forum |

Dzienniczek | Rozrywka

O nas | Filozofia/Prywatno¶ć | Napisz do nas

Copyright 2000 The MotherShip Poland Internet Holdings Sp. z

o.o. Wszelkie prawa zastrzezone

---