Wykad 3 bezpieczestwo, Wykład 3 bezpieczeństwo


Wykład 3 bezpieczeństwo

Kodeks Żywnościowy (Codex Aalimentarius) (1961r) to zbiór przyjętych w skali międzynarodowej norm żywności, praktyk, zaleceń i wytycznych wykorzystywanych przez:

KŻ Daje państwom należącym do FAO/WHO możliwość uczestniczenia w tworzeniu i ujednoliceniu norm żywnościowych i zapewnianiu ich globalnego wdrażania. Pozwala państwom na rozwój ich krajowych norm żywności i tworzenie wytycznych w tym zakresie.

Nazwa Codex Alimentarius wywodzi nazwę z Codex Alimentarius Austrianu, który powstał w 197-1911 w Austro-Węgrzech. Zawierał zbiór norm i opisów wielu prod. spoż. Nie posiadał mocy prawnej ale był używany jako odniesienie.

Korzyści płynące z powszechnie jednolitych norm dot. Żywności, ochrony zdrowia i życia konsumentów z uwagi na ciągły wzrost globalizacji.

K. Praktyki KŻ dostarcza:

Kodeksowe normy jako dokumenty dobrowolne tworzą płaszczyznę porozumiewania między odbiorcą a dostawcą w obronie międzynarodow. Pozwalając na jasne sprecyzowanie oczekiwań odbiorcy i deklarację dostawcy dot. Wysokiej jakości oferowanych produk™ów żywnościowych.

Struktura Komisji Kodeksu Żywnościowego jest najważniejszą org. Międzynarodową (FAO/WHO) zajmującą się bezpieczeństwem zywności, zdrowiem konsumentów i zapewnieniem uczciwych praktyk w handlu żywnością.

Powstał w 1963r w ramach Wspólnego Programu dla powołanego przez Organiz. Ds. Wyżywienia i Rolnictwa ONZ i Swiatową Organizacją Zdrowia WHO.

Prawną podstawą działalności Komisji jest statut. Obecnie jest członkami 184 państw i UE.

W pracach KŻ uczestniczyć mogą państwa członkwskie i państwa zainteresowane normami żywnościowymi, na zasadach określonych la obserwatorów. Obserwatorami mogą być też miedzynarod. Org. Rządowe i pozarządowe które mogą zgłaszać uwagi n każdym etapie tworzenia norm, z wyjątkiem ustaleń końcowych, gdzie przywilej głosowania mogą tylko członkowie komisji.

Spotkania Komisji są co rok na przemian w siedzibie FAO w Rzymie i siedzibie WHO w Genewie. W wyjątkowych sytuacjach można zwołać dodatkowe posiedzenia w obradach uczestniczy ok. 600 osób z krajów członkow. I org. Pozarządowe (przemysł, org. Konsumentów, instytutów naukowych)

Aby ułatwić stały kontakt Komisji z krajami członków, zorganizowana w tych krajach tzw. Punkty kontaktowe Komisji Kodeksu Żywn. FAO/WHO które koordynują prace prowadzone na forum Komisji n na szczeblu narodowym.

Zadania punktów kontaktowych:

Zadania KKŻ FAO/ WHO

Komitety Ogólne- prace prowadzone na ich forum odnoszą się do ogólych pojęć i zasad dot. Wszystkich art. Spoż

Komitet branżowy- odpowiada za tworzenie norm dot. Poszczególnych prod. Żywn lub ich grup

Regionalne Komitety koordynacyjne - odpowiadają za przedstawienie Komisji problemów i spraw wyst. W danym regionie

Komitety ogólne- komitet do spraw ogólnych

Komitet KKŻ FAO/WHO ds. Zasad Ogólnych

Komitet KKŻ FAO/WHO ds. Zanieczyszczeń żywności

Komitet KKŻ FAO/WHO ds. Znakowania Żywności

-opracowywanie postanowień dot. Znak

rozważanie problemów związanych zreklamowaniem żywności, gł. Z uwzględnieniem oświadczeń żywienia wych. I opisów wprowadzających w błądpostanowień dot. Znakow. Skierowanych przez inne komitety kodeksowe

rozważanie specyf. Problemów związanych z uwzględnieniem żywnośćiow. , gł. Z uwzględnieniem oświadczeń żywieniowych i opisów wprowadzających w błąd

Kto tworzy KŻ?

Potrzeba opracowania nowej normy może wyjśc zarówno od państwa członkowskiego i od danego komitetu. Wszystkie normy muszą przejść 8-stopniowy pr. Opracowania po czym muszą zostać zaakceptowane przez KKŻ FAO/WHO

Procedura opracowywani norm kodeksowych:

  1. KKŻ FAO/WHO podejmuje decyzją o opracowaniu normy i zleca ją odpowiedniemu komitetowi . Komitet może też sam podjąć decyzję o opracowaniu nowej normy, popartą przez KKŻ FAO/WHO lub Komitet Wykonawczy

  2. Sekretariat KKŻ FAO/WHO przygotowany proponowany Projekt Normy

  3. „Proponowany Projekt Normy” wysyłany jest do państw członkowskich i międzynarod. Org. W celu uzyskaniu komentarzy i opinii

  4. Sekretariat Komisi KŻ FAO/ WHO przekazuje otrzymane komentarze i opinie do nowego komitetu.

  5. Komitet rozważa komentarze, „PPN” przesyła przez Sekretariat KKŻ FAO/WHO do KKŻ FAO/WHO do zaakceptowania jako Projekt Normy

  6. KKŻ FAO/WHO przesyła „PN” do państw członkowskich i międzynarod. Organizacji w celu uzyskania komentarzy i opinii

  7. Sekretariat KKŻ FAO/WHO przekazuje otrzymane komentarze i opinie do właściwego komitetu w celu rozważania poprawek

  8. Komitet po rozważeniu komentarzy przekazuje „PN” do kŻ FAO/WHO w celu przyjęciag o jako Normy Kodeksowej. Potem „NK” zatwierdzona przez KKŻ FAO/WHO przesył na jest do rządów pństw członkowskich w celu akceptacji.

