Odczynniki i przybory laboratoryjne: woda destylowana, gliceryna, zestaw do destylacji, piknometrDo kolby okrągłodennej wlać ok. 250 cm³ wodnego roztworu gliceryny (1) wyznaczając wcześniej jego masę oraz gęstośc za pomocą piknometru. Uruchomić przepływ wody w płaszczu chłodnicy wodnej oraz ogrzewanie kolby z roztworem do destylacji. Zanotować temperaturę wskazywaną przez termometr par destylatu. Zwrócić uwagę na: kierunek przepływu wody w chłodnicy, miejsce zamontowania termometru, szczelne zamocowanie chłodnicy w kolbie, konieczność używania kamyczków wrzennych, stosowanie grzałek elektrycznych przy pracach z cieczami łatwopalnymi. Zanotować temperaturę par, przy której rozpoczął się proces wrzenia roztworu, oraz w chwili przerwania procesu. Po oddestylowaniu ok. 50 cm³ destylatu przelać go do oddzielnego naczynia, wystudzić do temperatury pokojowej i zważyć. Wyznaczyć piknometrem gęstość destylatu. Po wyznaczeniu gęstości, próbkę destylatu dołączyć do ciągle wykraplanego destylatu. Po uzyskaniu ok. 150 cm³ destylatu zanotować temperaturę par i przerwać proces (wyłączyć ogrzewanie). Zważyć uzyskany destylat oraz wyznaczyć jego gęstość za pomocą piknometru. Na podstawie pomiarów masy i gęstości destylatu obliczyć stężenie gliceryny w cieczy wyczerpanej po pierwszym pobraniu destylatu oraz po zakończeniu destylacji. Stężenie procentowe gliceryny w jej wodnym roztworze należy obliczyć z zależności: C_p = -7,0999∙10^-5∙d² + 0,52970∙d - 457,73 jeśli gęstość d destylatu jest nie większa od 1022 g/dm³. Otrzymana z powyższego wzoru wartość stężenia procentowego masowego (C_p) gliceryny jest wartością wyrażoną w %. Wyniku zatem, przed wpisaniem do arkusza sprawozdania, nie należy(!) dzielić (ani mnożyć) przez 100%.

Obliczenie stężenia gliceryny w cieczy wyczerpanej (pogonie) jest łatwe. W układzie destylacyjnym bilans gliceryny można bowiem wyrazić następująco:
w dowolnej chwili trwania procesu suma masy gliceryny zawartej w destylacie oraz masy gliceryny zawartej w cieczy wyczerpanej jest równa masie gliceryny zawartej w surowcu wprowadzonym do zestawu destylacyjnego.
Uważny obserwator zauważy zapewne przybliżony charakter tego twierdzenia. Przybliżony, ponieważ pewna ilość gliceryny znajduje się w fazie parowej między wrzącym surowcem a skroplonym destylatem. Bilans masowy gliceryny (z zastrzeżeniem jak wyżej) jest zatem dany z dobrym przybliżeniem zależnością:

m_sur · C_glic,sur = m_pog · C_gli,pog + m_dest · C _gli,dest

stąd łatwo wyznaczyć stężenie gliceryny w cieczy wyczerpanej (pogonie) C_gli,pog pamiętając (prawo zachowania masy), że masa pogonu jest różnicą mas surowca i destylatu:

m_pog = m_sur - m_dest

Tak jak w bilansie masy gliceryny tak i w bilansie masy całego układu zauważamy przybliżony charakter tej zależności.

---