Pracownia Zakładu Fizyki Technicznej Politechniki Lubelskiej
Nazwisko i imię studenta Grzegorz Duda
|
Symbol grupy ED. 3.5 |
||||||
Data wyk. Ćwiczenia
1996-10-22 |
Symbol ćwiczenia
7.1
|
Temat zadania Wyznaczanie równoważników elektrochemicznych metali, stałej Faraday'a i ładunku elementarnego. |
|||||
|
ZALICZENIE |
|
|
Ocena |
Data |
Podpis |
|
Podstawy teoretyczne.
Zjawisko przepływu prądu elektrycznego przez elektrolity wraz z procesami chemicznymi towarzyszącymi temu przepływowi nazywamy elektrolizą.
Zjawisko elektrolizy opisują dwa prawa Faraday'a :
I prawo Faraday'a mówi nam o tym, że: Masa substancji wydzielonej na elektrodzie jest wprost proporcjonalny do ładunku q, jaki przepłynął przez elektrolit:
m.=k*i
gdzie k - równoważnik proporcjonalności (elektrochemiczny).
Równoważnik elektrochemiczny jest równy liczbowo masie substancji wydzielonej w procesie elektrolizy na jednej z elektrod podczas przepływu ładunku jednostkowego k=m/q.
Równoważnik elektrochemiczny pierwiastka zależy od jego wartościowości w danym związku.
Inna postać I prawa Faraday'a przy uwzględnieniu , że q=i*t wygląda następująco
II prawo Faraday'a: Masy substancji wydzielonych podczas przepływu takiego samego ładunku elektrycznego przez różne elektrolity są wprost proporcjonalne do odpowiednich równoważników chemicznych:
Występujące w powyższym wzorze równoważniki chemiczne substancji zależą od masy atomowej A i wartościowości z: R=A/z. Przy uwzględnieniu, że m1=k1*i*t oraz m2=k2*i*t otrzymujemy równanie :
Iloraz R/k jest stały dla danego pierwiastka i nazywa się go stałą Faraday'a. F=R/k
Stała Faraday'a jest to wielkość fizyczna równa ładunkowi, który przepływając przez elektrolit powoduje wydzielenie na elektrodzie masy równej równoważnikowi chemicznemu danej substancji (F=96500 C).
Wykonanie ćwiczenia:
W doświadczeniu próbki zostały zbudowane z miedzi (Cu) dla której A=63,54 i z=2
rys.1 Układ pomiarowy
Tabela pomiarowa.
m1 |
m2 |
m=m1-m2. |
i |
t |
k |
R |
F |
e |
kg |
kg |
kg |
A |
s |
kg/C |
|
C |
C |
0,0967 |
0,097 |
3,00*10-4 |
0,5095 |
1800 |
3,27*10-7 |
0,03177 |
97120,89 |
1,61276*10-19 |
Błąd bezwzględny maksymalny obliczamy metodą różniczkową.
=0,696525 ⇒ 69,65%
natomiast błąd względny ze wzoru:
gdzie ktabl.=0,339*10-7 [kg/C]
Tabela błędów.
m1 |
Dm1m |
m2 |
Dm2m |
i |
Dim |
t |
Dtm |
dm |
dk |
0,0003 |
0,0001 |
0,0003 |
0,0001 |
0,5095 |
0,015 |
1800 |
0,75 |
0,696524 |
-0,00572 |
Wnioski i spostrzeżenia:
Niedokładności pomiarów, a także warunki w jakich dokonywano pomiarów spowodowały odchylenia tych obliczeń od wyników zapisanych w tabelach na końcu skryptu. Prawdopodobnie na pomiary miały wpływ takie czynniki jak np.:
temperatura elektrolitu oraz otoczenia,
wahania prądu i napięcia w czasie trwania doświadczenia,
niedokładność odczytu z mierników,
klasa mierników.