W przyśpieszonym pr. Opr. Norm kod, stopień 6 i 7 mogą być pominięte n podstawie 2/3 oddanych głosów KKŻ FAO/WHO.

Obecnie KKŻ angażuje się nowe zagadnienia:

Aktualnie w zbiorach KŻ jest ponad 200 norm dot. Grup lub poszczególnych gr. Żywności

Fałszowanie Żywnośći

1202r. - Jan 1 ustanowił 1 angielskie prawo żywnościowe które zabraniało dodawania do chleba grochu , fasoli.

1516r.- prawo czystości piwa w Księstwie Bawarskim

1649r. - w Anglii przyjęto ustawę zapobiegająca producentowi fałszowania masła

XIXw. - masowa produkcja fałszowania żywności- początki badań nad falsz. Żywnością

Frederick Accum- pionier badań nad fałszowaniem żywności

Artur Hil Hassal podał 3 rodz. Zafałsz. Żywn.

1860r.- 1 art. O przeciwdziałaniu fłsz. Żywn.

Produkt zafałszowany- to art. Spoż., napój lub lekarstwo zmieszany z inną subst. Z nieuczciwym zamiarem zwiększenia jego wagi lub masy bez zadeklarowania tej domieszki kupującemu przed dostarczeniem towau.

Fałsz (łac. Faksus)- niezgodność z prawdą, oszukiwanie, pzestępstwo polegające na przerobieniu lub podrobieniu oryginału. Oryginały (łac. Oginalis) dot. Rzeczy autentycznych, nie będącej kopią czy próbką pierwowzoru.

Fałszować- obniżać wartośc produktów spoż., zachowując pozorną ich jakość

Fałszowanie żywnośći- proceder polegający n obniżeniu wartośći produktu poprzez odstępstwo od prawdy.

Prawo Unijne

Roz. 178/2002 Parlam. Europ. I rady Art. 8 Ochrona interesów konsumenta „prawo żywnościowe ma na celu ochronę interesów konsumentów i powinno stano wić podstawę dokonywania przez konsumentów świadomego wyboru związanego zw spożywaną przez nich żywnośćią.

Kontrole prowadzone przez instytucj eurzędowe

Wyniki kppiu wskazują że zafałszowanie parametrów fiz chem dotyczą praktycznie wszystkich gr. Żywniści naszej diety

Znakoanie żywności

Zamiast funkcji info wprowadza w błąd

Stopień zaf. Prod. Spoż. Jest dodatnio skorelowany ze stopniem jego przetworzenia . Większy st. Przetworzenia sprzyjają skłonności do fałszowania gdyż struktura produktu finalnego.

Sposoby fałszowania żywności są dostosowane do specyfiki art. Żywn. I rodzaju stosowanych technologii wytworzenia

Wykrywanie zafałszowań jet trudne i pacochłonne i kosztowne

Wśród technik analitycznych służacych do wykr. Zafałsz i ustalania orginalności prod.żywn. można wyróżnic:

Fałszownaie oleju oliwkowego................................................



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kryptologia, Wykad 6, BEZPIECZEŃSTWO SZYFRÓW
WYKAD III, WYKŁAD III
WYKAD III, WYKŁAD III
WYKAD X cz2, WYKŁAD X
WYKAD IX, WYKŁAD IX
WYKAD XIV, WYKŁAD 14
Wykad 15, Wykład 15
Wykad 77, Wykład 7- Reguły i narzędzia decyzyjne przeds
WYKAD XII, WYKŁAD XII
2009-11-05, pedagogium, wykłady, Teoria edukacji obronnej i bezpieczeństwa publicznego
07.10.12r. - Wykład -Taktyka i technika interwencji policyjnych i samoobrona, Sudia - Bezpieczeństwo
Przestępczość kryminalna i zorganizowana - wykład, Sudia - Bezpieczeństwo Wewnętrzne, Semestr IV, Pr
bezpieczeństwo pracy i ergonomia wykład
Zarządzanie Ryzykiem - wykłady, Sudia - Bezpieczeństwo Wewnętrzne, Semestr II, Zarządzanie Ryzykiem
Bezpieczeństwo nawigacji - Wykład 1, AM SZCZECIN, Bezpieczeństwo nawigacji
Polityka bezp. Wykład 20.02.2011r, Sudia - Bezpieczeństwo Wewnętrzne, Semestr II, Polityka Bezpiecze
Bezpieczeństwo nawigacji - Wykład 9, AM SZCZECIN, Bezpieczeństwo nawigacji

więcej podobnych podstron